Yalnızım ve Üzgünüm

A4kagit .!.:

Haklısınız, saydığınız aktivileri belki birer örnek olarak verdiniz ama bunlar üzerinden nasıl düşündüğümü sizlerle paylaşmak isterim. Hayvanlara dokunamam ama barınağa gittim diyelim, ne yapacağım ben orada:) O esnada barına gelmiş başka bir kişi ile iletişim kurup bir şeyler mi paylaşacağım, gerçekten bu mümkün mü? Ya da bir sergiye gittim diyelim, ne gibi bir ortam oluyor orada, ben bir esere bakarken biri yanıma sokulup benimle mi tanışacak? Veyahut bisiklet turuna katıldım diyelim, nefes nefese pedal çevirirken, denk getirip yan yana ilerlemeye çalışırken kendimi mi tanıtacağım? Genelde hep fotoğrafçılık kursu tavsiye edilir, kim gidiyor bu kurslara? İşi gücü bırakıp fotoğraf nasıl çekilir diyen kişilerin nasıl bir yaşamı vardır? Oturulan yerden bir şey olmadığı konusunda kesinlikle haklısınız.


Evet, hep sorumluluklarımı yerine getirdim ve her zaman da aklımın bir köşesini işgal ettiler. Sinemaya gitmiyorum çünkü film izlemek bence anlamlı değil, kurgulanmış bir şeyle zaman harcamak gibi geliyor. Hayatımda hiç konsere gitmedim, müzik dinlerim ama kalabalığın, gürültünün ortasına girmenin ne anlamı var çözebilmiş değilim, evde rahat rahat dinlemek varken:) Öğrenim gördüğüm alan en çok tutkum olan şey ama ondan bile sıkılır oldum şu sıralar. Bir de şu var ben bu konu ile ilgilenen biri ile ilişki kurmak istemem çünkü rekabetçi bir yapım var, bu durumu bir yarışa dönüştürürüm diye kendi bölümümden kimseyle ilgilenmedim ve ilgilenmeyi de düşünmüyorum.


Liseden sonra ara vermeden üniversiye devam ettim eğer kastettiğiniz bu idi ise. Üniversitede hep dersler var aklımda. Derslerden başka bir şey yapmaya pek zaman kalmıyor dolayısıyla birazcık kitap okuyabiliyorum, yemek vs. derken gün bitiyor.

Hepinize cevaplarınız için çok teşekkür ederim. Müsadenizle geri kalan mesajlara yarın cevap vermek isterim, iyi geceler.

Genişletmek için tıkla...

Ben sizi anlayamadım. Hem özgüvensiz gibisiniz hem de her şeye üstten bakan bir tavrınız var. Şurada 3-5 mesajınızı okudum, benim bile enerjimi emdiniz.
Derdinize çözüm sunuluyor, "ben onu sevmem, ben bunu yapmam, oraya gitsem ne olacak, buraya gitsem olaylar nasıl gelişir" demişsiniz hep.
Hayat böyle bir şey değil. "Hımm sergiye gitsem olaylar şöyle şöyle gelişir, o zaman gideyim" diye yaşanmaz.

Hiç mi hoşunuza giden bir şey yok bu hayatta?

Sizinle arkadaş olduğumuzu farzedelim. Kahvelerimizi aldık bir yere oturduk (bunu da gereksiz bulmuyorsanız tabii), ne konuşacağız?
Film izlemiyorsunuz, çünkü kurgu.
Tiyatroya gitmiyorsunuz, çünkü kurgu.
Dizi izlemiyorsunuz diye düşünüyorum, çünkü kurgu.
Anı, biyografi vb dışında kitap okumuyorsunuzdur, çünkü kurgu.
"Hadi şu konsere gidelim" ya da "şu mekana çok iyi bir grup gelmiş oraya gidelim" desem karşılacağım tepki "amaan ne gerek var".
Fotoğrafçılık gibi bir hobiye bakışınız "işi gücü bırakıp fotoğraf çeken insanlar" iken konuşabileceğiniz bir hobiniz olduğunu veya size hobilerimden bahsetmek isteyeceğimi de sanmıyorum.

Sürekli mesleklerimizden bahsedecek halimiz yok. X kişinin yeni koltuk takımını konuşacak da değiliz.
E elimizde kahve bardakları, kalakaldık öylece. Ne yapalım siz söyleyin.

