Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
zelittanın yazısı içimi dağladı. Rabbim hepimize evlatlarımızı sağlıkla nasip etsin. Ben donasyon kararı aldığımda hiç tereddüt etmedim. anne Olamayacağımı kabullenmek daha zordu. Çünkü anne olmak her kadının hakkı olmalı. Belki imtihanımdı ama içimdeki annelik duygusunu yenemedim. O bebeği karnında hissetmek, emzirmek, dünyaya getirmek ve büyümesini görmek bunlardan mahrum olmak istemedim. İlk denemem olumsuz bilmiyorum bundan sonraki denemelerim ne olur ama imtihanım bu olmasın diye dua ediyorum.
Sag ol canım. Seni çok iyi anlıyorum. Çok çok hem de... Rabbim sana güç versin düşüncelerini ıslah etsin kucağını doldursun inşallah. Nasıl biz evlat istiyorsak bir anne babanın da evladıyız. Hep bunu düşün. Dibe vuranlar hayatta daha güçlü olurlar. Dilerim son zor sınavın budur ve Allah kapılarını hep acık eder insallahBaşın sagolsun zelitta ... Rabbim oğluna uzun ömür versin. Ben de ölü gibiyim keşke elim boş çıkmasa idim hastaneden... Delirmeme ramak var.
En iyi ornegin benim arkadasim.kendi yumurtamla olan 24 ve 18 yasinda iki.tane.oglum var ama ikinci evliligimdende şuan 5 aylık donosyonla ilan ikizlerim var kız ve erkek inanki.hic.bir.fark yok.ikiside evlat benim kanimla canimla beslenen ve cok.zorlu.bir.surecten.gecip dogum yaptim 33+4 de dunyaya geldiler ama uykudayken.resimlerine bakip ozlem.gideren biriyim ama benim ikiside esime benziyo ben.hic donosyonu.aklıma getirmiyorum :)merhaba arkadaşlar :) inanın 3 gündür gece gündüz tüm yorumları okumaya çalışıyorum ama mümkün değil. çok fazla yorum var artık pes ettimama hoşuma da gitti bu kadar aktif katılım olması.
Bu arada herkesin kucakları sevimli sağlıklı bebişlerle dolsun inşallah. Buraya yazma nedenim, tabi ki sizinle aynı kaderi paylaşıyor olmam ve bunun yanında kafamdan atamadığım psikolojik düşüncelere yaşayanlardan alabileceğimi umduğum tecrübelerini öğrenmek.
Kızlar ben de 46 yaşındayım. klomen tedavilerim, aşılamam ve 3 defa tüp bebek denemem oldu. 1 tanesi de genetik testten olumsuz sonuç aldığımız için transfer gerçekleşmedi. Her seferinde 3-4 yumurtam oldu ve blastosist seviyesine ulaştı. yumurtalar çok kaliteli, kendinize çok iyi bakmışsınız 30 lu yaşlarda bile böyle yumurtalara rastlamayabiliyoruz dediler. amaaaa gel gelelim ki maalesef yumurtanın kaliteli olması bebeğin sağlıklı olduğu anlamına gelmiyormuş yaşayarak öğrendik3 denemeden 2 tanesi tuttu. birisi down sendromlu çıktı ve 15 haftalıkken sonlandırdılar
oğlum olacaktı
birisi de 10 haftalıkken kalbi durdu. oğlumu kaybetmenin acısı 4 sene olmasına rağmen hala üzerimden atamadım. Allah kimseye yaşatmasın çok korkunç bir acı. Bu arada maddi manevi bittik tabi.Ama yaşım ilerlediği için ve kendi yumurtalarım sağlıklı çıkmadığı için yumurta donörlüğü düşünmeye başladık. evlatlık alalım diyorum ama eşim hiçbir şekilde yanaşmıyor. Isınamam korkusu var ve kendinin bir parçası olsun istiyormuş.
