- 3 Temmuz 2009
- 1.905
- 81
- 163
Sizce sorayımmı dırek? hayatında başka bırısı mı var? nıye böyle davranıyorsun ben senın esınım düşmanın değilim diye ? Yanı oldugunu düşünmuyorum sadece neler düşündüşümü neler aklıma geldıgını bılsın dıye
Sizce sorayımmı dırek? hayatında başka bırısı mı var? nıye böyle davranıyorsun ben senın esınım düşmanın değilim diye ? Yanı oldugunu düşünmuyorum sadece neler düşündüşümü neler aklıma geldıgını bılsın dıyeHayatında bir başkası olabilir mi bu adamın sence? Bir araştırsan..
Canım benım denemezmıyım, senın gıbı dusunum son 2 yıldır oyle yapıyorum, zaten karşılıklı oturup konuşamıyoruz, sozumu kesıyor kendı konuşuyor sureklı , saygısız yanı. Benı uzdugu zaman maıl yazıyorum (olumlu ve yapıcı)mesaj yazıyorum olumlu , okuyor ama cevap yazmıyor, eve geldıgınde o problemı cozmuyor , hayatına normal mış gıbı devam edıyor, bız karşılıklı tartışan bır çift degılız ınan bana. O bana bagırır çagırır ofkelenır yumrugunu sıkar şiddetle tehtıt eder, ben susarım, susmamın sebebı, (şiddet uygularsa kesınle gerı donulmez yola gırerız ) Affetmem, kadına şiddete kadına bagırmayı ve kadına psıkolojık şiddete karşıyım, buyuzden feministmişim ben ... eşim oyle dıyor. Femınıstlık boyle mı olur allah aşkına...Söylediklerini dinlemiyorsa mektup yaz cebine koy. Ben öyle yapıyorum çünkü bazen yüx yüzeyken sözümü kesip demogoji yaparak üste çıkmaya çalışıyor bu da beni delirttiğindem olay kavgaya dönüyor. Ben de mektup yazıyorum içimi döküyorum cebine koyuyorum. O an vereceği tepkiyi yüzüme veremediği için akşama kadar düşünmek zorunda kalıyor ve sakince düşününce benim açımdan bakabiliyor ve eve grldiğinde çözümcül davaranabiliyor. Yani bizde tuttu bi iş. Ama sizinde yapınıza uyar mı bilemiyorum. Biz anlık sinirlenip birbirimizin inadına damarına basıp kavgayla asla bir şey çözemeyen ama sakinleşip birbirimizi dinleyince çözümcül yaklaşabilen bir çiftiz. Sizde öyleyseniz bir deneyin.
Valla canım tek taraflı çözülmüyor sorunlar. Sen ypraş uğraş karşıdan tık yok ne kadar ilerleyebilirsin. Onunda çözümcül yaklaşmayı öğrenmesi lazım. Benim eşimde odunun biriydi ne bilsin öyle çözümcül olayım vs. Kavgalarda benimde korkunç noktalara geldiğimi işin bitme noktasına geldiğini ondan soğuduğumu ve boşanma düşündüğümü görünce mecbur kaldı çözüm aramaya. Beni anlamaya çalışmaya... o da çözüm aramaya başlayınca aşkım şöyle yapalım kavga etmemek için yok sinirli olan evden gitsin sakinleşsin gelsin öyle konuşalım falan demeye başlayınca karşılıklı çabayla biraz yol gidebildik ve bu aşamaya gelmemiz yıllar aldı. Hala da tam başarılı olmuş değiliz. Ama çaba karşılıklı olmayınca boşanmaya gidiyor malesef. Snei korkutarak sindirmeye alışmış. Hayat ona güzel valla... birde feminizm buysa yaşasın feminizim:):)Canım benım denemezmıyım, senın gıbı dusunum son 2 yıldır oyle yapıyorum, zaten karşılıklı oturup konuşamıyoruz, sozumu kesıyor kendı konuşuyor sureklı , saygısız yanı. Benı uzdugu zaman maıl yazıyorum (olumlu ve yapıcı)mesaj yazıyorum olumlu , okuyor ama cevap yazmıyor, eve geldıgınde o problemı cozmuyor , hayatına normal mış gıbı devam edıyor, bız karşılıklı tartışan bır çift degılız ınan bana. O bana bagırır çagırır ofkelenır yumrugunu sıkar şiddetle tehtıt eder, ben susarım, susmamın sebebı, (şiddet uygularsa kesınle gerı donulmez yola gırerız ) Affetmem, kadına şiddete kadına bagırmayı ve kadına psıkolojık şiddete karşıyım, buyuzden feministmişim ben ... eşim oyle dıyor. Femınıstlık boyle mı olur allah aşkına...