Dışarıdan böyle görünüyorsunuz. Kimsenin yaklaşmaması normal değil mi?
Bunları sizi üzmek için söylemiyorum. Deseniz ki "evet ben asosyalim ve çok mutluyum", "tamam ne güzel" derim.
Ya da bazı insanlar vardır, her konuda bilgisi fikri vardır, çok okur, çok gezer. Ama ya birine ihtiyaç duymaz ya da bu yönlerini dışa vuramadıkları için yalnızlardır.
Sizin durumununuz bu da değil.

Çıplak bir duvarın önüne oturmuşsunuz izliyorsunuz sadece. O duvar çok güzel bir renge boyanabilir, taş kaplanabilir, güzel bir duvar kağıdı kaplanabilir. Ama siz hepsine "eeh ne gerek var" deyip o boş duvarı beraberce izleyebileceğiniz birini istiyorsunuz yanınızda.

Dediğim gibi, bunları sizi üzmek için söylemiyorum. Ama gencecik yaşınızda yazık ediyorsunuz kendinize.
"Sosyal fobiniz varsa bir uzmana gidin" demişler ona da burun kıvırmışsınız. Koca psikiyatri biliminden bile umudunuz yok.
Siz kendinize yardım etmek istemezseniz kimse edemez zaten.
Ya sorununuzu kabul edip bir adım atacaksınız ya da yalnız yaşayıp gideceksiniz böyle.

KudrAlobar .!.:

Beğenmediklerine şans versen acaba beğendiğine dönüşür mü? Denedin mi bunu?

Aşk öyle şimşek çarpmış gibi olmuyor, daha önce de yazdım bunu. Görüp adamlarla karşılıklı birbirimize vurulmuyoruz. Zamanla, birbirini tanıdıkça gelişiyor bazı duygular.

Adamları göbeği var, kafası kel, işi yeterince iyi değil, kötü giyinmiş, arabası yok, evi kira, gözünün üstünde kaşı var diye eliyor çoğu genç hanım kızımız. Siz öylesiniz demiyorum, etrafta gördüklerim böyle.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim cevabiniz için :) şans verdiğim biri oldu ama o da sonra bıraktı birden beni anlamadim. Bir başkasına şans vermedim biraz tanımıştim ve olmayacağımızı düşünmüştüm. Zaten kendisi de arkadasi aracılığıyla söylemişti bana. Başka da şans vermediğim anlatabileceğim bunların dışında beni beğenen 1 2 kişi vardır zaten öyle çok olmadı

SpamKutusu .!.:

Teşekkür ederim cevabiniz için :) şans verdiğim biri oldu ama o da sonra bıraktı birden beni anlamadim. Bir başkasına şans vermedim biraz tanımıştim ve olmayacağımızı düşünmüştüm. Zaten kendisi de arkadasi aracılığıyla söylemişti bana. Başka da şans vermediğim anlatabileceğim bunların dışında beni beğenen 1 2 kişi vardır zaten öyle çok olmadı

Genişletmek için tıkla...

E olur o zaman. Zamanı vardır, bi üç beş adamı daha elden geçirmek gerekiyordur.

Ben evlenilecek adamı bulana kadar kaç kişi geçti hayatımdan saymayayım şimdi

Bence her şeyden önce şu sorgulamayı bırakın. Şimdi ee sorgulamayı bıraksam ne olacak sanki gibi bir cevap vereceğinizi hayal ettim
Beş sayf mesajlarınızı okudum sinirlerim bozuldu. Sorudan geçilmiyor o ne olacak bu oyle olsa şöyle mi olacak diye uzayıp gidiyor. Konu gerçek mi diye sorguluyor insan

Sadece tek bir cümle söylemek istiyorum. Kendinize ördüğünüz olumsuzluk duvarlarıyla size iyi gelebilecek herşeye kapatmışsınız..
bunu bi düşünün derim ben.

KudrAlobar .!.:

E olur o zaman. Zamanı vardır, bi üç beş adamı daha elden geçirmek gerekiyordur.

Ben evlenilecek adamı bulana kadar kaç kişi geçti hayatımdan saymayayım şimdi

Genişletmek için tıkla...

