10 yaşındaki kızım hırsızlık yapmış

suzi0713 .!.:

Bugun kızım okuldan geldiğinde elinde küçük bir oyuncak vardı. Nerden aldığını sordum arkadaşım hediye etti dedi. İnandım bir saat sonra arkadaşı aradı konuştular benim haberim yok falan dedi. Sordum bunun aynısından kırmızı saçlı vardı onu gördüğüm diye soruyor dedi. Ben görmedim dedi. Yarım saat sonra arkadaşı birdaha aradı kızımda niye yalan söyledim görmedim falan dedi. Sonradan öğrendimki arkadaşım hediye etti dediği oyuncağı meğerse çalmış. Beynimden vurulmuş döndüm kızımdan asla beklemezdim. Sadece neden yaptım kızım diyebildim. Ağladım. Ben anneliği beceremiyor muyum. Suç bendemi. Kızımı kimsenin gözüne bıktırmadım ne isterse yapmaya çalıştım yapamadıklarımın sebebini açıkladım. Kızım bunu nasıl yaptı babasına bende hep konuşuruz maneviyatı aşılamaya çalışırız. Ben ne yapayım şimdi nasıl bir yol izleyim. Şuan öyle üzgünüm ki inanın paramparça oldum.

Genişletmek için tıkla...

Yaşadığınız olay çok üzücü bir durum hiç ebeveyn bu şekilde evladıyla yüz göz olmak istemez.Okul çağında ki bir çocuk bunu yapıyorsa bilinçli olarak çalmıştır ve bu davranış bozukluğudur.6 yaş altı çocuklar etrafında ki her şeyi kendilerine ait olarak görürler.Aslında çalma eğimlerinin altında olumsuz aile tutumları yatmaktadır.Çocuğun ruhsal dünyasında yeterince sevilmemesi dinlenmemesi saygı duyulmaması sözlü fiziksel istismara,şiddette mahruz kalan çocuklarda çalma davranışı eğilimi olur ve bunu gerçekleştirir.Çocuğun çalma şeklide aslında yaşadığı olayı yansıtır.Çocuğunuzun sevdiği şeylerinden mahrum mu bırakılıyor ceza olarak.Yada yaramazlık yapınca elindeki şeye kardeşi ağlayınca çocuğa vermek isteyip yada istemediğini sormadan zorla mı çekiştirip elinden alınıyor.Şimdi ki zamanı düşünürken geçmişte böyle olaylarla karşı karşıya kalmışsa psikolojik olarak etkisinde kalmıştır.

hatırladım ozmanlar kuzenim 7 yasında eczaneden oje almıs izinsiz sonra ananem ögreniyor parasını ödüyorlar. bu tarz seyler yası küçükken olabiliyor.
ona bunun nedenli kötü oldugunu yüz karartıcı suc oldugunu söyleyin . zaten birdaha yapmayacaktır . kendinizde üzmeyin

umuda_yolculuk2005 .!.:

sizin anneliğinizle ilgisi yok, kendinizi suçlamayın.
karşınıza alıp konuşun, yada yardım alın, başka yapılabilecek bişi yok..

bende 7 yaşında, kitap çalmıştım :) aslında çalmakta değil çocuk aklımla, kalabalık bir kırtasiyeydi, parayı uzatıyorum almıyo, önümde çocuklar var, bağırıyorum parası diye almıyo, bende sinirlendim almazsan alma dedim, kitabıda aldım eve gittim ..
şimdi o kırtasiyenin sahibi yaşlandı, bende kocaman kadın oldum, konuşup, durumu anlatıp helalleşmek istiyorum ..

Genişletmek için tıkla...

Almazsan alma
Çok hoşuma gitti anınız:)

pandambenim .!.:

Almazsan alma
Çok hoşuma gitti anınız:)

Genişletmek için tıkla...

