Kırmızı eti duymadım, d vitamini ve b12 başı çekiyor nar suyu mükemmel 7 mm kalınlık olan rahim duvarım 13,5 kadar çıktı doktorum bunlada olmazsa Allahla senin aranda demişti, kan pıhtılaşma sorunu var ise yeşilliklerden K vitaminden uzak durulmalı ve int rahim masajı var kendiniz uygulayabiliyorsunuz tavsiye ederimL-Arginin, E vitamini ,D vitamini, kırmızı et, nar suyu, bol yeşillik ve rahim kan dolaşımını arttırmak için yoga tarzı egzersizler iyi geliyormuş diye okudum...
maşallah çok güzel endometrium darısı başımızaBenim transferden önce Ultroson görüntüm bu görüntü görünmesi gerekiyormuş
Bak kardeşim ben 3,5 sene önce rahim amelyatı geçirdim prof recai pabutçcuya miomlarım rahimin üst katlarındaydı hocaya sordum rahim zarı etkilenirmi dedi yok ben üste çalışıcam ve ameliyat sonrası ayağa kalktım rahim içinden kan geldi
hocaya yine sordum dedi ben içeriye girmedim
bu ameliyat sonrası benimrahim zarı hep yapıştı kötü kalınlaştı adetim zar zor az oldu
aynı doktor amelyatan 3 ay sonra ayda bir histeroskopiler yaptı 2 tane ve yapışıklık beni burakmadı
ardından prof ahmet erdem histeroskopi yaptı yine aynı yapışıklık
sonra prof aydan biri 2 histeroskopi yaptı oda bir şey beceremedi
okadar üzgünüm ki bu proflar türkiyede sayılı insanlar ve bir hastayla uğraşmadan kafadan atıyorlar
en son oper doktor cem akarsuyu buldum okadar razıyımki ondan
okadar dua ediyorum ona
ilk histeroskopide şok geçirdi ve çok zor vaka olduğumu söyledifilmini bana izleterek cd yi
histeroskopi sayı 5 çıktı ve son 2 adetlerimi ben iyi bol 5 gün içinde görüyorum
bukadar yazmamın anlamı var
bir daha prof ardından gitmem yani hiç uğraşmazlar
uğraşan doktorunda sonucunu adetlerimle anladım
inşallah gebe kalırım buna tüm kalbimle inanıyorum[/QUOTE
İnşallah zaza inşallah hiç kolay değil biliyorum, allah bu uğraşta hiç kimsenin uğraşlarını boşa çıkarmasın, tez vakitte hepimiz anne olalım....
Zazacım çok sevindim hayırlı olsun tedavin inşallah artık sorun yok ve sonucA doğru gidiyorsun inşallah canımbugün adettin 2 günü dr gitim yumurtalıklara baktı ve tedaviye başlaya biliriz dedi
hocaya sordum rahim zarı yapışırmı çok güven vererek artık her şey yolunda ve rahat tedaviye başlaya biliriz dedi
ilaç protokolumu yazdı ve haftaya cuma rahim kalınlaşmasına bakıcaz
inşallah her şey yolunda gider
doktoruma sordum rahim neden bukadar sıkıntı yaşadı dedi akıllı kadınsın miom ameliyatı sırası hem dıştan hem içten müdahile etmişler ve rahim içi bazal tabakası zede almış
hocam peki neden bukadar prof beni histeroskopi sırasında sıkıntımı çözemiyordu
kısacası histeroskop cihazıyla girip kaviteye tam girmeden uğraşmadan az bir yapışıklığı açıp ve çıkıyorlardı
kızlar canlar bukadar yazmamın anlamı var
eğer benim durumumda olan varsa belki bu yazılardan bir çözüm bulursunuz
allah hepimize yardım etsin
insallah zazacigim bu sefer hamis olursun cok sevinirim duallarim seninle arkadasimbugün adettin 2 günü dr gitim yumurtalıklara baktı ve tedaviye başlaya biliriz dedi
hocaya sordum rahim zarı yapışırmı çok güven vererek artık her şey yolunda ve rahat tedaviye başlaya biliriz dedi
ilaç protokolumu yazdı ve haftaya cuma rahim kalınlaşmasına bakıcaz
inşallah her şey yolunda gider
doktoruma sordum rahim neden bukadar sıkıntı yaşadı dedi akıllı kadınsın miom ameliyatı sırası hem dıştan hem içten müdahile etmişler ve rahim içi bazal tabakası zede almış
hocam peki neden bukadar prof beni histeroskopi sırasında sıkıntımı çözemiyordu
kısacası histeroskop cihazıyla girip kaviteye tam girmeden uğraşmadan az bir yapışıklığı açıp ve çıkıyorlardı
kızlar canlar bukadar yazmamın anlamı var
eğer benim durumumda olan varsa belki bu yazılardan bir çözüm bulursunuz
allah hepimize yardım etsin
Her sey guzel olacak canim insallahbugün adettin 2 günü dr gitim yumurtalıklara baktı ve tedaviye başlaya biliriz dedi
hocaya sordum rahim zarı yapışırmı çok güven vererek artık her şey yolunda ve rahat tedaviye başlaya biliriz dedi
ilaç protokolumu yazdı ve haftaya cuma rahim kalınlaşmasına bakıcaz
inşallah her şey yolunda gider
doktoruma sordum rahim neden bukadar sıkıntı yaşadı dedi akıllı kadınsın miom ameliyatı sırası hem dıştan hem içten müdahile etmişler ve rahim içi bazal tabakası zede almış
hocam peki neden bukadar prof beni histeroskopi sırasında sıkıntımı çözemiyordu
kısacası histeroskop cihazıyla girip kaviteye tam girmeden uğraşmadan az bir yapışıklığı açıp ve çıkıyorlardı
kızlar canlar bukadar yazmamın anlamı var
eğer benim durumumda olan varsa belki bu yazılardan bir çözüm bulursunuz
allah hepimize yardım etsin