Benim de sadece bir kişi oldu ama sevgili diyebileceğim ki sevgili bile değildik düşünün. Ve bu olaylar neredeyse 1 yil önce oldu artık bilmiyorum ama çok olumsuzum bu konularda

Arkadasa cok yuklenmissiniz bazi konularda eksigi yanlisi olabilir ama sanki birine zarar vermis gibi tepkiler gelmis.
Bir konuda surekli hayal kirikligina ugrayan surekli calisip sinav kazanamayan surekli cocuk sahibi olmak isteyip hamile kalamayan veya bebeklerini uc bes defa dusuren insanlar surekli yanlis insanlara rast gelip kalbi kirilanlar anlayabilir.
Bir konuda bir iki defa deneyenler bile of cok cektim diyorlar bin defa deneyenler ne yapsin..

Siz aslında yalnızlığınıza o kadar alışmışsınız ki farkında olmadan kalabalıklaşmaktan kaçıyorsunuz aslında. bu bahaneleriniz o yüzden. Turuncu vosvosa katılıyorum .İnsanlar yanında pozitif birini görmek istiyor. Sağlığınızı boşuna bozmayın. Konuşurken rezil de olabilirsiniz. siz takmadığınız sürece karşıdaki de takmıyor. Siz kendinizi nasıl görüyorsanız karşıya da onu yansıtıyorsunuz. Tabi bunları söylemesi kolay yapması zor .Alıştığınız insanı değiştirmek gerçekten zor.Bence imkanınız varsa gezi gruplarına katılın. İnanın insana çok iyi geliyor. başka dünyalar görmek insana herşeyi unutturuyor.Hatta yurtdışı deneyin. İnanın fark göreceksiniz.

7 sayfa mesajların hepsini de okudum. Bana verdiginiz cevap dahil. Yapmaktan hoslandiginiz ortak bir noktamiz var. Buna hayir diyemeyeceksiniz malesef :))
Doğan Cüceloğlu'nun Içimizdeki Çocuk adlı kitabini okuyun lutfen. Hatta okumamis arkadaslarimiz varsa onlar da okusunlar mutlaka. Bu mutsuzlugunuzun ve bir baskasina duydugunuz ihtiyacin sebebini orda bulacaksiniz diye dusunuyorum. Bir de eger olur da okursaniz tek bir tavsiyem olacak kitaptaki uygulamalari okuyup gecmeyin hepsini okudukca uygulayin. Eminim gercekten okursaniz bu sorunun hic yoktan icinizdeki nedenini bulacaksinizdir.

A4kagit .!.:

Haklısınız, saydığınız aktivileri belki birer örnek olarak verdiniz ama bunlar üzerinden nasıl düşündüğümü sizlerle paylaşmak isterim. Hayvanlara dokunamam ama barınağa gittim diyelim, ne yapacağım ben orada:) O esnada barına gelmiş başka bir kişi ile iletişim kurup bir şeyler mi paylaşacağım, gerçekten bu mümkün mü? Ya da bir sergiye gittim diyelim, ne gibi bir ortam oluyor orada, ben bir esere bakarken biri yanıma sokulup benimle mi tanışacak? Veyahut bisiklet turuna katıldım diyelim, nefes nefese pedal çevirirken, denk getirip yan yana ilerlemeye çalışırken kendimi mi tanıtacağım? Genelde hep fotoğrafçılık kursu tavsiye edilir, kim gidiyor bu kurslara? İşi gücü bırakıp fotoğraf nasıl çekilir diyen kişilerin nasıl bir yaşamı vardır? Oturulan yerden bir şey olmadığı konusunda kesinlikle haklısınız.


Evet, hep sorumluluklarımı yerine getirdim ve her zaman da aklımın bir köşesini işgal ettiler. Sinemaya gitmiyorum çünkü film izlemek bence anlamlı değil, kurgulanmış bir şeyle zaman harcamak gibi geliyor. Hayatımda hiç konsere gitmedim, müzik dinlerim ama kalabalığın, gürültünün ortasına girmenin ne anlamı var çözebilmiş değilim, evde rahat rahat dinlemek varken:) Öğrenim gördüğüm alan en çok tutkum olan şey ama ondan bile sıkılır oldum şu sıralar. Bir de şu var ben bu konu ile ilgilenen biri ile ilişki kurmak istemem çünkü rekabetçi bir yapım var, bu durumu bir yarışa dönüştürürüm diye kendi bölümümden kimseyle ilgilenmedim ve ilgilenmeyi de düşünmüyorum.


