- 1 Eylül 2011
- 2.837
- 1.975
- 398
- Konu Sahibi neyapsam88
-
- #61
çocuk isminde anlaşamadığınız için ayrılıyorsuz diye bakarsak konuya tabi saçma olur...
ama sizin sorununuz zaten inadınız bu da bahanesi...
birinizin alttan alması lazım...
şimdi gidip "tamam babanın adı olsun" desen bundan sonra dahada toplamaz kendini herşeyi inatla çözmeye çalışır....
söylemesen boşuna evlilik bitecek...
bence bi orta yolu bulun..
çift isimde uzlaşın...
yani çocuk kimbilir ne zaman olacak..
yada ne belli erkek olacağı belki kız olacak...
o daha büyük bir sorun canım :) bizzat yaşamış bir insanım..bizde de vardı bu baskı.eşim değil ama ailesi yaptı.ama ben pes etmedim.eğer ikizlerden birine kız değerine erkek tarafından isim konulursa ilerde çocukları ayırt etmeye başlıyorlar.mesela adı mustafa olan dede mustafa isimli torununa daha çok ilgi gösterebiliyor.en güzeli aile ile ilgisi olmayan isimler bulmak.biz öyle yaptık,güzel de oldu :)
Eski konularımdan zaten sorunlu bır evlılık surecı gecırdıgım bılınıyor. Belkı de olayları sorun halıne getıren bızdık. Ortada önemlı bır olay yok bıle. Ama son actıgım çocuk konusu bızı bıtırdı...
Diyeceksınız kı yıne fol yok yumurta yok ve olmayan bır cocugun ısmı ıcın boşanılır mı. Demekk kı boşanılıyormuş. Tayın ıcın erken nıkah yaptık ve düğüne 1 ay kalmıştı sadece. Günlerce bu sorunu yok saydık bastırdık ama bır yere kadar dun patladık artık.
Ben yenı evlı bır arkadaşımla konuşurken onun çocuk planlarını dınledım ve gozlerım doldu içime attım sıkıntımı. Çünkü benım eşim ilerde cocuguma babamın adı konulmayacaksa hiç çocuk yapmayalım dıyordu bana. Ve cıddı cıddı bu kararı almıştı. Ben senden vazgeçmem ama çocugum uzerındekı bu ısım hayalımden de vazgeçmem. Çocuk sahıbı olmaktan vazgeçerım dıyordu.
Ben boyle baslayan bır evlılıgın ılerde zaten çatırdayacagına ınandım ve ılerde çocuk isteyecegımı bılıyorum. Allah nasıp ederse tabı. Allah vermezse kabullenırım ama sırf ısım muhabbetıne cocuksuz kalmak zaten o evlılıgı yıpratacak ınancındayım. Dün çok dırettım tatlı dılle de yalvardım terste oldum fıkrını degıstıremedım. Ben de çocuksuz evlılıge gırmem dedım. Ve bır sekılde ayrılıga geldık...
Bugun ailelerımıze haber verelım dıye konustuk sakınce. Nasıl boşanılacagını arastırdık usul usul...Ben de inat yapıyorum o da ınat yapıyor. Ama kıramıyoruz içimizdekı inadı. İçim acıyor aslında bılıyorum onunda çok acıyor hiç istemıyoruz ıkımızde boyle ayrılmayı ama ıkımız de ınada ya da düşüncelerimize yenık düşüyoruz... Belki de evlılık hayatını taşıyacak olgunlukta degıldık ıkımız de ve çok küçük kaldık evlılık karşısında...
Ben ayrılıyorum arkadaşlar. Kendısıne içimdeki herşeyı soyledım daha fazlası benım psıkolojımı bozacak çünkü. O da tamam dedi bir anlamda. Kabul ettı yanı. Ama yıne yumusatmaya calısacak bunu bılıyorum.
Bu düşüncesinden vazgeçerse devam edecegım ama vazgeçmezse buraya kadarmış dıyıp herşeyı goze alıp aılemle paylaşacagım bu gune kadar içime attıgım dertlerımı.
Buyuk ıhtımal de zaten vazgeçmeyecek düşüncesinden ve bıtecek... Bu aşamada sanırım destege ıhtıyacım olacak fazlasıyla. Çevredekı insanların düşünceleri benı rahatsız edcek cunku. Boşanmış olmak çok zor daha düğünüm olmamış bıle olsa...
Yapamyın allah aşkına ya yaa..Boşanmak bu kadarmı kolay?Neden evleniyorsunuz o zaman..Boşanın o zaman anlıcaksınız ne yüzünden ayrıldık diye..Millet size güler...Tamam de geç ya bu akdarmı zor...2 isim koyarsınız siz istediğinz isminizi söylersniz..Bazen insanlara boşanmak ne kadar kolay geliyor.İnat yüzünden hemde...Vllahi şaşırmışsınız siz...Bana kızmayın ama ben 7 aylık evliyim..Benden daha önce evlenenler şimdi boşanmayı düşünüyor sebeb ne en ufacık şeylerden...Ben 21 yaşındayım ama çevremdeki yaşı daha büyük arkadaşlarımdan daha mantıklı düşünüyorum..Şidmiki evlenenler sıkıyamı gelemiyor bilemşyorum hemen ayrılalım...Demekki daha büyük bi sorun yaşasanız soluğu adliyede alırsınız...!!!!Evliliğinizi yıkmayın birazda çaba yaa çaba gösterin...