:) dün gibi net hatırlıyorum, aynen öyle dedim, hıh dedim almazsan alma.. 7 yaşındaydım, çocukluk işte..
kırtasiye kapandı ama, sahibini bir kaç kere gördüm, gidip konuşmak istedim, çok utandım yapamadım :)
aklımda kuruyorum ama anlatıp helallik isticem :)

Bana yavrunuzun oyuncağı almasından ziyade beni ne korkuttu biliormusunuz..Size yalan söyleyip arkadaşım hediye etti deyip durumu kurtarması..arkadasinida atlattı inandırdı.sadece çalma eyleminden ziyade yalanlari ve inandırıcılığı beni etkiledi.bikere bu kuzucuk çok akıllı annesi.ins güzel yonlendirilmeyle duzelicektir ins

Üzücü bir durum olmuş ama onun henüz bir çocuk olduğunu ve kimi zaman isteklerini erteleyemeyeceğini göz önümde bulundurun. Eğer dürüst bir imaj çiziyorsanız bir anne olarak, sözünüzde duruyor ve vadettiğiniz şeyleri yapıyorsanız, çocuğun isteklerini devamlı ertelemiyorsanız, kendinizi çok suçlamayın. Ama tabi ki sorgulamakta fayda var, bu da hem sizin hem kızınızın gelişimi için bir fırsat olabilir.

Doğru bir tutum sergilerseniz, davranışı muhtemelen tekrar etmez. Çocuğa meseleler izah edilirken, sen dili veya ben dili yerine eylem dili kullanılır.

Mesela, sen aldın, sen suçlusun demek, ders alması yerine, kızgınlık ve öfke uyandırır.

Ben senin yerinde olsaydım, şöyle yapardım demek, hep başkalarını memnun etme isteği kazandırır.

Ama eylem dili, yani yalnızca haraketi açıklamak; oyuncakları başkalarından izinsiz almak yanlıştır hem çocuğu direk suçlamaz, hem de bu davranışın yanlış olduğunu öğretir.

ben oğlumun hatalarını böyle düzeltmeye çalıştığımda, çok büyük oranda gelişme fark ettim. Eskiden inatlaşma yaşıyorduk, böyle konuşunca kendine ya da bana kızmadan yavaş yavaş hatalrını düzelttiğini görüyorum.

http://ademgunes.com/kose-yazilari/16/153/edinerek-ogrenmede-eylem-dili-kullanmak-4

çocuğun empati yapmasını sağlayın.
evde en sevdiği eşya, oyuncak vs her ne varsa, bunu birisi senden habersiz alsa üzülmez misin, ağlamaz mısın gibisinden?

belki işe yarar.

Geri vermesini ve ozurdilemesini soyleyin .Bu durum ona yeterince ders olur .Birdaha yaparsam özur dilemek zorundayım diye düşünür .Hatta sevdigi bir oyuncagi da hediye etmesini söyleyin .Bu epey zor gelecektir .

abartılacak bir şey değil. çocuk küçük hem de ergenliğe yakın. o yüzden hırsızlık değil de hata yapmıştır. burda en önemli nokta sizin bunu fark etmeniz ve peşine düşmeniz. benim bir tanıdık var. oğlu her gittiğimde çantamı soyup soğana çeviriyor. artık çantasız gidiyorum. anne fark etmiyor! aslında etmeli yani. bariz çocuk da farklar var. 3-5 lir harçlık alıyor. her gün değişik saatler takıyor gibi. ki 16 yaşında çocuk. yaklaşık 2 yıldır ben biliyorum yaptığını daha öncesi de olabilir. işte bu hırsızlık sizin ki değil ve kolayca düzeltilir ağlamayın boşuna.

