Kuzum nolursun üzülme
yavrun en büyük tesellin
ona sım sıkı sarıl bizim yerimizede kokla öp
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Yumurta ve Sperm Donasyonu ile Tüp Bebek
- Konu Sahibi Editor
- Başlangıç Tarihi
yavrun en büyük tesellin
ona sım sıkı sarıl bizim yerimizede kokla öp
hepimiZE kuzumZAza ablam bir başka rabbim o güzel gönlüne göre versin ve en kısa zamanda evlatlar nasip eylesin İnşallah
hepimiz anne olalım
- 28 Şubat 2018
- 302
- 379
- 23
- 38
Çok şükür ki bir evladınız var. Allah onu size bağışlasın
- 21 Mart 2011
- 872
- 1.118
- 113
AMİn Rabbim tüm kucakları doldursun
- 21 Mart 2011
- 872
- 1.118
- 113
Öperim canım benim. Yine de üzülüyor insan keşke hiç hamile falan kalmasaydım. Genetiğim yine gerçekleri yüzüme vurdu
- 21 Mart 2011
- 872
- 1.118
- 113
Amin canım sağlıklı değilmiş yiyecek ekmeği yokmuş demekki. Bir kaç Sene sonra maddi durumumuz toparlanırsa tekrar donasyon deneriz inşallah
- 7 Haziran 2018
- 454
- 489
- 33
- 42
Çok geçmiş olsun rabbim en kısa zamanda sağlıklı bir gebelik yaşatsın
- 21 Mart 2011
- 872
- 1.118
- 113
Amin Allahım önce kucağı boş olan kardeşlerimin kucaklarını doldursun bana da hayırlı sağlıklı bir evlat daha versin inşallah
merhaba arkadaşlar :) inanın 3 gündür gece gündüz tüm yorumları okumaya çalışıyorum ama mümkün değil. çok fazla yorum var artık pes ettim 
ama hoşuma da gitti bu kadar aktif katılım olması.
Bu arada herkesin kucakları sevimli sağlıklı bebişlerle dolsun inşallah. Buraya yazma nedenim, tabi ki sizinle aynı kaderi paylaşıyor olmam ve bunun yanında kafamdan atamadığım psikolojik düşüncelere yaşayanlardan alabileceğimi umduğum tecrübelerini öğrenmek.
Kızlar ben de 46 yaşındayım. klomen tedavilerim, aşılamam ve 3 defa tüp bebek denemem oldu. 1 tanesi de genetik testten olumsuz sonuç aldığımız için transfer gerçekleşmedi. Her seferinde 3-4 yumurtam oldu ve blastosist seviyesine ulaştı. yumurtalar çok kaliteli, kendinize çok iyi bakmışsınız 30 lu yaşlarda bile böyle yumurtalara rastlamayabiliyoruz dediler. amaaaa gel gelelim ki maalesef yumurtanın kaliteli olması bebeğin sağlıklı olduğu anlamına gelmiyormuş yaşayarak öğrendik
3 denemeden 2 tanesi tuttu. birisi down sendromlu çıktı ve 15 haftalıkken sonlandırdılar oğlum olacaktı 
birisi de 10 haftalıkken kalbi durdu. oğlumu kaybetmenin acısı 4 sene olmasına rağmen hala üzerimden atamadım. Allah kimseye yaşatmasın çok korkunç bir acı. Bu arada maddi manevi bittik tabi.Ama yaşım ilerlediği için ve kendi yumurtalarım sağlıklı çıkmadığı için yumurta donörlüğü düşünmeye başladık. evlatlık alalım diyorum ama eşim hiçbir şekilde yanaşmıyor. Isınamam korkusu var ve kendinin bir parçası olsun istiyormuş.
şimdi asıl sizden destek almak istediğim konu burda başlıyor. Eşim kendi parçası olsun istiyor bunu organ nakli gibi görüyor. ama bu sefer de ben başkasının yumurtası, ya kabullenemezsem, ya ısınamazsam, ya içimde olumsuz duygular oluşursa, bebeğe her baktığımda benim olmadığını düşünüp acı çekersem, birileri aynı sana benziyor dese bile benim içimde ama o benim değil diye atacağım sessiz çığlıklar ve acılar oluşur mu korkusu var. O yüzden sizlerden ve özellikle donasyon yöntemiyle bebek sahibi olmuş arkadaşlarımızın hamileyken ve bebek doğduktan sonraki ve hatta mümkünse bir kaç yaşına geldikten sonraki yaşadıkları olumlu, olumsuz duygularını ve düşüncelerini lütfen Allah rızası için paylaşmalarını rica ediyorum. Kaç gündür kafayı yemek üzereyim arada kaldım. Ben de bebek sahibi olmayı çok istiyorum ama anlattığım nedenlerden dolayı ve dini boyutundan dolayı donasyonu kabullenme sıkıntısı yaşıyorum. Dini yaklaşımları da acaba ucundan tutabileceğim bir fetva bulabilir miyim diye araştırdım ama olumlu bişey bulamadım siz nasıl kabullendiniz? büyüdüklerinde uzak gibi görünen bir olasılık olsa da kardeşiyle evlenme gibi bir durum söz konusu ve4 bu konuya sizler bi çözüm bulabildiniz mi? tamam evlatlık alındığında da bu olasılık var ama bunun günaına biz girmiyoruz. ama donasyonda direk biz sorumluyuz. off kafam çok karışık ya. nolur arkadaşlar bişeyler yazın. olumsuz şeyler de olabilir önemli olan doğruyu bulabilmek. Şimdiden teşekkürler hepinize
ama hoşuma da gitti bu kadar aktif katılım olması.Bu arada herkesin kucakları sevimli sağlıklı bebişlerle dolsun inşallah. Buraya yazma nedenim, tabi ki sizinle aynı kaderi paylaşıyor olmam ve bunun yanında kafamdan atamadığım psikolojik düşüncelere yaşayanlardan alabileceğimi umduğum tecrübelerini öğrenmek.
