- Konu Sahibi Kendimi_7_im
-
- #61
Ay aynııı bizzz. Bide biz aynı şehirde 10 dk lık mesafeseydik. Sürekli aramamı beklerdi kayınvalide. Haftada 2-3 Allah ne verdiyse arardı. Ben aramayınca da özlemiyon mu derdiMrb kızlar ben 34 yaşındayım. 2 aylık evliyim o kadar bocalama içindeyim ki ev ,yeni şehir ,yeni iş arafta gibi hissediyorum kendimiİzmir den Ankara’ya gelin geldim ben , burda ne eşimin ne benim hiçkimseniz yok , benim ailem 5 saat eşimin ailesi 4 saat uzaklıkta ... okadar daraldım o kadar bunaldım ki okuyan olur bana tavsiye vermek isteyen olur ben içimi dökmek istedim herşey çok güzel başladı 1,5 senede evlendik ne nişanlılık ne evlilik sürecinde hiç bi sıkıntı tartışma bile yanaşmadı ne aileler ne bizim aramızda çok şükür ... ama evlendikten aynı eve girdikten sonra ( belki benim alışamamın da etkisi var ) incir çekirdeğini doldurmayacak şeylerden kavgalar etmeye başladık . Ona da bana da herşey batmaya başladı . Misal örnek veriyorum eşimin ailesini o kadar çok severdim ki evlendik onlar bile garipleşmeye başladılar gibi geldi . Balayına git 3-4 kez ara , evimize geldik günde 3-4 kez anne ayrı baba ayrı kardeş ayrı ara , açma yada duyma olaylar çıkar ,sürekli benim aramamamdan şikayetçiler zaten İnan’ın zor bir dönem geçiriyorum ama anlatamıyorum. Sürekli kont altındaymışım gibi hissediyorum anne arar babanı aradın mı kardeş arar annemi aradın mı sıkıldım zoraki yaptırım uygulanmasından. Eşimde hak verdi bana ; sen kalk annesi ile konuş Ki asla deme bişey gidince konuşuruz kırma kalplerini dememe rağmen . Şimdi aramıyorlar sık beni ama aradığım zaman sesler hep kötü not: ben kendi ailemi de çok aramam anne baba kardeşler böyle alışmışım ben neyse kızlar ne olur azıcık deneyimleriniz yorumlarınız ile destleklerinizi bekliyorum
Dakikam bitti telimden ses az geliyor vs...gibi ufak şeylerle geçiştirin ...gerilime mahal vermeyin ...çokta önemli bir mevzu yok basit ve savuşturulabilir detaylar bunlar takışmaya lüzüm yok
Sizin gelinde "kaynanam beni hiç aramiyürrr ,öldükmü kaldık mı tüpten mi zehirlendik insan bi merak etmez mi canım "diye konu açarOlur da o günleri görürsem gelinim beni çok sevecek
Kendi anamı babamı aramaya erinip arkadaşlarımın aramalarına canım istediği zaman cevap veren ben, gelin beni aradı aramadı diye takip edeceğim, ne yorucu
Öyle aileye verecek tavsiye yok kardeş, sen bu ilişkide edilgen tarafsın. Sana tavsiye versek ne. Etken olanlar onu da ara beni de ara şunu da ara diye aranmak aratmak derdine düşmüşlerse ne yapacaksın.