şimdi asıl sizden destek almak istediğim konu burda başlıyor. Eşim kendi parçası olsun istiyor bunu organ nakli gibi görüyor. ama bu sefer de ben başkasının yumurtası, ya kabullenemezsem, ya ısınamazsam, ya içimde olumsuz duygular oluşursa, bebeğe her baktığımda benim olmadığını düşünüp acı çekersem, birileri aynı sana benziyor dese bile benim içimde ama o benim değil diye atacağım sessiz çığlıklar ve acılar oluşur mu korkusu var. O yüzden sizlerden ve özellikle donasyon yöntemiyle bebek sahibi olmuş arkadaşlarımızın hamileyken ve bebek doğduktan sonraki ve hatta mümkünse bir kaç yaşına geldikten sonraki yaşadıkları olumlu, olumsuz duygularını ve düşüncelerini lütfen Allah rızası için paylaşmalarını rica ediyorum. Kaç gündür kafayı yemek üzereyim arada kaldım. Ben de bebek sahibi olmayı çok istiyorum ama anlattığım nedenlerden dolayı ve dini boyutundan dolayı donasyonu kabullenme sıkıntısı yaşıyorum. Dini yaklaşımları da acaba ucundan tutabileceğim bir fetva bulabilir miyim diye araştırdım ama olumlu bişey bulamadımsiz nasıl kabullendiniz? büyüdüklerinde uzak gibi görünen bir olasılık olsa da kardeşiyle evlenme gibi bir durum söz konusu ve4 bu konuya sizler bi çözüm bulabildiniz mi? tamam evlatlık alındığında da bu olasılık var ama bunun günaına biz girmiyoruz. ama donasyonda direk biz sorumluyuz. off kafam çok karışık ya. nolur arkadaşlar bişeyler yazın. olumsuz şeyler de olabilir önemli olan doğruyu bulabilmek. Şimdiden teşekkürler hepinize
![]()
En iyi ornegin benim arkadasim.kendi yumurtamla olan 24 ve 18 yasinda iki.tane.oglum var ama ikinci evliligimdende şuan 5 aylık donosyonla ilan ikizlerim var kız ve erkek inanki.hic.bir.fark yok.ikiside evlat benim kanimla canimla beslenen ve cok.zorlu.bir.surecten.gecip dogum yaptim 33+4 de dunyaya geldiler ama uykudayken.resimlerine bakip ozlem.gideren biriyim ama benim ikiside esime benziyo ben.hic donosyonu.aklıma getirmiyorum :)
Tolga bey ücretini sonuna kadar hakediyor çünkü işini şansa bırakmıyor, her riski düşünüyor. Dürüstlüğüne emin olabileceğiniz biri bence. Kendisi 1 denemede bebeğimize kavuşturdu bizi, 5 yıllık ugraşlarımız 4 basarısız tup denemesi sonrası.
Canım arkadaşım genelde rahim iyiyse ve eşinin sperminde sorun yoksa ve şansın iyiyse ilk denemede anne ola bilirsinne mutlu sana canımAllah evlatlarını hayırlı eylesin. böyle duyunca bi gaza geliyorum
ama az önce forumdan bir arkadaşa da dedim
yumurta donasyonu sayfalarını inceledim genellikle 2. 3. de hamile kalanlar olmuş sözde genç donörlerden alınıyor. neden öyle oluyor anlamadımkafam çok karışık. benim 2-3 kere daha yaptıracak gücüm yok. hatta bir kere bile yok aslında. arabamızı satmayı düşünüyoruz tüp bebek için ama döviz fırladığı için donasyon fiyatları da 35-40 bin lirayı bulacak gibi görünüyor. bizim araba o kadar etmez
hem 2-3 kere denenecekse belki kendi yumurtamla olur diyorum. böyle git geller yaşıyorum. prp yöntemiyle yumurta gençleştirme yapıyolarmış, embriyoyaya annenin yumurta hücrelerinden gebelik aşısı yapıyolarmış falan bunlar da çocuk olma ihtimallerini arttırıyomuş onu mu denesem diyorum. diyarbakır da hakan çoksüer isminde bir prof var. onun sitesini inceledim 15-20 yıldır çocukları olmayan, defalarca tüp bebek deneyip olmayanlar falan çocukları olmuş bu yeni yöntemler sayesinde. acaba ona mı bi gitsem diyorum. öyle kafa gidip geliyo işte Allah sonumuzu hayır etsin
![]()
Hiç düşünmedim ısınamam diye ben hayvan besliyorum o kedi bile canımken bir bebeğe nasıl ısınamayacağımı düşünürüm. İnan kedi sevmeyen bi insanken onsuz uyumayan bir tip oldum. Olduğunda her şey güzel olacak ve o benim evladım olacak annelik iç güdülerle doğuştan bize bahşedilmiş. Bazılarımızda bu duygu baskın bazılarımızda daha az ( çocuğunu bırakan anneler) sanırım ben baskın olanlardanım ondan tereddüt etmemem. Evlat edinen mükemmel anne babalar da gördüm. Her şey genetik geçiş ya da doğurma olmamalı...Allah yardımcın, yardımcımız olsun canım. anne olamayacağını kabullenmek gerçekten zor. ben hiç düşünmemiştim bile olamayacağımı. yıllar öncesinden sanki olacağından eminmişim gibi bi sürü örgüler, batteniyeler, takımlar örmüştüm. hamile kaldığımda da ciciler, kıyafetler, tulumlar, hastane çıkışları almıştım binbir güzel hayallerle. sonra bebeklerimizi kaybettik. 4 yıldır kıyıpta hiçbirini kimseye veremedim. hep olacak, bebeğime giydireceğim umuduyla yaşıyorum. sürekli yenilikleri araştırıyorum. inşallah rabbim geceler, gündüzler boyu büyük keyifle, sevgiyle, umutla ördüğüm o cicileri bebeğimde kullanmayı nasip etsin diye dua eidyorum. hepimize, bu yolda acı çeken bütün kardeşlerime Allah'ım bir an önce hayallerine kavuşmayı nasip etsin.