Pelincim Allah sana uzun güzel ömür versin bebişlerinin güzel günlerini göresinHepinize uzun bir süre den sonra merhaba ben 43 yaşım dayım.İki kızımın üstüne eşimin ısrarı ile geçen sene yumurta donasyonu ile hamile kaldım. Eşimin ailesi yüzünden ne hamileliğimi nede kızlarımı büyüttüğümü bildim. Bende istedim bir çocugum daha olmasını ama erken menepoza girdim bu yüzden gebelik şansım sıfırdı uzun düşünceler sonunda kabul ettim ve bundan bir sn bile pişmanlık duymadım . işlem yapıldıgında yaş 42 idi ikiz gebelikle sonuçlandı işlem biz ikiz çok istememiştik bakamayız demiştik ama Allahın işi tuttu sizin yaşadıgınız kaygıları o kadar iyi anlıyorumki saatler günler geçmiyor hamile oldugunuzu öğreniyor sunuz sonra başka sıkıntılar tıpkı benim gibi başıma o kadar çok şeyler geldiki yaşadıklarımı bir allah bir ben eşim ve annem bilir gerisi hikaye ikiz gebeliği öğrenen herkes istemedi aldırın birisini dediler tabi bu arada yum donasyonunu kimse bilmiyor ama ben kıyamadım bakarız dedik eşimle taki bir kanama ile üçüz oldugunu öğrenene kadar yumurta bölünmesi ile ikiz gebelik üçüze döndü çevremdeki herkes tavır aldı bana eşimin ailesi yapayalnız bıraktı bizi birde üstüne plesentam aşagıda idi sürekli kanama ben hastanede yatmak zorunda kaldım doktorlar kıyameti koparttı bu yaşta ne bebegi diye alalım dediler başka bir şey demediler hakaretlere varan yorumlar yapıldı ite kaka 19 haftaya getirdim üçüzlerimi taki ikizlerin arasındaki kan hırsızlıgına kadar bebeklerimden birisi az birisi çok kan alıyordu lazer oldum damarlar yakıldı karnımdan 4 litre sıvı çektiler 3 değil ama 2 sini kucagına alırsın dediler ama olmadı hırsızlık devam etti karnım o kadar büyüdiki 6 aylıktı ama devasa bir karın nefes almanın imkanı yoktu yürüyemiyordum tekrar sıvı alıcaz dediler amnio sentezi yapan doktor hatası mıdır bilmiyorum sıvı aldıkları gün kesem patladı ama hangi bebege ait oldugunu bilemediler yogun antibiyotik tedavi ile bebeklerimi 2 hafta tutabildiler karnımda 26 haftada enfeksiyonun aniden yükselmesi ile bebekleri aldılar ben hep yalnız yapayalnızdım sadece annem ve eşim vardı çok acılar çektim hem ruhen hem bedenen bebeklerimin biri 2 gün biri 3 gün yaşadı ve saglıklı idiler benim kanımdaki enfeksiyon onlara geçtiği için kaybettim meleklerimi ikiz eşim minik kahramanım 700 gram la tutundu hayata 3 ay hastane lerde küvöz başında her gün çok uzak bir mesafeye gittim geldim yine yalnızdım bırakın gelmeyi arayan bile yoktu bebegimin taburculuguna iki gün kala bir damlanın yan etkisi yüzünden kucagımda kalbi durdu tekrar entübe edip küvöze aldılar 15 gün daha bekledim küvöz başında yine yalnızdım arayıp noldu diyen olmadı nihayet evimdeyim bebegim 7aylık oldu dogalı ama henüz 4 aylık diyoruz çok minik o kadar çok acı yaşadımki buralara giremedim şimdilerde ara ara girip okudum sizleri lütfen umudunuzu kaybetmeyin su akıyor yolunu buluyor bizler üzüldüğümüzle kalıyoruz ben çok düşündüm yumurta donasyonu işini açıkcası kabullenemedim kozlarıma ihanet gibi geldi günah gibi geldi ama kalp atışlarından sonra içimdwki tuhaf duygular gitti helede bu kadar acıdan sonra kucagımdaki benim bebegim ve kızlarım kardeşi idi o kadar seviyoruz ki bebegimi o bana çok büyük bir armagan allah tarafından 42 yaşımda gelen büyük bir mucize kutsal bir emanet şimdi benim 2 tane daha dondırulmuş emriyolarım var ben bunları da istiyorum ama bir taraftan yaşım 43 oldu koydurmam 44 dogurmam 44 45 olacak eşim bir tane daha deneyebilriz diyor ama ben ikisinide istiyorum sanıyorum ki yaşadıgım acılar böylece biraz sogur gibi geliyor tabi gelecegi allah bilir sizlerden de fikir almak isterim eşimin ailesi beni yaşlı görüyor geçti artık senden diyorlar ama ben istiyorum çünkü gerçekten çok acı çekiyorum hastanedeki doktorlar çok kötü davranıyor tabi birde tekrar bölünüp üçüz olma ihtimali çok yüksek bu arada gören herkes bebegi bana ve ablalrına benzetiyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın aslında çok daha yazacaklarım vardı ama sıkılacagınızı düşündüm bazen bebegim bana öyle derin bakıyor ki ciğerlerimi deliyor sonra diyorum ki Allahıma milyonlarca şükür olsun bu evlatları bana nasip ettiği için şimdi kimseyi karıştırmıyoryum sanki yeni evlenmişim yeni be egim olmuş gibi tabi eşimin ailesi benimle bayagı ugraşıyor ama umrumda değil her günümün her dakikamın her saniyemin tadını çıkarıyoruz bebegimizinama o donmuş iki emriyoyu da düşünmeden edemiyorum ne olucak onlar çöpe mi gidecek bilemedim SİZDEN RİCA EDİYORUM AGIR YORUMLAR YAPMAYIN BANA BUNU KALDIRACAK GÜCÜM GERÇEKTEN YOK HEM BEDENEN HEM RUHEN ÇOK ACI ÇEKTİM
