- 21 Mayıs 2014
- 1.292
- 598
- 43
- Konu Sahibi icimdekibosluk
-
- #41
benim en sinir oldugum sey insanlarin birbirini degistirmeye calismasi oldugu gibi kabullenilmesi cok kotu uy varsa ekvet degisecek ama illa butun herseyiyle kendi kalibina uysun ne demekBiz zorlamıyoruz artık, aileler hala düzeltmenin peşinde. Çünkü onlara göre şiddet, aldatma yoksa boşanma çok saçma. Fakat ben eşimle doğru dürüst konuşamıyorum ki , hemen zıtlaşıyoruz.onun çok bilmiş konuşmaları,ve ben erkeğim ben kocayım, kocalık hakkı diye bir şey var, kocanın rızasını al, sen artık evlendin, modern yaşamın batsın, sizin modernlikten anladığınız oranızıburanızı açmak, kadın dediğin şöyle böyle olmalı, türk toplumu şöyle, evli bayanlar böyle olmalı, dünyada benim gibi bir kadın yokmuş... Ayyy aynen böyle konuşan birdir kendileri. Okuduğum kitapları bile beğenmez ki kendileri bir kitap (roman türünde)
hayır, artık sevdiğimi sanmıyorum. Benim sevdiğim kişi bu değildi. Bendeki alışkanlık olsa gerek. Bana böyle davranan birini sevemem, onu kaybetmekten korkmuyorum. Daha önce de büyük çapta kavgalarımız oldu ve bitme noktasına geldi, ailelere yansıdı. Devam ettik ,çabaladık. Olduramadık.
Evet Doğulu; ama ben de doğuluyum( doğma büyüme istanbul olsa da geldiğimiz yer Doğu) . Ben özgürlükçü bir ortamda büyüdüm. Kız çocuğuyuz diye ne giyimimize karışıldı, ne gezmemize tozmamıza. Çünkü aile terbiyemiz, ahlakımız vardı, yasak getirilmedi diye cozutmadık yani. Onun ailesinde ise kızkardeşinin giyindiği şey için her kafadanbir ses, üzülüyorum kıza. Diyorum ki benim bu adamdan kızım olsa o da aynısını yaşayacak, küçük yaşında bike denize gittiğinde mayo giyinemeyecek. Bınlar bana göre çok normal şeyler. Neden kızımı baskıcı bir ortamda, özgüven yoksunu bir birey olarak yetiştireyim kisizin esiniz dogulu galiba benimkide dogulu ama asla boyle degil benim esim lise bezunu unuversite falan okumamis gerci dimdi aciktan okuyo sizin esiniz kusura bakmayin hic kendini gelistirmemis insanin insan olmasi okumakla olmuyor kafasi gelitirmesi ile ilgili bisey onun bazi akrabalari karsi giruste o malum h... baslayan partiden ben ise milliyetci facebook ta ne ler baylastim onlarin gozune soka soka hic bir sey demedi gerci kendisise benimle ayni gorusten ama gene bir sey diyebilirdi her artamda siyaset konusurum agzini bile acmaz
Şimdikinden daha kötü olur muyum bunu zaman gösterir. Evet ilk başlarda kötü olurum, çünkü kurulan hayaller vardı, laf anlatılacak eş dost komşu var, benden daha çok üzülecek aile büyüklerimiz var. İlk zamanları atlatırsam evet dediğiniz gibi şimdikinden daha kötü olacağını sanmıyorum. İşim var, çevrem var, ailem var beni hayata bağlayacak. En azından kaybettiğim özsaygımı yeniden kazanabileceğim. Hayatım boyunca en hafif küfrü bile ağzına almayan ben, bu evlilikte zaman zaman ağır küfürler ettim ama eşime değil kendime. Güçlü yapımla övünen ben zavallı , aciz birine dönüştüm. Karşımdaki adam bana hakaretler yağdırırken, 'git,istemiyorum seni' derken gittim sarıldım, ağladım, eve geri döndüm. Çok gurursuz davrandım, o benim eşim dedim, ona niye gurur yapayım ki diye düşündüm. Sonunda yüzsüz ben oldum. Ve kendime saygımı yitirdim.Emin olun, şimdikinden daha kötü olmayacaksınız.Yeni hayatınızda hep mutlu olun.
