2.çocuk şart mıdır ?


Hahah ay hayal edebildim ya ben de kardesim ilk dogdugunda 'ayy bu cok cirkin ya' demisim

sonra oyuncak bebek niyetine severdim, uyutmaya calisirdim
 
ben tek büyümek isterdim ama olmadı cok zor günler yasadım manevi anlamda etkileri hala sürüyor gecmeyecek biliyorum da.. kardes konusu kafamda bu kadar net aslında kötü tecrübemden dolayı ama yine birşeyler kafayı bulandırıyor bende gelgit yasıyorum yapsam mı diye ..ama su insanların tek olmaz ısrarcılığını anlayamıyorum cünkü bu dünyanın binbir türlü hali var yasayan bilir yasamayan konusur.. eger yalnız olsaydım eminim cok baska bir insan olacaktım o kadar kötü tecrübelerim var kardes her zaman can olmuyor yani ..
 

Düşündüklerin gayet normal bence ve çok haklısın. Ben daha ilk çocuk için cesaret edemez, bu saydıklarının tamamını düşünürken, senin bunları ikinci çocuk için düşünmen normal geldi bana. Lütfen ordan burdan, çevreden, kocadan gelen ısrarları bir tarafa bırak. O çocuğu taşıyacak, doğuracak, onunla en çok ilgilenecek olan sensin. Eğer gerçekten hazır hissediyorsan ve istiyorsan yap bunu.

Manevi sebeplerine hiç değinmiyorum. Onlar senin kendi içinde halledeceğin şeyler. İki nokta var yorum yapabileceğim sadece.

Birincisi mali müşavirlik meselesi. Eğer aklında bu varsa zorlu bir sürece hazırlanmalısın. Hem maddi hem zihinsel hem de fiziksel olarak zorlu bir süreç. Tamamlayana kadar en az 15-20 bin harcayacaksın. Çok çalışman gerekecek. Ben sınavları çok rahat geçtim diyen birini duymadım daha. Bu şartlar altında bir bebekle mümkün değil ilgilenemezsin. Yani ya bebek ya mali müşavirlik. Ama o belgeyi aldıktan sonra yaşam standardın tamamen değişecek. Evini çok rahat alabileceksin. Belki kızın devlet okulundaysa eğer özel okula gönderebileceksin. Bunları göz önüne alınca yeni bir bebek kızının yaşam standardını çalacak.

İkincisi maddi meseleler. Yukarıda zaten değindim buna ama biraz daha açayım. Öncelikle maddi durumu düşünmen abes değil. Düşünmek zorundasın, bu konuda kendini suçlama. Bebekler kısmetleriyle gelmiyor. Karnını doyurmak, bezini almak mesele değil ki. Bunun 15-20 yıl sonrası da var. İki çocukla daha evin bile yokken, henüz kendin için yatırım yapmamışken çocuklara yatırım yapamazsın. Yurt dışında okumak istese mesela maddi olarak yetemeyebilirsin. Biz dört kardeşiz. İyi ki varlar o ayrı mesele. Ama bazen düşünüyorum da abim (en büyüğümüz) tek çocuk olsaydı hayatı ne kadar farklı olurdu diye. Mesela, sırf çalışıp ablamı üniversiteye göndermek için açıköğretim okumak zorunda kalmazdı. Ben üniversitedeyken bana gönderdiği parayla çok rahat ev kredisi ödeyebilir, çok daha önce ev sahibi olabilirdi. Ya da kendi kızını ilkokuldan itibaren koleje gönderebilirdi. Biz onun standartlarını çaldık. Onun yapabileceklerini elinden aldık. Gözlerim doldu yazarken. Bunu bazen dile getiriyorum, çok kızıyor bana.