arkadasim cok hgecmis olsun ilk once uzuldum ama kismet bu arada akil almak istersen ben senin yerinde olsam esim istiyorsa ve ben de istiyorsam kimseyi takmam ve ikisinide koydururum anladigima gore cok cocuklari seviyorsun olsun bakalim bende ikizlere hamileyim ve 4 tane dondurulmusum var biz birtane istiyorduk ama iki oldu gerci ben iki istiyordum bende benim dondurulmuslarim cope gidicek diye uzuluyorum bence kalbinin sesini dinle kaynanan gilde b... yesin bosver takma onlari sen ve esin nasil goruyorsaniz oyle yapinHepinize uzun bir süre den sonra merhaba ben 43 yaşım dayım.İki kızımın üstüne eşimin ısrarı ile geçen sene yumurta donasyonu ile hamile kaldım. Eşimin ailesi yüzünden ne hamileliğimi nede kızlarımı büyüttüğümü bildim. Bende istedim bir çocugum daha olmasını ama erken menepoza girdim bu yüzden gebelik şansım sıfırdı uzun düşünceler sonunda kabul ettim ve bundan bir sn bile pişmanlık duymadım . işlem yapıldıgında yaş 42 idi ikiz gebelikle sonuçlandı işlem biz ikiz çok istememiştik bakamayız demiştik ama Allahın işi tuttu sizin yaşadıgınız kaygıları o kadar iyi anlıyorumki saatler günler geçmiyor hamile oldugunuzu öğreniyor sunuz sonra başka sıkıntılar tıpkı benim gibi başıma o kadar çok şeyler geldiki yaşadıklarımı bir allah bir ben eşim ve annem bilir gerisi hikaye ikiz gebeliği öğrenen herkes istemedi aldırın birisini dediler tabi bu arada yum donasyonunu kimse bilmiyor ama ben kıyamadım bakarız dedik eşimle taki bir kanama ile üçüz oldugunu öğrenene kadar yumurta bölünmesi ile ikiz gebelik üçüze döndü çevremdeki herkes tavır aldı bana eşimin ailesi yapayalnız bıraktı bizi birde üstüne plesentam aşagıda idi sürekli kanama ben hastanede yatmak zorunda kaldım doktorlar kıyameti koparttı bu yaşta ne bebegi diye alalım dediler başka bir şey demediler hakaretlere varan yorumlar yapıldı ite kaka 19 haftaya getirdim üçüzlerimi taki ikizlerin arasındaki kan hırsızlıgına kadar bebeklerimden birisi az birisi çok kan alıyordu lazer oldum damarlar yakıldı karnımdan 4 litre sıvı çektiler 3 değil ama 2 sini kucagına alırsın dediler ama olmadı hırsızlık devam etti karnım o kadar büyüdiki 6 aylıktı ama devasa bir karın nefes almanın imkanı yoktu yürüyemiyordum tekrar sıvı alıcaz dediler amnio sentezi yapan doktor hatası mıdır bilmiyorum sıvı aldıkları gün kesem patladı ama hangi bebege ait oldugunu bilemediler yogun antibiyotik tedavi ile bebeklerimi 2 hafta tutabildiler karnımda 26 haftada enfeksiyonun aniden yükselmesi ile bebekleri aldılar ben hep yalnız yapayalnızdım sadece annem ve eşim vardı çok acılar çektim hem ruhen hem bedenen bebeklerimin biri 2 gün biri 3 gün yaşadı ve saglıklı idiler benim kanımdaki enfeksiyon onlara geçtiği için kaybettim meleklerimi ikiz eşim minik kahramanım 700 gram la tutundu hayata 3 ay hastane lerde küvöz başında her gün çok uzak bir mesafeye gittim geldim yine yalnızdım bırakın gelmeyi arayan bile yoktu bebegimin taburculuguna iki gün kala bir damlanın yan etkisi yüzünden kucagımda kalbi durdu tekrar entübe edip küvöze aldılar 15 gün daha bekledim küvöz başında yine yalnızdım arayıp noldu diyen olmadı nihayet evimdeyim bebegim 7aylık oldu dogalı ama henüz 4 aylık diyoruz çok minik o kadar çok acı yaşadımki buralara giremedim şimdilerde ara ara girip okudum sizleri lütfen umudunuzu kaybetmeyin su akıyor yolunu buluyor bizler üzüldüğümüzle kalıyoruz ben çok düşündüm yumurta donasyonu işini açıkcası kabullenemedim kozlarıma ihanet gibi geldi günah gibi geldi ama kalp atışlarından sonra içimdwki tuhaf duygular gitti helede bu kadar acıdan sonra kucagımdaki benim bebegim ve kızlarım kardeşi idi o kadar seviyoruz ki bebegimi o bana çok büyük bir armagan allah tarafından 42 yaşımda gelen büyük bir mucize kutsal bir emanet şimdi benim 2 tane daha dondırulmuş emriyolarım var ben bunları da istiyorum ama bir taraftan yaşım 43 oldu koydurmam 44 dogurmam 44 45 olacak eşim bir tane daha deneyebilriz diyor ama ben ikisinide istiyorum sanıyorum ki yaşadıgım acılar böylece biraz sogur gibi geliyor tabi gelecegi allah bilir sizlerden de fikir almak isterim eşimin ailesi beni yaşlı görüyor geçti artık senden diyorlar ama ben istiyorum çünkü gerçekten çok acı çekiyorum hastanedeki doktorlar çok kötü davranıyor tabi birde tekrar bölünüp üçüz olma ihtimali çok yüksek bu arada gören herkes bebegi bana ve ablalrına benzetiyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın aslında çok daha yazacaklarım vardı ama sıkılacagınızı düşündüm bazen bebegim bana öyle derin bakıyor ki ciğerlerimi deliyor sonra diyorum ki Allahıma milyonlarca şükür olsun bu evlatları bana nasip ettiği için şimdi kimseyi karıştırmıyoryum sanki yeni evlenmişim yeni be egim olmuş gibi tabi eşimin ailesi benimle bayagı ugraşıyor ama umrumda değil her günümün her dakikamın her saniyemin tadını çıkarıyoruz bebegimizinama o donmuş iki emriyoyu da düşünmeden edemiyorum ne olucak onlar çöpe mi gidecek bilemedim SİZDEN RİCA EDİYORUM AGIR YORUMLAR YAPMAYIN BANA BUNU KALDIRACAK GÜCÜM GERÇEKTEN YOK HEM BEDENEN HEM RUHEN ÇOK ACI ÇEKTİM
