- 21 Haziran 2015
- 4.406
- 7.030
- 78
- Konu Sahibi BayanLazarus
-
- #21
temelli gitme bence. ama annenden dolayı çift vatandaşlık al. lazım olabilir ilerde. düzenini bozman çok mantıklı gelmedi
Bence de cok sansli, onun adina sevindim orada yalniz olmadigi boyle bir insanla karsilastigi icin.Ne kadar iyi bir adam.Anneniz çok şanslı,siz de öyle.
Aslında önce yurda biraz bakıp olmazsa sunduğu seçeneği kabul edebilirsiniz.Ama önce biraz alışmak gerek diye düşünüyorum direk tamam demek abes kaçabilir.
Okurken son detaylarda, sizin gidip orada yaşadığınız aile sahnesi geldi gözlerimin önüne.ne güzel.
Anlattığınız kadarı ile ben inandım annenizin söylediklerine , eğer sizi gerçekten istemiyor olsaydı, şu noktada da gelmezdi.. bir arkadasım annesini yıllar sonra gidip buldu ama kadın açıkça istemedi. Küçükken bıraktığında tamamen gözden çıkarmış..
Babanız ve aile büyükleriniz , sağolsunlar bu yaşınıza kadar size bakmış büyütmüş , anneniz de üniversite hayatınız boyunca destek olsun yanınızda olsun.. Bir şans verin ikinize. Hakkınızda en hayırlısı olsun..
Babanla ilişkindende bahsetseydin keşke
Eğer iyi bir ilişkiniz var ise senin için emek verdiler sevgilerini eksik etmedilerse senin zaten bir ailen var
Benzer bir durumu yeğenim yaşadı oda 18 yaşında şuanda gitti ama kısa süre sonra daha büyük yaralarla geri geldi
Karar vermeden çok iyi düşün
Keske böyle yapmasaymis annen..
Bende Babamla ayni durumu yasadim ve oda yillar sonra geldikten sonra bagimi kesmedim tabi ama mesafeli davraniyorum.
Sonucta Sanada baban halan babaannen bakmislar. En önemli kritik yillarinda annen yaninda degildi
simdi sanki hazira konmus gibi oldu nasilsa cocuk büyüdü gibisinden
evet boyle olmasi da mumkun. Ama hazira konmayi dusunse gel bizimle yasa okulunu oku vs diyecegini sanmiyorum yas kucuk de olsa buyuk de baska bir insanin sorumlulugunu almak kolay sey degil. Ya da ben olumlu tarafindan bakmaya bahane uretmeye calisiyorum affedebilmek icin bilemedim
Üzüldüm gerçektenMalesef buradakilerle de aram cok iyi degil. Halam hep kendini annem yerine koymaya calisti yillarca baskiyla buyuttu. Annen sana hic bir sey ogretmemis sen cok beceriksizsin gozun disarida hic bir sey yapamazsin diye diye gecirdik gunleri. Onun yuzunden hala mutfaga girdigimde birseyi yanlis yapacagim diye elim ayagima dolasir, buyuk guvensizlik yaratti malesef icimde. Son zamanlarda saygimi da iyice kaybettim. Calistigim sure boyunca hep eve destek oldum yeri geldi ac kaldim kendime ustume basima bir sey almak istedim alamadim. Arkadaslarimla cikmak istedim gezmek istedim param yok diye cikamadim. ama onlar rahat olsun borclar bitsin rahatlariz dedim ailem dedim verdim hep.
Birkac ay once dislerimde sikinti cikti yaklasik 1 sene surecek tedavi surecine girecegim ve maddi olarak baya sikintiya dustum. o yuzden bir sure eve para veremeyecegim. halam da Bana gelip birseye ihtiyacin var mi nasilsin demek yerine bu ay para vermedin diye ustune aciklayinca benim de dislerim curuk ben yaptirmiyorum sen nasil bencilsin diye saydirdi da saydirdi. o dakikadan sonra artik son kalan saygim da gitti iste.
Babam da elinden geleni yapmistir diye dusunuyorum ama halamin aksine o da cok uzakti. baba sirtim kotu kamburum cikacak dik duramiyorum derdim yok biseyin yok diye umursamaz gormezden gelir hastaneye goturmezdi. ise gidip gelislerinde zaten dogru duzgun gormezdim. simdi de ayni sekilde ayda bir anca goruyorum gormuyorum. maddi ya da manevi cok yakin oldugunu hissetmedim acikcasi hicbir zaman.
