Buraya ne yazayım
8 senedir düzgün bir iş bulamadığımı mı?
Kpss kaç defa girmeme rağmen atanamadığı mı? ( Soran olacaktır atama 90 üzerinde puanla yapılıyor, her yıl hayal kırıklığı yaşamaktan bıktım)
30 gelmeme rağmen evlenemediğimi mi yazayım? Bu süreçte uğradığım hakaretleri yazmıyorum bile.
Başvurduğum en basit işlerden bile geri dönüş alamıyorum.
Ciddi anlamda maddi sıkıntım var tahmin edersiniz ki...
İş bulamadığım ve halen aileme yaşadığım için her gün "bir işe yaramadın, okudun da ne oldu, evlenemedin" tarzında laf çarpıtmalarına maruz kaldığımı söylemiyorum bile.
Kız çocuklarının utanç kaynağı olduğunu düşünen bir babayla büyüdüğümü mü de yazayım elim değmişken.
Sıralamaya devam edebilirim okuyacaksanız.
Okumayı severim :)
Sıralayabilirsiniz, yeter ki rahatlayın.
Bir arkadaşım sizden daha fazla süredir Kpss'ye girdi.
Belki 9-belki 10 sene..
Ben olsam çoktan vazgeçmiştim dedim.
Ben bir gün atancam biliyorum diyerek sarıldı o lanet sınava..
Geçen yıl son Kpss..
Tam sınav günü, sınavdan sonra buluşacağız.
Sınav saati beni arıyor.
Şuan sınavda olması lazım Allah Allah diyerek açtım.
Höyküre höyküre bir ağlama..
Öğle arası salak gibi eve gittim, sınava 15 dk kuralı yüzünden geç kaldım.
Almadılar. Kaçırdım sınavı diye tüm gün ağladı.
Bütün emeklerim çöp oldu dedi durdu.
Senelerdir ücretli öğretmenlik, tatillerde garsonluk, tezgahtarlık ne yapmadı ki..
Ağlama dedim, atanmak varsa kaderinde geçen senenin puanı ile atanacaksın.
Atanmak yoksa kaderinde çok süper geçti desen de, o sınava gecikmemiş olsan da atanamayacaksın..
Kendini bu kadar helak etmen boşa..
Ne dediysem boş tabi. Çok ağladı.
Çaresizliğine çok üzülmüştüm.
O kpss girdiği son sınav oldu.
6 ay kadar sonra bize ağlaya ağlaya verdi müjdeyi.
İnanamıyorum atandım ben diyordu.
Aynen dediğim gibi bir önceki senenin puanıyla..
Bu arkadaşım 32 yaşında, yani bu sene atandı.
Hala bekar.
Bütün aşk ilişkilerinde aldatıldı.
Mütemadiyen o.. çocuklarını çeker hayatına.. :)
Yine de nasıl neşeli görmenizi isterdim..
Bu sene atanmasa bile öyle güzel gülerdi o biliyorum.
Ailesindeki sıkıntılara girmeye gerek bile duymadım.
Çünkü onlar onun için en önemsiziydi..
Dilerim sizin hayatınıza da güneş doğar.
Umut hikayesi olsun size.
Pes etmeyin lütfen..