Nomuu bu havalar mı depreştirdi senin bu karamsarlığını
Sendrom mendrom anlamadığım şeyler ama insanda bazen bir geç kalmışlık hissi bir geriye baktığında pişman olma korkusu oluyor. Hatta bende "gelecekte geçmişe baktığımda pişmanlıkla iç geçirme fobisi" var düşündüm adını böyle koydum
tedavisini de bişeyler üreterek buldum o zaman fobi gidiyor. Dil öğrenmek belki hemen şu an gözünün basmayacağı bişey (en azından benim basmıyor) ama küçük küçük şeyler yapmak lazım. Açık öğretime yazıldım mesela yakında sınavlar var onlar oyalar beni. Yeni yemek tarifleri öğrenip yapmak, şu an tam mevsimi evde zeytin kurmak, turşu yapmak, evi temizleyip mis gibi kokutmak, varsa bi hobin onla uğraşmak, bi derneğe takılmak. Bunlar iyi geliyor insana, bulunduğun yerde hepsini de yapabilirsin. Ya da kararlılığın varsa daha radikal kararlar alabilirsin hayatın adına. Ama ne yaparsan yap şikayet etmeeee
kendini şikayet etmeye dertlenmeye alıştırma nomu yoksa tüm hayatın böyle geçer, böyle de hayat geçer mi beh
Valla geçmez doğru diyorsun.
Havalar depreştirdi bence evet.
Burada hep yağmur var, benim de pek aram yok.
Güneş görsem azıcık iyi hissediyorum.
Valla telefonuma indirdiğim uygulamaları görseler, bu da hiç bir şey yapmıyor anca dertleniyor demez kimse.
Çok kolay gaza gelip kolayca aşağı çekiliyorum ama mesela.
Bir kaç sinir bozucu durumu üst üste yaşamak yetiyor.
Bence benim hayatı, insanları, boş beleş herkesi fazla ciddiye almak gibi bir sorunum var.
Zincirleme çünkü.
Onlar sinirimi bozuyor, zaten süper neşe olmayan ben kolaylıkla dibe batıyorum.
Hiç bir şeyden tat almıyorum vs. vs..
Bence siz durup durup kendinize dert arayan dert edinen birisiniz ben de bunu anladım
Zaman geriye alınmıyor bildiğiniz üzere öyle yaşamak zorundaydınız öyle yaşadınız.Biliyorum insanın kaderi kendi ellerindedir ama demek ki siz size çizilen kadere boyun eğdiniz yoksa o zamandan bir değişim yapardınız değil mi? :)
Hayat şartları işte hayat herkese gülüyor mu? :)
Gülmüyor elbette.
Dertlerimden kolay sıyrılabilen biri olmadığım doğru..
Ama eskiden böyle değildim.
Bugün böyleysem birikmişlerimin ağırlığından olsa gerek..
Dert etme, dua et.
Senin lafını sana satayım.
:) İyi oldu..
Çoğu zaman unutuyorum onu.
Ama özellikle silmiyorum hiç değilse arada gözüme takılsın diye..
Bu aralar çok fazla seyin içine girdim. Pat diye çıkamayacagım şeyler. Sıkıştım biraz o yüzden :)
Benim su an için en büyük hayalim kendi evim olsun tek başına yaşayabilecegim. Kitaplarim olsun okuyayim. Az biraz vaktim olsun dizi film izleyeyim. Kendime yetecek param olsun ayni zamanda . Kafam rahat olsun kısacası.
Hepsi ise sizde var . İmrendim açıkçası. Bence pişman olacak hiçbir şeyiniz yok . Rahatınıza bakın . Umarim ben de bir gun sizin gibi bagimsiz bir kadin olabilirim :)
Hiç bağımsız hissetmiyorum ki :)
Sorun hissetme kısmında işte.
Pişman olacak hiç bir şeyim yok mu?
Pişmanlık üzerine yazmaya kalksam site çöker gibi hissediyorum..
İnşallah hayallerine kavuşursun bu arada.
Senin yaşlarında daha umutluydum tabi..
Sen de umutla bekle..
Müzmin melankolik diye değiştirsen nickini
Günlük hayattaki halini merak ediyorum eğlendiğin bişeyler var mı eşinle neler yaparsın ...
