söz elbisesi aldık yüzük aldık ama onda enufak isteksizlik görmedim ben.hatta bana mesaj atardi bizimkiler söze hazırlanıyor çok heycanliyim o gün babanın karşısında nası olcam diye gibi gibi...sonra bi gün de bi sihirli değnek misali ben seni haketmiyorum diye beni aradı buluscaktik o gün hayır bulusmayalim çok kötüyüm dedi ağladı telefonda ben işi gereği bi yanlış yaptığını düşündüm sorularimin net karşılığı gelmedi bende üzerine gitmedim. iki gun sonrasında bi mesaj bitti diye.konusalim buluşalım dedim hic sorun yokken hazırlığı yapmisken herseyden önemlisi bu kadar heycanli ve birbirimizi severken ne oldu dedim sus seni hayatımda istemiyorum dedi bende gurur yaptım ne karşısına ciktim ne aradim sadece bi ara o kadr sesini özlemiştimki arkadaşımın telinden aradim iki kez ikincisinde bi kız cikti (ayriligimizin 2.ayinda) yani o kız yani evlendiği kız için bittigini anladim biraktim.Yalniz su varki biz arkadaşımla beraber gezerken onunla karşı karşıya geldik ikimizinde gözleri doldu ona sadece şunu dedim benim hediye ettiğim gömlek hala üstünde demekki hicmşim sende ve sen sebebiyle dökülen bi damla dahi gözyaşımın hesabını verirsin insallah. helal etmiyorum hakkımı...o da benden sana helal olsun mutlu ol ama ben seni hiç sevmemisim dedi.ama gözleri dolu doluydu.dort yıl hiç sevmemis güya buna takilmiyorum ama hayatında ben oldugumu bile bile giren o kiza da bişey demiyorum o olmasaydı başkası olurdu.evlendigi kız onun en yakın arkadaşının arkadaşı.arkadas cevresi bizi evlencegimizi hayalerimizi biliyorlardı ama Allah büyük diyiyorum hep