Mrb arkadaşlar
eşim azospermi, mikrotese oldu ama maalesef sonuç sıfır. Çok acımasız bir doktordu mikroteseyi yapan ürolog, testislerin durumu çok kötü burdan bişey çıkmaz falan dedi son derece duygusuz bir ses tonuyla. yani tamam o sık sık bu tarz durumlarla karşılaşıyor ama bu kadar acımasız nasıl olabiliyorlar anlayamıyorum. İlk öğrendiğim zaman boğazıma düğümlenen şey nefes almamı engelliyordu, çok zor günler geçirdim, hiç kimseyle paylaşamadan bunları atlatmak çok zor siz de biliyorsunuz ama o zamanlar en azından umudumuz vardı, mikro tesenin olumsuz çıkması ile artık umudumuz da kalmadı. şimdi kaan aydostan randevu aldık, onun bu tür vakalara uyguladığı bir tedavi varmış, başarılı olduğu da olmuş sanırım ama bizim testislerin durumu çok kötüymüş ya, hiç umudum yok.
Şimdi sperm donasyonu düşünüyorum. ama karar veremedim. acaba herkes çocuk sahibi olmak zorunda mı, acaba bizim kaderimiz, bizim sınavımız da buymuş deyip yeğenlerimizi mi sevsek, doğacak çocuk kime benzeyecek, ya genetik hastalıkları olursa, ya cocuğun eşimden olmadığı anlaşılırsa, ya eşim şimdilik destek veriyor ama sonradan pişman olursa, ya bi kavgada boşanırsak, ve artık eşim çocukla ilgilenmezse, veya diyelim ki boşanmadık, kavga falanda çıkmadı ama eşim çocuk ağlayınca ilgilenmezse, geceleri hep bana baktırırsa, kendisine benzemediğini gördükçe çocuktan iice soğursa, çevremdeki diğer babalara göre daha duyarsız ve duygusuz davranırsa,ilerde masrafları umursamazsa...
tüm bunlara değermi, bu sorularla kendimi mesgul ediyorum, sonra bir çıkar yol buluyorum, acaba yumurtayıda mı donörden alsak, böylece eşit oluruz, kimse kimseden bir şey bekleyemez.
sonra diyorum ki boşver, bizim de çocuğumuz olmasın, yeğenim var, ii bir hala olmaya bakayım en iisi,
sonra hamile olan arkadaşların akrabaların haberleri geliyor, bizimde olsun diyorum, sonra o bizim değil ki diyorum,
hiç kimseyle konuşamıyorum, eşimle bile, o bile konu canını çok sıktığı için artık konuşmak istemiyor.
ya çocuk zenci olursa yada biz ikimizde uzun boyluyuz çocuk kısa olursa, veya kepçe olursa mesela, bize hiç benzemezse...
allahım çok kötü durumdayım.
hiç bir işe konsantre olamıyorum, iş yerindeki performansım iice düştü. ne yapıcaz bilmiyorum. aslında eşim çok destek oluyor, kıbrısa gideriz diyor, beni teselli etmeye çalışıyor, esasen onun teselliye daha çok ihtiyacı var sonuçta.
çok sorular sordum şimdi arka arkaya.ama o kadar karışık duygular içindeyim ki birilerinin yardımına çok ihtiyacım var, bana yaşadıklarınızı anlatabilir misiniz,
Rüzgarselin var benim durumumda sanırım ona özelden msj atmaya çalıştım ama hakkım yokmuş, başka kim var bilmiyorum bu durmda olan, yardıma çok ihtiyacım var, birilerinin tavsiyesini dinlemeye tecrübelerini paylaşmaya çok ihtiyacım var,yardımcı olabilirseniz çok sevinirim,
allah hakkımızda hayırlısını nasip eder inşallah, sevgiler..
(
bu yolda caba veren tum arkadaslarım ıcın bol bol dua edıyorum. Umarım 2013 yılında hepımızın göbişleri bebişle dolar:)