Dediğim gibi canım, kimsenin fikri önemli değil. Senin fikrin önemli. Kendini hazır hissediyor ve gerçekten istiyorsan düşğn ikinci bebeği. Yok tam tersiyse allah kızıma uzun ömür, sağlık versin de geç. Tek çocuk olmak o kadar da korkunç bir şey değil.
 
ay o geri kafalıları bi unut 3çok yapın diyen bir toplum olduk artık ha isteyen tabiki yapar ama kimseyide zorlayamazsın bütçen uygundu değilmi kimin umrunda ben bile düşünmüyorum ev alalım ozaman bakarız diyorum eşim çok istiyo ama maşallah hiçbirşeyden eksik kalmıyor.oğluna çok düşkün ama bebekken çok zorlandım oynamak dışında bi yardımı olmadı.bide çalışmayı düşünüyorum zaten kimseye emanet edemiyorum oğlumu o yüzden 7yaşına gelmesini bekliyorum çalışıcam
 
Teşekkür ederim degerli yorumun için

benim çevremde de bolca sorumsuz baba örnekleri doluydu..

Eşim onların aksine çok ilgili bir baba

Zannediyorum ben rahatıma düşkün bir kadınım ve gözüm kesmiyor

Kendine haksızlık etme keyfiyet değil bu saydığın sebepler
Her zaman insanın bir kardeşi olmalı derim ama kardeşten daha önce olması gereken sağlıklı bir anne bence
Ruh sağlığı yerinde, çocuğuna ve kendine gülümseyebilen bir anne hayattaki en önemli hazine
Biz dört kardeşiz, annem bizi tek büyüttü nurda yatsın her zaman duacısıyım ancak bir de gerçekler var
İşe, eve, çocuklara yetmeye çalışan, gün yüzü görmemiş tabir edilen bir kadındı annem ve bizi büyütürken her zaman doğrularla büyütmedi. Öfke nöbetleri, dayak, ondan korkumuz hepimize farklı yansıdı. Daha geçen gün ablamla konuşurken bunu tartıştık, üzerinden 30 yıl geçti ama hala ablamı kemerle dövdüğü günü aklımdan atamıyorum, çok sevmeme rağmen annem denince aklıma ilk bu geliyor.
Kardeş güzel şey ama hiç hayatına vakti olmamış, yapmak istedikleri yarım kalmış, sürekli yorgun, sürekli öfkeli bir anne hiç güzel değil. Endişelerin ve tepkilerin abartı değil, sorumluluk sahibi bir insanın düşüneceği şeyler. Doğururum nasılsa bir şekilde büyür diye düşünmek bu kezde büyük çocuğa haksızlık. Vücut senin, hayat senin gönlün nasıl istiyorsa öyle yapmalısın
 
kontescim ,ben de tek çocukta kalanlardanım biliyorsun..ilk çocuğunuz zor büyüten anneler genelde 2. konusunda çok temknli oluyor.hele ki çalışan anne ise..
özellikle bebek yeni doğduğunda bakıcı sorunu,hem işe,hem çocuğa,hem eşe yetişmeye çalışırken kendini hırpalama durumları,sağlık sorunları derken bir şekilde çocuklar büyüyor..biz de yeni yeni rahat etmeye başlıyoruz.okula başlıyorlar,bakıcı sıkıntısı azalıyor,gece uyumaya başlıyorsun,kendine vakit ayırabilyorsun..ve kendin için yapacağın şeyleri 10 dk ya sığdırmak zorunda kalmıyorsun..(yaşayan bilir)
ben 2.çocuğu sadece kendin için yapmalısın eğer istiyorsan diyorum..ne kızın kardeşsiz kalmasın diye,ne eşin öyle düşünüyor diye,ne de mahalle baskısından...
evet kardeş iyidir güzeldir,candır,ama maddi manevi 2. çocuğu kaldıramaycaağını hissediyorsan,gerekli de değildir.
bak benim bakıcı gitti bir anda..sebepsiz yere neredeyse..mecburen tüm gün okula veriyorum şimdi..maddii manevi zorladı bizi bu durum..tüm gün okul fazla mı gelecek,nasıl alışacak,çok mu yükleniyorum çocuğa vs gibi deli sorular aklımda kalbimde..2.çocuğum olsa nasıl kalkacaktım altından?
o yüzden 2. çocuk meselesi tamamen kişye özel..sen kendin için doğru zamanı bilirsin..tek çocuk olunca hayatta yalnız kalacak diye bir durumu da kabul etmiyorum,kardeşi olsa yalnız olmazı da..
çok yazdım seni de öpüyorum
 