Konuların hep seninle, pişmanlıklarınla, gerçekleşmeyen hayallerinle ilgili, şunu yapayım ...amaaaan boşver ikilemi arasında sıkışıp kalmışsın
Nickimi seviyorum ama ya :)
Günlük hayatımı anlatsam sen yine iyi hayatta kalıp işine gücüne gidiyorsun dersin.
Eşimi eğlenmek için pek bulamam.
Bulduğumda da genelde uyuyor olur ya da çok yorgundur.
Beni her şekilde anlayacak kimse yok burada.
Bu beni çok etkiliyor.
Normalde yalnızlığı seven biri değilim.
Ama burada bir kaç iyi insan tanısam da tam olarak bana uymuyorlar.
Okulda, öğrencilerimle çok eğleniyorum aslında.
Onlar olmasa kafayı yerdim.
İşimi seviyorum her şeye rağmen.
Ama mesela veliler ve eğitim sistemindeki saçmalıklar çok yıpratıyor beni.
Siz günlük problemler yaşamıyor musunuz?
Karşınıza saçma salak insan çıkmıyor mu?
Elbette çıkıyor biliyorum.
Fark şu ki siz onlardan çabuk kurtulabiliyorsunuz, çocuğunuza ya da eşinize sarılarak.
En kötü ailenizden birine koşup rahatlayarak..
Arkadaşlarınızla bir buluşma düzenleyip hepsini kovabilirsiniz.
Ben bunların hiç birini yapamıyorum.
Düşün, düşün, kur ve büyüt.
Günlerce üzerinden atama.
Yaşadığım tam olarak bu.
Nomu, bende hiç gezmedim evden çıkmadım sadece ders çalıştım üstelik sosyal faaliyetlerede katılmadım. Şu an şaka maka depresyondayım ve önüme dünyaları sersen ı-ıh olmuyor...
Bu genç arkadaşa var mı bir tavsiyen.. :)
Gençliğinin tadını çıkar :)
Benim kadar salmana gerek yok ama gezmelere de vakit ayır canım. :)
İnsan birazda bulunduğu şartlarda mutlu olmayı bilmeli,öğretmensin ve ataması yapılmayan binlerce öğretmen içinde atanan bir öğretmensin, her meslekte olduğu gibi mutlaka sıkıntıların var ama bak mesela sabah bişey okudum , bir anaokulu öğretmeni öğrencilerinden hayallerindeki oyuncağı çizmelerini istiyor sonrada o çizimleri bezden oyuncaklara çevirip öğrencilerine veriyor, güzel insan...
Ben de kendimce bir şeyler yapıyorum yıllardır böyle ayakta kaldım zaten.
Ama bir yerden sonra bunlar iyi olmama yetmiyor demek..
Normalde başkalarını mutlu ederek mutlu olabilen biriyim ama..
Belki de başkalarına iyi gelmek için kendim için bir şey yapmamaktan yorulmuşumdur.
Ee ne guzel deneme yazıyorsunuz bu da bir yetenek herkes yazamaz. Ben oldum olası acılarımı dalgaya vurup komiklikler cikarip gunluk tutarim. 15-16 yaslarindayken gunlugumu kitaplastirmak isterdim de suan yazdiklarimi gorunce tum pisliklerimi kahkahalarla yazdigim bi gunluk olmus. Rahib Teresalıktan Şehvet Ablanın şehvetli gunlukleri gibi biseye donusmus
Ailem okursa kesin kalpten gider o yuzden bu da bende pismanlik ve gerceklestirilemeyecek hayal olarak kalsin. Siz yazin yine de ne olur bilemeyiz ama acilari pismanliklari onemsemeyip dalgaya vurmadan atlatamiyorsunuz
Dalgaya vurma konusunda hep beceriksizdim.
Her şeyi fazlaca ciddiye alan biriyim.
Bu konuda bir önerin var mı?
Ciddi soruyorum.
Seninki kadarını tembellik etmeyip aklı havada olmayıp ben yapsaydım şimdiye göbek atıyordum, ben okulumu bile yarım bıraktım gezdim tozdum cok deli yaşadım.... şehir şehir bırak ulke ülke gezdim ama noldu şimdi meslek yok bisey yok öz güven yok
benim yerimde olsan kafayı yerdin daha cok. Belki su an hic maddi dedim yok ama manevi olarak cok eksik hissediyorum. Demekki insan hep birseylere pişman olup hep haytinda bir eksik bulabiliyor kendine.
Öyle elbette.
