Çerkezköy.
Günler geçmiyor ki 1.5 ay oldu daha 1.5 ay ve kalan 2.5 senem var bu yerde..
Alışamayacağım sanırım. Ben çok mutlu eğlenceli biriydim buzdolabına çevirdi burası beni. Tüm gün evdeyim düşünüp düşünüp sonra kafayı yiyorum
Boşaltmam mümkün değil, eğitim haricinde izin vereceklerini sanmıyorum. Haftasonları gidiyorum istanbul'a gidince de kendime kızıyorum yine ne diye başkalarını dinledin de yazdın orasını bak ne güzel her istediğini yapacaktın burada istanbulda diye, yine melankoliye bağlıyor gidip gezmelerim. Ama yine de kaçış olarak iyi geliyor bana tek artısı istanbula yakın olması burasının zaten.Haftanın 5 günü çalışıyor musun?
Ders saatlerini ayarlayıp Cuma'nı boş bırakman mümkün mü mesela?
İstanbul'dan çok uzak değilsin aslında. Haftasonu gidilip, kalınabilir. Ya da özel düşünebilirsin belki?
Evet onun puanı benden çok düşük olmasına rağmen merkeze atandı fakat ben burada sıkıntı yaşıyorum patlıyorum sıkılıyorum.. Hata bende ama hep insanları kıramadığımdan kırıldım fakat bu kadar büyük bişeyi hiç yaşamamıştım.Bence siz o arkadaşınız yüzünden bu duruma dustugunuz ve o sizde daha iyi bir ilçeye atandigi için kendinizi ve onu sucluyorsunuz bu yüzden bu halleriniz
Ben de gerçekten çok kötü bir yer sanmıştım
Bir kere istanbul a yakınsiniz hafta sonu gidin gezin
Edirne ye gidin Tekirdağ a gidip sahilde bir tür atın
Hem 1.5 ay çok kısa bir süre biraz zaman geçsin alisirsiniz
Geçen sene üniversiteden mezun oldum özel eğitim öğretmeni olarak bu sene eylülde atandım, mesleğimi çok çok çok seviyorum çok isteyerek yazdım ve iyi bir dereceyle mezun oldum. Herşeyi planladım yaşamak istediğim tek şehir vardı İstanbul. Erkek arkadaşım oradaydı, paran olduğunda eğlence oradaydı ve ben de bunu istiyordum param ve zamanım olacaktı, özel ders imkanım olacaktı aslında her şey çok güzel olacaktı..
Tercihlerde aptal kafam en yakın arkadaşıma uydum ve ilk 10 istanbul tercihinden sonra gittim lanet olasıca bir ilçeyi yazdım sırf arkadaşım 'İstanbul'da napıcaksın gel buraya beraber gidelim.'' dedi diye. Sonuçlar açıklandı ve ben yazdığım ilk 10 tercihimi hep 1 2 veya virgülden sonrası puanlarla kaçırmışım ve o arkadaşımın yazdırdığı ilçe geldi üstelik arkadaşım başka şehire atandı ve ben buraya mahkum kaldım.
Çok ağladım zırladım bu puanla ben nereye düştüm böyle diye hayallerim farklıydı çünkü, burayı sevemedim hiç sevmedim, hep büyük şehirde yaşadım ve burası çok küçük çok göç alan karışık bi ilçe. Zorunlu görev ilçesi 3 yıl kalmak zorundayım ama şimdiden sıkıldım her akşam ağlıyorum.