Yok yok sen bana güven 10yıllık evliliğime dayanarak söylüyorum bunlar devede kulak bile değil...savuşturmayı öğren geçiştirmeyi üstünde durmamayı ...durduk yere kendine stres yapmaAyyy öyle de olmuyor işte. Önemsizler önemlileşiyor bi yerden sonra
Kız ben konu sahibi değilimmmmYok yok sen bana güven 10yıllık evliliğime dayanarak söylüyorum bunlar devede kulak bile değil...savuşturmayı öğren geçiştirmeyi üstünde durmamayı ...durduk yere kendine stres yapma
Bende 2 yıl önce istanbuldan Adana’ya gelin geldim tanıdığım kimse yoktu burda eşimin aileside çok yakın sayılmaz bende çok sıkıntı yaşadım iş bulamadım çocuk istedik olmadı zaman içinde bi kaç komşum oldu çok şükür... ailesine gelince ilk başlarda onlarda beni sık sık arıyorlardı bendende bekliyorlardı bende arada bi arıyordum zamanla onlarda aramıyor artık bi hastane işi falan varsa arayıp sorarlarMrb kızlar ben 34 yaşındayım. 2 aylık evliyim o kadar bocalama içindeyim ki ev ,yeni şehir ,yeni iş arafta gibi hissediyorum kendimiİzmir den Ankara’ya gelin geldim ben , burda ne eşimin ne benim hiçkimseniz yok , benim ailem 5 saat eşimin ailesi 4 saat uzaklıkta ... okadar daraldım o kadar bunaldım ki okuyan olur bana tavsiye vermek isteyen olur ben içimi dökmek istedim herşey çok güzel başladı 1,5 senede evlendik ne nişanlılık ne evlilik sürecinde hiç bi sıkıntı tartışma bile yanaşmadı ne aileler ne bizim aramızda çok şükür ... ama evlendikten aynı eve girdikten sonra ( belki benim alışamamın da etkisi var ) incir çekirdeğini doldurmayacak şeylerden kavgalar etmeye başladık . Ona da bana da herşey batmaya başladı . Misal örnek veriyorum eşimin ailesini o kadar çok severdim ki evlendik onlar bile garipleşmeye başladılar gibi geldi . Balayına git 3-4 kez ara , evimize geldik günde 3-4 kez anne ayrı baba ayrı kardeş ayrı ara , açma yada duyma olaylar çıkar ,sürekli benim aramamamdan şikayetçiler zaten İnan’ın zor bir dönem geçiriyorum ama anlatamıyorum. Sürekli kont altındaymışım gibi hissediyorum anne arar babanı aradın mı kardeş arar annemi aradın mı sıkıldım zoraki yaptırım uygulanmasından. Eşimde hak verdi bana ; sen kalk annesi ile konuş Ki asla deme bişey gidince konuşuruz kırma kalplerini dememe rağmen . Şimdi aramıyorlar sık beni ama aradığım zaman sesler hep kötü not: ben kendi ailemi de çok aramam anne baba kardeşler böyle alışmışım ben neyse kızlar ne olur azıcık deneyimleriniz yorumlarınız ile destleklerinizi bekliyorum
Hayırlı olsun hiç takmayın anacım 'cool' gelin olun 'cool'
Sınırlarını baştan çizin, standardınız olsun.
O alana kimse giremeyeceğini zamanla öğrenecek.
Sakın ha sakın da üzgün olmuyoruz, üzgün durmuyoruz her daim sırıtıyoruz, lafları da sırıtarak sokuyoruz.
ya işte anlamadıkları nokta bu izmirden Ankara’ya geldi evlenip birde biz bu arama konusunda sıkmayalım kızın canını ne zaman isterse o zaman arar desenize hadi beni düşünmüyon evladını düşün arada kalıyor adamcağızgünaydın , allah bozmasın , zamana bırak bende senin gibiydim çok kalabalık bir aile ve çevreden hiç tanımadığım kimsenin olmadığı biryere gelin gittim , sudan çıkmış balık gibi oldum ve bu arama mevzuları bendede oldu , tabi burada eşine büyük görev düşüyor ben eşime anlatmıştım bu durumu oda ailesi ile konuşmuştu ama dediğim gibi zamanla mecburiyetler alışkanlıklarıda beraberinde getiriyor biraz sabır
Ayy inşallah yaaa ne ben hamurum ne de onlar kimse kimseyi bu yaştan sonra şekillendiremez görev olarak değil içinden gelmeli ki tad versinAy aynııı bizzz. Bide biz aynı şehirde 10 dk lık mesafeseydik. Sürekli aramamı beklerdi kayınvalide. Haftada 2-3 Allah ne verdiyse arardı. Ben aramayınca da özlemiyon mu derdiHayır ben kendi ailemi de aramıyorum ki. Bende dedim anne ben bişey sorcak etsek olsam ararım zırt pırt hal hatır soramam farklı şehirde falan değiliz her hafta görüşüyoruz zaten dedim. 5-6 ay vazgeçmedi ısrarla aradı her aradığında aynı laf, niye hiç aramıyorsun. Nefret ederim telefonda konuşmaktan. Bide sen annenide mi aramıyorsun lafı var. Eee o benim annem! Sonra sonra vazgeçiyorlar emin olun.