Kimsenin hayatı dört dörtlük değil biliyorum.
Herkes bir şeylerin mücadelesini veriyor.
30a ramak kala mezun olucam ben ve tam olarak kariyerimin ne olacagi da 32den sonra belli olacak. bunlar en iyi ihtimal olarak düşündüğüm yaslar
Kendini bıraktıysan eger sikayet etme, ot gibi yasa ve ölümü bekle. küçük prensin filmi çıkmıştı ya; ordaki o yetiskinlerin yasadigi siyah beyaz şehirdeki insanlardan biri olduğunu gör.
Elbette stressiz ve üzüntüsüz yaşayamayacağımız zamanlara geldik. psikopat insan sayısı arttı. ve üstelik artik yeni bir akım başladı "stressiz yaşayamama", insanlar stres duymadan yasadıklarını anlayamadıkları kıvama geldi.
Kısacası ya soğuk iklim kuşağındski ülkelere yerlesicez ya da etrafımızdan zevk almaya baslıycaz..
Bir haber vardı genc bir ögretmen sınıfını düzenlemisti agaclar kuslar... eger sınıf ogretmeniyseniz bu işe kalkışın bence baya bi oyalar sizi ve sınıfıniza girdikce sizin de öğrencilerinizinde ici açılır. cizim yeteneginizi evde video seyrederek çalışma yaparak gelistirin bence, bir yandan da cocuklara çizim dersi de verebilirsiniz haftasonları 1 saat falan. sizi daha üretken daha ise yarar hissettirir. ve aklınız dağılır.
Bir de güneydoguda bir öğretmen sanırım yıllar önce atandigi bir köyde cilek yetistirmeye baslamisti ve her eve göndermisti fidanlari herkes yetistirsin diye. oncesinde de araştırmis burada ne yetisir diye tabi.. simdi o köy cilek üretiminde ön sıralardaymıs türkiyede. siz de biliyorsunuzdur bu olayı bir öğretmen olarak elbette.. bence etrafınızda düşünce olarak olmasa bile -garip insanlar oldugunu söylüyordunuz- hareket ve is güç anlaminda farkındalık olusturabilirsiniz. dertlenmeye degil de bu tarz farklı fikirlere yönlendirin bence düşüncelerinizi.
***buradaki meyve çilek de olmayabilir yanlış hatırlıyor olabilirim.
Meslek hayatımdaki tüm sıkıntılara rağmen bunlara benzer şeyler yapıyorum.
Adam olacak kız a verdiğim cevabı okur musun? :)
Ben başkaları için fazlaca şeyler yapan, büyük ölçüde onları mutlu etmekten mutluluk duyan biri olarak geldim bu yaşa.
Artık belki de bundan yorulmuşumdur..
Tabi benim haberim yapılmıyor diye kim ne bilsin:)
Zaten yapsam da sessiz sessiz yaparım, reklam ve pazarlama becerim sıfır :)
Onun için ayrı bir konum var.
Eski velilerim biliyor işte Allah razı olsun onların güzel aramaları, sözleri zaman zaman iyi geliyor.
Benim gibi bir melankolik daha buldum :)
Ama fark var tabi. ben atama bekliyorum.
4 yıldır inek gibi ders çalıştım. kitaplar ben ve dört duvar.
Asosyalliğin dibini gördüm
İyi bir ortalama ile okulu bitirdim.
İlk kpss maceramda ilk 250 ye girdim.bölüm kadro açmadı
Şimdi iyi bir bölümden öabt ye grdim. bazı sebeplerden tercih yapamadım
Bir Bş daha atama olur mu Mülakatta kaç alırım belirsiz
Ayrıca yüksek lisansa kabul edilmedim puanım yetmedi yani
Bulunduğum şehirde hatta normalde de arkadaşım yok (var da yok)
Ales çalışmam lazım. silkelenemiyorum
Of içimi döktüm. Bana bu temiz sayfayı ayırdığın için teşekkür ederim
Rica ederim. :)
Hep beklerim sıkıldıkça dök içini :)
Ben Bilgisayar öğretmeniyim özel bir kursta. Geçtiğimiz senelerde bir öğrencim olmuştu. Kendisi 50 küsürlü yaşlarında devletten emekli, emekliliğinin sonrasında kamu yönetimi bölümünü bitirdi. Bilgisayarın b sinden anlamazdı kursu bitirdi ve peşine kendine bir bilgisayar aldı. Şuan kim bilir hangi eğitimlerde devam ediyor. Kıssadan hisse, hiç birşey için geç değil
Bu amca benim gibi pişmanlıkları için harekete geçmiş sanırım :)
Ben de geçeceğim inşallah..