Hepinize uzun bir süre den sonra merhaba ben 43 yaşım dayım.İki kızımın üstüne eşimin ısrarı ile geçen sene yumurta donasyonu ile hamile kaldım. Eşimin ailesi yüzünden ne hamileliğimi nede kızlarımı büyüttüğümü bildim. Bende istedim bir çocugum daha olmasını ama erken menepoza girdim bu yüzden gebelik şansım sıfırdı uzun düşünceler sonunda kabul ettim ve bundan bir sn bile pişmanlık duymadım . işlem yapıldıgında yaş 42 idi ikiz gebelikle sonuçlandı işlem biz ikiz çok istememiştik bakamayız demiştik ama Allahın işi tuttu sizin yaşadıgınız kaygıları o kadar iyi anlıyorumki saatler günler geçmiyor hamile oldugunuzu öğreniyor sunuz sonra başka sıkıntılar tıpkı benim gibi başıma o kadar çok şeyler geldiki yaşadıklarımı bir allah bir ben eşim ve annem bilir gerisi hikaye ikiz gebeliği öğrenen herkes istemedi aldırın birisini dediler tabi bu arada yum donasyonunu kimse bilmiyor ama ben kıyamadım bakarız dedik eşimle taki bir kanama ile üçüz oldugunu öğrenene kadar yumurta bölünmesi ile ikiz gebelik üçüze döndü çevremdeki herkes tavır aldı bana eşimin ailesi yapayalnız bıraktı bizi birde üstüne plesentam aşagıda idi sürekli kanama ben hastanede yatmak zorunda kaldım doktorlar kıyameti koparttı bu yaşta ne bebegi diye alalım dediler başka bir şey demediler hakaretlere varan yorumlar yapıldı ite kaka 19 haftaya getirdim üçüzlerimi taki ikizlerin arasındaki kan hırsızlıgına kadar bebeklerimden birisi az birisi çok kan alıyordu lazer oldum damarlar yakıldı karnımdan 4 litre sıvı çektiler 3 değil ama 2 sini kucagına alırsın dediler ama olmadı hırsızlık devam etti karnım o kadar büyüdiki 6 aylıktı ama devasa bir karın nefes almanın imkanı yoktu yürüyemiyordum tekrar sıvı alıcaz dediler amnio sentezi yapan doktor hatası mıdır bilmiyorum sıvı aldıkları gün kesem patladı ama hangi bebege ait oldugunu bilemediler yogun antibiyotik tedavi ile bebeklerimi 2 hafta tutabildiler karnımda 26 haftada enfeksiyonun aniden yükselmesi ile bebekleri aldılar ben hep yalnız yapayalnızdım sadece annem ve eşim vardı çok acılar çektim hem ruhen hem bedenen bebeklerimin biri 2 gün biri 3 gün yaşadı ve saglıklı idiler benim kanımdaki enfeksiyon onlara geçtiği için kaybettim meleklerimi ikiz eşim minik kahramanım 700 gram la tutundu hayata 3 ay hastane lerde küvöz başında her gün çok uzak bir mesafeye gittim geldim yine yalnızdım bırakın gelmeyi arayan bile yoktu bebegimin taburculuguna iki gün kala bir damlanın yan etkisi yüzünden kucagımda kalbi durdu tekrar entübe edip küvöze aldılar 15 gün daha bekledim küvöz başında yine yalnızdım arayıp noldu diyen olmadı nihayet evimdeyim bebegim 7aylık oldu dogalı ama henüz 4 aylık diyoruz çok minik o kadar çok acı yaşadımki buralara giremedim şimdilerde ara ara girip okudum sizleri lütfen umudunuzu kaybetmeyin su akıyor yolunu buluyor bizler üzüldüğümüzle kalıyoruz ben çok düşündüm yumurta donasyonu işini açıkcası kabullenemedim kozlarıma ihanet gibi geldi günah gibi geldi ama kalp atışlarından sonra içimdwki tuhaf duygular gitti helede bu kadar acıdan sonra kucagımdaki benim bebegim ve kızlarım kardeşi idi o kadar seviyoruz ki bebegimi o bana çok büyük bir armagan allah tarafından 42 yaşımda gelen büyük bir mucize kutsal bir emanet şimdi benim 2 tane daha dondırulmuş emriyolarım var ben bunları da istiyorum ama bir taraftan yaşım 43 oldu koydurmam 44 dogurmam 44 45 olacak eşim bir tane daha deneyebilriz diyor ama ben ikisinide istiyorum sanıyorum ki yaşadıgım acılar böylece biraz sogur gibi geliyor tabi gelecegi allah bilir sizlerden de fikir almak isterim eşimin ailesi beni yaşlı görüyor geçti artık senden diyorlar ama ben istiyorum çünkü gerçekten çok acı çekiyorum hastanedeki doktorlar çok kötü davranıyor tabi birde tekrar bölünüp üçüz olma ihtimali çok yüksek bu arada gören herkes bebegi bana ve ablalrına benzetiyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın aslında çok daha yazacaklarım vardı ama sıkılacagınızı düşündüm bazen bebegim bana öyle derin bakıyor ki ciğerlerimi deliyor sonra diyorum ki Allahıma milyonlarca şükür olsun bu evlatları bana nasip ettiği için şimdi kimseyi karıştırmıyoryum sanki yeni evlenmişim yeni be egim olmuş gibi tabi eşimin ailesi benimle bayagı ugraşıyor ama umrumda değil her günümün her dakikamın her saniyemin tadını çıkarıyoruz bebegimizinama o donmuş iki emriyoyu da düşünmeden edemiyorum ne olucak onlar çöpe mi gidecek bilemedim SİZDEN RİCA EDİYORUM AGIR YORUMLAR YAPMAYIN BANA BUNU KALDIRACAK GÜCÜM GERÇEKTEN YOK HEM BEDENEN HEM RUHEN ÇOK ACI ÇEKTİM[/QUOTE
bu arada yasin gec falan degil benim bir arkadasim 45 yasinda ve hamile hictee gec degil maddi durumun iyi ise hemen yap
