- 1 Mart 2020
- 67
- 110
- 8
- 40
- Konu Sahibi mavileyla1100
-
- #1
Senin ruhun yorulmuş. Zorlama. İlla erkek mi lazım bu hayatı yaşamak için?Kızlar bugün biriyle görüştüm internetten. Malum salgın olduğu için görüntülü konuştuk. Beni iş yerimde görmüş, tanışmak istemiş. Ben de olur dedim görüştük. O kadar içim istemedi ki görüşmek. Önceki konularımdan biliyorsunuz aslında evlenmek istiyorum. Yalnız böyle görüşme olaylarına gelince bir an evvel bitsin, hayır diyim kurtulayım modunda oluyorum. Bugün görüştüğüm kişiye de olmaz dedim ve konuyu kapattım. Ve inanılmaz rahatladım, üzerimdem yük kalktı. Tipinde hiçbir şey yoktu, yani çirkin değildi. Efendi ve kibar biriydi. Yani olumsuz bir şey yoktu. Ama daha önce de böyle olmuştu, yine aynısı oldu. Bir arkadaşım sen ilişkilere kapalısın diyor. Ben olayı çözemiyorum ama neden böyleyim. Neden aslında hayatımda biri olsun diye kendimi üzüp, sonra iş başa düşünce kimseyle görüşmek istemiyorum. Yaw ben herhalde bu gidişle evlenemicemkızlar akıl verin lütfen
Bu konu sizin yapınız ve duygularınıza alakalı..Buradan akıl almakla değişmez ki. Ancak Eros gelip aşk oku atsın size.Kızlar bugün biriyle görüştüm internetten. Malum salgın olduğu için görüntülü konuştuk. Beni iş yerimde görmüş, tanışmak istemiş. Ben de olur dedim görüştük. O kadar içim istemedi ki görüşmek. Önceki konularımdan biliyorsunuz aslında evlenmek istiyorum. Yalnız böyle görüşme olaylarına gelince bir an evvel bitsin, hayır diyim kurtulayım modunda oluyorum. Bugün görüştüğüm kişiye de olmaz dedim ve konuyu kapattım. Ve inanılmaz rahatladım, üzerimdem yük kalktı. Tipinde hiçbir şey yoktu, yani çirkin değildi. Efendi ve kibar biriydi. Yani olumsuz bir şey yoktu. Ama daha önce de böyle olmuştu, yine aynısı oldu. Bir arkadaşım sen ilişkilere kapalısın diyor. Ben olayı çözemiyorum ama neden böyleyim. Neden aslında hayatımda biri olsun diye kendimi üzüp, sonra iş başa düşünce kimseyle görüşmek istemiyorum. Yaw ben herhalde bu gidişle evlenemicemkızlar akıl verin lütfen
Hep böyle olması canımı sıkıyor. Acaba bir kaç kez daha görüşsem belki fikrim değişirdi diyorum ama ilki bile bana zulüm gibi geliyor. Nedenini sorsanız da nedeni yok.tipi düzgün diye zorla aşık olacak haliniz yok ya, karşınıza hoşlandığınız aşık olabileceğiniz, içinizde kelebekler oluşturan insan çıkmamıştır
Yalnızlıktan korkuyorum. Çünkü benim akrabam, arkadaş çevrem çok yok. Bir yuvam olsun, ailem olsun istiyorum.Senin ruhun yorulmuş. Zorlama. İlla erkek mi lazım bu hayatı yaşamak için?
Yok öyle bir durum gerçekten. En son aşık olalı 6 yıl geçmiş. Yani 6 yıldır hayatımda ve kalbimde biri yok. Aklıma da gelmiyor gerçekten.Eski sevgilini unutamama gibi bir sorunun olabilir mi acaba?
Belki olabilir.Bir anda adam iş yerinde görmüş tanışmak istemiş ve görüntülü konusmussunuz bu yüzden olabilir mi
Evlilik isteğin var diye karşı cinsten otomatik etkilenme seçeneğinin yükleneceği düşünmüyorum biraz zaman geçirince olabilir ama. Bir de her görüşmeye basladiginda evlenicez - evlenmem lazım gözüyle bakiyorsan gözünde buyuyordur mantığın ya da duygularina abartı geldiğinden reddedince rahatliyorsundur
Yani bunun bir çözümü filan yok mudur? Böyle yalnız başıma kalmak istemiyorum. Biraz da korku bar içimde. Yalnızlık korkusu.Sanki konuyu ben actim beni anlatmissiniz. Hayatimda birinin olmasini cok istiyorum ama bir iliskiyi ilerletebilecek gucum yok. Ilerletebilmeyi birak baslatmaya bile yok. Yakin arkadasim bir tanidiginin numarasini verdi tanis diye, 1 ay oldu hic bisi yapmadim. Ruhen cok yorgunum onu biliyorum. Kardesimi kaybettim 6 yil once, annem babam gecen yil bosandi. Annem 3 ay once kalp krizi gecirdi, ameliyat oldu. O an yaninda ben vardim su anda da herseyiyle ben ilgileniyorum. Seve seve yapiyorum annem herseyim benim...Ama ruhen cok yorgunum. 36 yasindayim herkes annen Allah korusun ölse tek kalacaksin diyor bu laflardan da biktim. Insanlar ne yasadigimi ne hissettigimi anlamiyorlar..Yeni bir iliskiye baslamak eziyet gibi geliyor. Keske boyle olmasaydi...
Yani ilk başta reddetmezsem ona haksızlık yapıyormuşum gibi geliyor. Çünkü o ilk an hiçbir şey hissedemiyorum. Görüşmeye devam ettikçe karşı tarafa umut verir miyim, daha çok üzülür mü diye korkuyorum. Baştan kestirip atıyorum. Hem böyle yapınca ben de rahatlıyorum.İlişkiye kapalı olmak diye bir şey var gerçekten. Ama ikili ilişkiler o kadar karmaşık ki, sabretmeden bilinmiyor bazen. Önünüze ilk gelen insanla ilişkiye başlamayın tabi ama itici gelmeyen, tipini ilk aşamada özelliklerini az çok beğendiğiniz insanları tanıma izni verin kendinize, onların da sizi tanımasına müsaade edin. Olmadı yine reddedersiniz, zorla değil.
İnanın neredeyse bi kaşık suda boğmak istediğim bi arkadaşıma zamanla deli gibi aşık olmuşluğum var. Şans verseniz belki de hayatınızın en büyük aşkını yaşayacaksınız, denemeden bilemezsiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?