Zor günde bile mi ?

kanaryam07

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Aralık 2015
77
7
86
31
Merhabalar belki önceki konuları okuyan vardır eşimin ailesi ile hiç bir zaman istediğim o bağa sahip olamadım çünkü hep bencilce kendilerini düşünüp her seferinde benim ile ilgili eşimi doldurdular eşim de bir şekilde o eleştirileri kavgalarımız da söyledi neyse ben artık eşime dönüp senin ailen şöyle böyle demiyorum artık çünkü bir çözüm olmadı zaten hep benim ailem böyle diyor yada yanlış düşünüyorsun diyor çıkıyor işin içinden aslında eşimin de bişeylerin farkında olduğunu biliyorum ama asla bağımlı olduğu için annesine bir şekilde annesinin yanlışlarını görmüyor.
Asıl mesele 1 yıllık evliyim gebe olduğumu öğrendik ailelere söyledik benim ailem sevinip sarılıp tebrik ediyor öpüyor eşimin ailesi oturdukları yerden bile kalkmadılar el gibi iyi hadi gözünüz aydın sağlık ile büyütün dedi normal de oğlunu sürekli yanım da öpen eden kadın böyle bir haberde artık beni bırakın eşimi bile öpmedi yani bana inat hep öpüyor yanımda neyse bu duruma bozuldum asla sevinmediler çünkü biraz zaman geçti tabi gebelik yorgunluğu oluyor yine onlara yemeğe gitmiştik ama pek halim yok bir de çoğu zaman sohbetlerini anlamıyorum tanımadığım insanlarsan konuşuyorlar telefon ile uğraşıyorum bunu muhtemelen kv eşime söylemiş bir kaç gün sonra aramızda bir durum oldu zaten sen aileme de soğuksun telefon ile oynuyorsun dedi bende siz benim ortak anlayacağım konu açarsanız konuşurum dedim neyse burada sinir oldum ama tavrımı bozmadım bu hafta pazartesi düşük yaptığımı öğrendik eşim de bende çok kötüydük haliyle sanki derdim yetmezmiş gibi bir de bunları kafama takıyorum kv sadece akşam üstü aradı görümcem de ertesi gün sabah pazartesi salı ikimiz de o kadar kötüydük sağolsun annem yanımızdaydı hep sonra abim süpriz yapıp şehir dışından geldi çarşamba kürtaj olacağım için ama eşimin ailesi ortada yok artık kendimi geçtim eşimin yanında olsunlar isterdim çarşamba sabah erkenden gittik yine yoklar tam ben alınacakken ameliyata geldiler çıktıktan yarım saat sonra gittiler eşim de asla bir tavır birşey yok asla kabullenmiyor benim annem abim yanımdan bir dk a ayrılmadı en azından onlarda bir yemek yapsalardı başka bişey aşka yok hayır en azından istiyorum ki eşimin de bu kadar seviyorsa nasıl yanında olmaz ben zaten beni sevmediklerini biliyorum ama artık eşimin bazı şeyleri anlamasını istiyorum tavsiye istiyorum
 
Ailesine toz kondurmuyor, ağzına etseler canım ailem diyen tiplerden sizin koca.O yüzden konuşmak işe yaramaz ya bu deveyi güdersin ya da bu diyardan gidersin.Evladın için üzgünüm daha güzel şartlarda anne olmanı dilerim......
 
eşine ;" bu olaydan sonra benim senin ailene olan mesafem bellidir, sen istediğini yapabilirsin ama böyle bir zamanda bana böyle hissettiren insanlarla muhattap olmak istemiyorum" de. Eşini ailen kötü diyerek ikna edemezsin tam tersi seni kindar ilan eder çünkü kocanda koca olacak yürek yok.
 
Siz eşinizle “iki kişilik aile” olmayı başarana kadar üçüncü bir kişiyi eklemeyin yani bebeği…

Sürekli annesinin fısır fısır didiklemesiyle gelip size laf söyleyen bir koca, yarın bebek olunca bakalım hangi dolduruşlar ile gelecek. Önceliği sizin evinizin huzuru olmalı, annesinin evinin değil. Eşiniz bunu idrak eder mi bilmiyorum ama bu düzen değişmedikçe evde huzurunuz olmaz. Ya kafaya takmamayı öğreneceksiniz yada bir gün çatlayacak evlilik. Şimdi gidip kv’ye güzel bir dil ile “daha çok destek olmanızı, yanımızda olmanızı beklerdim” desen saçma sapan yerlere de çekilebilir konu. Bunu sizin değil, eşinizin yapması lazımdı.
 
Eşinizin ailesiyle neden bu kadar içli dışlı olmak istiyorsunuz ki zaten? Hamilelik haberine de hayırlı olsun, sağlıkla büyütün demişler işte daha ne bekliyorsunuz? Koca koca insanlar sevinç naraları mı atsın? Sizin aileniz yanınızda olmak istemiş olmuş, eşinizin ailesi yanında olmak istemiyor. Siz niye sorun yapıyorsunuz bunu, herkesin kendi ailesi, kendi aile dinamiği bu kadar dramatize etmeye gerek yok bence. Fazla beklenti içerisinde olduğunuzu düşünüyorum.
 