Bak kardeşim ben 3,5 sene önce rahim amelyatı geçirdim prof recai pabutçcuya miomlarım rahimin üst katlarındaydı hocaya sordum rahim zarı etkilenirmi dedi yok ben üste çalışıcam ve ameliyat sonrası ayağa kalktım rahim içinden kan geldi
hocaya yine sordum dedi ben içeriye girmedim
bu ameliyat sonrası benimrahim zarı hep yapıştı kötü kalınlaştı adetim zar zor az oldu
aynı doktor amelyatan 3 ay sonra ayda bir histeroskopiler yaptı 2 tane ve yapışıklık beni burakmadı
ardından prof ahmet erdem histeroskopi yaptı yine aynı yapışıklık
sonra prof aydan biri 2 histeroskopi yaptı oda bir şey beceremedi
okadar üzgünüm ki bu proflar türkiyede sayılı insanlar ve bir hastayla uğraşmadan kafadan atıyorlar
en son oper doktor cem akarsuyu buldum okadar razıyımki ondan
okadar dua ediyorum ona
ilk histeroskopide şok geçirdi ve çok zor vaka olduğumu söyledifilmini bana izleterek cd yi
histeroskopi sayı 5 çıktı ve son 2 adetlerimi ben iyi bol 5 gün içinde görüyorum
bukadar yazmamın anlamı var
bir daha prof ardından gitmem yani hiç uğraşmazlar
uğraşan doktorunda sonucunu adetlerimle anladım
inşallah gebe kalırım buna tüm kalbimle inanıyorum
3 cocugunuz var Allah bagislasin. Niye bunca yukun altina giriyorsunuz neler yasamaisiniz hem de.. esiniz israr esiyor sanirim. Ama kendinizi ve diger cocuklarinizi da dusunun..Allah gonlunuze gore versin.Hepinize uzun bir süre den sonra merhaba ben 43 yaşım dayım.İki kızımın üstüne eşimin ısrarı ile geçen sene yumurta donasyonu ile hamile kaldım. Eşimin ailesi yüzünden ne hamileliğimi nede kızlarımı büyüttüğümü bildim. Bende istedim bir çocugum daha olmasını ama erken menepoza girdim bu yüzden gebelik şansım sıfırdı uzun düşünceler sonunda kabul ettim ve bundan bir sn bile pişmanlık duymadım . işlem yapıldıgında yaş 42 idi ikiz gebelikle sonuçlandı işlem biz ikiz çok istememiştik bakamayız demiştik ama Allahın işi tuttu sizin yaşadıgınız kaygıları o kadar iyi anlıyorumki saatler günler geçmiyor hamile oldugunuzu öğreniyor sunuz sonra başka sıkıntılar tıpkı benim gibi başıma o kadar çok şeyler geldiki yaşadıklarımı bir allah bir ben eşim ve annem bilir gerisi hikaye ikiz gebeliği öğrenen herkes istemedi aldırın birisini dediler tabi bu arada yum donasyonunu kimse bilmiyor ama ben kıyamadım bakarız dedik eşimle taki bir kanama ile üçüz oldugunu öğrenene kadar yumurta bölünmesi ile ikiz gebelik üçüze döndü çevremdeki herkes tavır aldı bana eşimin ailesi yapayalnız bıraktı bizi birde üstüne plesentam aşagıda idi sürekli kanama ben hastanede yatmak zorunda kaldım doktorlar kıyameti koparttı bu yaşta ne bebegi diye alalım dediler başka bir şey demediler hakaretlere varan yorumlar yapıldı ite kaka 19 haftaya getirdim üçüzlerimi taki ikizlerin arasındaki kan hırsızlıgına kadar bebeklerimden birisi az birisi çok kan alıyordu lazer oldum damarlar yakıldı karnımdan 4 litre sıvı çektiler 3 değil ama 2 sini kucagına alırsın dediler ama olmadı hırsızlık devam etti karnım o kadar büyüdiki 6 aylıktı ama devasa bir karın nefes almanın imkanı yoktu yürüyemiyordum tekrar sıvı alıcaz dediler amnio sentezi yapan doktor hatası mıdır bilmiyorum sıvı aldıkları gün kesem patladı ama hangi bebege ait oldugunu bilemediler yogun antibiyotik tedavi ile bebeklerimi 2 hafta tutabildiler karnımda 26 haftada enfeksiyonun aniden yükselmesi ile bebekleri aldılar ben hep yalnız yapayalnızdım sadece annem ve eşim vardı çok acılar çektim hem ruhen hem bedenen bebeklerimin biri 2 gün biri 3 gün yaşadı ve saglıklı idiler benim kanımdaki enfeksiyon onlara geçtiği için kaybettim meleklerimi ikiz eşim minik kahramanım 700 gram la tutundu hayata 3 ay hastane lerde küvöz başında her gün çok uzak bir mesafeye gittim geldim yine yalnızdım bırakın gelmeyi arayan bile yoktu bebegimin taburculuguna iki gün kala bir damlanın yan etkisi yüzünden kucagımda kalbi durdu tekrar entübe edip küvöze aldılar 15 gün daha bekledim küvöz başında yine yalnızdım arayıp noldu diyen olmadı nihayet evimdeyim bebegim 7aylık oldu dogalı ama henüz 4 aylık diyoruz çok minik o kadar çok acı yaşadımki buralara giremedim şimdilerde ara ara girip okudum sizleri lütfen umudunuzu kaybetmeyin su akıyor yolunu buluyor bizler üzüldüğümüzle kalıyoruz ben çok düşündüm yumurta donasyonu işini açıkcası kabullenemedim kozlarıma ihanet gibi geldi günah gibi geldi ama kalp atışlarından sonra içimdwki tuhaf duygular gitti helede bu kadar acıdan sonra kucagımdaki benim bebegim ve kızlarım kardeşi idi o kadar seviyoruz ki bebegimi o bana çok büyük bir armagan allah tarafından 42 yaşımda gelen büyük bir mucize kutsal bir emanet şimdi benim 2 tane daha dondırulmuş emriyolarım var ben bunları da istiyorum ama bir taraftan yaşım 43 oldu