Liseden sonra ara vermeden üniversiye devam ettim eğer kastettiğiniz bu idi ise. Üniversitede hep dersler var aklımda. Derslerden başka bir şey yapmaya pek zaman kalmıyor dolayısıyla birazcık kitap okuyabiliyorum, yemek vs. derken gün bitiyor.

Hepinize cevaplarınız için çok teşekkür ederim. Müsadenizle geri kalan mesajlara yarın cevap vermek isterim, iyi geceler.

Genişletmek için tıkla...

Sinema belki kurgulanmis birsey ama kisisel gelisim icin sanatsal seylerle de ilgilenmek gerekir diye dusunuyorum. Romanlar da kurgusal ona kalirsa ama kitaplarin bize kattigi sey hicbirsey ile kiyaslanamaz. Sinema, tiyatro bakis acini degistirecektir. Degistirmese de bir an icin seni icinde bulundugun atmosferin disina cikaracaktir. Arkadaslarinla konusacak bir mevzu yaratacaktir. Sosyallesmen ve entellektuel olarak da doyum saglani saglayacaktir. Hayat sadece ders ve ev degil. Hayat disarida. Yasam disarida ve sen cok sey kaybetmissin bence. Hic konsere gitmemekle o ortami kacirmissin mesela. CD den dinledigin ile canli dinledigin bir muzik hele ki o ortamda ayni sey degil. Sadece ev ve okul aradi mekik dokumak seni yalnizlastirmis. Konusacak konu bile bulamaz ki boyle insan. Yasam bicimini biraz degistirmelisin. Sana derslerini birak demiyoruz ama simdiye kadar bu yolu denemissin olmamis. Bir de azicik sosyalles. Bir konsere git, bir sinemaya ya da tiyatroya. Biraz ortamini degistir. Hep ayni ortamda birisini bilamazsin.

Herbirinize zamanında cevap veremediğim için mesajlarım uzun oluyor, kusura bakmayın.

hizuran Haklısınız, kimi zaman havadan sudan da konuşabiliyor olmak gerek ama insan şimdiye kadar hiç konuşmayınca bu tür konularda nasıl konuşulur bilemiyor:) Hayatı hiçbir zaman akışına bırakamıyorum, her zaman yüzelsey de olsa bir planım oluyor, her ne kadar bu planın büyük bir kısmını yerine getiremiyor olsam da. Sanırım yapabileceğimden fazlasını planlıyorum ve sizin de söylediğiniz gibi bu gibi şeyler çok yıpratıcı.

turuncu_vosvos Yanlış anlamayın lütfen amacım sizi eleştirmek değildi, yalnızca arkadaşınızın kimsesiz kalmasına üzüldüm. Ben bu kadar içten konuşurken nasıl dalga geçtiğimi düşünebildiniz bilemiyorum, canınız sağ olsun, zaten ben daha ilk mesajımda bir beklentim olmadığını belirttim ne var ki çok güzel ve değerli cevaplar aldım. Belki bu tür konularda bilgisizim ve tecrübesizim ama genel anlamda beni "boş" diye nitelendirebileceğinizi düşünmüyorum. İnternette nerede tanışılır ki insanlarla? Benim vereceğim cevabı siz çoktan yazmışsınız bile, teşekkürler.


-EarthLing- Belki de faydası olabilir, ama doğrusunu söylemek gerekirse birinin karşısına geçip bu yazdıklarımı söyleyebilir miyim bilmiyorum, gerçek kimliğimle orada kanlı canlı olmak çok zor.

D dgdln Tavsiyeleriniz ve iyi dilekleriniz için teşekkürler.

M Melsumsu Dilerim gelecekte benim gibi olmazsın çünkü gerçekten çok üzücü bir durum.

Y yazfey Şu anda pek çok şey anlamsız geliyor bana, doğru bir durumu fark etmişsiniz, teşekkürler.

Ahuu14 Eğer evlenenler evlendiği için mutlu değilse onlar da bir yerlerde hata yapmış demektir, dileğim evlenmiş olmak değil dileğim gibi birisi ile beraber olmak.

