merhabalar herkese. hiç buraya bunu yazacağımı hayal etmezdim ancak kendi kendime düşünmekten bunaldım. 29 yaşındayım, çocuğum yok, çalışıyorum, 1.5 yıldır evliyim eşimle evlilik öncesinde de 1 yılıık sevgililik sürecimiz oldu. herşey sevgiliyken gayet güzeldi. ancak evliliğimizle beraber sıkıntılar başladı. eşim neredeyse ilk günden ilgisiz davranmaya başladı. birlikte yaptığımız aktivite yok, benimle zaman geçirmiyor, sohbet dahi etmiyoruz , varsa yoksa işi. çok yoğun çalışıyor ama insan 1.5 yılda hiç mi zaman bulamaz yani eşiyle vakit geçirmeye, birşeyler paylaşmaya. işim gereği ben eve geç geldiğim zaman dönüp yüzüme bile bakmıyor. sarılıp öpmez, güzel bir çift laf etmez. gözümün içine bakıp da seni seviyorum bile demiyor evlendiğimizden beri. düzenli bir cinsel yaşamımız yok. bazen 1 ayda sadece 2 kez birlikteliğimizin olduğu zamanlar oluyor. çalıştığı için eve geç saatlerde geldiği, hatta bazen hiç gelmediği oluyor. ben bu durumları istemediğimi kaç kere söyledim. gidip ben sarıldım, ben öptüm. ama bunların sonucunda bana işim bitmeden seninle ilgilenemem, konuşamam, benden ilgi bekleme diyor. sorunları çözmeye bile yanaşmıyor. gerçekten boğuluyorum. evin içinde tamamen yalnızım. yürürken, kahve içerken, tv izlerken , alışveriş yaparken, evi temizlerken, hatta uyurken. hep yalnızım. böyle olsun diye evlenmedim ki ben. çook çook mutsuzum. boşanmayı düşünüyorum. ama onu hala seviyorum. en son bana çok istiyorsan boşanabilirsin ama ben mahkemeyle uğraşamam, onun için bile vaktim yok sadece kendin uğraşırsın dedi. kızlar sizlerden bişeyler duymak istiyorumm .