Kızlar ben de 46 yaşındayım. klomen tedavilerim, aşılamam ve 3 defa tüp bebek denemem oldu. 1 tanesi de genetik testten olumsuz sonuç aldığımız için transfer gerçekleşmedi. Her seferinde 3-4 yumurtam oldu ve blastosist seviyesine ulaştı. yumurtalar çok kaliteli, kendinize çok iyi bakmışsınız 30 lu yaşlarda bile böyle yumurtalara rastlamayabiliyoruz dediler. amaaaa gel gelelim ki maalesef yumurtanın kaliteli olması bebeğin sağlıklı olduğu anlamına gelmiyormuş yaşayarak öğrendik
3 denemeden 2 tanesi tuttu. birisi down sendromlu çıktı ve 15 haftalıkken sonlandırdılar oğlum olacaktı birisi de 10 haftalıkken kalbi durdu. oğlumu kaybetmenin acısı 4 sene olmasına rağmen hala üzerimden atamadım. Allah kimseye yaşatmasın çok korkunç bir acı. Bu arada maddi manevi bittik tabi.Ama yaşım ilerlediği için ve kendi yumurtalarım sağlıklı çıkmadığı için yumurta donörlüğü düşünmeye başladık. evlatlık alalım diyorum ama eşim hiçbir şekilde yanaşmıyor. Isınamam korkusu var ve kendinin bir parçası olsun istiyormuş. şimdi asıl sizden destek almak istediğim konu burda başlıyor. Eşim kendi parçası olsun istiyor bunu organ nakli gibi görüyor. ama bu sefer de ben başkasının yumurtası, ya kabullenemezsem, ya ısınamazsam, ya içimde olumsuz duygular oluşursa, bebeğe her baktığımda benim olmadığını düşünüp acı çekersem, birileri aynı sana benziyor dese bile benim içimde ama o benim değil diye atacağım sessiz çığlıklar ve acılar oluşur mu korkusu var. O yüzden sizlerden ve özellikle donasyon yöntemiyle bebek sahibi olmuş arkadaşlarımızın hamileyken ve bebek doğduktan sonraki ve hatta mümkünse bir kaç yaşına geldikten sonraki yaşadıkları olumlu, olumsuz duygularını ve düşüncelerini lütfen Allah rızası için paylaşmalarını rica ediyorum. Kaç gündür kafayı yemek üzereyim arada kaldım. Ben de bebek sahibi olmayı çok istiyorum ama anlattığım nedenlerden dolayı ve dini boyutundan dolayı donasyonu kabullenme sıkıntısı yaşıyorum. Dini yaklaşımları da acaba ucundan tutabileceğim bir fetva bulabilir miyim diye araştırdım ama olumlu bişey bulamadım
siz nasıl kabullendiniz? büyüdüklerinde uzak gibi görünen bir olasılık olsa da kardeşiyle evlenme gibi bir durum söz konusu ve4 bu konuya sizler bi çözüm bulabildiniz mi? tamam evlatlık alındığında da bu olasılık var ama bunun günaına biz girmiyoruz. ama donasyonda direk biz sorumluyuz. off kafam çok karışık ya. nolur arkadaşlar bişeyler yazın. olumsuz şeyler de olabilir önemli olan doğruyu bulabilmek. Şimdiden teşekkürler hepinize - 5 Mart 2016
- 267
- 411
- 53
- 40
Allah yine yeniden sağlıklı bir evlat nasip etsin en doğal hakkın ikinci çocuğu da istemek beklemek Allah sağlıkla kolaylıkla nasip etsin inş benimde bahsetmiştim 12.kromozom bozukluğu var yani sağlıklı bir yumurta denk gelirse gebelik oluşuyor Allah yardımcımız olsun
Ben donasyon için çok ısrar ettim. Eşim zor kabul etti. Hamile kaldım ve ikiz oldugun öğrendik. Esime bi gün ya senin olmasaydı ve sperm donasyon yapmak zorunda kalsaydık ister miydin dedim asla dedi cok kırıldım. Bi gün de donoru görseydik iyiydi dedi çüş öküz dedim ne kadar duşuncesizsin. Çok peşimde koştu affettirmeye calıştı ama içimde yara kaldı. Bir yandan da ben bu öküzün iki çocuğunu tasıyorum onun bencilliğine bak diyordum. Çocuklardan cok sogudum daha doğmadan.merhaba arkadaşlar :) inanın 3 gündür gece gündüz tüm yorumları okumaya çalışıyorum ama mümkün değil. çok fazla yorum var artık pes ettim
Bu arada herkesin kucakları sevimli sağlıklı bebişlerle dolsun inşallah. Buraya yazma nedenim, tabi ki sizinle aynı kaderi paylaşıyor olmam ve bunun yanında kafamdan atamadığım psikolojik düşüncelere yaşayanlardan alabileceğimi umduğum tecrübelerini öğrenmek.
