herkese merhaba. o kadar büyük bir çıkmazdayım ki sizlerden yardım istiyorum. artık düşünmekten beynim iflas etti. hiçbir şey düşünemez oldum. baştan anlatmak istiyorum. eşimle 4,5 yıldır evliyiz toplamda 8 yıldır birlikteyiz. ben master mezunuyum eşim ise lise 2 terk. ben 26 eşim 33 yaşında. aslında eşimle çok severek evlendik ama benim yaşım oldukça küçüktü tanıştığımızda ve ben üniversite 3. sınıftayken evlendik. eşim benim için o kadar çok şey yaptı ki benim bu güne gelmemi sağlayan insan eşimdir. okumamda hep destekçim olmuştur her istediğimi yerine getirmiştir.ama son 1 yıldır eşim çalışmıyor ben çalışıp evin geçimini sağlıyorum ve bundan çok sıkıldım sosyal hayatımız para nedeniyle hiç kalmadı sürekli ev iş arasında gidip gelmekten bıktım bunu söylediğimde ise çok sinirli yanıt veriyor iş olmadığını bulamadığını söylüyor. son 1 aydır ondan oldukça soğuduğumu hissediyorum. sanki arkadaşım gibi oldu ve son 1 haftadır bu durum oldukça arttı artık sesini bile duymak istemiyorum var yok fark etmiyor artık. boşanmayı düşünmeye başladım ama sanki ona haksızlık yapıyormuşum gibi hissediyorum. çalışırken iyiydi şimdimi böyle oldu diyorum. ama kültür farkı da artmaya başladı. boşanmak belirsizlik bir yandan da korkutuyor beni. sanki beni onun kadar sevenini bulamayacakmışım gibi geliyor. pişman olacağımı hissediyorum. napıcam ben ?????