Daha 2 aylık evliyim ben umarım korktuğum tatışmaları yaşamaz birbirimize alışırızBende 2 yıl önce istanbuldan Adana’ya gelin geldim tanıdığım kimse yoktu burda eşimin aileside çok yakın sayılmaz bende çok sıkıntı yaşadım iş bulamadım çocuk istedik olmadı zaman içinde bi kaç komşum oldu çok şükür... ailesine gelince ilk başlarda onlarda beni sık sık arıyorlardı bendende bekliyorlardı bende arada bi arıyordum zamanla onlarda aramıyor artık bi hastane işi falan varsa arayıp sorarlar
Karşı tarafın anlayışı çok önemli benim eşimin ailesi hem rahat hem anlayışlıDaha 2 aylık evliyim ben umarım korktuğum tatışmaları yaşamaz birbirimize alışırız
Hiç dert etmeyin bana da aynısını yapıyolar bende 1aylik evliyim arayıp ne konuscam diyorum eşimle bile bütün gün işte iken 1kez arayıp konuşmuyoruz sizi neden aricam diyorum ben şunu ara bunu ara muhabbetine girmesine izin vermiyorum 2gunde bir ariyor malesef sen aramiyosun diyo tabiki fırsat vermiyorsunuz nasıl arim diyorum bikac kez bana da kv.m abiyi ara babayı ara ablayı ara dedi 30 yaşındayım kimi ariyacagimi siz karar veremezsiniz dedim sustu bazen sert net patavatsız olmak gerekiyo yoksa iyi niyet suistimal ediliyorAmin bacı amin inş ben 112 de çalışıyorum İzmir de çok aktiftim buraya gelip eve kapanınca çok bunaldım birde bu aradın aramadın neden aramıyorsun annene sordum onları da aramıyorsun aileni de arayacaksın bizi de arayacaksın gibi konuşmalar ben geriliyorum bu yaştan sonra yeni yetme gibi bu muameleye eşimde beni görüp gerilimi
MerhabalarMrb kızlar ben 34 yaşındayım. 2 aylık evliyim o kadar bocalama içindeyim ki ev ,yeni şehir ,yeni iş arafta gibi hissediyorum kendimiİzmir den Ankara’ya gelin geldim ben , burda ne eşimin ne benim hiçkimseniz yok , benim ailem 5 saat eşimin ailesi 4 saat uzaklıkta ... okadar daraldım o kadar bunaldım ki okuyan olur bana tavsiye vermek isteyen olur ben içimi dökmek istedim herşey çok güzel başladı 1,5 senede evlendik ne nişanlılık ne evlilik sürecinde hiç bi sıkıntı tartışma bile yanaşmadı ne aileler ne bizim aramızda çok şükür ... ama evlendikten aynı eve girdikten sonra ( belki benim alışamamın da etkisi var ) incir çekirdeğini doldurmayacak şeylerden kavgalar etmeye başladık . Ona da bana da herşey batmaya başladı . Misal örnek veriyorum eşimin ailesini o kadar çok severdim ki evlendik onlar bile garipleşmeye başladılar gibi geldi . Balayına git 3-4 kez ara , evimize geldik günde 3-4 kez anne ayrı baba ayrı kardeş ayrı ara , açma yada duyma olaylar çıkar ,sürekli benim aramamamdan şikayetçiler zaten İnan’ın zor bir dönem geçiriyorum ama anlatamıyorum. Sürekli kont altındaymışım gibi hissediyorum anne arar babanı aradın mı kardeş arar annemi aradın mı sıkıldım zoraki yaptırım uygulanmasından. Eşimde hak verdi bana ; sen kalk annesi ile konuş Ki asla deme bişey gidince konuşuruz kırma kalplerini dememe rağmen . Şimdi aramıyorlar sık beni ama aradığım zaman sesler hep kötü not: ben kendi ailemi de çok aramam anne baba kardeşler böyle alışmışım ben neyse kızlar ne olur azıcık deneyimleriniz yorumlarınız ile destleklerinizi bekliyorum
%100 katılıyorum. Görev haline getirdikleri zaman arayacağın soracağın yapacağın edeceğin varsa bile olmuyor. İçinden gelmiyor insanınAyy inşallah yaaa ne ben hamurum ne de onlar kimse kimseyi bu yaştan sonra şekillendiremez görev olarak değil içinden gelmeli ki tad versin
Eşimde bende memuruz 2 sene sonra ona tayini açıcaklar dört gözle bekliyorum inanınBence tek sorun buysa dert etmeyin.