KudrAlobar Yaptığınız şeyleri anlamlı görmenize ve onlardan zevk almanıza sevindim, umarım daha uzunca seneler bu gibi hoşlandığınız şeyleri beraber yapmaya devam edersiniz.

toscanatoscana Bir kısır döngü gibi olduğunun farkındayım, ben de bir çıkış yolu arıyorum.

remedioslabelle Benim de aklımdan bu atasözü geçiyordu, "dost acı söyler" ve hepinize acı söylediğiniz için teşekkür ederim. Daha önce de soruldu bu soru, kaldı ki ben bu soruyu şimdiye kendime binlerce kez sordum ve sormaya da devam ediyorum. İnsan umudunu kaybetmemek için belki de kendi kendini kandırıyor; kötü biri değilim, kimseye bilerek ve isteyerek zarar vermem, karşımdaki kişi değer yargılarıma uygunsa elimden gelen her şeyi yaparım, ee o halde niye ben de birisi ile birlikte olamayayım. Anlattığınız kişinin suçu nedir ben fark edemedim, neden onu arkadaşınız olamayacak kadar aşağıladınız? Bilmiyorsa, yapamıyorsa bu onu hor görmeniz anlamına mı geliyor? Her olumsuz durumun bir suçlusu olması gerektiğini düşünmüyorum.

cilek.yagmuru Durumu hayali bir senaryo ile çok güzel özetlemişsiniz, elinize sağlık. Bir önceki mesajımda dedim ya "ben gitsem bu kişinin karşısına çıksam ne diyebilirim ki? Ne söyleyeceğim de bu kişinin ilgisini çekeceğim?" gerçekten de öyle, klişe bir kesit vardır, hoşlanılan kişi ile karşı karşıya gelindiğinde kişi ağzını açar ama dilinden bir şeyler dökülmez, ben bunu çok fazla dramatize edilmiş bir sahne olarak görürdüm ama meğerse mümkünmüş. Sizlerin mesajları sayesinde böyle devam ederse hiçbir şeyin değişmeyeceğini anlamış bulunmaktayım, hepinize çok teşekkürler.

masalbuya Zamanınızı ayırıp ilgi gösterdiğiniz için teşekkür ederim. Biri daha yazdıklarımın gerçekliğini sorgulamıştı, gerçek değilse bundan benim kazancım ne olabilir ki?

ferrarisini satan bilge Mesajınız için teşekkürler.

@ilginc Kiz Düşünceli tavrınız için teşekkür ederim, ama remedioslabelle'nin de dediği gibi dost acı söylüyor.

icimdekicevher Tavsiyeniz için teşekkürler.

kaplumbas Zamanınızı ayırıp ilgi gösterdiğiniz için çok teşekkür ederim. Tavsiyenizi mutlaka yerine getireceğim:)

sonanda Haklısınız, gözlemleriniz, yorumlarınız ve tavsiyeleriniz için teşekkür ederim.

Pes gerçekten pesss. Bı insan anca bu kadar karamsar olur. Bu kadar kendini dışarı kapatır. Ben artık diyecek bişey bulamıyorum. Evet haklısınız arkadaş sevgili nereden bulunur ki evden ciksaniz n'olacak. Bence siz ya bu psikiyatri ye gidin yada yalnızlığını sevmeye calisin

Ama siz bütün seçenekleri kaldırıyorsunuz ki.

Siz yaslardayken biriyle gorustum farkli sehirlerdeydik gitmeden once iltifatlar falan. Sonra neyse farkli sehre gittigi icin bir kez ulastin mi diye aradim. Sonra aricam deyip aramadi. Malesef araci ile gorusmustum o da sorup duruyor falan. Canim cok sikildi herkese kucuk dustum diye bir daha boyle birsey yasamiyacaksin diye kapadim kendimi. En azindan arayip su sebeple birsey dese hic zoruma gitmiyecekti kendimi cok degersiz hissettim. Bir daha kimle gorussem guvenmedim. Kapadim kendimi noldu ben elaleme rezil olurum korkusuyla yalnizligimla kaldim. Evet bir daha ayni seyi hic yasamadim cunku devam edemedim kimseyle korkudan birakilirim terkeder ve ask.sevda yasayamadim. O yuzden derim ki bir iki kisi yuzunden kendinizi kapamayin. Yasayan ve pisman olan biri olarak soyluyorum. Karsiniza cikacak da podyumdan gelmiyecek herkesin kusurlari var hayatta. Arkadaslara katiliyorum hayatinizda kendiniz icin bir hobiniz olsun. Kendinizi once siz sevin. Birgun anne olabilirsem cocuguma once kendisini sevmesini sonrada hayat boyu ona arkadas olacak bir hobi edinmesini saglayacagim. Cunku herkes birgun gider ve insan kendiyle kalir.