Kızlar ben de 46 yaşındayım. klomen tedavilerim, aşılamam ve 3 defa tüp bebek denemem oldu. 1 tanesi de genetik testten olumsuz sonuç aldığımız için transfer gerçekleşmedi. Her seferinde 3-4 yumurtam oldu ve blastosist seviyesine ulaştı. yumurtalar çok kaliteli, kendinize çok iyi bakmışsınız 30 lu yaşlarda bile böyle yumurtalara rastlamayabiliyoruz dediler. amaaaa gel gelelim ki maalesef yumurtanın kaliteli olması bebeğin sağlıklı olduğu anlamına gelmiyormuş yaşayarak öğrendik
şimdi asıl sizden destek almak istediğim konu burda başlıyor. Eşim kendi parçası olsun istiyor bunu organ nakli gibi görüyor. ama bu sefer de ben başkasının yumurtası, ya kabullenemezsem, ya ısınamazsam, ya içimde olumsuz duygular oluşursa, bebeğe her baktığımda benim olmadığını düşünüp acı çekersem, birileri aynı sana benziyor dese bile benim içimde ama o benim değil diye atacağım sessiz çığlıklar ve acılar oluşur mu korkusu var. O yüzden sizlerden ve özellikle donasyon yöntemiyle bebek sahibi olmuş arkadaşlarımızın hamileyken ve bebek doğduktan sonraki ve hatta mümkünse bir kaç yaşına geldikten sonraki yaşadıkları olumlu, olumsuz duygularını ve düşüncelerini lütfen Allah rızası için paylaşmalarını rica ediyorum. Kaç gündür kafayı yemek üzereyim arada kaldım. Ben de bebek sahibi olmayı çok istiyorum ama anlattığım nedenlerden dolayı ve dini boyutundan dolayı donasyonu kabullenme sıkıntısı yaşıyorum. Dini yaklaşımları da acaba ucundan tutabileceğim bir fetva bulabilir miyim diye araştırdım ama olumlu bişey bulamadım
Hazırlık asamasında dini koşulları hep göz ardı etmiştim ve hamile kalınca bu günahla nasıl Allah İn karsısına cıkacağım dıye cok ağladım cok af dıledım. Psikolojim alt üst oldu yerle bir oldum. Nasıl yaptım bunu dedim.
Derken 12 haftalıkken ultrasonda gördüm bebişleri mükemmeldiler. Annemler cok sevinmişti. Sırf annemin yuzu gulsun diye bile bu gunahı işlemeye hazırdım.
Bebişlerime ısındım eşim öküzü de kendisini affettirdi
öküzlüğü affettim ama bencilliği aslaa. Derken 34.haftada kızımın engelli doğacağını öğrendim. Göremeyecektı...konuşma yurume ve zıhın engeli ilerleyen zamanda ortaya çıkacaktı. Yerler göklere cıktı gökler yerlere indi saclarım bir gecede beyazladı. Yavrumun biri çizgi film izleyecek diğeri izleyemeyecek. Hemen doktor arastırdım o gece. Bir yandan aglıyor bir yandan erken tedaviyle yavrumu nasıl daha iyi koşullara getirebilirim diyordum. İlk iş evi satardık gerekirse yurt dışına cıkar orada tedavi ettiririm. Butun dunyam kuzucugum olmuştu.
Engel haberini alınca ertesi gün doktora gıttim. Kızımın kalbı durmuştu. Böyle bır acı yasamadım hala gozlerim dolara yazıyorum. Engelli de olsa benimdi o benim kuzumdu canımdı.
minik parmaklarına dokunmadan öpmeden koklamadan göz göze gelmeden göze geldi gitti kuzum. Can parcam bir tutamcık et parcam sayıları karışmış gen parcam kol kırılmış da içinde kalmış benim küçük yen parcam.
Toprakta kaldı bi parsel numarası şimdi adı
Daha görmeden gitti ruhumun sol kanadı.
Sezeryan oldum odaya aldılar o kadar üzüldüm ki diğer çocuğumu uzun sure d
sormamışım. Esim hadi küvözde gidiyoruz deyınce diğerini hatırladım.
Yaniiiii işin özü annelik Baska...
Babalar bencil oluyor ama annelik....
Kkuzum şimdi 4 aylık. Gözünün içine bakıyorum isterse obamaya benzesın gocunmam. Esim diyoki önce anne sev oglum vs. .. Bunlar bıraz gozume batıyor yoksa farkı yok özden. Özüm o benim, iki gözüm... Çok mutluyum. Allah a mahcubum sürekli af diliyorum o başka... Baska ne gunahlarımız var kim bilir.
