İzin günümün keyfini çıkarıyorum. Taze bulunmuş rejim irademin keyfini çıkarıyorum.
Kendimi mutlu edecek şeyler yapıyorum. Kocaman ve çok ağır çeken bir cüzdanım vardı, ne zamandır yenisini almak istiyordum, sonunda dün istediğim gibi bir tane buldum ve aldım. Artık çantam epey hafifleyecek. :) Ama hala yeni bir çanta almam gerekiyor.
Bir sürü çantam var ama günlük kullanabileceğim istediğim gibi bir çantam yok; ya çok küçükler, ya çok büyükler, ya renkleri istediğim gibi değil... Kısacası bu aralar kendimi mutlu edecek şeyler yapıyorum. Böylece kendime ve rejimime daha çok sarılıyorum. Dün kendime 15 tane kitap aldım mesela. :) Şimdikini bitirip dünkülerden birine başlamak için müthiş bir iştahım var. :) Geçen aldığım şahane bir puzzle vardı, onu da bugün duvarıma asacağım.
Normal insanlar gibi mutlu yaşamak istiyorum artık ve bunun için de şimdiden böyle küçük şeyler yapmaya başladım.
Şu birkaç ayda hayatımı bayağı değiştirmeye başladım aslında. Yeni bir gardolap almıştım kendime, tabi bu kiloda kıyafet almak istemediğim, belki de alışverişe çıkmaktan korktuğum için, askılarım hala bomboş. Artık bu kış sonunda dolabımı doldurmaya başlayacağımın hayalini kuruyorum. Bir sürü yeni kıyafet alacağım ve binlerce lira harcasam bile acımayacağım çünkü bir daha kilo almayacağım için yıllarca giyeceğim onları...
Çünkü 26 yıllık hayatımda hiçbir zaman yetişkin bedenimde normal kiloda bir insan olamadım, istediğim hiçbir şeyi giyemedim. Hayat içinde yaşamak istediğim bir film gibiydi sanki; bir sürü güzel insanlar vardı, incecik kızlar, güzel kıyafetler, eğlenceli arkadaş buluşmaları... Ama ben hep iç geçirerek uzaktan baktım.
Artık bitecek.
Biraz önce internette dolaşırken birinin yazdığı bir cümleye denk geldim: Kilo vermek için nedenlerim no 65: Kışın o bol kazakları giyebilmek için.
İnanır mısınız, bu cümleyi okuyana kadar o bol kazaklara ne kadar özendiğimin, onlara ne kadar hasret olduğumun farkında bile değildim. Geçen kış aldığım bir kazak takımı var. Kazağı, atkısı, bir de şu çizmelerin üzerine giyilen çorabımsı şeyi var, artık ona ne diyorsanız... :) Çok güzel bir takım ama üstümde bir türlü güzel durmadı, çünkü standart bedendi ve ben anca içine girebiliyordum, bol durması gereken kazak daracık duruyordu. O çok özendiğim çizmelikleriyse hiç giyemedim çünkü bu tombul bacaklarımı daha da tombul gösteriyordu.
Ama bu kış giyeceğim onları.
Her sene aynı kararlar; her yılbaşı öncesi, her yaz öncesi... Her sene yapacağımıza yine inanıyor ve yine kaybediyoruz belki de... Ama kendime şöyle dönüp baktığımda, şu an bir yıl öncesi gibi 68 olmadığımı ama yıllar öncesi gibi 88 de olmadığımı görüyorum. Artık eskisi gibi değilim, daha zayıfım, daha da zayıf olacağım ve çok da uzak olmayan günün birinde de tam anlamıyla zayıf olacağım. Bu günlük olayı çok iyi oldu, iyi ki başlamışım