kontescim ben kızıma süpriz hamile kaldım hamileliğim rahattı ama doğumumda yaşım küçük olduğundan çok çektim kv ile oturuyordum büyütürken büyük sorunlar yaşadım herşeye burnunu soktu nasıl büyüttüğümü anlamadım kızımın kabızlık sorunu vardı 9 ay hiç uyumadım desem yeri sürekli ağlardı nerdeyse tövbe etmiştim 2. çocuğa aklımdan sildim yanıma yanaştırmıyordum..kızım da büyümüştü rahatlığın tadını almıştım..
kızımın rahatsızlığından sonra eşimle konuşurken bize bişi olsa kızım yalnız kalır diye düşündük....eşinin dediği çok doğrıu kimse kardeş gibi olmuyor.... ve karar verdik yapmaya kendimi nasıl alıştırdım bilmiyorum ama artık bizde özlemiştik sanırım ablam o zamanlar bize gelmişti 2 ay kaldı bebeği vardı 6 aylık onun da etkisi oldu.....
hamile kaldığımda kızım 7.5 yaşındaydı....şimdi bi oğlum oldu....hamileliğim iyi geçti şükür ama şu test soınuçları felan beklemesi insanı geriyo....ama şimdi doyasıya bilinçli büyütüyorum eğlene eğlene.......afedersin evi b.k götürse umrumda değil.....açıktan üni okuyorum o biraz zorluyo amaaan napim oğlumun ayları benim için herşeyden önemli.....eşimle şimdi sanki tam bi aile olduk ......
şimdi oğlum 10.5 aylık kardeşin olsa dediğimizde istemem diyen kızım ki biraz soğuk kişiliği vardır...şimdi kardeşini kucağında bana getiriyo anne şunun suratına bak ne tatlı değil mi diyo..... yani bi olsa kabul edersin hatta ben sevinirsin iş karar vermekte..... insan istedikten sonra yapamayacağı şey yok..... bence 2. bi çocuk gerekli...
3 lüxe giiriyo ben cartayı çektim darısı sana ..... rabbim isteyen herkese tattırsın....
 
Bence 2. çocuk şart değil.
Evet, kardeşler arkadaş gibi oluyor. Kimseye anlatamadığın şeyleri ona anlatabiliyosun ama her kardeşlik ilişkisi de mükemmel olmuyor.
Ayrıca tabi ki kendinizi de düşüneceksiniz, kendinize de zaman ayıracaksınız. 2. çocuğu yapınca ya mutlu olmazsanız, o zaman ne olacak? Bir de maddiyat bu konularda en önemli şeylerden biri bence. Bu devirde çocuk yetiştirmek kolay mı?
Benim bi arkadaşım var, kardeşi vardı. Bir gün annesi, babası ve kardeşi trafik kazası geçiriyor, hepsi ölüyor. Geriye bi tek arkadaşım kaldı. Böyle acılar da var bu hayatta, sıralı ölüm diye bi şey yok ki...

Siz nasıl mutlu olacaksanız öyle yapın, önemli olan önce kendinizi hazır hissetmeniz.
 
Bende tek çocuğum ve açıkcası hiçbir zaman kardeş eksikliği hissetmedim, arkadaşlarımın aakrabalarımızın kardeşlerine özenmedim. Annemler 5-6 yaşlarımdayken sürekli soruyorlardı kardeş istermisin kızım diye ve cevabım herzaman netti - Hayır - :)Bunda belkide annem ve babamla arkadaş gibi büyümemin etkisi vardır, hiçbir konuda beni yalnız bırakmadılar, kısıtlamadılar. Yani hiçbirzaman kardeşim olsada şuraya gitsek, şunu anlatsam gibi bir sıkıntıyada düşmedim. Bence bu kardeş isteme birazda ailenin eksikliğinden kaynaklanıyor. Biz öldükten sonra ne yapacak diye düşünebilirsiniz ancak ilerde herkes evini barkını kurduktan sonra kim kime yardım ediyor ki, herkes evine çekiliyor artık. Eskiden olan bağlar şuanda ne aile ne de akrabalar arasında var. Velhasıl kelam kendinizi zorundaymış hissetmeyin. Tek çocuk olmak bana göre mükemmel. Ancak yinede savunduğum düşüncenin tam akside olsa şunu göndermeden duramayacağım ; https://m.youtube.com/watch?feature=youtube_gdata_player&v=84DLT4yRcy4
 