İlerleyen yıllarda evlilik öncesi dna uyumu var mı yok mu diye bir yasa çıkması taraftarıyım insallah çıkar.
Uzun yazdım biraz iç dökme biraz empati.
KARAR senin. Allah hayırlı karar vermeyi nasip etsin
Bunları yazdığım için burada bazı arkadaslar om olumsuz yonlendırfıgımı düşünüp kızabılır. Kızmayın canlarım. Allah hepınızın kucagını doldursun yuzunuzu guldursun.
artemissi
canım yazmak için durumunum netleşmesini bekledim. Üzüldüm canım vardır bir hayır. Gene be işin olur inşallah. Allah önce size sonra bana versin demekle ne kadar yuce gonullu olduğunu gostersın. En yakın arkadasım bir cocugu oldugu halde önce kendisine sonra bana cocuk diledi. Ne kadar uzulmustum. Yavrum her seyı unuturuyo onu da affettim
- 25 Şubat 2019
- 163
- 121
- 103
- 43
ne kadar güzel anlatmışsınız. bende 3 senedir eşime yalvarıyorum inşallah gönlünü ederim yumurta donasyonuna gideriz.rabbim çocuğunuzu size bağışlasın.bende erken menopoza girenlerdenim.37 yaşındayim rabbim bana da nasip etsin inanın gece gündüz düşünmekten çok yoruldum.Ben donasyon için çok ısrar ettim. Eşim zor kabul etti. Hamile kaldım ve ikiz oldugun öğrendik. Esime bi gün ya senin olmasaydı ve sperm donasyon yapmak zorunda kalsaydık ister miydin dedim asla dedi cok kırıldım. Bi gün de donoru görseydik iyiydi dedi çüş öküz dedim ne kadar duşuncesizsin. Çok peşimde koştu affettirmeye calıştı ama içimde yara kaldı. Bir yandan da ben bu öküzün iki çocuğunu tasıyorum onun bencilliğine bak diyordum. Çocuklardan cok sogudum daha doğmadan.
Hazırlık asamasında dini koşulları hep göz ardı etmiştim ve hamile kalınca bu günahla nasıl Allah İn karsısına cıkacağım dıye cok ağladım cok af dıledım. Psikolojim alt üst oldu yerle bir oldum. Nasıl yaptım bunu dedim.
Derken 12 haftalıkken ultrasonda gördüm bebişleri mükemmeldiler. Annemler cok sevinmişti. Sırf annemin yuzu gulsun diye bile bu gunahı işlemeye hazırdım.
Bebişlerime ısındım eşim öküzü de kendisini affettirdi
İlk iş evi satardık gerekirse yurt dışına cıkar orada tedavi ettiririm. Butun dunyam kuzucugum olmuştu.
Engel haberini alınca ertesi gün doktora gıttim. Kızımın kalbı durmuştu. Böyle bır acı yasamadım hala gozlerim dolara yazıyorum. Engelli de olsa benimdi o benim kuzumdu canımdı.
minik parmaklarına dokunmadan öpmeden koklamadan göz göze gelmeden göze geldi gitti kuzum. Can parcam bir tutamcık et parcam sayıları karışmış gen parcam kol kırılmış da içinde kalmış benim küçük yen parcam.
Toprakta kaldı bi parsel numarası şimdi adı
Daha görmeden gitti ruhumun sol kanadı.
Sezeryan oldum odaya aldılar o kadar üzüldüm ki diğer çocuğumu uzun sure d
sormamışım. Esim hadi küvözde gidiyoruz deyınce diğerini hatırladım.
Yaniiiii işin özü annelik Baska...
Babalar bencil oluyor ama annelik....
Kkuzum şimdi 4 aylık. Gözünün içine bakıyorum isterse obamaya benzesın gocunmam. Esim diyoki önce anne sev oglum vs. .. Bunlar bıraz gozume batıyor yoksa farkı yok özden. Özüm o benim, iki gözüm... Çok mutluyum. Allah a mahcubum sürekli af diliyorum o başka... Baska ne gunahlarımız var kim bilir.
İlerleyen yıllarda evlilik öncesi dna uyumu var mı yok mu diye bir yasa çıkması taraftarıyım insallah çıkar.
Uzun yazdım biraz iç dökme biraz empati.
KARAR senin. Allah hayırlı karar vermeyi nasip etsin
Bunları yazdığım için burada bazı arkadaslar om olumsuz yonlendırfıgımı düşünüp kızabılır. Kızmayın canlarım. Allah hepınızın kucagını doldursun yuzunuzu guldursun.