Selam hanımlar ,süreklı düşündüğüm ama bir turlu çözemedıgı bır konu var .Eşim evlendıgımız yıldan berı, zaman zaman küstügünde yatagını ayırır cocuk gıbı, (bır ıkı gun falan)sonrada bır ozur dılemeden gerı doner yataga bırsey yokmuş gıbı devam eder hayatına, problem cozme gıbı bırsey yok yanı.. ama bu sefer 8 gunden berı ayrı yatıyor,, ve ben artık yatak ayırmasına , bağırmalarına bır dur demek ıstıyorum! Bu zamana kadar sustum .ben haklı iken de sustum, resmen kaderıme razı oldum .hep dedıgını yaptım ama evlılıkte bır arpa boyu yol katedemedık..Ben bır daha yatagını ayırmasını bana bagırmasını yuksek sesle konuşmasını ıstemıyorum.
Onunla konuşmak ıstıyorum yatak ayırma konusunu! Ama nasıl konuşacagımı nasıl davranacagımı sızlere danışmak ıstıyorum, danışacağım yakın arkadasım yok malesef , aılemı uzmek ıstemedıgım ıcın eşimin bu tutumlarını anlatmıyorum..
Lütfen fikirlerınıze ihtıyacım var , tecrubelerınızı ve bılgılerınızı paylaşırsanız sevınırım...
Ucuncu kisilere sakin anlatmayin bu durumlari. Sonra siz iyi olursunuz esinizle onlar kotu olur.Selam hanımlar ,süreklı düşündüğüm ama bir turlu çözemedıgı bır konu var .Eşim evlendıgımız yıldan berı, zaman zaman küstügünde yatagını ayırır cocuk gıbı, (bır ıkı gun falan)sonrada bır ozur dılemeden gerı doner yataga bırsey yokmuş gıbı devam eder hayatına, problem cozme gıbı bırsey yok yanı.. ama bu sefer 8 gunden berı ayrı yatıyor,, ve ben artık yatak ayırmasına , bağırmalarına bır dur demek ıstıyorum! Bu zamana kadar sustum .ben haklı iken de sustum, resmen kaderıme razı oldum .hep dedıgını yaptım ama evlılıkte bır arpa boyu yol katedemedık..Ben bır daha yatagını ayırmasını bana bagırmasını yuksek sesle konuşmasını ıstemıyorum.
Onunla konuşmak ıstıyorum yatak ayırma konusunu! Ama nasıl konuşacagımı nasıl davranacagımı sızlere danışmak ıstıyorum, danışacağım yakın arkadasım yok malesef , aılemı uzmek ıstemedıgım ıcın eşimin bu tutumlarını anlatmıyorum..
Lütfen fikirlerınıze ihtıyacım var , tecrubelerınızı ve bılgılerınızı paylaşırsanız sevınırım...
