Haksız mıyım üzülmekte

Size şu noktada katılmıyorum, çalışmak, kendi hayatımızı kurmak için atanmak şart değil.
20 yıldan fazla bir süredir özel okullarda çalışıyorum.
Evlenmek nasip işi, ona bir şey diyemiyorum bununla birlikte okuldan mezun olalı epey olmuş iş arayıp bulmak matematik mezunları için çok zor değil.
Eşim de matematik öğretmeni oradan biliyorum.
Özel ders verseniz o bile yeter…
İlk mezun olduğum yıl birkaç kuruma cv bıraktım hiç oralı bile olmadılar. Bende artık özel kurumlara uğramadım yıllarca ücretli öğretmenlik yaptım ara ara.
 
Canım annen zır cahil ruhunun temizliği için bu kadın düşmanı annenin yanından ayrıl kendi annem melekmiş resmen ya. Kızım ne isterse kafasında hep. Hayret ediyorum kızlarının fikirlerine saygı duymayan aşağılayan kadınlara. Kendi kızın ya bu.
Kendi kızım olursa her fikri benim için çok önemli isterse evlensin evlenmesin kararları tercihlerin de hep destek olurum.
 
Matematik para kazanmak için çok iyi bir bölüm. İyi bir hocaya özelde çok iyi paralar veriyorlar. Özel ders imkanı da var matematikte. Anneniz haklı demiyorum ama 30 yaşına dek hiçbir çaba göstermemiş adım atmamış olsa ben de kızıma sitem ederdim.
Annemin sitemi iş değil ki evlenmemiş olmam. İş olsa deseki atanmadın bir iş bulmadın hala zoruma yine gider ama hak veririm. Ama bu direk kişiliğimi zedeleyen sözler insanı üzüyor. Ki hak etmediğim sözler
 
Canım annen zır cahil ruhunun temizliği için bu kadın düşmanı annenin yanından ayrıl kendi annem melekmiş resmen ya. Kızım ne isterse kafasında hep. Hayret ediyorum kızlarının fikirlerine saygı duymayan aşağılayan kadınlara. Kendi kızın ya bu.
Kendi kızım olursa her fikri benim için çok önemli isterse evlensin evlenmesin kararları tercihlerin de hep destek olurum.
Teşekkür ederim 🌼maalesef çok çektim ondan şimdide değil yıllardır böyle ara ara laf atar haksız yere ama artık alltan alamıyorum hiç bu yıl şu kpss olayını hal edip umarım kendi düzenimi kurarım
 
Merhaba hanımlar
Şuan çok üzgünüm biraz içimi döküp fikir almaya ihtiyacım var. O yüzden yazmak istedim.
31 yaşında eğitim fakültesi mezunu ama çalışmayan bir kızım. Bekarım. Henüz küçük yaşlardan itibaren annemin aşağılamaları ve hakaretlerine maruz kaldım. Yıllardır hep tartışırız bu beni aşağılama ve hakaretleri yüzünden. Üniversiteyi farklı şwhirde okudım o dönem ve sonrası ara vermişti. Son 3 yılda farklı şehirdeydim bekar kardeşim farklı şehire atanmıştı onun yanındaydım genelde 3 yıldır. Bu yıl eve döndüm ama yine başladı ara ara laf dokundırmaları ve ben aryık alttan alamıyorum sesimi yükseltiyorum bağırıyorum. Ve bu gğn yine salak bir kuzenim aradı annemi boş boş konuştu oda birini bulsun aryık gibisinden laf etmiş. Annem telefonu kapattıktan sonra bana bizde kör topal biri karşımıza çıkarsa kandırırız diye bir söz kullandı bana. Çok zoruma gitti elim yüzğm düzgün aklım fikrim var hiçbir kusurlu bir yanım yok fiziksel zihinsel gayet düzgün sağlıklı ve iyi görününen biriyim. Beni aşağılamasından artık yoruldum ve hiç alttan alamıyorum. Ve bu lafından sonra da bağırdım çağırdım yine neden beni aşağılıyorsun ne hakkın var gibi sözler kullandım. Üzgğnüm şuan.Tekrar kardeşimin yanına gitmeyi düşünüyorum Haksız mıyım tepkilerimde sizce.
Teşekkür ederim şimdiden fikirleriniz için.
Kıyamam yaaa yazık sana bende çok maruz kaldım evlendim eşimde iyi biri ailemle bağlantımı kestim. Eşimin ailesi ilerde şu anda aşırı rahatım.
 
