eski konularımı bilenler bilir eşimle ilgili olan sorunları. daha onbeş dakka evvel olan bir olaydan çıakamadım ben mi suçluyum haksız mıyım yoksa haklı mıyım? bana nolur bir akıl verin.......işten daha yeni gelmişti. kızım bu aralar biraz mızmız bakıcımız yemek yapmaya fırsat bulamadım dedi. bende çok güzel bir tarif öğrenmiştim onu yapayım madem dedim. benim eşim yemek konusunda çok acayip huyları var. yumurta,tereyağı,süt,yoğurt asla yemez. evde sevmediği yemek varsa çıkar dışarıda yer gelir. bana getirme olayını falan geçtim zaten uzun süre evvel. artık çok yoruldum ona göre yemek düşünme olayından. et yemez,evde annem patılcan seviyor diye karnıyarık yapar çok ağır bu der yemez ama aynı yemeği dışarıda lokantada yer....... ifrit olurum bu duruma. sanki yemeklere zehir koyuyorum. annemden ben hep akdeniz mutfağı tarzını gördüm. evime zeytinyağı arada tereyağ dışında yağ sokmam: asla kızartma pişmez. sadece hamurişini severiz o kadar.
Neyse eşim gelmeden evvel başladım patatesli kek diiye birşey. bana zaten dünden çorba vardı eşimede dolma pişirecektim buzluktan. içeri girdi kaba baktı ve iğrendiği herhalinden belliydi. ben rahatsız oldum yemeyeceksin demi beğenmedin dedim evet çok kötü görünüyor dedi. aslında pişmediği için bulamaç halindeydi. ben sana dolma pişirecem dur diyene kadar o ekmek arası atıştırmaya başladı ve suratı beş karış asıldı. bende tadına bakarsın ya bunun dedim çok güzel dedim. ama dinleyen yok bir anda parladım.zaten ben yemeklere zehir koyuyorum denemeye bile neden tenezzül etmiyorsun diye çıkıştım. oda bana ben senin yemek yapmamana kızmıyorum haber vereydin dışarıda yerdim buna sinir oluyorum dedi. bende evde yemek varken o gidip dışarıda yiyince üzülüp sinirleniyorum. benim yapı meselesi ben sevmediğim birşeyi neden yiyeyim diyor. ben aındasla zorlama derdinde değilim ama en azından denese ölür mü??? ,
aslında bunlar bahane adam benle mutlu olsa beni sevse sofrada zehir olsa oturur ama onun bu egoistçe bencil tavırları bizi bu hale getirdi soframızın bile bereketi kalmadı. bende hatalıyım,fevriyim.........inkar edemem ama çok hırpalandım,çok haksızlığa uğradım ,çok üzüldüm ve üzülüyorum. kızım için yuvamı kurtarmaya ve ttan alıyorum ama karşımda buz gibi bir adam. belki zamanından yapmadı idye,yardım etmedi diye çok kahroluyordum ama en azından o günlerde herşeyin düzeleceğine dair umudum vardı. şimdi ise resmen karanlık bir denizde yolumu kaybettim ve belki eşimin bana tutacağı ışığı görürüm diye umut ediyorum o kadar