Sizin beklentileriniz bana çok fazla geldi, tebrik etmişler sonuçta kalkıp sarılmadı vs diye kafaya takmanız, benim 2 kez hamileliğimde kalp atışı durdu ilaçla düşük yaptım, üçüncüsünde düşük yaptım o kadar çok kanamam vardı ki kan değerlerim düşmüş, düşük oluyor diye hastaneye gitmedim sonra kötüleşince acile gittim direkt yatış verdiler ve kürtaj oldum. Bunların hiçbirinde aynı şehirde olduğumuz halde yemek falan yapıp getirmediler. O üzüntümde düşüneceğim son şey onlar olur. Ben eş ailesi ile görüşmüyorum ama sebepleri başka bu tür şeyleri takarsanız hayat geçmez.
 
İki hamilelik haberimde de eşimin ailesi normal tepkiler verdi. Kendi annem bile öyle aman aman sevgi gösterisinde bulunmuş değildir.
Hayırlı olsun demişler. Düşükle ilgili arayıp, hastaneye gelmişler. Anneniz, abiniz yanınızda onlar size yeter, sürekli gelip gitseler ondan da rahatsız olacaksınız. Bebek kaybetmişsiniz derdiniz kayınvalide ve bu bana asla normal gelmiyor. Bu kadar kayınvalideye takan kişilerin olayları sağlıklı değerlendirme gibi bir ihtimallerinin olduğunu da düşünmüyorum.
 
bende fazla beklenti içinde olduğunuzu düşünüyorum, mesafeli güzel bi ilişki yürütülebilir, aileniz gibi olsunlar istemeniz hata olur zaten.
 
Ben de çok fazla beklenti içerisinde olduğunuzu düşünenlerdenim üzgünüm, eşiniz ve kendi aileniz yeterli ilgi ve sevgiyi veriyorsa yeterli bence, ne kadar az samimi olursanız kafanız o kadar rahat eder zaten.
 
Kızlar aslında size çok katılıyorum ben bunu yenmek istiyorum ben çok çok beklenti içine giriyorum
 
Kocanın ailesinden bu kadar beklentiye girmek neden? Ne yapacaksın kocanın ailesi yok sarılılmamış yok sevinmemiş. Kocamın ailesi bana sarılması zaten kendi kocanla ilişkine bak, kendi ailenle ilişkine bak önemli olan onlar. Bir de cidden misafirliğe gidilen ortamda ele telefon alınıp oturulmasından ben de hiç hoşlanmıyorum ergenler gibi. Ayıp yani iki saat bakma telefona nolcak. Her muhabbetteki herkesi tanımak zorunda değiliz, atla konuya o kimdi bu kimdi o kimin nesiydi derken zaman geçiyor zaten.
Evliliğiniz oturmadan da çocuk yapmaya kalkmayın bir daha
 
Açık açık söylesem de kabul etmiyor ki ben kötü oluyorum
Kabul etmiyorsa yapacak bir şey yok. Gebelik 3 ay dolmadan kimseye söylememek lazım bence bu yüzden. Kaybınız için üzgünüm. O aileden bir şey beklemeden yaşamayı öğrenmeniz lazım maalesef. Bu adam böyle iken çocuk mantıklı mı bir de?
 

Es ailesi tebrik etmis işte sizi daha ne yapacaklardı ki. Düşük yaparken ben ve esim vardik hastanede ve özellikle kimseye haber vermedik ki zaten benim moralim yerlerde kimsenin sözünü çekecek halim yoktu.
Hastaneye gelmisler zaten , aksi bir durum yoksa aynı gün taburcu oluyorsunuz zaten.

Siz aşırı ilgi bekliyorsunuz , es ailesinde ufak tefek seyler haricinde ki bence onları da siz abartiyorsunuz diger sorunlariniza bakacak olursam bir sıkıntı görmedim ben.
 
Ya mesela bakın sinir oluyorum dışarıda yapılacak bir kaç iş var eşim dışarı çıkacak annem zaten yanımda diyor 1 saat de annemlere uğrarım dedim onların uğraması gerekmiyor mu diyor nasıl uğrasınlar kim getirecek ablam ancak diyor müsait olsun ki getirsin gelirler tabi diyor ama ben bir uğrayayım diyor ya onların bizim yanımıza uğraması gerekirken eşim bunu görmüyor
 
Ben galiba normal değilim ya da siz değilsiniz bilemedim . Ben de düşük yaptım. Düşüğü bırakın hamile olduğumu bile eşimin ailesine söylememiştik gelsin yanımda olsun 2 kap yemek yapsın beklentim zaten hiç olmadı.” Gölge etmesin başka ihsan istemez” kayın aileme karşı duruşumdur doğumumda bile ailenin ilk torunu olmasına rağmen bir hafta sonra görmeye geldiler (aynı şehirdeyiz) aman iyi ki de öyle olmuş hastanede doğum sancıları ile görmek istediğim son şahıslar kayın ailem olur
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…