Haklısınız. Bizim toplumumuzda kız çocuğu 20’lerin başlarından sonra elden çıkarılması gereken bir mal(!) olarak görülüyor ne yazık ki, çok üzücü; ama böyle. Kendi isteğinizle evlenmeseniz dâhi, eliniz ayağınız düzgün, hâliniz vaktiniz, durumunuz, işiniz yerinde bile olsa 30’a merdiven dayayınca acaba bir kusuru mu var, alıcısı(!) mı yok dedikoduları yapılıyor, birileri bulmaya çalışılıyor. Elden çıkartılmaya çalışan, aileye yük görülen bir metaymış gibi.

Annenizin bu kadar üstünüze gelmeye, onurunuzu kırmaya tabii ki hakkı yok;fakat değiştiremezsiniz. En iyisi vasıfsız da olsa bir iş bulup, kendinizi o evden bir şekilde atmak.
Aynen öyle ben ise o kafada değilim. Seversem ve sevilirsem evlenirim yoksa kimseye muhtaç olmadan evlenmeden de gayet yaşanılabilir. Şuan amacım kpss kazanıp mesleğime biran önce başlamak.
 
Anneniz küçüklüğünüzden beri diğer çocuklarına nazaran daha yumuşak olduğunuz için sizi kurban seçip yüklenmiş. Şu an bunları söylemesi de geçmiş alışkanlığı. Muhtemelen sizden daha çok sesi çıkan kardeşlerinize bu kadar yüklenmemiştir.

Öğrrncilerime üniversite bitmeden iki yıl önce yabancı dili, son yıllarında ALES ve KPSS yi halletmelerini söylüyorum. KPSS yi kazanamazlar ise bir kez daha deneyip, diğer yıllarda mesleklerine uygun işlerde yarı zamanlı ya da tam zamanlı geçiş yapmalarını öneriyorum. Herkes KPSS ile atanıp memur olmak zorunda değil. Özek sektöre/özel derslere başlamakta geç kalırlarsa tecrübe edinmek için uygun yaş ve beklentide olamazlar. 22-25 yaşlarında bir tecrübesiz çalışan düşük maaşının ve zor çalışma şartlarının altından kalkabilecek gücü kendinde bulabiliyor, kolaylıkla sosyalleşebiliyor ve en fazla iki yıl içinde tecrübe kazanarak, iyi maaş bir maaşa erişebiliyor. Ancak belirli yaşa kadar çalışmamış kişiler özel sektörde kendinden küçük yaşta kişilerin kendisinden daha yüksek maaş aldığı, onun alt pozisyonunda çalıştığı, çalışma saatlerinin yine kendisinden küçük ve tecrübesiz kişilerle uyuştuğu bir ortamda devam etmekte zorlanıyor.

Ekleme: bir özel kurumda çalışan öğretmenlerin çoğu özel ders potansiyelini kurumda arttır. Nitelikli özel okullar haricinde çalışanlar özel derslerde yeterli sayıya çıkardığında ayrılıp özel derse odaklanır.

Yukarıda anneniz sizi kurban seçmiş demiştim ancak çalışma yaşamında ise siz kendinizi kurban bilmişsiniz. Bu noktada bu yaşa kadar çalışma hayatına girmemeniz sizin hatanız olmuş. Kendi oluşturduğunuz bir sosyal çevreniz yoksa da, çalışma hayatına girmeden, bu çevreyi oluşturmanız neredeyse imkansız.
 
Son düzenleme:
X