Okuluma gelecek olursak okulun en ağır derecede zihin engelli öğrencilerinin olduğu sınıftayım yanımdaki öğretmen işi bilmiyor anca oturuyor ben çalışmak istiyorum ama kendimi yapayalnız hissediyorum sınıfta, bu kadar ağır öğrencilerle hiç çalışmadığım için kendimi yetersiz kötü hissediyorum her gün ayaklarım geri geri gidiyor okula, diğer öğrenciler koşup oynarken konuşurken ben tüm gün ne yapacağımı düşünüyorum çünkü teneffüsüm bile yok çocukları tek bırakamıyorum derste bunları düşünmekten verimli olamıyorum. Adapte olamadım sınıfıma da yaşadığım ilçeye de... Bana bi fikir verin ben ne yapmalıyım hiç bu kadar zor bi dönemden geçmedim, 3 sene burada yaşayacağımı düşününce çıldırıyorum zaten.
- Atanamayan diğer öğretmenlere bakıp bencillik yaptığımı düşünmeyin branşımız çok ayrı sistemimiz çok farklı -
Alışamayacağım sanırım. Ben çok mutlu eğlenceli biriydim buzdolabına çevirdi burası beni. Tüm gün evdeyim düşünüp düşünüp sonra kafayı yiyorum
Ben 3 yıllık zorunluluktan cok meslegınıze takıldım.. Özel egıtım cok agır bır alan bı yandanda manevıyatınızı besleyecegınız bı alan.. Sızın için üzüldüm cok zor bır durum ama öğrencılerınıze daha cok uzuldum.. Size o kadar ıhtıyacları varken verımlı olamamanız cok kötu.. Dilerım en kısa zamanda alışırsınızGeçen sene üniversiteden mezun oldum özel eğitim öğretmeni olarak bu sene eylülde atandım, mesleğimi çok çok çok seviyorum çok isteyerek yazdım ve iyi bir dereceyle mezun oldum. Herşeyi planladım yaşamak istediğim tek şehir vardı İstanbul. Erkek arkadaşım oradaydı, paran olduğunda eğlence oradaydı ve ben de bunu istiyordum param ve zamanım olacaktı, özel ders imkanım olacaktı aslında her şey çok güzel olacaktı..
Tercihlerde aptal kafam en yakın arkadaşıma uydum ve ilk 10 istanbul tercihinden sonra gittim lanet olasıca bir ilçeyi yazdım sırf arkadaşım 'İstanbul'da napıcaksın gel buraya beraber gidelim.'' dedi diye. Sonuçlar açıklandı ve ben yazdığım ilk 10 tercihimi hep 1 2 veya virgülden sonrası puanlarla kaçırmışım ve o arkadaşımın yazdırdığı ilçe geldi üstelik arkadaşım başka şehire atandı ve ben buraya mahkum kaldım.
Çok ağladım zırladım bu puanla ben nereye düştüm böyle diye hayallerim farklıydı çünkü, burayı sevemedim hiç sevmedim, hep büyük şehirde yaşadım ve burası çok küçük çok göç alan karışık bi ilçe. Zorunlu görev ilçesi 3 yıl kalmak zorundayım ama şimdiden sıkıldım her akşam ağlıyorum.
Okuluma gelecek olursak okulun en ağır derecede zihin engelli öğrencilerinin olduğu sınıftayım yanımdaki öğretmen işi bilmiyor anca oturuyor ben çalışmak istiyorum ama kendimi yapayalnız hissediyorum sınıfta, bu kadar ağır öğrencilerle hiç çalışmadığım için kendimi yetersiz kötü hissediyorum her gün ayaklarım geri geri gidiyor okula, diğer öğrenciler koşup oynarken konuşurken ben tüm gün ne yapacağımı düşünüyorum çünkü teneffüsüm bile yok çocukları tek bırakamıyorum derste bunları düşünmekten verimli olamıyorum. Adapte olamadım sınıfıma da yaşadığım ilçeye de... Bana bi fikir verin ben ne yapmalıyım hiç bu kadar zor bi dönemden geçmedim, 3 sene burada yaşayacağımı düşününce çıldırıyorum zaten.
- Atanamayan diğer öğretmenlere bakıp bencillik yaptığımı düşünmeyin branşımız çok ayrı sistemimiz çok farklı -
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?