Kaç yıldır evlişinizSelam hanımlar ,süreklı düşündüğüm ama bir turlu çözemedıgı bır konu var .Eşim evlendıgımız yıldan berı, zaman zaman küstügünde yatagını ayırır cocuk gıbı, (bır ıkı gun falan)sonrada bır ozur dılemeden gerı doner yataga bırsey yokmuş gıbı devam eder hayatına, problem cozme gıbı bırsey yok yanı.. ama bu sefer 8 gunden berı ayrı yatıyor,, ve ben artık yatak ayırmasına , bağırmalarına bır dur demek ıstıyorum! Bu zamana kadar sustum .ben haklı iken de sustum, resmen kaderıme razı oldum .hep dedıgını yaptım ama evlılıkte bır arpa boyu yol katedemedık..Ben bır daha yatagını ayırmasını bana bagırmasını yuksek sesle konuşmasını ıstemıyorum.
Onunla konuşmak ıstıyorum yatak ayırma konusunu! Ama nasıl konuşacagımı nasıl davranacagımı sızlere danışmak ıstıyorum, danışacağım yakın arkadasım yok malesef , aılemı uzmek ıstemedıgım ıcın eşimin bu tutumlarını anlatmıyorum..
Lütfen fikirlerınıze ihtıyacım var , tecrubelerınızı ve bılgılerınızı paylaşırsanız sevınırım...
Bence sormalısın. En azından aklından o şüphe çıkar..Sizce sorayımmı dırek? hayatında başka bırısı mı var? nıye böyle davranıyorsun ben senın esınım düşmanın değilim diye ? Yanı oldugunu düşünmuyorum sadece neler düşündüşümü neler aklıma geldıgını bılsın dıye
Cok gecmış olsun, evlılıkler farklı oluyor ama erkekler hep aynı oluyor, ona muhtacmışız gıbı davranıyorlar bızlere, vazgecılmez zannedıyorlar kendılerıne. Allah yardımcınnolsun arkadaşım , ben cok sabrettım , ama sabrederken dııkatlı olun saglıgınızdan olmayınSu an sende kendimi goruyorum.Tek tarafli evlilik surduruyotuz.Ben ayrilalim derdim en son cok sinirlendi bana kendi ayrilalim dedi.bende ertesi gun guzel msj attim.Bir baktim ki adami nasi poh pohladiysam nasi anlamis simdi hic eyvallahi yok.Laf sokuo susuyorum.Benle hicbisi yapmalk istemiyor susuyorum.Patlarsam bitme noktamiz olcak onu da biliyorum.Zamaninda cok patladim bundan dolayi soguyor.Ne yapsam soguyor ne desem cevabi var.Dua ediyorum eskisi gibi olsun diye.Adamin icine bisi girmis gibi.Asosyal oldu.Yoruldum bu eyvallahsiz hallerinden.
Tespıtın cok dogru, aılemde oyle dusunuyor senı korkutmus sındırmış dıyorlar, sen ne karar verırsen bız senın yanındayız dıyorlar bana. BABam bır ekmegımın yarısını bolusurum dıyor, benım her ıkı turlu kararıma destek veren aılem var sagolsunlar.Valla canım tek taraflı çözülmüyor sorunlar. Sen ypraş uğraş karşıdan tık yok ne kadar ilerleyebilirsin. Onunda çözümcül yaklaşmayı öğrenmesi lazım. Benim eşimde odunun biriydi ne bilsin öyle çözümcül olayım vs. Kavgalarda benimde korkunç noktalara geldiğimi işin bitme noktasına geldiğini ondan soğuduğumu ve boşanma düşündüğümü görünce mecbur kaldı çözüm aramaya. Beni anlamaya çalışmaya... o da çözüm aramaya başlayınca aşkım şöyle yapalım kavga etmemek için yok sinirli olan evden gitsin sakinleşsin gelsin öyle konuşalım falan demeye başlayınca karşılıklı çabayla biraz yol gidebildik ve bu aşamaya gelmemiz yıllar aldı. Hala da tam başarılı olmuş değiliz. Ama çaba karşılıklı olmayınca boşanmaya gidiyor malesef. Snei korkutarak sindirmeye alışmış. Hayat ona güzel valla... birde feminizm buysa yaşasın feminizim:):)
Anlatmadıgım ıcın bu durumdayım, ınsanın anlatacagı dertlesecıgı bırılerı lazım hayatında, ben aıle ıcınde yasananlar aılede kalır anlatılmaz dıye ogrendım aılemden , esımde oyle soyledı, ama bence anlatıp paylaşıp zarar vermeyecek kısılerden fıkır almak gereklı,Ucuncu kisilere sakin anlatmayin bu durumlari. Sonra siz iyi olursunuz esinizle onlar kotu olur.