koydurmam 44 dogurmam 44 45 olacak eşim bir tane daha deneyebilriz diyor ama ben ikisinide istiyorum sanıyorum ki yaşadıgım acılar böylece biraz sogur gibi geliyor tabi gelecegi allah bilir sizlerden de fikir almak isterim eşimin ailesi beni yaşlı görüyor geçti artık senden diyorlar ama ben istiyorum çünkü gerçekten çok acı çekiyorum hastanedeki doktorlar çok kötü davranıyor tabi birde tekrar bölünüp üçüz olma ihtimali çok yüksek bu arada gören herkes bebegi bana ve ablalrına benzetiyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın aslında çok daha yazacaklarım vardı ama sıkılacagınızı düşündüm bazen bebegim bana öyle derin bakıyor ki ciğerlerimi deliyor sonra diyorum ki Allahıma milyonlarca şükür olsun bu evlatları bana nasip ettiği için şimdi kimseyi karıştırmıyoryum sanki yeni evlenmişim yeni be egim olmuş gibi tabi eşimin ailesi benimle bayagı ugraşıyor ama umrumda değil her günümün her dakikamın her saniyemin tadını çıkarıyoruz bebegimizinama o donmuş iki emriyoyu da düşünmeden edemiyorum ne olucak onlar çöpe mi gidecek bilemedim SİZDEN RİCA EDİYORUM AGIR YORUMLAR YAPMAYIN BANA BUNU KALDIRACAK GÜCÜM GERÇEKTEN YOK HEM BEDENEN HEM RUHEN ÇOK ACI ÇEKTİM
Allahatan gelene her zaman razıyım, 14 yaşından beri hastalıklarla mücadele ettim, sarılık, kör oluyordum, kanser, tansiyon, şeker çok şükürki hepsini yaşadım ve bitti sağlık çok önemli sağlık olmadan bu hatatta hiç birşeyin tadı yok annelik duygusunun bile, sağlığıma kavuşunca hayatımda koca bir boşluk olduğunu gördüm bu annelik duygusuydu 13 yıldır bebeğimi kucağıma alabilmek için bir çok tedavi gördüm ve hep bir tedirgin şekilde ya bu hormın ilaçlarından tekrar kansere yakalanırsam diye, boşanmayı göze aldım sağlığımdan olmamak için ama eşime o kadar bağlıydımki onu o kadar çok seviyordum ki yapamadım ve kendime söz verdim çok fazla israrcı olmayacağım kendime 3 kere daha deneme şansı verdim tabi Allahım izin verdiği sürece....ve çok şükür şuanda hamileyim Allah kucağıma almayı nasip eder inşallah.....şu anki tek korkum bu kadar tedavi inşallah vucudumda bir etki bırakmaz ya bırakırsa bebeğime nasıl bakıcam onu nasıl yetiştiricem ya büyüdüğünü göremezsem......lütfen 3 bebişiniz var Allahım onlara sağlık versin ve sizede... bol bol dua edin onların geleceğini hazırlayın tabi bunu yapmak için sağlıklı olmanız şart 35 yaş üstü gebeliklerin bile riskli dedikleri bu durumda 43 yaşında sağlıklı bebişleriniz olduğu halde bu neyin hırsı bence anlattıklarınıza göre siz eşinizin ailesine karşı hala kendinizi kanıtlama peşindesiniz (şu cümlenizden anladım; beni yaşlı görüyorlar) lütfen bu hırsı bırakın çoçuklarınıza sarılın sağlıklı olmaya çalışıp onları büyütün... evet şuanda yaşlı değilsiniz ve sağlıklısınız şükür edin... kendinizi riske atıp çoçuklarınızın zamanından çalmayın, malesef zaman durmuyor o zamanlarda gelecek yaşlanıcaksınız ve inşallah Alllah size ve herkese sağlıklı bir yaşlılık nasip ederde torunlarınızı seversinizHepinize uzun bir süre den sonra merhaba ben 43 yaşım dayım.İki kızımın üstüne eşimin ısrarı ile geçen sene yumurta donasyonu ile hamile kaldım. Eşimin ailesi yüzünden ne hamileliğimi nede kızlarımı büyüttüğümü bildim. Bende istedim bir çocugum daha olmasını ama erken menepoza girdim bu yüzden gebelik şansım sıfırdı uzun düşünceler sonunda kabul ettim ve bundan bir sn bile pişmanlık duymadım . işlem yapıldıgında yaş 42 idi ikiz gebelikle sonuçlandı işlem biz ikiz çok istememiştik bakamayız demiştik ama Allahın işi tuttu sizin yaşadıgınız kaygıları o kadar iyi anlıyorumki saatler günler geçmiyor hamile oldugunuzu öğreniyor sunuz sonra başka sıkıntılar tıpkı benim gibi başıma o kadar çok şeyler geldiki yaşadıklarımı bir allah bir ben eşim ve annem bilir gerisi hikaye ikiz gebeliği öğrenen herkes istemedi aldırın birisini dediler tabi bu arada yum donasyonunu kimse bilmiyor ama ben kıyamadım bakarız dedik eşimle taki bir kanama ile üçüz oldugunu öğrenene kadar yumurta bölünmesi ile ikiz gebelik üçüze döndü çevremdeki herkes tavır aldı bana eşimin ailesi yapayalnız bıraktı bizi birde üstüne plesentam aşagıda idi sürekli kanama ben hastanede yatmak zorunda kaldım doktorlar kıyameti koparttı bu yaşta ne bebegi diye alalım dediler başka bir şey demediler hakaretlere varan yorumlar yapıldı ite kaka 19 haftaya getirdim üçüzlerimi taki ikizlerin arasındaki kan hırsızlıgına kadar bebeklerimden birisi az birisi çok kan alıyordu lazer oldum damarlar yakıldı karnımdan 4 litre sıvı çektiler 3 değil ama 2 sini kucagına alırsın dediler ama olmadı hırsızlık devam etti karnım o kadar büyüdiki 6 aylıktı ama devasa bir karın nefes almanın imkanı yoktu yürüyemiyordum tekrar sıvı alıcaz dediler amnio sentezi yapan doktor hatası mıdır