malesef bende o yaşlarda yapmıştım hemde bir kere değil,4 5 kere olmuştur....
benimkinin sebebi sanırım yokluktu,ilgisizlikti.
dükkanımız evimiz arabamız olmasına rağmen babamın ileri hep kötüydü hep ''sonra alırız...''dendi.
hiç unutmam 7 yaşlarımdydım.
büyük bir alışveriş merkezinde alışverişe gitmiştik.çokça da alışveriş yapmıştık.
bir bebeği öyle çok beğendim ki...küçücüktü ve bir kutuda yatağı taraği vs vardı.
annemler sepete koydu hatta kasadan da geçti...
arabaya bindik tabi ben öyle mutluyum ki gözlerimi kutudan alamıyorum.
sonra birden annem aldı kutuyu elimden ve geri verdi...
gözlerim dolu dolu oldu.sinirimden üzüntümden ağlayamamıştım bile.
(o sebepledir ki kızımın her istediğini almasamda gözündeki ışıktan anlıyorum gerçekten istediğini.çünkü kendimdeki o ışığı hiç unutmadım....kızımın öylesine mi istediğini yoksa gerçekten mi istediğini anlıyorum...)
26 yaşındayım ve ben o bebeği hala unutamadım.....
ben ailemde hata olduğunu zamanla farketmeye başladım.
kimse evde beni kaale alıp da neden alamadımızı anlatmazdı.
ya oyunla kandırırlardı ya da hiç almazlardı.
keşke bana anlayabileceğim bir dilden anlatmayı deneselerdi ve gerçekten ilgilenselerdi.
malesef ki annemin tek gündemi kaynanasıydı babamınsa iş..
bence bunlar etkili oldu benim hırsızlık yapmamda...
uzun uzun anlattım ki sizde de bu yönde bir eksiklik varsa tamamlayın diye.

ben çocukların her istediğinin alınmasına karşıyım,kızımla bir yere gittiğimizde her istediğini almam.ağlasada almam.
ama benim annemden farkım şu ben eve geldiğimizde ve kızım sakinleştiğinde ona neden almadığımı anlatıyorum.
yani çocuğumun zihninde boşluk bırakmamaya çalışıyorum.almıyor ama neden? sorusuna maruz bırakmadan anlatıyorum.
ama yukarıda da dediğim gibi çocukluğumdaki o ışıltıyı kızımında gözünde görmüşsem alıyorum...

bilemem.kızım şimdi 3 yaşında belki okula başlayınca bizde yaşarız bu sorunu,inşallah olmaz ama olursada
kızımı dövmek,cezalandırmak,bağırmak yerine önce oturur bi düşünürüm.Ben nerde hata yaptım?
annem bunu hiç yapmadı.benim çocuk olduğumu,onun yansıması olduğumu düşünmeden beni ezdi...
bu yüzden sizde önce oturun bi düşünün acaba bi yerlerde hata mı yaptık diye.
ha illa sizin hatanız olacak değil,çocuk işte yapadabilir bu dönemde.ben sadece benim yaşaığımın çocuklukla ilgisi olmadığını anlatmak istedim.
ha eğer çocukluksa bile bunu mutlaka engellemek adına önlemler alın.daha fazla vakit geçirin,davranışlarınızla eğitin çocuğunuzu...

suzi0713 .!.:

Bugun kızım okuldan geldiğinde elinde küçük bir oyuncak vardı. Nerden aldığını sordum arkadaşım hediye etti dedi. İnandım bir saat sonra arkadaşı aradı konuştular benim haberim yok falan dedi. Sordum bunun aynısından kırmızı saçlı vardı onu gördüğüm diye soruyor dedi. Ben görmedim dedi. Yarım saat sonra arkadaşı birdaha aradı kızımda niye yalan söyledim görmedim falan dedi. Sonradan öğrendimki arkadaşım hediye etti dediği oyuncağı meğerse çalmış. Beynimden vurulmuş döndüm kızımdan asla beklemezdim. Sadece neden yaptım kızım diyebildim. Ağladım. Ben anneliği beceremiyor muyum. Suç bendemi. Kızımı kimsenin gözüne bıktırmadım ne isterse yapmaya çalıştım yapamadıklarımın sebebini açıkladım. Kızım bunu nasıl yaptı babasına bende hep konuşuruz maneviyatı aşılamaya çalışırız. Ben ne yapayım şimdi nasıl bir yol izleyim. Şuan öyle üzgünüm ki inanın paramparça oldum.

Genişletmek için tıkla...