Dedemi bir cok severdim, alkol problemi vardi yillarca cok ugrastik aci cektik ama ben hep sevdim en yakin oydu benim icin en akli basindamiz da dedem oldu ama onu da 3 ay once kaybettik. beni eve baglayan ya da duygusal olarak yakin hissettigim aile dedigim biri kalmadi yani acikcasi. gun gelse de kurtulsam diye bekliyorum.
Hangi ülkede annen?Merhaba hanimlar,
ilk konumu daha guzel birseyler icin acmak isterdim ama kismet boyle birseye oldu..
Benim annem yabanci, babamla ben kucuk yastayken bosanmislar. Biz 11 yasima kadar annemle birlikte yasadik. Sonra annem kendi ulkesine gitti, ben de babam halam ve dedemin yaninda buyudum. O yillarda yasadiklarim kisiligimi dusuncelerimi bakis acimi herseyi etkiledi. Anlatacak cok sey var elbet ama ben anne tarafindan bahsedeyim.
Yasim suan 24, annem 12 sene sonra ilk kez Turkiye ye geldi. Yillar boyunca gelmesini istedim gelmedi, hep bir engel vardi. 3 sene kadar once ben para biriktirip gitmek istedim o zaman da bir bahane uretip kabul etmedi. 2 sene once de bir saglik problemim olmasina ragmen yazip sormadi ben de en sonunda denemekten vazgectim ve annemi hayatimdan silmeye karar verdim.
Yaklasik 7 ay once bir mail atti ve sonunda Turkiye ye gelecegini; kabul etmemi umdugunu vs soyledi. Ben de son bir sans vererek gelmesini kabul ettim. Gecen hafta esiyle geldiler ve birlikte 1 hafta gecirdik. Bir saat kadar once yolcu ettim ve ise gectim. Simdi de karmakarisik duygular icindeyim..
Guzel vakit gecirdik, esini cok sevdim ayni sekilde o da beni. Ulkelerine gidip orada yasamami teklif ettiler, universite okumak istersem her sekilde yardim edeceklerini soylediler. Ziyaret icin bile olsa gelmemi istediler. Ben de tam onlara ve benimle ilgilenen, gelecegimle ilgili sorular soran, yemegimi dusunen arkamda durmak desteklemek isteyen bir aile fikrine alismaya baslamistim ki gittiler. Simdi ne yapacagimi ise bilmiyorum.
Bunca yil neden gelmedigi neden beni istemedigi ya da hasta oldugumda arayip sormadigi hakkinda sorular sordum konustum. Bekledigimden cok farkli seyler soylemedi acikcasi. Parasinin olmadigi, cok zorluk yasadigi, hastaliklar gecirdigi bazen internete bile ulasamadigi vs vs. Sonucta dusununce hepsi bahane.
Simdi dusunuyorum annemi affetmeli miyim? Onca yili ve bende actigi yaralari kapatabilir miyim? Yurtdisina gidip onlarla yasayabilir miyim? Bir ailemin olmasi nasil olur? Ne yapmaliyim ne hissetmeliyim? Tek bildigim tam yeniden buldugumu dusunmus, alismaya baslamisken tekrar ulkesine donmesi. Ne zaman bir daha gorebilecegimi bilmemek ve simdiden ozledigim.. Onun disinda kafamda hersey karman corman.
Cok uzun olduysa affola, icimi dokmeye ihtiyacim varmis sanirim. Yorumlariniza guzel dusuncelerinize her zaman acigim. Dertlesmek paylasmak iyi gelir kafamdakileri netlestirir belki.. :}
+1Git ve üniveristeyi oku...cifte vatandaşlıgı da al...AB üyesi sonucta...üni bitirmen durumunda önün açık...türkiyede üni mezunu olmadan ne uzar ne de kısalırsın...üni mezunu olanlar bile memnun degiller ....bence büyük fırsat...gelecegini düşün...
Üzüldüm gerçekten
Okumakda içinde kalmış
Ben diyorum ki direk kafanda annenlerle aile olmayı kurma beklentini en aza indir
Orada okumayı bir araştır neler yapabilirsin ilerisi için getirisi ne olur
Annenden vatandaşlık alma hakkın var onuda al mutlaka
En azından belki gidip sürekli kalmasanda üniveristeyi okur sonra hayatını yeniden şekillendirirsin
Hangi ülkede annen?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?