Okuyorum okul hayatına bir tık geç başladım bu sene okul bitecek inşallah ama onlisans dgs ye gireceğim bu sene de deneyeceğim ama nasip elimden geleni yapıyorum eğer olmazsa seneye de deneyeceğim aynı şekilde ama şu var ki evde durdukça tabiki çevrem bana cephe almış gibi hissediyorum onlarda haklılar 3 sene bomboş geçti benim için üniye geç basladim suanda evdeyim ama eskisinden azimli biriyim çok olmasa da bazen benden bir şey olmaz diyorum çünkü kendimi bir türlü toparlayamıyorum okul konusunda hep erteliyorum insanlara hak veriyorum hayat böyle geçmiyor bir yandan da şimdi cabalamazsam ileride pişman olmaktan korkuyorum kafamı duvarlara vurmaktan kendime gelemiyorum asla gelemiyorum çevrem haklı akrabalarım haklı onlar da beni düşünüyor çalış okul yapmıyorsun en azından birikimin olsun diyorlar he ama bu akrabalarım ne garipse okul okurken bile bana bu kadar akıl vermedi sınav sonuçları geliyor elime sonra her ağızdan bir ses çıkıyordu sadece sınav zamanı elime bakan insanlardı neyse çok fazla zaten okul konusunda her konuda dalga konusu oldum o yapamaz edemez beceremez şunu yapamaz bunu yapamaz her zaman mutlaka laf sokuldu 20 yaşında da böyle bu 18 de de böyleydi benim nedense sürekli beceriksiz biri olduğumu sadece ders için değil her konuda böyle düşünüyorlardı yinede hırs yapamadım yinede kendime gelemedim aptalım.. şuan elimde imkanlar var ama yaşım gidiyor zaten 22 de okula başladım dgs ye gireceğim eğer bu sene dgs olursa 26 gibi olmazsa 27 gibi okulum bitecek ama elimde birikim yok para yok her anlamda 0 ım acaba bir kaç sene okulla uğraşmak yerine çalışıp biriktirsem mi diye düşünüyorum yoksa böyle devam etmezsem mi çok aradayim gerçekten kararsızım