- 16 Ekim 2015
- 1.567
- 4.568
- 133
Canım merhaba..ben donasyona karar verdiğimde düşündüğüm tek şey sağlıklı bebek sahibi olmaktı..46 yaşındayım aşılama bile denemedim ki muayenelerde hep yumurta vardı..sağlıklı embriyo elde etme olasılığı yok denecek kadar azken doktorlar en az iki deneme yapalım demelerine rağmen direk donasyona karar verdim..inançlıyım ama aklımın ucundan fetva aramak ya da günahkar olduğum filan geçmedi geçmez..rabbim biliyor nasılsa amacımın eşimi ve beni bebeğimize kavuşturmak olduğunu...kardeşlerin evlenmesi konusuna gelince bi kaç milyarda bir belki..olanaksız matematiksel olarak aklımın ucundan bile geçirmiyorum..daha neler..bir de başlamadan kendini hazırlaman lazım şu an bunu Bilgi almak için okuyan arkadaşlara da söylüyorum..ben çok sağlıklı olmama rağmen üçüncü donasynda gebe kaldım..karar verdim yapar yapmaz olacak demeyin..bu uzun bir yol..21 kez deneyen var..3 gün okumuşsun nolur 15 gün oku..çok fikir sahibi olacaksın...gelelim en önemli konuya..benim uğruna öleceğim kadar sevdiğim 16 yaşında bir oğlum var..doğal yolla gebe kalmıştım..elbette daha doğmadı ikizlerim ama hiç sanmıyorum ki aralarındaki fark olsun..üçünde benim ciğerim..annelik genetik geçişten çok daha fazlası..çok çok daha fazlası...lütfen anne ol..en azından Elinden geleni yap..bol şans diliyorummerhaba arkadaşlar :) inanın 3 gündür gece gündüz tüm yorumları okumaya çalışıyorum ama mümkün değil. çok fazla yorum var artık pes ettim
Bu arada herkesin kucakları sevimli sağlıklı bebişlerle dolsun inşallah. Buraya yazma nedenim, tabi ki sizinle aynı kaderi paylaşıyor olmam ve bunun yanında kafamdan atamadığım psikolojik düşüncelere yaşayanlardan alabileceğimi umduğum tecrübelerini öğrenmek.
Kızlar ben de 46 yaşındayım. klomen tedavilerim, aşılamam ve 3 defa tüp bebek denemem oldu. 1 tanesi de genetik testten olumsuz sonuç aldığımız için transfer gerçekleşmedi. Her seferinde 3-4 yumurtam oldu ve blastosist seviyesine ulaştı. yumurtalar çok kaliteli, kendinize çok iyi bakmışsınız 30 lu yaşlarda bile böyle yumurtalara rastlamayabiliyoruz dediler. amaaaa gel gelelim ki maalesef yumurtanın kaliteli olması bebeğin sağlıklı olduğu anlamına gelmiyormuş yaşayarak öğrendik
şimdi asıl sizden destek almak istediğim konu burda başlıyor. Eşim kendi parçası olsun istiyor bunu organ nakli gibi görüyor. ama bu sefer de ben başkasının yumurtası, ya kabullenemezsem, ya ısınamazsam, ya içimde olumsuz duygular oluşursa, bebeğe her baktığımda benim olmadığını düşünüp acı çekersem, birileri aynı sana benziyor dese bile benim içimde ama o benim değil diye atacağım sessiz çığlıklar ve acılar oluşur mu korkusu var. O yüzden sizlerden ve özellikle donasyon yöntemiyle bebek sahibi olmuş arkadaşlarımızın hamileyken ve bebek doğduktan sonraki ve hatta mümkünse bir kaç yaşına geldikten sonraki yaşadıkları olumlu, olumsuz duygularını ve düşüncelerini lütfen Allah rızası için paylaşmalarını rica ediyorum. Kaç gündür kafayı yemek üzereyim arada kaldım. Ben de bebek sahibi olmayı çok istiyorum ama anlattığım nedenlerden dolayı ve dini boyutundan dolayı donasyonu kabullenme sıkıntısı yaşıyorum. Dini yaklaşımları da acaba ucundan tutabileceğim bir fetva bulabilir miyim diye araştırdım ama olumlu bişey bulamadım
canımsın yaa çok teşekkür ederim nasıl bir içtenlikle yazmışsın ağlamaktan zor okudum. Allah yavruna hayırlı sağlıklı uzun ömürler versin. Allah'ım kimseye evlat acısı yaşatmasın çokk zor bir acı.
yani anladığım kadarıyla aklına bu yumurta başkasına aitti falan gibi düşünceler gelip seni rahatsız etmiyor. ne güzel sımsıkı bağlanmışsın.
Allah'ım nasıl hayırlı olacaksa o şekilde yönlendirsin inşallah. gerçekten zor bir karar. eline emeğine sağlık yazdığın için çok sağol :)
yani anladığım kadarıyla aklına bu yumurta başkasına aitti falan gibi düşünceler gelip seni rahatsız etmiyor. ne güzel sımsıkı bağlanmışsın.
Allah'ım nasıl hayırlı olacaksa o şekilde yönlendirsin inşallah. gerçekten zor bir karar. eline emeğine sağlık yazdığın için çok sağol :)
Ben donasyon için çok ısrar ettim. Eşim zor kabul etti. Hamile kaldım ve ikiz oldugun öğrendik. Esime bi gün ya senin olmasaydı ve sperm donasyon yapmak zorunda kalsaydık ister miydin dedim asla dedi cok kırıldım. Bi gün de donoru görseydik iyiydi dedi çüş öküz dedim ne kadar duşuncesizsin. Çok peşimde koştu affettirmeye calıştı ama içimde yara kaldı. Bir yandan da ben bu öküzün iki çocuğunu tasıyorum onun bencilliğine bak diyordum. Çocuklardan cok sogudum daha doğmadan.