bilmiyorum sıvı aldıkları gün kesem patladı ama hangi bebege ait oldugunu bilemediler yogun antibiyotik tedavi ile bebeklerimi 2 hafta tutabildiler karnımda 26 haftada enfeksiyonun aniden yükselmesi ile bebekleri aldılar ben hep yalnız yapayalnızdım sadece annem ve eşim vardı çok acılar çektim hem ruhen hem bedenen bebeklerimin biri 2 gün biri 3 gün yaşadı ve saglıklı idiler benim kanımdaki enfeksiyon onlara geçtiği için kaybettim meleklerimi ikiz eşim minik kahramanım 700 gram la tutundu hayata 3 ay hastane lerde küvöz başında her gün çok uzak bir mesafeye gittim geldim yine yalnızdım bırakın gelmeyi arayan bile yoktu bebegimin taburculuguna iki gün kala bir damlanın yan etkisi yüzünden kucagımda kalbi durdu tekrar entübe edip küvöze aldılar 15 gün daha bekledim küvöz başında yine yalnızdım arayıp noldu diyen olmadı nihayet evimdeyim bebegim 7aylık oldu dogalı ama henüz 4 aylık diyoruz çok minik o kadar çok acı yaşadımki buralara giremedim şimdilerde ara ara girip okudum sizleri lütfen umudunuzu kaybetmeyin su akıyor yolunu buluyor bizler üzüldüğümüzle kalıyoruz ben çok düşündüm yumurta donasyonu işini açıkcası kabullenemedim kozlarıma ihanet gibi geldi günah gibi geldi ama kalp atışlarından sonra içimdwki tuhaf duygular gitti helede bu kadar acıdan sonra kucagımdaki benim bebegim ve kızlarım kardeşi idi o kadar seviyoruz ki bebegimi o bana çok büyük bir armagan allah tarafından 42 yaşımda gelen büyük bir mucize kutsal bir emanet şimdi benim 2 tane daha dondırulmuş emriyolarım var ben bunları da istiyorum ama bir taraftan yaşım 43 oldu koydurmam 44 dogurmam 44 45 olacak eşim bir tane daha deneyebilriz diyor ama ben ikisinide istiyorum sanıyorum ki yaşadıgım acılar böylece biraz sogur gibi geliyor tabi gelecegi allah bilir sizlerden de fikir almak isterim eşimin ailesi beni yaşlı görüyor geçti artık senden diyorlar ama ben istiyorum çünkü gerçekten çok acı çekiyorum hastanedeki doktorlar çok kötü davranıyor tabi birde tekrar bölünüp üçüz olma ihtimali çok yüksek bu arada gören herkes bebegi bana ve ablalrına benzetiyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın aslında çok daha yazacaklarım vardı ama sıkılacagınızı düşündüm bazen bebegim bana öyle derin bakıyor ki ciğerlerimi deliyor sonra diyorum ki Allahıma milyonlarca şükür olsun bu evlatları bana nasip ettiği için şimdi kimseyi karıştırmıyoryum sanki yeni evlenmişim yeni be egim olmuş gibi tabi eşimin ailesi benimle bayagı ugraşıyor ama umrumda değil her günümün her dakikamın her saniyemin tadını çıkarıyoruz bebegimizinama o donmuş iki emriyoyu da düşünmeden edemiyorum ne olucak onlar çöpe mi gidecek bilemedim SİZDEN RİCA EDİYORUM AGIR YORUMLAR YAPMAYIN BANA BUNU KALDIRACAK GÜCÜM GERÇEKTEN YOK HEM BEDENEN HEM RUHEN ÇOK ACI ÇEKTİM
Biz bir bebek diyerek yola çıktık ikiz oldu eşim birini sonlandıralım derken üçüze döndü hrp hayırlısını diledim büyük bir sınavdan geçiyordum ikinci sıvı alımı olmasaydı bebeklerim belkide yaşayacaktı o kadar zor ki 3 de yanyanaydı küvözleri ellerini tuttum ayaklarını öptüm ama olmadı şimdi çok büyük vicdan azabı içindeyim benim yüzümden oldu taşıyamadım beceremedim o kadar çok üçüz gördüm,ki ettafımda ikizleri saymıyorum onlara baktıkça içim acıyor evet kızıyorum kendime bu kadar hırs niye akıp giden bir sosyal hayatımda var çalışıyorumda ama yinede insan kendine söz geçiremiyor işte çıkamadım hala yastan belkide doğrudur eşimin ailesi yüzündendir bu isteğim bşr yerlerini yırttılar siz nasıl hata yapıp çocuk sahibi olursunuz diye utanıyoruz sizden dediler ölsün çocuklar istemiyoruz diye kıyametler koptu gebeliğimin her günü gözyaşı ile geçti ama olsun allah çocuklarıma hayırlıbsaglıklı ömürler versin burada her kim çocuk istiyorsa rabbim sizlerinde kucaklarınızı boş bırakmasın henüz dogum yapalı 7 ay oldu çok sıcak her ş
Biz bir bebek diyerek yola çıktık ikiz oldu eşim birini sonlandıralım derken üçüze döndü hrp hayırlısını diledim büyük bir sınavdan geçiyordum ikinci sıvı alımı olmasaydı bebeklerim belkide yaşayacaktı o kadar zor ki 3 de yanyanaydı küvözleri ellerini tuttum ayaklarını öptüm ama olmadı şimdi çok büyük vicdan azabı içindeyim benim yüzümden oldu taşıyamadım beceremedim o kadar çok üçüz gördüm,ki ettafımda ikizleri saymıyorum onlara baktıkça içim acıyor evet kızıyorum kendime bu kadar hırs niye akıp giden bir sosyal hayatımda var çalışıyorumda ama yinede insan kendine söz geçiremiyor işte çıkamadım hala yastan belkide doğrudur eşimin ailesi yüzündendir bu isteğim bşr yerlerini yırttılar siz nasıl hata yapıp çocuk sahibi olursunuz diye utanıyoruz sizden dediler ölsün çocuklar istemiyoruz diye kıyametler koptu gebeliğimin her günü gözyaşı ile geçti ama olsun allah çocuklarıma hayırlıbsaglıklı ömürler versin burada her kim çocuk istiyorsa rabbim sizlerinde kucaklarınızı boş bırakmasın henüz dogum yapalı 7 ay oldu çok sıcak her şey
