- Konu Sahibi neyapsam88
-
- #101
Ayrılma sebebiniz sadece buysa kusura bakmayın yanlış yapmışsınız. Biz evlendik aynı şeyi eşim de bana dedi. Hayır dedim ama iş inada bindi illaki olacak dedi. Tabiki aska kabul etmem bu durumu ama tamam dedim o anlık sorun çkmasn diye. Hamile kaldım ve asla istemediğimi söyledim tab hamile halimle kırmadı ve istediğim ismi koydum. Herşeyi zamanında halledin. Kavga da edecekseniz vakti gelsin , konuşacaksanızda vakti gelsin
şöyle düşün,küçüklüğünden beri kızına annenin adını vermek hayalin ve evleneceğin kişi kesinlikle reddediyor.ne düşünürsün.hayalinden hemen vaz geçermisin
konu sahibi arkadaş,olayı çok büyütmüssün bence
bende kayımbabamın ismini koydum ve çokda istekli olduğumu söyleyemem.
ama ne var ki? koysan ne çıkar..bu kadar abartmaya ne gerek var,iş ailesine kadar gitmiş.
boşanmaya neden olacak bir şey mi bu?bu kadar basit nedenden ötürü insanları neden huzursuz ediyorsunuz.
önceki konularına da yorum yapmıştım,kafandaki ön yargıyı at artık
ve lütfen o şehirde mutlu olmaya çalış
Sabahta ben dedım kı bugun annenlere gıdelım. O da bugun gıtmeyelım bıraz kırgın onlarda dedı. Biz kötü birşey yapmış gibi neden istemıyor kı dıye dusunuyorlar dedı. DAha çocuk yok düğün yok önceden aılenın adını koymam gıbı pazarlık nıye oluyo dıye goruyorlar dedı.
Şimdi ben akşam kı ılımlı aıleyı mı düşüneyım. Yoksa sabah soyledıgı bana hafıf sıtemkar aıleyı mı. Ve belkı de daha bırcok cümleyı bana açık söylemedı onların kullandıgı.
ablacım orası öyle tabii ama konu sahibi kesinlikle reddetmiyor ki.iki isim koyalım diyor.ama eşi babamın ismi olmazsa çocuk da olmaz diyor..ya da ilk isim babamınki olacak diye ısrar ediyor.buna ne hakkı var? o çocuk sadece babaya mı ait?
bir de bence bu isim olayı sadece bir kıvılcım.bu ateş zaten yanmaya hazır bekliyordu.asıl sorun başka bence.yoksa hiç inanabiliyor musun böyle bir inatlaşma yüzünden evlilk bitsin? üstelik daha düğünleri bile yapılmamış.
[/COLOR]olayı ailesine anlatması münasebetsizce olmuş, insanlar kırılmakta haklı öyle bir beklentileri olmasa bile durduk yere babanın ismi olacağına boşanalım diyen gelin pozisyonuna düşürmüş sizi eşiniz. insan ister istemez noldu da bu kız böyle yapıyor diye düşünmüşlerdir onlara eşinizin yaptığı dayatmayı anlatsanız da anlayabileceklerini sanmıyorum bu saatten sonra.
ailesi gerçekten koysanız nolur koymasanız nolur diye üdşünüyor olabilirler normalde ama işte keşke anlatmasaydı eşin seni böyle bir duruma sokmasaydı onların gözünde.
isim muhabbeti bitince bir de bunla uğraşmak zorunda kalacaksın şimdi :/
asıl konuyla ilgili de ikiniz de aşırı abartmışsınız bence öyle böyle değil, özellikle eşinin babamın ismi yoksa çocuk da yok demesi tam bir saçmalık. böyle bir dayatmaya ben de sakin kalamazdım nolacaksa olsun derdim gibi geliyor, yalnız şu da var yukarıdaki bir mesajınızdan sizin eşinizle olan evliliğinizden tam olarak emin olamadığınızı düşünmeye başladım. onun için buraya geldim kimseyi tanımıyorum gibi bir cümleniz vardı. [COLOR="#FF0000"]sanırım kafanızda bazı şeyler tam yerleşmemiş o soruların cevabı kendinize dürüstçe verip ayrılığı bu cevaplara göre düşünün derim ben.
ben de kafamda,hayalimde olanlar için ısrar ederim.gerekirse rest de çekerim.ama bir şekilde yapacağımı yaparım.kafamdaki gerçekleşmeden rahat edemem.eşimin karşı olduğu bir durumsa da onu da bir şekilde ikna ederim
eşlerin ikisinin de hayali varsa ya orta yol bulunacak ya da iş buralara geliyo
Eski konularımdan zaten sorunlu bır evlılık surecı gecırdıgım bılınıyor. Belkı de olayları sorun halıne getıren bızdık. Ortada önemlı bır olay yok bıle. Ama son actıgım çocuk konusu bızı bıtırdı...
Diyeceksınız kı yıne fol yok yumurta yok ve olmayan bır cocugun ısmı ıcın boşanılır mı. Demekk kı boşanılıyormuş. Tayın ıcın erken nıkah yaptık ve düğüne 1 ay kalmıştı sadece. Günlerce bu sorunu yok saydık bastırdık ama bır yere kadar dun patladık artık.
Ben yenı evlı bır arkadaşımla konuşurken onun çocuk planlarını dınledım ve gozlerım doldu içime attım sıkıntımı. Çünkü benım eşim ilerde cocuguma babamın adı konulmayacaksa hiç çocuk yapmayalım dıyordu bana. Ve cıddı cıddı bu kararı almıştı. Ben senden vazgeçmem ama çocugum uzerındekı bu ısım hayalımden de vazgeçmem. Çocuk sahıbı olmaktan vazgeçerım dıyordu.
Ben boyle baslayan bır evlılıgın ılerde zaten çatırdayacagına ınandım ve ılerde çocuk isteyecegımı bılıyorum. Allah nasıp ederse tabı. Allah vermezse kabullenırım ama sırf ısım muhabbetıne cocuksuz kalmak zaten o evlılıgı yıpratacak ınancındayım. Dün çok dırettım tatlı dılle de yalvardım terste oldum fıkrını degıstıremedım. Ben de çocuksuz evlılıge gırmem dedım. Ve bır sekılde ayrılıga geldık...
Bugun ailelerımıze haber verelım dıye konustuk sakınce. Nasıl boşanılacagını arastırdık usul usul...Ben de inat yapıyorum o da ınat yapıyor. Ama kıramıyoruz içimizdekı inadı. İçim acıyor aslında bılıyorum onunda çok acıyor hiç istemıyoruz ıkımızde boyle ayrılmayı ama ıkımız de ınada ya da düşüncelerimize yenık düşüyoruz... Belki de evlılık hayatını taşıyacak olgunlukta degıldık ıkımız de ve çok küçük kaldık evlılık karşısında...[/QUO
çok saçma kavga olur küslük olur ama bu sebepten evlilik filan bitmez
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?