Hazırlık asamasında dini koşulları hep göz ardı etmiştim ve hamile kalınca bu günahla nasıl Allah İn karsısına cıkacağım dıye cok ağladım cok af dıledım. Psikolojim alt üst oldu yerle bir oldum. Nasıl yaptım bunu dedim.
Derken 12 haftalıkken ultrasonda gördüm bebişleri mükemmeldiler. Annemler cok sevinmişti. Sırf annemin yuzu gulsun diye bile bu gunahı işlemeye hazırdım.
Bebişlerime ısındım eşim öküzü de kendisini affettirdi
İlk iş evi satardık gerekirse yurt dışına cıkar orada tedavi ettiririm. Butun dunyam kuzucugum olmuştu.
Engel haberini alınca ertesi gün doktora gıttim. Kızımın kalbı durmuştu. Böyle bır acı yasamadım hala gozlerim dolara yazıyorum. Engelli de olsa benimdi o benim kuzumdu canımdı.
minik parmaklarına dokunmadan öpmeden koklamadan göz göze gelmeden göze geldi gitti kuzum. Can parcam bir tutamcık et parcam sayıları karışmış gen parcam kol kırılmış da içinde kalmış benim küçük yen parcam.
Toprakta kaldı bi parsel numarası şimdi adı
Daha görmeden gitti ruhumun sol kanadı.
Sezeryan oldum odaya aldılar o kadar üzüldüm ki diğer çocuğumu uzun sure d
sormamışım. Esim hadi küvözde gidiyoruz deyınce diğerini hatırladım.
Yaniiiii işin özü annelik Baska...
Babalar bencil oluyor ama annelik....
Kkuzum şimdi 4 aylık. Gözünün içine bakıyorum isterse obamaya benzesın gocunmam. Esim diyoki önce anne sev oglum vs. .. Bunlar bıraz gozume batıyor yoksa farkı yok özden. Özüm o benim, iki gözüm... Çok mutluyum. Allah a mahcubum sürekli af diliyorum o başka... Baska ne gunahlarımız var kim bilir.
İlerleyen yıllarda evlilik öncesi dna uyumu var mı yok mu diye bir yasa çıkması taraftarıyım insallah çıkar.
Uzun yazdım biraz iç dökme biraz empati.
KARAR senin. Allah hayırlı karar vermeyi nasip etsin
Bunları yazdığım için burada bazı arkadaslar om olumsuz yonlendırfıgımı düşünüp kızabılır. Kızmayın canlarım. Allah hepınızın kucagını doldursun yuzunuzu guldursun.
sizi takdir ettim doğrusu ama işte herkes aynı yapıda değil. belki ben de sımsıkı sahipleneceğim bilemiyorum ama ne biliyim korkuyorum işte. çünkü geri dönüşü olmayan çok önemli bir karar. 15 gün oku demişsin ya canım, daha öncesinde de çokk araştırma yaptım günlerce yaptım işimi gücümü bırakıp. sonra şu anda imkanım olmadığı için ara veriyorum bir iki ay sonra tekrar böyle bi alevleniyorum 
ayy 21 kere falan korkutma şimdi 
keşke imkanlarımız çok iyi olsaydı. belki ozaman kendi yumurtalarımla defalarca denerdim. ama gerçekten pahalı tedaviler ve 4 defa tüp bebek, genetik testler, miyom ameliyatı bi de bi araya bel fıtığı ameliyatım girdi. bunları hep biraz birikimimizle gerisini hepsini borçlarla kredilerle yaptırdık ve kaç senedir hala borçlarıyla boğuşuyoruz. keşke bi tanecik oluverseydi hiç biri umurumda değil. ama tekrar tekrar deneme gücüm de yok zaten bu yüzden yumurta donörlüğü genç bayanlardan alındığı için daha sağlıklı ve olumlu sonuç alma ihtimali daha yüksek diye başvurmayı düşünüyorum bakalım biraz toparlayabilirsek eylül ekim gibi. inşallah Rabbim bir mucize verir de gerek kalmaz. ama hepimize versin inşallah.