Bnde ilkokul 1 de arkadşmn kalemtraşını eve getrmişim. Valla çaldım mı yoksa değiştk mi hatrlamıyorum. Babamdan iyi bi dayak yemiştm ilk ve son olark. Hala unutmam. Ama dayak tabikide çözüm değil. Hele şimdki çocuklara hiç değil. Güzellikle konuşulunursa yani yüzüne vurmadan bu durumu halledilir inş. Aileler ne kadr güzel yetştrmeye çalışsada olabiliyor böyle şeyler. Siz çok üzülüp utanç içine girmeyin sakın. Bunu çocuk gelişimi tarzında kitaplardan bilgi edinerek yada bi uzmndan nasıl bi yol izlenr öğreneblrsnz

İlkokul çocuklarında olabiliyor böyle şeyler. Yaptığının yani izinsiz almanın hırsızlık olduğunu bence o da biliyordur. ama çocuklar bu tür şeylerin sonucunu kestiremedikleri için düşünmeden o anki içgüdüleriyle hareket ederler. Suçlayıcı olmadan; bazı şeyleri çok isteyebiliriz ama izinsiz almamız hırsızlık olur ve bu çok kötü bir şeydir insanların güvenini kaybederiz, başka bir eşyaları kaybolduğunda da biz almasak bile yine bizi suçlarlar. Arkadaşının güvenini kaybetmek istemezsin o yüzden aldığın şeyi geri ver. Şeklinde konuşmalısın, yalan söylediğinin anlaşıldığını bilmeli ve biraz mahcup olmalı ki tekrar yapmasın, üzerini kapatmak için yalan da söylemesin.

öyle normal bi durum ki.. benim kızım da yaptı kaç kere. çok üzülünce öğretmeni beni teselli etti çok doğal bişey olduğunu. arkadaşım verdi dediyse öyleymiş gibi hareket edeceksiniz dedi. hiç yüzüne vurmadım , mahçup etmedim.. şimdi bitti... verilen aşırı tepkiler yalanı sürdürmesine neden oluyor

bende küçükken bir komşumuzun evindeki biblo köpeği çok beğenip almıştım. annem hemen farkedince geri çıkartıp özür dileterek vermişti. şimdi sizin kızınızı götürüp arkadaşından özür diletmeniz olmaz çünkü karşıdakide bir çocuk ve bir büyük gibi düşünemeyeceği için kızınızın daha fazla yara alması olası gibi. umarım bir orta yol bulabilirsiniz...

her çocuk o yaşlarda yapmıştır , ama bir pedagogla göürüşsen iyi olur önunu kesmış olursun canımm

o yaşlarda oluyor
bende yaptım o yaştan daha küçükken
arkadaşlarımda
ama sonra geçiyor siz mutlaka uyarın anneliğinizle alakalı değil inanın o zaman hırsızlık kavramını çok anlayamıyor çocuklar eğlence olarak heyecan olarak görüyor
biz öyleydik
hırsızlık değil eğlenceliydi adının hırsızlık olduğunu falan bilmezdik

Burayı okuyan küçük yaşlardaki bir çocuk , " ha demek yapmayan yoktur " deyip yaptığı eylemi hoş görebilir.
Bence verilen örnekler doğru değil.
Varsa bile örnek vermek doğru değil.

Evet bir defaya mahsusta olabilir , ancak bu devamlı hale de gelebilir. Gizliden almanın yanında yalan da var çünkü.

Anne babanın tepkisi çok ince olmalı ve takibi sağlanmalı.Okul arkadaşlarıda bunu duymamalı.

ortada ağlayacak bişey göremedim. kriz yönetimini beceremiyo gibi bi halin var.

Benimde sakız çalmışlığım var çok şükür hırsız olmadım  çocukluk işte öğreniyorsun tecrübe ediyorsun sorguluyorsun ve büyüyorsun

Benim sicilim baya kabarik
Babannemin cuzdanindan her gun 1 lira calardim, okula gitmemek icin aglayan kardesime rusvet olarak topkek almaya.
Sonra kendi is yerimizin kasasindan ufak tefek asirdiklarim da olurdu. Bi kere de toto calmistim marketten. Ama tadini cok merak ediyordum, hic yememistim. Bu 3unu hic unutmuyorum nedense. Su an cok sukur oyle bir durumum yok :)
Cocuklukta oluyor yani, yikilacak bir durum yok bence. Fazla sert davranmayin derim.