Mesele arkadaş , aile çevresi değil ki. Çevresinde kendini gibi de var, benim gibisi de var. Ailesinden zaten uzaktayız. Yılda en faxla iki defa görüşebiliyoruz. Adamın kendisi böyle.hatırladım sizi.
siyasi görüşünüzü bile söyletmiyordu anlayış göstermiyordu size.
ne yazıkkı bu adamın kafası değişmez. çevrenizi değiştirmenizi deneseniz. ailelerden işe çevresinden uzak bir yerde nasıl olur acaba bu adam
gelişme var mıGünaydın herkese, durum güncellemesi yapayım dedim. Annemle mihayet konuştum. Aldığımız ayrılma kararından bahsettim. Tabii önce nasihatlar verdi, neden deyip durdu. Ben de evliliğin en başından bu yana yaşanan ne varsa aklıma gelen saydım. Şiddete varan hırpalanmalarım dahil. İkna oldu sayılır. Artık göndermem onun yanına diyor. Anlatırken hiç mi hiç ağlamadım, gayet soğukkanlıydım. Anladım ki içimde hiçbir şey kalmamış.
Hayır, gelişme yok. Bir haftadır ailemin yanındayım. Yarın eşimin de katılacağı babam hariç kendi ailemin hazır bulunacağı son bir konuşma yapacağız. Annem ilk başta ikna olmuş gibiydi, ama şimdi beni kararımdan vazgeçirmeye çalışıyor. Evlilik bu, hemen bitirilmez, biraz ayrı kalın gibi şeyler söylüyor. Babama söylemeye hem çekindim hem de annem buna engel oldu. Bir hafta içinde eşim ne aradı ne sordu. Sadece annesi ile bir kez telefonda konuştum. Kesin kararlıydım, ama durumu bilenlerden bazısı diyor ki 'biz neler yaşadık da sabrettik düzeldi.' Bazısı ise 'bu adam düzelmez, ayrıl gitsin.' Umudum yok aslında, hep yaşanılanlar geliyor gözümün önüne. İstemiyorum ben bu adamı. Bakalım hele bir yarın olsun, merak ediyorum nasıl konuşacak, kendini nasıl savunacak? Yine benim koca sözü dinlemediğimi, kıyafetlerimden konu açarsa, milletin önünde aramızda kalması uygun olan tartışmaları sayıp dökerse iyice emin olacağım ki bu adamdan hayır gelmez.gelişme var mı
Güncellemeyi okuyup yorum yapar mısınız?Burada evliliğimle ilgili birkaç defa konu açmıştım ve çoğu üye bana ayrıl demişti. O zamanlar hep bir umudum vardı, her kavgadan sonra devam edecek bir sebep bulduk. Fakat sorunları çözmeden ilerledik, sümen altı edilen sorunlar her fırsatta kendini gösterdi. Eşimle görüş ayrılıklarımız var (nerdeyse çoğu konuda) kültür uyuşmazlığımız var, yaşam tarzımızda ayrılıklar var. Evlenmeden önce bu ayrılıklar bizde sorun yaratmazken nişanla birlikte sorunlarımız başladı. Giydiğim her kıyafet sorun oldu, nişan elbisem ve gelinliğim olay oldu ( ki açık seçik türden değildi ikisi de) insan ilişkilerim sorun oldu (onun gibi çok ama boş konuşmuyorum, faxla geyik yapamıyorum, yapım gereği herkesle bir mesafem vardır) ne bilimm işte beni ben yapan çoğu şey sorun oldu işte. Sanki evlenmeden önce farklıydım. Evlenmeden önce de aynı tarz giyimim vardı, aynı tarz insan ilişkilerim vardı. Siyasetten konuşmama dayanamaz, toplumda onun fikrine zıt bir şeyi savunsam evde benden hesabını sorar, feminist söylemlere hiçç gelemez vs vs . Anlayacağınız okumuş ama yontulmamış cinsten. Neyse şimdiki duruma gelirsek, bayram için onun memleketine gittik ve film koptu. Herkesle tartıştı, her şeye herkese karışıp millete illahlah dedirtti, eşi olarak ben de hep mahçup oldum. Sonunda bizimki dayanamayıp ailesine bu işin devam edemeyeceğini söyledi. Ailesi bir onla bir benle konuşup öğütler verdi, bizimkinin tavırlarını gördükçe iyice böylesinin daha iyi olacağına dair ikna oldum. Hala kalkmış diyor ki , en büyük sorunumuz benim koca sözü dinlemememmiş. GÜNCELLEME: davayı açtık bir iki güne neticelenecek. Eşim olacak kişi, bugün mesajlar attı. Kır inadını cinsinden. Sinirinden bu hale geldik , 'ayrılık,boşanma' laflarını sürekli dile getirmesininin sonucunu gördüğümüxü, güzel günler yaşadığımızı yazmış. Yumuşamadım, kararımın kati olduğunu, yoluma baktiğımı yazdım. Annem hala son bir şans ver deyip duruyor. Allak bulşak oldum. Kararlıydım, kararımdan dönmek istemiyorum; herkes duymuşken yüz göz olmuşken geri adım atmak istemiyorum. Bir yandan da acabalar. Ya bu kez kafasına dank ettiyse, ya düzelirse vs Allah'ım yardım et bana. Dün rüyamda gördüm iyi şekilde. Bir haftayı aşkındır ailemin yanındayım, daha sakinim artık. Sevgimi yokluyorum; önceleri kesin bitti derken şimdi diyemiyorum. Konumu bilenler, boşanma deneyimi olanlar yorum yapabilir mi?