evlilik konusuna gelince evet aslında çok zor bir ihtimal ama artık yumurta donasyonu çok arttığı için, türkiyeden de çok fazla kişi yaptırdığı için acaba mı diyorum işte nebiliyim sonra ona da kendimce bi çözüm üretmeye çalışıyorum, güvendiğimiz birine söyleriz bizim ömrümüz varsa biz, yoksa söylediğimiz kişi evleneceği zaman söylesin uygun bir dille ve dna testi yaptırsın hoşlandığı kıza veya erkeğe diyorum herşey geliyo aklıma işte deneymlerini paylaştığın çin çok teşekkür ederim 
ama işte herkes aynı yapıda değil. belki ben de sımsıkı sahipleneceğim bilemiyorum ama ne biliyim korkuyorum işte. çünkü geri dönüşü olmayan çok önemli bir karar. 15 gün oku demişsin ya canım, daha öncesinde de çokk araştırma yaptım günlerce yaptım işimi gücümü bırakıp. sonra şu anda imkanım olmadığı için ara veriyorum bir iki ay sonra tekrar böyle bi alevleniyorum ayy 21 kere falan korkutma şimdi keşke imkanlarımız çok iyi olsaydı. belki ozaman kendi yumurtalarımla defalarca denerdim. ama gerçekten pahalı tedaviler ve 4 defa tüp bebek, genetik testler, miyom ameliyatı bi de bi araya bel fıtığı ameliyatım girdi. bunları hep biraz birikimimizle gerisini hepsini borçlarla kredilerle yaptırdık ve kaç senedir hala borçlarıyla boğuşuyoruz. keşke bi tanecik oluverseydi hiç biri umurumda değil. ama tekrar tekrar deneme gücüm de yok zaten bu yüzden yumurta donörlüğü genç bayanlardan alındığı için daha sağlıklı ve olumlu sonuç alma ihtimali daha yüksek diye başvurmayı düşünüyorum bakalım biraz toparlayabilirsek eylül ekim gibi. inşallah Rabbim bir mucize verir de gerek kalmaz. ama hepimize versin inşallah.evlilik konusuna gelince evet aslında çok zor bir ihtimal ama artık yumurta donasyonu çok arttığı için, türkiyeden de çok fazla kişi yaptırdığı için acaba mı diyorum işte nebiliyim
sonra ona da kendimce bi çözüm üretmeye çalışıyorum, güvendiğimiz birine söyleriz bizim ömrümüz varsa biz, yoksa söylediğimiz kişi evleneceği zaman söylesin uygun bir dille ve dna testi yaptırsın hoşlandığı kıza veya erkeğe diyorum herşey geliyo aklıma işte deneymlerini paylaştığın çin çok teşekkür ederim
- 28 Şubat 2018
- 302
- 379
- 23
- 38
sizi takdir ettim doğrusu
evlilik konusuna gelince evet aslında çok zor bir ihtimal ama artık yumurta donasyonu çok arttığı için, türkiyeden de çok fazla kişi yaptırdığı için acaba mı diyorum işte nebiliyim
Benim eşim bana şu şekilde telkin verdi. Bu bir zaruriyet hali. Her kadın anne olmayı hakkeder, o yüzden donasyon yaptırmamızı problem görmüyorum dedi.
Zelittam yazdıklarını göz yaşına boğularak okudumBen donasyon için çok ısrar ettim. Eşim zor kabul etti. Hamile kaldım ve ikiz oldugun öğrendik. Esime bi gün ya senin olmasaydı ve sperm donasyon yapmak zorunda kalsaydık ister miydin dedim asla dedi cok kırıldım. Bi gün de donoru görseydik iyiydi dedi çüş öküz dedim ne kadar duşuncesizsin. Çok peşimde koştu affettirmeye calıştı ama içimde yara kaldı. Bir yandan da ben bu öküzün iki çocuğunu tasıyorum onun bencilliğine bak diyordum. Çocuklardan cok sogudum daha doğmadan.
Hazırlık asamasında dini koşulları hep göz ardı etmiştim ve hamile kalınca bu günahla nasıl Allah İn karsısına cıkacağım dıye cok ağladım cok af dıledım. Psikolojim alt üst oldu yerle bir oldum. Nasıl yaptım bunu dedim.
Derken 12 haftalıkken ultrasonda gördüm bebişleri mükemmeldiler. Annemler cok sevinmişti. Sırf annemin yuzu gulsun diye bile bu gunahı işlemeye hazırdım.
Bebişlerime ısındım eşim öküzü de kendisini affettirdi
İlk iş evi satardık gerekirse yurt dışına cıkar orada tedavi ettiririm. Butun dunyam kuzucugum olmuştu.
Engel haberini alınca ertesi gün doktora gıttim. Kızımın kalbı durmuştu. Böyle bır acı yasamadım hala gozlerim dolara yazıyorum. Engelli de olsa benimdi o benim kuzumdu canımdı.
minik parmaklarına dokunmadan öpmeden koklamadan göz göze gelmeden göze geldi gitti kuzum. Can parcam bir tutamcık et parcam sayıları karışmış gen parcam kol kırılmış da içinde kalmış benim küçük yen parcam.
Toprakta kaldı bi parsel numarası şimdi adı
Daha görmeden gitti ruhumun sol kanadı.
Sezeryan oldum odaya aldılar o kadar üzüldüm ki diğer çocuğumu uzun sure d
sormamışım. Esim hadi küvözde gidiyoruz deyınce diğerini hatırladım.
Yaniiiii işin özü annelik Baska...
Babalar bencil oluyor ama annelik....
Kkuzum şimdi 4 aylık. Gözünün içine bakıyorum isterse obamaya benzesın gocunmam. Esim diyoki önce anne sev oglum vs. .. Bunlar bıraz gozume batıyor yoksa farkı yok özden. Özüm o benim, iki gözüm... Çok mutluyum. Allah a mahcubum sürekli af diliyorum o başka... Baska ne gunahlarımız var kim bilir.
İlerleyen yıllarda evlilik öncesi dna uyumu var mı yok mu diye bir yasa çıkması taraftarıyım insallah çıkar.