Arkadaşım yapma gözün ü seveyim ya kolaymı öyle boşanmak biraz tadını çıkarın..Eşinde haksız sende haksızsın...Önce bi düşünsene boşan demek kolay sen bunu gerçekten istiyomusun?
Benim de henüz düğünüm olmad 1 yıl dolmadan boşanamıyorsun.
bu çaba göstermeler artık kendı kişiliğii zedelıyorsa... istemedıgın seye zorlanmak ömür boyu çekilecek dert mi? Ben onunla bır konuda sakınce konusurken o kadar yoruluyorum ki. Kendı cocugum uzerınde soz sahıbı olamayacaksam nasıl devam edebılırım. Siz boyle sıkıntı yaşadınız mı? İStemedıgınız şeyler bır bır onunuze gelıyor mu yapacaksın dıye...
Ayrlıgı istemek ya da istememek konusu çok dışarda kaldı artık. İkimiz de istemıyoruz. Ama ben o kadar çok korkuyorum gelecek hakkında. Evlenınce de boyle sorunlar devam ederse nasıl dayanırım... Şimdi bıle o kadar baş ağrısı çekiyorum ki korkuyorum hasta olmaktan. Ben gerçekten çok fedakarlık yaptım onun için ama artık yoruldum hala sorunlar bıtmedı
Birçok kişiye saçma geldı bu durum oncekı konuda da farkettım bunu zaten. Çogu kadın bunu normal goruyor gordugum kadarıyla ama ben hıc benımseyemıyorum. Onu sevmemek degıl sorunum ama hıç ama hıç ıstemıyorum çocuguma oyle ısım koymayı hıs dusunmemstım. Kendıne ozgu ısmı olsun kımseden ız taşımasın ıstedım. Benı belkı cogunluk yargılayacak bu konuda ama gerçekten istemedıgım seyı yapmak benı mutsuzluga surukleyecek bu yuzden dıretıyorum
Size şöyle bişey söyliyim benim annemle babam ayrı ben ilkokula giderken ayrıldılar..Sebeb ne biliyormusunuz...YOK...Bana sorduklarında bişey diyemiyorum kalıyorumm..Bana gelince evleneli 7 ay oldu..Okadar zor şartlarda evlendimki ne siz sorun ne ben anlatayım...Bende çocuğum olursa erkek lodos kız olursa okyanus koyucam diyorum hepp..Benm kaynanamla kayınpederim beğenmemiş..Öyle isimmi olurmuş şöylede böylede daha ortada çocuk yok..Sinirim bozuluyor ama napim he deyip geçmeye çalışıyorumm...Tmam çok yıpranmış olabilirsiniz..Eşinizi artık sevmiyorsunuzdur onada tamam..Ama siz inat uğruna boşanmayı düşünüyorsunuz...Benim anlatmaya çalıştığım 2 isim olsun deyin...Ayrılınca çok mu mutlu olucaksınız...Mutluysanız tamam mutlu olun...Benim annem evlendiğinde ananenm düğün gecesi bile istemiyosan alayım seni demiş..Hep arkasındalardı...Şimdi aradan kaç sene geçti barışmayı düşünüyolar...Sebeb yok sadece babam biraz sinirli oda çok değil annem ne istese yapar..Ben boşanma lafını duyunca çok çok üzülüyorum..İnannki dayanamıyorumm..Sizinde başlığı okuyunca içime işledi öyle diyim...Yalnış anlaşlma olmasın.Siz istiyorsanuz yürekten ona lafm yok.
Ben ayrılıyorum arkadaşlar. Kendısıne içimdeki herşeyı soyledım daha fazlası benım psıkolojımı bozacak çünkü. O da tamam dedi bir anlamda. Kabul ettı yanı. Ama yıne yumusatmaya calısacak bunu bılıyorum.
Bu düşüncesinden vazgeçerse devam edecegım ama vazgeçmezse buraya kadarmış dıyıp herşeyı goze alıp aılemle paylaşacagım bu gune kadar içime attıgım dertlerımı.
Buyuk ıhtımal de zaten vazgeçmeyecek düşüncesinden ve bıtecek... Bu aşamada sanırım destege ıhtıyacım olacak fazlasıyla. Çevredekı insanların düşünceleri benı rahatsız edcek cunku. Boşanmış olmak çok zor daha düğünüm olmamış bıle olsa...
Erkek olursa da ıkı ısımlı olsun bırını sen koy dıyor ben de benım babamda olsun ozaman dıyorum. Tamam ama benım babamın adı başta olacak dıyor bu sefer ben de çocugu nelere alet edıyoruz dıye uzuluyorum. Hiç istemıeyerek bunu yapmak benı çok mutsuz edecek. Ama o ısmı koymamakta esımı cok mutsuz edecek. Orta yol yok sanırım çok aradık olmuyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?