Hepinize uzun bir süre den sonra merhaba ben 43 yaşım dayım.İki kızımın üstüne eşimin ısrarı ile geçen sene yumurta donasyonu ile hamile kaldım. Eşimin ailesi yüzünden ne hamileliğimi nede kızlarımı büyüttüğümü bildim. Bende istedim bir çocugum daha olmasını ama erken menepoza girdim bu yüzden gebelik şansım sıfırdı uzun düşünceler sonunda kabul ettim ve bundan bir sn bile pişmanlık duymadım . işlem yapıldıgında yaş 42 idi ikiz gebelikle sonuçlandı işlem biz ikiz çok istememiştik bakamayız demiştik ama Allahın işi tuttu sizin yaşadıgınız kaygıları o kadar iyi anlıyorumki saatler günler geçmiyor hamile oldugunuzu öğreniyor sunuz sonra başka sıkıntılar tıpkı benim gibi başıma o kadar çok şeyler geldiki yaşadıklarımı bir allah bir ben eşim ve annem bilir gerisi hikaye ikiz gebeliği öğrenen herkes istemedi aldırın birisini dediler tabi bu arada yum donasyonunu kimse bilmiyor ama ben kıyamadım bakarız dedik eşimle taki bir kanama ile üçüz oldugunu öğrenene kadar yumurta bölünmesi ile ikiz gebelik üçüze döndü çevremdeki herkes tavır aldı bana eşimin ailesi yapayalnız bıraktı bizi birde üstüne plesentam aşagıda idi sürekli kanama ben hastanede yatmak zorunda kaldım doktorlar kıyameti koparttı bu yaşta ne bebegi diye alalım dediler başka bir şey demediler hakaretlere varan yorumlar yapıldı ite kaka 19 haftaya getirdim üçüzlerimi taki ikizlerin arasındaki kan hırsızlıgına kadar bebeklerimden birisi az birisi çok kan alıyordu lazer oldum damarlar yakıldı karnımdan 4 litre sıvı çektiler 3 değil ama 2 sini kucagına alırsın dediler ama olmadı hırsızlık devam etti karnım o kadar büyüdiki 6 aylıktı ama devasa bir karın nefes almanın imkanı yoktu yürüyemiyordum tekrar sıvı alıcaz dediler amnio sentezi yapan doktor hatası mıdır bilmiyorum sıvı aldıkları gün kesem patladı ama hangi bebege ait oldugunu bilemediler yogun antibiyotik tedavi ile bebeklerimi 2 hafta tutabildiler karnımda 26 haftada enfeksiyonun aniden yükselmesi ile bebekleri aldılar ben hep yalnız yapayalnızdım sadece annem ve eşim vardı çok acılar çektim hem ruhen hem bedenen bebeklerimin biri 2 gün biri 3 gün yaşadı ve saglıklı idiler benim kanımdaki enfeksiyon onlara geçtiği için kaybettim meleklerimi ikiz eşim minik kahramanım 700 gram la tutundu hayata 3 ay hastane lerde küvöz başında her gün çok uzak bir mesafeye gittim geldim yine yalnızdım bırakın gelmeyi arayan bile yoktu bebegimin taburculuguna iki gün kala bir damlanın yan etkisi yüzünden kucagımda kalbi durdu tekrar entübe edip küvöze aldılar 15 gün daha bekledim küvöz başında yine yalnızdım arayıp noldu diyen olmadı nihayet evimdeyim bebegim 7aylık oldu dogalı ama henüz 4 aylık diyoruz çok minik o kadar çok acı yaşadımki buralara giremedim şimdilerde ara ara girip okudum sizleri lütfen umudunuzu kaybetmeyin su akıyor yolunu buluyor bizler üzüldüğümüzle kalıyoruz ben çok düşündüm yumurta donasyonu işini açıkcası kabullenemedim kozlarıma ihanet gibi geldi günah gibi geldi ama kalp atışlarından sonra içimdwki tuhaf duygular gitti helede bu kadar acıdan sonra kucagımdaki benim bebegim ve kızlarım kardeşi idi o kadar seviyoruz ki bebegimi o bana çok büyük bir armagan allah tarafından 42 yaşımda gelen büyük bir mucize kutsal bir emanet şimdi benim 2 tane daha dondırulmuş emriyolarım var ben bunları da istiyorum ama bir taraftan yaşım 43 oldu koydurmam 44 dogurmam 44 45 olacak eşim bir tane daha deneyebilriz diyor ama ben ikisinide istiyorum sanıyorum ki yaşadıgım acılar böylece biraz sogur gibi geliyor tabi gelecegi allah bilir sizlerden de fikir almak isterim eşimin ailesi beni yaşlı görüyor geçti artık senden diyorlar ama ben istiyorum çünkü gerçekten çok acı çekiyorum hastanedeki doktorlar çok kötü davranıyor tabi birde tekrar bölünüp üçüz olma ihtimali çok yüksek bu arada gören herkes bebegi bana ve ablalrına benzetiyor Biraz uzun oldu kusura bakmayın aslında çok daha yazacaklarım vardı ama sıkılacagınızı düşündüm bazen bebegim bana öyle derin bakıyor ki ciğerlerimi deliyor sonra diyorum ki Allahıma milyonlarca şükür olsun bu evlatları bana nasip ettiği için şimdi kimseyi karıştırmıyoryum sanki yeni evlenmişim yeni be egim olmuş gibi tabi eşimin ailesi benimle bayagı ugraşıyor ama umrumda değil her günümün her dakikamın her saniyemin tadını çıkarıyoruz bebegimizinama o donmuş iki emriyoyu da düşünmeden edemiyorum ne olucak onlar çöpe mi gidecek bilemedim SİZDEN RİCA EDİYORUM AGIR YORUMLAR YAPMAYIN BANA BUNU KALDIRACAK GÜCÜM GERÇEKTEN YOK HEM BEDENEN HEM RUHEN ÇOK ACI ÇEKTİM
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?