Uzun yazdım biraz iç dökme biraz empati.
KARAR senin. Allah hayırlı karar vermeyi nasip etsin
Bunları yazdığım için burada bazı arkadaslar om olumsuz yonlendırfıgımı düşünüp kızabılır. Kızmayın canlarım. Allah hepınızın kucagını doldursun yuzunuzu guldursun.
Rabbim kızını cennet meleği etsin kapıda seni karşılasın
Allahım affetsin bizi tek suçumuz anne olmak
Donasyonla bile anneliği yakalayamıyoruz
İçimde olan büyüyen bir parça allahın izniyle doğarsa o benim parçam
Ona canım feda olsun
- 9 Eylül 2015
- 1.132
- 1.444
- 133
Ahh zelittacim yazını ağlayarak okudum..Melek kızın annesini karşılaşın..Oğluna allah sağlıklı ömür versin..Hep beraber çok çok mutlu olun..Ben donasyon için çok ısrar ettim. Eşim zor kabul etti. Hamile kaldım ve ikiz oldugun öğrendik. Esime bi gün ya senin olmasaydı ve sperm donasyon yapmak zorunda kalsaydık ister miydin dedim asla dedi cok kırıldım. Bi gün de donoru görseydik iyiydi dedi çüş öküz dedim ne kadar duşuncesizsin. Çok peşimde koştu affettirmeye calıştı ama içimde yara kaldı. Bir yandan da ben bu öküzün iki çocuğunu tasıyorum onun bencilliğine bak diyordum. Çocuklardan cok sogudum daha doğmadan.
Hazırlık asamasında dini koşulları hep göz ardı etmiştim ve hamile kalınca bu günahla nasıl Allah İn karsısına cıkacağım dıye cok ağladım cok af dıledım. Psikolojim alt üst oldu yerle bir oldum. Nasıl yaptım bunu dedim.
Derken 12 haftalıkken ultrasonda gördüm bebişleri mükemmeldiler. Annemler cok sevinmişti. Sırf annemin yuzu gulsun diye bile bu gunahı işlemeye hazırdım.
Bebişlerime ısındım eşim öküzü de kendisini affettirdi
İlk iş evi satardık gerekirse yurt dışına cıkar orada tedavi ettiririm. Butun dunyam kuzucugum olmuştu.
Engel haberini alınca ertesi gün doktora gıttim. Kızımın kalbı durmuştu. Böyle bır acı yasamadım hala gozlerim dolara yazıyorum. Engelli de olsa benimdi o benim kuzumdu canımdı.
minik parmaklarına dokunmadan öpmeden koklamadan göz göze gelmeden göze geldi gitti kuzum. Can parcam bir tutamcık et parcam sayıları karışmış gen parcam kol kırılmış da içinde kalmış benim küçük yen parcam.
Toprakta kaldı bi parsel numarası şimdi adı
Daha görmeden gitti ruhumun sol kanadı.
Sezeryan oldum odaya aldılar o kadar üzüldüm ki diğer çocuğumu uzun sure d
sormamışım. Esim hadi küvözde gidiyoruz deyınce diğerini hatırladım.
Yaniiiii işin özü annelik Baska...
Babalar bencil oluyor ama annelik....
Kkuzum şimdi 4 aylık. Gözünün içine bakıyorum isterse obamaya benzesın gocunmam. Esim diyoki önce anne sev oglum vs. .. Bunlar bıraz gozume batıyor yoksa farkı yok özden. Özüm o benim, iki gözüm... Çok mutluyum. Allah a mahcubum sürekli af diliyorum o başka... Baska ne gunahlarımız var kim bilir.
İlerleyen yıllarda evlilik öncesi dna uyumu var mı yok mu diye bir yasa çıkması taraftarıyım insallah çıkar.
Uzun yazdım biraz iç dökme biraz empati.
KARAR senin. Allah hayırlı karar vermeyi nasip etsin
Bunları yazdığım için burada bazı arkadaslar om olumsuz yonlendırfıgımı düşünüp kızabılır. Kızmayın canlarım. Allah hepınızın kucagını doldursun yuzunuzu guldursun.
Bende bu akşam çok duygusalım iki gözüm iki çeşme ağlıyorum..Yarın ise geri dönüyorum ve evde en yakınlarım bakacak bile olsalar nasıl bakilacaklar..Çok aglarlarmi..Mutsuz olirlarmi..Ya ne istediklerini anlamazlarsa gibi dunya kadar kaygim var...Iyi olacaklar diye telkinlerle duruyorum..Donasyon kendi yumurtam hic ama hic onemi yok..Onlar benim can parelerim gözlerimin nuru kalbimin ta kendisiler...
Hissettiklerimi kararsız kalan arkadaşlarında okumasi için yazdım birazda aslinda..Sanırım dünyada artik onlardan fazla hiç ama hiç kimseyi sevemem..Belki karar vermenizde yardımcı olur..
Seni ve minik kuzunuda sevgiyle opuyorum zelittacim..
Ben de seni ve kızçeleri öpüyorum canım. Allah kolaylık versin. Tüm dunyamız onlar oluyor. Hep mutlu saglıklı olsunlar insanllah