Nomu valla dilim de varmıyor söylemeye ama senin tüm bu mutsuzluğun nedeni evliliğinse ve de bunu hayatındaki başka şeylere yansıtıyorsan (şehir meslek veliler gibi) bitir gitsin evliliğini madem. Belki o zaman şehir de mutsuz etmez seni mesleğin de.
Ya da hayata bakış açını değiştirmen lazım, 4 sene öncesine gidelim istanbulda değil ankaradayım diye mutsuzdun şimdi artvinde mutsuzsun yani hayat şartları seni istanbuldan başka yere götürüyorsa orada mutlu olmayı öğrenmek lazım. Mesela evliliğini kötü şeyler yaşamana rağmen bitirmiyorsun çünkü iyi tarafları da var eşinin, e o zaman bitirmiyorsan o iyilere yoğunlaş. Huzur mutluluk hayatı algılama şeklinle çok çok ilgili nomum. Sen çok temiz bir insansın mutlu olduğunu görsem kendi kardeşim gibi çok sevineceğim ama karakterindeki sivri köşeler katılıklar senin hayatını zorlaştırıyor. Böyle ikircikli hislerle nasıl yorulmadan yaşıyorsun şaşıyorum. Ya öyle yap ya böyle
Ben artık evliliğimdeki sorunları, borçları falan hiç düşünmüyorum haftalardır desem inanır mısın canım?
Hiç umrumda değil.. Eşimin ailesi falan sanki hayatımda yok derecede etkisiz.
Bir gün şuna uyuz oldum diye onlardan şikayet etmiyorum.
Genel olarak farklı problemler beni daha derinden etkilemeye başladı.
Bu çevreye uyum sağlama konusu hepsini unutturdu sanki.
Buraya ait hissetmiyorum sanki..
Zamanla olacak acelecisin diyenler haklı çıkar umarım.
İyi niyetinden hiç şüphem yok.
Çok teşekkür ederim.
Sen de benim çok sevdiğim bir insansın.
Mutlulukların en güzeli senin olsun.
Hani bana demem, sen de bunu bil :)
Vicdansız artvinde mutsuz olunur mu kuymağını ye otur aşağı :)
Trabzonluyum ben :)
Kuymak soframızın tuzu gibi bir şeydi.
O sebepten beni çok etkilemiyor
Bir yerin en çok insanından etkileniyorum maalesef..
Ankara'da da böyle olmuştum.
2 yıl ne biçim yer, of puf.
Iğdır'a tayin istedim güle oynaya o derece.
Sonra Allah bana bir Meltem gönderdi..
Dünyalar benim oldu.
Son 1 sene onunla gıkım çıkmadı hiç, gayet iyi yaşadım.
Hatta şuan onu deli gibi özlüyorum.
İnsan, dost ile paylaşım benim hayatımı çok etkileyen bir şey yani..
Nomu ;
Yapacağım şeyler bir işe yarasın, para getirsin, işime yardımcı olsun dersen hiç bir şey yapamayabilirsin.
Her şeyi zevk için, hobi olsun diye öğrenmeli ve geçirdiğin zamanlardan zevk almalısın. En azından artık hayatını oturtmuş diyebileceğimiz biri için böyle olmalı.
Bir süredir büyük şeylere adım atmaya çalışıyor ama cesaretini kaybediyorsun gibi görüyorum. Hayatında ciddi bir değişim istiyorsun ki belki bir şeyler düzelir. Bence büyük adımları bir kenara bırak küçük şeylerden başla. Şu an böyle yurt dışıydı, ev almaydı gibi büyük planlar için doğru zamanda değilsin. İşin var çevreni sevmiyorsun, yeteneğin var kullanmıyorsun, vaktin var değerlendirmiyorsun. Hayatında bir şeyler gerçekten hoşuna gitmiyor.
Dünyada fark yaratabilecek bir mesleğe sahipsin, bunu kullan derim.
Koalina bizim meslek için hala güzel şeylere inancının kalmış olması muhteşem.
Gönülden söylüyorum..
