Yeme bozukluğunu yenen var mı

Kızlar selam. Hayatım boyunca hep zayıflama çabası içindeydim, yapmadığım spor denemediğim diyet kalmadı. Bir süre başarılı olsam da o verdiğim kiloları hep geri aldım. Aşırı şişmanım diyemem ama hayalimdeki kilo hep benden uzaktı. Bu yaz bir yerde garsonluğa başladım. Tüm gün aç kalıp akşam eve gelince tek öğün yapıyordum. Sürekli koşturduğum için baya bir inceldim ve tek öğün beklendiğim için artık öyle acıkmıyordum sadece gerçekten acıktığımda hissediyordum ve yemek yerken doyduğumda bırakabiliyordum. Şimdi okul başladı benim stres gene tavan yaptı, çok yoğun bir bölümde çok hırslı insanlara beraber okuyorum. Bir de üstüne bu stresle beraber arkadaşsız olmam da eklenince tek arkadaşım yemekler oldu. Ben gene başladım yemeye. Kendimi durduramıyorum. Aç olmadığımı biliyorum ama yemek yerken her şeyi unuttuğum için kendimi asla yemekten alıkoyamıyorum. Tam bu yaz öğrendim artık duygusal yeme bozukluğunu anladım derken gene stresle yıkıldım. Yeme bozukluğunu yenebilen var mı? Ya da bana bu ataklarda nasıl davranmam gerektiğiyle ilgili tavsiye verir misiniz?

Ben de tek başıma kafama göre diyet yapmayı denedim de o irade kalıcı olmuyor, çabuk pes ediyorum. Mutlu olunca mutluluktan üzülünce üzüntüden yemek yiyenlerdenim. Yemek yemek için hep bir sebebim var. Bir de zayıflamak bir yana sağlık için de rutin hale getirip yapmak gerek.

Bence size eşlik edebilecek bir arkadaşınız varsa birlikte başlayıp bir hedef koyarsanız daha teşvik edici olur. Veya diyetisyenden destek alabilirsiniz. En azından diyetisyenle bir arada yürütülürse o mecburiyet hissi gelir. Bir sonraki görüşme gününe kadar daha hırslı olursunuz