Merhaba iyi geceler henüz yeni uyeyim fakat açtığım konular boyumu aştı ve benim bir derdim daha var..
Özetle anlatayım..
Annemin 14 yaşında bir evlilik yaptığını o evlilikten bir de oglu olduğunu ve oğluyla 33 sene boyunca hic görüşmediğini ben bundan 2 sene önce abimin beni bulmasıyla öğrendim..
Ve yaşadığım hayatımın şoku idi.. Çünkü babamin annemin ilk eşi olduğunu biliyorduk ben ve ablam meğer değilmiş aslinda biz 3 kardeşmişiz..
Ben öğrendiğimden bu yana yaklasik 2 sene boyunca anneme soylemeye cesaret edemedim tüm gerçekleri bildiğimi.. Oldukca sinirli bir yapiya sahip ve hastaliklari olduğu icin korktum gorusmuyorsa istemiyordur diye düşündüm söyleyemedim..
Ama 3 4 ay once bi an da boşlukta söylemiş bulundum.. Ona kizmadigimizi evlenip ayrilmanin her insanin basina gelebileceğini utanilcak bir sey olmadigini ve bizim abimizi sahiplendigimizi soyledim (babam vefat etti bu arada) annem 1 hafta kadar diretti ve gorusmek istemedi ustune gittim ben ablam enistem nisanlim ugrastik ve ikna ettik gorusturduk cok sukur su an cok cok iyiler fakat ben nedendir bilinmez dışlanmış hissediyorum kendimi..
Annem bana 1 kez olsun Allah razi olsun kizim sen baristirdin bizi demedi, karsilik bekledigimden degil ama zoruma gidiyor...
Ve o eski annem yok artik onceden daha düşkündü bana bizee simdi oğlundan baskasini gormuyor gözü biz yokmusuz gibi sanki beni gunlerce evde yanliz birakip aydına oglunun yanina gidiyor mesela önemsemiyor bekar kiz evde tek diye.. Kiskandigim falan yok durumlarina cok uzuluyorum hatta annem anlattikca beraber aglariz bazen ama dışlanmış hissediyorum...
Var mi verebileceğiniz bi akil. Napayim nasil davranayim