Bu şehirde tanık olduğum tavırlar, okuduklarım, şu sitedeki paylaşımlardan sonra
bizim mesleğin başkalarının gözünde böyle olduğuna inancım kalmadı benim.
Sanki meslek aşkımızı korumak için biz kendi kendimizi teselli ediyoruz gibi geliyor ilk kez bu yıl..
Çabucak fikrim değişir umarım..
İstediğin herşeyi şimdi pekala yapabilirsin nomu, sadece gerçekten ne istediğine bak, bul ve bütün ilgini ona yönelt. hayatından hemen hemen hiçbir konuda memnun değilsin ama böyle yaşayıp gidiyorsun. hepsini değiştirmek aslında sadece senin elinde.
bak yüksek işini yapabilirsin hem de okula devam ederek. derslerini 3 güne toparlasan (bildiğim kadarıyla Artvin'de yaşıyorsun şu anda) 2 günde trabzona yüksek için gidip gelebilirsin. Derslerini 3 güne toplaman mümkün olmayan branşta isenyine trabzonda , hafta sonları için falan kursa gidebilir sertifikanı alabilirsin.
Evet yorucu olur ama olur.
Hepimizin hayatında geçmişte değiştirmek istediğimiz şeyler var ama o zaman öyle olması gerekiyormuş öyle olmuş , bunları yaşamamız gerekiyormuş yaşamışız , bundan sonrasında neler yapabiliriz bunlara bakmalıyız..
Kararını ver ve bütün şartları zorlayarak başla istediğini yapmaya..
Trabzon'a ulaşım 2 buçuk saatimi alır canım.
Bunun dönüşü falan..
Ona benim can dayanmaz gibi geliyor ya
İnan hepsini düşündüm..
Yine de elimden geleni yapıyorum.
Olacak inşallah olacak..
Testere filminde jigsaw'ın bir tezi vardı. İnsanlar ölümle karşılaşmadan hayatlarınin ne kadar kıymetli olduğunu anlamazlar diyordu.
Sizinde eşiniz var, işiniz var bildigim kadarıyla bir sağlık probleminiz de yok. Bence sahip olduklarinızın farkına varın biraz daha :)
Sağlığım, işim her zaman şükür sebeplerim çok şükür.
Hep derim.
Kolay bir hayatım yok.
Kendimce az derdim yok.
Ama benden zorda olanların Allah yardımcısı olsun. Ben sıramı beklerim..
Her insanın bir geç kalınmışlığı, pişmanlıkları vardır mutlaka.
Ama siz çok tatlı naif birisiniz , dertlenmeleriniz bile güzel :)
İçinde bulunduğunuz ortamı bilemem tabii .. ama size bakan o minik gözlerdeki ışıltı Ve çocukların masum kalplerine hitap edebiliyor olmak mesleğinizin en güzel yanı bence . Velileri boşverin ..
En yakın zamanda kitaplarınızı raflarda görür alırız umarım, siz buradan duyurun hepimiz sosyal hesaplarımızda paylaşalım , malum devir internet devri. Sosyal ağlarda popüler kim varsa bir anda kitap yazarı oldu. Siz onlardan kat kat donanımlısınızdır eminim..
Hayallerinizin gerçek olması ve sağlıklı huzurlu bir ömür geçirmeniz dileğiyle ... :)
Siz de pamuk helva tadında bir insansınız.
Gülümseten yorumunuz için teşekkür ederim. :)
Sanırım burada güzel şeyler duymaya hasret kaldığım için daha karamsar oldum..
Hepimiz için her şey güzel olsun inşallah
Bana şimdiki aklım birde eski günlerim lazım, :)
aynı yaşlardayız ve şuan olduğun noktaya ben daha yeni varabildim :) geç ve zor elde edince musmutlu oluyor insan :)
bu yaştan sonra diye bir şey yok benim hayatımda.
henüz 21 yaşındayken bile bölümü bırakmaya karar verdim ay çok geç yeniden sınav ve dört sene olmaz dediler.Bu yaş dan sonra olmazı biraz toplumumuz bilincimize işliyor mu ne yoksa niye olmasın?
Gülten Dayıoğlu aktif yazmaya sanırım 30 larda başladı hala yazıyor.
Toplum da işliyor olabilir ben kendi kendimi işliyor da olabilirim
Saçmaladığımın farkındayım çünkü.
Yaa olacak o iş inşallah da devamlılığı nasıl olur, inşallah güzel olur bekliyorum.. :)