Arkadaşlar ablam üç yıl önce hiç istemediğimiz biriyle evlendi ve çocukları oldu. Şu an yiğenim iki yaşında. Evlilikleri boyunca kavga gürültü anlaşmadılar. Hatta kocası birkaç kere şiddete yönelik hareketlerde bulundu boğazını sıkmak, hatta bizim gözümüzün önünde parmağını bükmek gibi. Ablam bir çok kere bize geldi aylarca kaldı hep boşanma aşamasına geldiler ama hep affetti ablam. En son bir gün ablamın yediklerini yüzüne vurmuş. Çok yiyormuş kola içiyormuş içmicekmiş falan. Son olaraksa namusuna laf etniş.Ablam evi terk edip boşanma kararı aldı. Biz de sahip çıktık. Mahkeme henüz boşanma kararı vermedi ama velayeti anneye verdi. Çovukbizde kalıyor. Aylarca çocuğunu aramadı ne yer ne içer demedi şimdi mahkemenin belirlediği günler dışında da çocuğu görmek istiyor i. Mahkeme ayda iki gün vermiş. Aslında biz de her hafta bir gün görsün taraftarıydık. Ama 2 yaşındaki bebeği gece yanında kalmalı istiyor. Ablam da gece olmaz akşama kadar olur dedi o da o zaman hiç almıyorum dedi. Sanki o bir eşya, bir oyuncak gibi... çocuk da babasına gitçek sanıyordu. Bunun üzerine iyi niyetli olmamamız gerektiğini düşündük ve mahkeme dışındaki göremezsin artık dedi ablam. O da tehdit dolu Mesajlar attı ablamı doğduğuna pişman edermiş. çocuğuma ne olduğunuzu söyleyeceğim ilerde annesinden nefret edecek gibi sözler söylemiş ablama.daha sonra da günü olmayan bir gün ablamın karşısına çıkıp çocuğu almaya çalışmış ablam da çocuğun psikolojisi bozulmasın diye vermiş. Resmen zorla emrivakiyle almış yani. Geçen yine aramış çocuk istiyor Emirler veriyor. biz de çocuk için sağlıklı olmadığını düşündüğümüz için mahkemenin belirlediği gün dışında vermiyorux artık. Şimdi sorun şu Özellikle ben karşı çıkıyorum o adam bunu hak etmiyor diye gününü beklesin diye ama bir yandan da kötü hissediyorum. Ablama yaptıklarından dolayı nefret ediyorum ondan. Çocuğu annesine karşı doldurmanın planlarını yapan biri be kadar hak eder ki bunu? Ablam biraz saftır ezilmesin diye de arkasında duruyorum, duruyoruz da acaba yanlış mı yapıyoruz ?