Ama ev insanin mahremidir. Ben cok utanirim. Her zaman misafire hazir olmaz ki. Kimi zaman kirli olur daginik olur kimi zaman ikramlik bir seyi olmaz. Belki hastadir. Yorgundur. Canı sıkkındır. Yalnız kalmaya ihtiyaci vardir. Evinde, en rahat edecegi yerde bir insani kendi plani disina cikmak durumda birakip rahatsiz etmek istemem.
Sizin cevrenizi bilmiyorum. Benim cevremde kimse ne olursa olsun "musait degiliz gelme" demez. Mecburen gel derler.
Ben de yakinlarimi ozlerim. Gorusmek isterim. Ama musait olmayabilirler. Bir cogu musait degilim gelme diyemez.
Bu yuzden gorusmek istedigimde ya disarida bir plan yapar davet ederim. Ya da kendi evime davet ederim.
Bugun musait degiliz ama x gun veya y gun gelebiliriz size uyar mi diyorlar. Ama gercekten diger turlu nolursa olsun gelme diyemiyorlar. Gel diyorlar. Emrivaki yapmisim gibi geliyor.
O yuzden artik davetsiz gitmiyorum.
Mesela sizin kardesiniz hic "yalniz kalmak istiyorum gelme bugun" der mi? Benimki asla diyemez.