Zor günde bile mi ?

kanaryam07

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Aralık 2015
73
7
86
31
Merhabalar belki önceki konuları okuyan vardır eşimin ailesi ile hiç bir zaman istediğim o bağa sahip olamadım çünkü hep bencilce kendilerini düşünüp her seferinde benim ile ilgili eşimi doldurdular eşim de bir şekilde o eleştirileri kavgalarımız da söyledi neyse ben artık eşime dönüp senin ailen şöyle böyle demiyorum artık çünkü bir çözüm olmadı zaten hep benim ailem böyle diyor yada yanlış düşünüyorsun diyor çıkıyor işin içinden aslında eşimin de bişeylerin farkında olduğunu biliyorum ama asla bağımlı olduğu için annesine bir şekilde annesinin yanlışlarını görmüyor.
Asıl mesele 1 yıllık evliyim gebe olduğumu öğrendik ailelere söyledik benim ailem sevinip sarılıp tebrik ediyor öpüyor eşimin ailesi oturdukları yerden bile kalkmadılar el gibi iyi hadi gözünüz aydın sağlık ile büyütün dedi normal de oğlunu sürekli yanım da öpen eden kadın böyle bir haberde artık beni bırakın eşimi bile öpmedi yani bana inat hep öpüyor yanımda neyse bu duruma bozuldum asla sevinmediler çünkü biraz zaman geçti tabi gebelik yorgunluğu oluyor yine onlara yemeğe gitmiştik ama pek halim yok bir de çoğu zaman sohbetlerini anlamıyorum tanımadığım insanlarsan konuşuyorlar telefon ile uğraşıyorum bunu muhtemelen kv eşime söylemiş bir kaç gün sonra aramızda bir durum oldu zaten sen aileme de soğuksun telefon ile oynuyorsun dedi bende siz benim ortak anlayacağım konu açarsanız konuşurum dedim neyse burada sinir oldum ama tavrımı bozmadım bu hafta pazartesi düşük yaptığımı öğrendik eşim de bende çok kötüydük haliyle sanki derdim yetmezmiş gibi bir de bunları kafama takıyorum kv sadece akşam üstü aradı görümcem de ertesi gün sabah pazartesi salı ikimiz de o kadar kötüydük sağolsun annem yanımızdaydı hep sonra abim süpriz yapıp şehir dışından geldi çarşamba kürtaj olacağım için ama eşimin ailesi ortada yok artık kendimi geçtim eşimin yanında olsunlar isterdim çarşamba sabah erkenden gittik yine yoklar tam ben alınacakken ameliyata geldiler çıktıktan yarım saat sonra gittiler eşim de asla bir tavır birşey yok asla kabullenmiyor benim annem abim yanımdan bir dk a ayrılmadı en azından onlarda bir yemek yapsalardı başka bişey aşka yok hayır en azından istiyorum ki eşimin de bu kadar seviyorsa nasıl yanında olmaz ben zaten beni sevmediklerini biliyorum ama artık eşimin bazı şeyleri anlamasını istiyorum tavsiye istiyorum
 
Ailesine toz kondurmuyor, ağzına etseler canım ailem diyen tiplerden sizin koca.O yüzden konuşmak işe yaramaz ya bu deveyi güdersin ya da bu diyardan gidersin.Evladın için üzgünüm daha güzel şartlarda anne olmanı dilerim......
 
Kaybınız için üzüldüm ama bence eşiniz yola gelene kadar çocuk işlerine girmeyin sizi baya uğraştırır bu adam
 
eşine ;" bu olaydan sonra benim senin ailene olan mesafem bellidir, sen istediğini yapabilirsin ama böyle bir zamanda bana böyle hissettiren insanlarla muhattap olmak istemiyorum" de. Eşini ailen kötü diyerek ikna edemezsin tam tersi seni kindar ilan eder çünkü kocanda koca olacak yürek yok.
 
Siz eşinizle “iki kişilik aile” olmayı başarana kadar üçüncü bir kişiyi eklemeyin yani bebeği…

Sürekli annesinin fısır fısır didiklemesiyle gelip size laf söyleyen bir koca, yarın bebek olunca bakalım hangi dolduruşlar ile gelecek. Önceliği sizin evinizin huzuru olmalı, annesinin evinin değil. Eşiniz bunu idrak eder mi bilmiyorum ama bu düzen değişmedikçe evde huzurunuz olmaz. Ya kafaya takmamayı öğreneceksiniz yada bir gün çatlayacak evlilik. Şimdi gidip kv’ye güzel bir dil ile “daha çok destek olmanızı, yanımızda olmanızı beklerdim” desen saçma sapan yerlere de çekilebilir konu. Bunu sizin değil, eşinizin yapması lazımdı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…