Canım benım cok sagol , bırdakı yatak ayırma olmasın dıye ne gıbı önlem alayım ,?Daha ilk boşanalım dediğinde önlem alsaydınız keşke ama olan olmuş madem, daha geç olmadan bu konuya müdahale edin. Evliliğin çocuk oyuncağı olmadığını bilmeli. Bir daha boşanalım derse, "bu lafı tekrar edersen sen daha ne olduğunu anlamadan gider dava açarım, bu konuda sabrımı çok zorluyorsun" diyebilirsiniz mesela, bağırmadan, ciddi ve kararlı bir tavırla. Herkesin bir sabır sınırı vardır ve bu sınırı zorladığını bilmeli. Bu inatlaşmak değil, sizi manipüle etmesinin önüne geçmek olacaktır.
Ayrıca bu kadar çok yatak ayırdığına göre ya çok alıngan ya da şımarık. Bağırmalar eşlik ettiğine göre ben bunu biraz şımarıklık olarak gördüm. Sizi yönetmenin yolunu bulmuş. Bence şimdi yatağa döndüğünde almamazlık yapmak yerine iyi bir anınızda konuşun ve bir daha yatak ayırırsa o yatağa dönemeyeceğini söyleyin, yani önden bir uyarın kararlı biçimde. Olur da tekrar yaparsa gidin yanına sakince 'emin misin?' diye sorun. Bu konuda ciddi olduğunuzı hatırlatın ve "Bi yarım saat kafanı dinle, sakinleş sonra dön yatağına. Yoksa bu yatak ayrılığı kalıcı olur" diyin, uyarınızı hatırlatın. Sabah yanınızda görmezseniz de dediğinizi yapın ve dönmek istediğinde siz almayın. Ta ki gerçek bir pişmanlıkla özür dileyene ve bir daha yapmayacağına söz verene kadar.
Madem çocukluk ediyor, ona çocukmuş gibi kuralları hatırlatmanız gerek. Sizin bir birey olduğunuzu, onu sıkboğaz etmiyorsunuz diye paşa gönlü ne isterse yapamayacağını anlamalı.
Tüm süreçte sakin ve kararlı olun. Saygınızdan ödün vermeyin, söylediklerinizi düşünmesi için zaman verin. Asla hakaret etmeyin ve suçlamayın. Kararlılığınızı gördükçe önce özür dileyecek sonra da bunu tekrarlamayacak kıvama gelir bence, yok gelmiyorsa da kendi bilir siz kendinize odaklı yaşayın o noktadan sonra.
Umarım çözersiniz. Sabırlar..
Evet boşanmak en son çare evlılıkte bana gore, cunkı bosanmak ıcın, aldatma , şiddet , kötu alışkanlık olması gerekıyor, ama bızım evlılıgımızde onlardan yok, sadece karekter çatısması , bana bagırması , sureklı dırdırcı olması var,Sizin adınıza çok üzüldüm değmeyecek biri için bu kadar sabır göstermişsiniz. Haklı olarak da emeklerinizin boşa gitmesini istemiyorsunuz. Umarım aklı başına gelir ve mutlu olursunuz. Okuduğum kadarıyla boşanmak istemiyorsunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?