ayyy paylaşıma bayıldım ya....benim kız da gazze haberlerinden bayağı etkilenmişti o da kardeşime bişi olursa diye aynı bu sahne nasıl ağlamıştı.....canlarım ya
 
ayyy paylaşıma bayıldım ya....benim kız da gazze haberlerinden bayağı etkilenmişti o da kardeşime bişi olursa diye aynı bu sahne nasıl ağlamıştı.....canlarım ya
Benimki kardeş değilde, bebek sevgisi ama galiba Moralim bozulduğunda bunu izliyorum okadar iyi geliyor ki, içim kıpır kıpır sevgi doluyo resmen
 
bende ikinci çocuk olmalı mı olmamalı mı diye kararsız olanlardanız. ama son bir ayda fikrim değişti. olmalı. parkta bile kardeşler daha eğlenceli oynuyor. birbirlerine yetiyorlar.ama benim kızım hep bi çocukların arasına girmeye çalışıyor.

birde geçenlerde bir film izledim. şehri tsunami vuruyor.3 kardeşler. 2 kardeş birlikte kurtuluyorlar.diğer kardeş tek başına krtuluyor. çok zorluk yaşıyor tek başına. sonra bir araya gelip öyle bi sarılıyorlar ki ağla ağla içim çıktı. dedimki kardeş şart.
 
kardes bence sart.
kardes yok demek akraba yok demek.
oglum 2.5 yasindayken olacak kardesi.
aralarinin nasil oldugu da anne babaya bagli bence.
insallah birbirlerine kenetlenmis mukemmel kardesler olurlar.
bu arada ben de ehliyet icin ders aliyorum , kursa yazildim esim oglana bakarken aksamlari gidecegim. hamilelikte yapmam gerekenleri yapayim dogurunca bir sure pek bir zamanim olmayacak.

ancak istemiyorsan da kardes sart diye yapma. senin psikolojin daha onemli. kendini hazir hissetmeden sirf kardesi olsun diye yapmak herseyi daha da kotu hale getirebilir.
 
Bence de olmalı 2. Çocuk
Benim bir tanecik erkek kardeşim var iyiki de var
Ben onunla çok derdimi paylaşamam anneme anlatırım daha çok ama o bana anlatır hep
Sevgisini dillendiremese de en ufak bir şeyde dertlenir benim için
Bazen de keşke bir de kız kardeşim olsaydı derim
Çünkü gerçekten kardeş bambaşka
Allah kardeşimin yokluğunu göstermesin
Onsuz kolun kanadın kırık olurum herhalde
 
6 yil tek cocukluydum.oglum herseyimdi hic gerek duymadim hatta isteyenleri terslerdim.saga sola kacan cocuklulari gorunce icim daralirdi.

aynen saydiklarinizi dusunurken tereddutle kizima hamile kaldim.kizim dunyaya gelince anladim ki oglum yazsa kizim bahar.

tekken ikinci fikri cok uc geliyor haklisiniz sanki yasam kalitesi dusecek gibi ama oyle olmuyor istisnalar vardir muhakkak.
ikinci cocugun iyi yonlerini tek cocukluyken silip atardim.anladim ki ikinci olmadan anlasilmiyormus.

benim surpriz sekilde 3. Bebegim de oldu.
2 maximum iken 3. Buyuk şok oldu 1.5 yasinda ama hala soktayim :)

Ben de 30 um.evdeyim.
yerle yeksan edilecek annelik yapmamak icin cabaliyorum.her hafta sinemalarina gezmelerine goturuyorum.tatil oldugu icin hafta icide bolca gezip eglenebiliyoruz.
oglum 5. Sinifa gecti kizim gecen yil krese basladi.bu yilda gidecek insallah.
3. Onlarin diyalogunu biraz cekemese de arayi buluyorum.

3. Cocuk icin engellenme hayati erteleme tabirleri gecerli olabilir ama 2. oyle degil.


En onemlisi sizsiniz.ne istedigini insan bilmiyor bu donemde ama mantiginiza oturtup herseyi hayal edip kalbinizin agirlik verdigi yone gidin.
bir cok yorumunuza denk geldim sitede.eminim dogru karari verirsiniz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…