Kızlar 37+3 deyim kaynanam üst katimda annem de 3-4 sokak ilerimde oturuyor 3 tane görümcem var bir tane de kız kardeşim ama hamile kaldigimdan beri ne kaynanam ne annem ne görümcelerim ne kardeşim kimse hiç bir konuda yardımcı olmadı hastaneye bile tek başıma gidiyorum. Sormuyorlar bile bir şeye ihtiyacın var mı diye kaynanam yukarda büyük bir yemek yapıyor. Kokusu geliyor canım istiyor ama bakıyorum eltimi yemeğe çağırmış bana bir tabak bile yollamamis. Oysa ben onların her işine kosturuyorum bu hamile halimle tadilat yaptılar gittim yardım ettim. Konserve yaptı salça yaptı hepsine gittim hatta doğru düzgün oturamadigim halde zeytin bile kırdım ona bu hafta ama onlardan hiç bir destek göremedim. Geçen hafta perdelerimi yıkadım eşim astı bende camlarımı sildim. Eşim dedi ki kendi anneme de soylicem senin annene de çocuk oldu mu gelip sevmesinler kimse sana destek olmuyor seni çağırdılar mi sende gitme dedi. Ben biraz onu sakinleştirmeye çalıştım ama o konusacam diyor inatla. Belki hormonlardan dolayı ben abartiyorum bilmiyorum dertleşmek istedim sadece biraz uzun oldu.
Güçlü olun ve bu yaptıklarını kocanız dillendirsin. Sılayı rahimi kesin küsün demiyorum ama bayramda seyranda görüşsen yeter böylesiyle. Kendinize değer vermeyi öğrenin. Çöpe yemek gitmez. Sizde kuşlara dışarıda hayvanlara dökün. Benim verecek kimsem yok öyle yapıyorum nadirde olsa. Siz dik durursanız ezmezler.