Teşekkürler yorum için. Geçmiş konularımı açıp okudum yine, tekrar içim soğudu. Dua ediyorum hayırlısı olsun diye. Ya da rüyamda bana işaret olabilecek bir şey göreyim istiyorum. Yok. Yarın davamız var.Bence uzatma kararsizlikta yasama kimse degismez asla ben o sansi verip dondum binpisman oldum simdi baba evinde bosanmayi bekliyorum bir insan nryse o
Toplandık evet. Heyecan ve sinirle elleri sesi titreyerek konuştu. Annemlere anlattıklarımı o da anlattı,olaylara kendi açısından yaklaştı. Kaba üslübunu, hırpalamalarını kabul etti, bu konuda hatalıyım dedi ama kızınız beni bı raddeye getiriyor dedi. Ben, çocuk ruhluyum,beni idare etmek çok kolaydır, suyuma gidildiğinde lafıma zıtlaşılmadığında sorun çıkamam dedi. Bizimkiler onu dinleyince bazı konularda ona hak verdiler. Kilo vermişti, çok çökmüş görünüyordu. Haline üzüldüm. Kararlıyım ,boşuna konuşuyoruz dedim o ortamda. Bir saatten biraz fazla durdu, ben kararlı konuşunca gittitoplanmıştınız nasıl geçti o gün?
Anlasmalimi bosaniyosunuz? Bende kendisi farkli sehirde dava ac dedim acmamis 1 aydir ailemde beni suclar tavir icindeler cunku oncekinde cok destek olup guvendier ben nsptim duygularimin esiri olup gittim ve sonuc degismedibiran once bitsin istiorum nasil yapmaliyim acaba
Anlasmalimi bosaniyosunuz? Bende kendisi farkli sehirde dava ac dedim acmamis 1 aydir ailemde beni suclar tavir icindeler cunku oncekinde cok destek olup guvendier ben nsptim duygularimin esiri olup gittim ve sonuc degismedibiran once bitsin istiorum nasil yapmaliyim acaba
Toplandık evet. Heyecan ve sinirle elleri sesi titreyerek konuştu. Annemlere anlattıklarımı o da anlattı,olaylara kendi açısından yaklaştı. Kaba üslübunu, hırpalamalarını kabul etti, bu konuda hatalıyım dedi ama kızınız beni bı raddeye getiriyor dedi. Ben, çocuk ruhluyum,beni idare etmek çok kolaydır, suyuma gidildiğinde lafıma zıtlaşılmadığında sorun çıkamam dedi. Bizimkiler onu dinleyince bazı konularda ona hak verdiler. Kilo vermişti, çok çökmüş görünüyordu. Haline üzüldüm. Kararlıyım ,boşuna konuşuyoruz dedim o ortamda. Bir saatten biraz fazla durdu, ben kararlı konuşunca gitti[/QU
kimse kimseyi idare etmek zorunda değil. bakıcımısınız siz onu çocuk gibi idare edeceksiniz..sen kendi kararlarını veremiceksin onun istediği gibi hareket ediceksin hep oldu paşam...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?