Yüz yüze geldiğinizde açıkça konuşun ben 34 yaşındayım bunalıyorum sizi çok seviyorum ama kontrol edilme hissi beni rahatsız ediyor diye.
Zaten azcik akıl varsa anlarlar rahat bırakırlar bırakmazlarsa kendileri bilirler mesafe koyarsınız.
Siz şu an bulunduğunuz şehre alışmaya çalışın Ankara ya basta bende alışamadım 1 2 seneyi buldu alışmam ama şu an çok seviyorum çok mutluyum burada.
Şehri keşfetmeye çalışın gezin tozun beraber yürüyüşlere yemeklere gidin.
Ayrıca ayda bir kez hadi bilemedin 2 ayda bir önceden uçak bileti vs.ayarlayip memlekete gidip gelebilirsiniz yurt dışında değilsiniz sonuçta.
Annem benim biraz katı bu söylediklerim onun için sorun bile değil anlatmaya çalıştım azcık ucundan lafı ağzıma tıkadı adamlara aramama diyeceksin kalplerinimi kırcaksın diye , ondan onlara da diyemem kendi işimi kendim görücemMerhabalar
Benzer şeyleri bende yaşadım.
Bu beni rahatsız etti ve eşimle konuştum. Kendi ailemi de işin içine katarak biraz şikayetlendim. Aramak zorunda değilim kimseyi bu nedir falan diye.
Kayınvalidemlere gidince oda beni aramıyorsunuz falan diye bana dert yandı eşimde vardı yanımızda. Valla ben arayamam işim gücüm oluyor oğlun arasın dedim. Ve şuan zor durumda kalmadıkça beni aramıyorlar. Bazen söyleniyor eşime beni aramıyorsun, bak beni her gün arayacaksın diye. Sözde bana da duyurmaya çalışıyor ama oralı olmuyorum. Daha çok yenisiniz. Zamanla oturacak. Onlar da alışacaklar bu duruma.
Kızzzz ben öyle desem oğlunu arar ağla ağla içi çıkarHiç dert etmeyin bana da aynısını yapıyolar bende 1aylik evliyim arayıp ne konuscam diyorum eşimle bile bütün gün işte iken 1kez arayıp konuşmuyoruz sizi neden aricam diyorum ben şunu ara bunu ara muhabbetine girmesine izin vermiyorum 2gunde bir ariyor malesef sen aramiyosun diyo tabiki fırsat vermiyorsunuz nasıl arim diyorum bikac kez bana da kv.m abiyi ara babayı ara ablayı ara dedi 30 yaşındayım kimi ariyacagimi siz karar veremezsiniz dedim sustu bazen sert net patavatsız olmak gerekiyo yoksa iyi niyet suistimal ediliyor
Birbimize ailencek alışmamız öğrenmemiz lazımKarşı tarafın anlayışı çok önemli benim eşimin ailesi hem rahat hem anlayışlı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?