canım başın sağolsun
ben hem annemi hem babamı kaybettimbizimkisi tam bir yaprak dökümü oldu.1 yıl içinde babannem babam ve annemi kaybettim ve aradan 3 yıl geçincede dedemi kaybettim.acım öyle büyükki içimde.piskolojim öyle bozuk ki heran birileri ölcek gibi hissediyorum
allahım mekanlarını cennet etsin...
Basin saolsun BULUTT
Bende annemi kaybettim bundan 9 yil önce...
Gencti 39 yasindaydi cok güzeldi hic bir hastaligi yoktu. Bazilari soruyor hastamiydi diye sanki sadece hasta insanlar ölebilirmis gibi cok sinirleniyorum
Acilar unutulmuyor öyle kolay kolay atlatilcak bisiy degil 3 4 sene ruh gibi yasadim desem yeridir.
Halen hergün annem icin dua ederim bazi zaman olur resmiyle dertlesirim günaydin derim öperim resmini
Ne kadar acitabilcegini eminimki tahmin edebilirsin annemi sadece resmine bakarak görebiliyorum onun gözlerine sadece resmine bakarak görebiliyorum, ona dokunamiyorum sarilamiyorum herhangi bi sevincimde birlikte sevinemiyorum hicbir mutlulugum tam olmuyor hep bir eksik kaliyor onu öyle cok özlüyorumki ne dil yeter anlatmaya nede kelimeler yeter yaziya dökmeye ....
Onu cok seviyorum o benim kusursuz dünyanin en güzel en becerikli annesi benim icin her zamanda onunla gurur duyucam ve onu sevmeye ömür boyuda devam edicem ....her zaman kalbimde , her zaman yanimda olacak ,her ne kadar kalbimin bir kenari kirik dökük kalsada......
Sana bir tavsiye veremem üzgünüm zaman ilac derler zamanin tek yaptigi ilk andaki yasadigin siddetli aciyi biraz hafifletmesi olacak. Hayat ne getirir ne götürür kimbilir ama ins daha büyük acilar yasamazsin hayattan korkma ve Allaha dua et bol bol . Eminim annen bir yerlerde seni izliyor seni asla birakmiycak eminim unutma o seni cok seviyor ......
Inaniyorumki sende atlatacaksin güclü ol yikilma dimdik ayakta dur .Bu bir sinavdi belkide yüce rabbim sabrinida verecektir
Basaricagina inaniyorum...Nurlar icinde yatsin annen ,,,
Annemin olumunu duydugumda nasil bir aci bu...galiba yok olacagim dedim...her gozyasim bir ciglikti...hala buyuk bir cokus icindeyim...16 eylulde1 sene olacak ...ne yapacagimi bilemiyorum...bir oglum ve beni seven bir esim var ,onlarin sayesinde yasam hala benim icin anlamli.56 yasinda kanserden yitip gitti.Erkek kardesim ve ben kendimizi koksuz bir agac gibi her an devrilivelecekmis gibi hissediyoruz.Benim dini itikatim de olmadigi icin ruha inanamiyorum...keske beni izledigini ruhunun olmedigini hissedebilseydim.Acim belki hafiflerdi.Bize cok aci bir miras birakti.
Yazdıklarınızı okuyunca hem çok üzüldüm, ama bi taraftan da güç buldum. Ayları mı bulur yılları mı bulur bilmiyorum ama biz de annem için sonu çok uzak olmayan bi yolculuğa çıktık. İleri evre meme kanseri. Belki de benim ondan daha az ömrüm vardır, sizin yaşadıklarınızı yaşamıcam, ama daha az ömrüm yoksa, muhtemelen bi gün ben de bu başlığa tekrar yazanlardan olcam mafoldumben
Yazdıklarınızı okuyunca hem çok üzüldüm, ama bi taraftan da güç buldum. Ayları mı bulur yılları mı bulur bilmiyorum ama biz de annem için sonu çok uzak olmayan bi yolculuğa çıktık. İleri evre meme kanseri. Belki de benim ondan daha az ömrüm vardır, sizin yaşadıklarınızı yaşamıcam, ama daha az ömrüm yoksa, muhtemelen bi gün ben de bu başlığa tekrar yazanlardan olcam mafoldumben
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?