peki sizin aklınıza gelmiyo mu benim aklıma gelen şeyler? ya ısınamazsam, ya her baktığımda başkasından olduğunu hatırlarsam, eşimin söylediği bir cümleden bile bunu ima ett,iğini çıkarırsam falan gibi düşünceler. bende mi bi gariplik var![]()
selamlarGördük çok şükür canım da bu kanamalar beni korkutuyor![]()
Deme öyle herşeyin bir sebebi var belki de doğsa bile hasta olacaktı kucağına aldıktan sonra daha çok kahrolacaktın. Yüce rabbim sana ikinci bir şans verdi belki de ne olur karamsar olma. Ağla içini dök ama kendine haksızlık etme. Sonuçta yüce bir kalbin varki bir canın sorumluluğunu almaya razı geliyorsun. Ben eminim herşey yoluna girecek...1 seneden fazla bwklemem gerekıyormus sezaryen oldugu ıckn kocam da bunaldı onla da bosanalım dedım adamımoyalamanın anlamı yok arrık. Bıe sene sonra 47 bıtecek zaten olması zor... ölemedim gitti
Bende tedavi öncesi bu gel gitleri yaşadım korktum ya ısınamazsam diye,ama şimdi oğlum dünyam nefesim oldu ,onu verene kurban olurum ben,o benim canım kanım herşeyim,git arkadaşım sonuna kadar pes etme ,çok güzel tatlı bi bebeğin olsun inşallah,çok seveceksin İnan banaAllah yardımcın, yardımcımız olsun canım. anne olamayacağını kabullenmek gerçekten zor. ben hiç düşünmemiştim bile olamayacağımı. yıllar öncesinden sanki olacağından eminmişim gibi bi sürü örgüler, batteniyeler, takımlar örmüştüm. hamile kaldığımda da ciciler, kıyafetler, tulumlar, hastane çıkışları almıştım binbir güzel hayallerle. sonra bebeklerimizi kaybettik. 4 yıldır kıyıpta hiçbirini kimseye veremedim. hep olacak, bebeğime giydireceğim umuduyla yaşıyorum. sürekli yenilikleri araştırıyorum. inşallah rabbim geceler, gündüzler boyu büyük keyifle, sevgiyle, umutla ördüğüm o cicileri bebeğimde kullanmayı nasip etsin diye dua eidyorum. hepimize, bu yolda acı çeken bütün kardeşlerime Allah'ım bir an önce hayallerine kavuşmayı nasip etsin.
peki sizin aklınıza gelmiyo mu benim aklıma gelen şeyler? ya ısınamazsam, ya her baktığımda başkasından olduğunu hatırlarsam, eşimin söylediği bir cümleden bile bunu ima ett,iğini çıkarırsam falan gibi düşünceler. bende mi bi gariplik var![]()
Benimde 6 haftalik dusuk.oldu kurtaj olmustum brmde kan pihtilasmadindan suphelendim.doktoruma.test yapalim ondan.dolayi ise sulandirici vurulayim dedim.gerek.yok.dedi.test bile.istemedi simdi.5 aylik ikizlerim varMerhaba düşük yaşayan yada bi şekilde hamileliği sonlanan arkadaşlar trombofili paneli yaptırdınız mı işe yarar sonuç aldınız mı? Yani sonuç pıhtılaşma yok şeklinde çıkınca birdahaki denemede kan sulandırıcı kullanmadan başarılı olan varmi ?
bize mutlaka haber ver. inşallah olumlu haber verde,hepimize moral olsunselamlar
Umarım herşey yolunda gider senin için bende okuyorum bir süredir yazdıklarınızı benim de hikayem var ama önce sana destek olmak istedim. Kız kardeşimin de gebeliği kanamalı geçti. Hatta doktor düşük beklememizi de dile getirdi. Ama biz hiç umudumuzu kaybetmedik. Mümkün olduğunca yatırdık kardeşim ama yine de hayatına devam etti. Ama ağırdan stesten falan uzak durman lazım. İlk 4 ay çok önemli sonra zaten yüce rabbim ona güç verir. Yiğenim şimdi 12 yaşında güzel bir genç kız. sakın pes etme...
Bu arada bende 31 Mayısta kıbrısa gittim Ankarada tedavi gördüğüm doktorumun yönlendirmesi ile benim yaşım büyük olduğu için iki kez yumurta toplama işlemi yapıldı ama sonuç sıfır. Doktor yumurtam olsa kesin gebe kalacağımı da söyledi. Neyse kıbrısa gittik eşimle ve 1 haziranda işlem yapıldı 6 haziranda da transfer yapıldı üç tane şu anda da bekliyorum heyecanla... Boş çıkan iki işlemden sonra bu kez daha rahatım yada olmaya çalışıyorum. Nasipte varsa olacak inşallah. Benim bu maceram çok acemice geçti. Donör den nasıl alındı. Nasıl seçildi hiç bilmiyorum. Burada okuduğum bazı bilgilerde donör ile ilgili bilgi veriliyor diye okudum. Ama benim hiç bilgim yok ben doğuş ta yaptırdım işlemi 1 haftam var aşağı yukarı sonucu öğrenmem için dilerim buradan size benim ve eşim için güzel haberler verebilirim. Sevgiler...