Yüksek lisans ya da doktora falan mı yapıyosunuz acaba okuduğunuz alanla ilgili konferanslara etkinliklere katılın. Durduğu yer de olmuyor bu işler maalesef bir de umutsuz vaka olduğunuzu karşı tarafa hisettirmeyin.

Arkadaşım yazdığını kendin aklınız alıyor mu?

Sosyalleş demeyin çünkü hiç vaktim yok.

Sosyal medya zaten kullanmam.

Evden okula, okuldan eve bir yaşantım var. Görücü usulu de bana ters.

Ee nerde kimle nasıl tanışacaksınız? Bari her düğüne katılın orada birileri görsün sizi.

ilginc Kiz .!.:

Arkadasa cok yuklenmissiniz bazi konularda eksigi yanlisi olabilir ama sanki birine zarar vermis gibi tepkiler gelmis.
Bir konuda surekli hayal kirikligina ugrayan surekli calisip sinav kazanamayan surekli cocuk sahibi olmak isteyip hamile kalamayan veya bebeklerini uc bes defa dusuren insanlar surekli yanlis insanlara rast gelip kalbi kirilanlar anlayabilir.
Bir konuda bir iki defa deneyenler bile of cok cektim diyorlar bin defa deneyenler ne yapsin..

Genişletmek için tıkla...

Kendine zarar veriyor.

Konu sagibi hayal kırıklığına uğramamış ki. Denememiş bile. Mesele erkek arkadaş edinme meselesi değil zaten. Konu sahibinin ruh hali, hayat algısı bozulmuş. Bunu düzeltmesi gerek öncelikle.

A A4kagit size bu eleştirim sert olacak ama yorumlarınız cevaplarınız bana 70 yaşında huysuz bir neneyi çağrıştırıyor.
Oraya gitsem ne yapacam? Böyle giyinsem böyle makyaj yapsam ne olacak? sonra kimse neden benimle ilgilenmiyor?
Elbet bu düşüncelerinizin nedeni çevresel veya ailesel olabilir . Eğer şikayetiniz buysa ve bunun için sadece bekliyor ve değişmek istemiyorsanız bunun bir çözümü bir çaresi yok. Sadece bu düşüncelerle yaşlanır gidersiniz.
Bu hayat hangi kişinin istediğini 'ben istiyorum,olsun' dedikten sonra hemen oldurdu. Beklersen bu hayat sana birşey vermez,eğer istiyorsan kendin alacaksın onu..Çabalamadan, değişmeden ne olmasını bekliyorsun ki . Mucizelere,rastlantılara inanılan dinde bile önce elinden geleni yap sonra 'tevekkül et' diyor..
Önce kendinizi değiştirin .. Kendinizi sevin.. Siz buradan başlayın.. Önce kendinizle olan sorununuzu çözün.
Arkadaş grubunuz olmasa bile her hafta uğrak mekanınız olsun sabahları gidip kahve için bir cafede , akşamları sakin bir barda gidin tek başınıza takılın.. bu çok zor birşey değil..
Evliyim.. bekarlığımda da evliliğimde de yalnız takılmaya bayılan hatta bunun için fırsat kollayan biriyim.. Çalışmanın dışında akşamları takıldığım cafem, uğradığım kitapçım, sahilde sürekli dolaşırken muhabbet kurduğum balıkçı amca var.. Çevremin çoğu böyle böyle oluştu ..
Bu kabuğunuzu kırın..yukarıda dediğim bu düşüncelerinizin nedeni her ne ise kabuğunuzu kırın artı.. önce kendinizi iyileştirin sonra hayat bir şekilde seriliverir ayaklarınıza..

Nasıl yani öğrenci değilmisin nasıl bu kadar hiç bişeye zamanın yok cift anadal yapıp dil kursları üstüne müzik dersi ve parttime calısıyorsan dogru zamanın olmaz ama sadece öğrenciysen zamanım yok kelimesi sadece bahanendir
Sosyalleşmeye karsısın belliki özgüven sorunun var ve bunu asamıyorsun sana sosyalleşmeni değil cunku belliki yapamıyorsun ama bir psikologdan yardım almanı önerebilirim anca

Kendinizi sürekli yalnız hissediyorsanız ve bu takıntı haline gelmişse psikolojik destek almak rahatlatacaktir.