Bazı konularda suçlu olduğumu ve eşimin üzerine dün biraz fazla gittiğim için sarılmasını bekledim ama şiddet tabiki affedilir değil hasta falan değiliz sadece çok yıprandık sinirlerimiz yıprandı sağlıklı düşünemedik öfkeyle yargılamadan yazarsanız sevinirim .
Bazı konularda suçlu olduğumu ve eşimin üzerine dün biraz fazla gittiğim için sarılmasını bekledim ama şiddet tabiki affedilir değil hasta falan değiliz sadece çok yıprandık sinirlerimiz yıprandı sağlıklı düşünemedik öfkeyle yargılamadan yazarsanız sevinirim .
Seviyorum oda beni seviyor ama evliliğimin 6. Ayından beri dayak yiyorum susuyorum muhattap olmayım tamam tamam deyip geçiştiriyorum ama yinede dayak aymak için sebep buluyor hastalık olmuş onda psikiyatri ye gidelim diyorum bak öfkeni kontrol edemiyorsun diyorum yok gitmem erkek Ada'm gider mi diyor ne laf dinliyo ne de tersi oluyor artık bende kendimi korumak için arsız oldum o bana vuruyorsa bende polis çağırıyorum hemen korksun diye artık yoksa Can'ım elden gidecek ...Off şiddetten sonrasını okumadım.
İntihar edeceğine boşanın , ikinizde kurtulun.
Böyle hayat mı geçer ya.
Ben zaten yok demiyorum ama ne olursa olsun ben ne yaparsam yapayım dayak aska affedilir değil ben dayak yiyo üstüne sarılıp adım ATA'ma.m yani benim açımdan da empati yapın 3 yıllık evlisiniz ve severek evlenmişsiniz eşim iyi bi insan ama dayak atma huyu var annesi de babasından böyle görmüş böyle yetişmiş bunu değiştiremiyorum boşanmak çözüm değil bunu da biliyorumSuçlu olduğumu bilip sarılmasını bekledim diyorsunuz işte saçma olan kısım o.
Suçlu olan adım atar, sarılır falan genelde :)
Hanımefendi kolay evlilik yoktur bence hepimiz belli başlı sıkıntılar yaşıyoruz.
Mühim olan sıkıntılar karşısında takınılabilen sakin tavırdır.
Onu takınamayıp kendinizi herkese reklam edecek hale getiriyorsanız sağlıklı olduğunuzu
iddia edemezsiniz.
Ortada ciddi tedavilik bir durum var.
Bazı konularda suçlu olduğumu ve eşimin üzerine dün biraz fazla gittiğim için sarılmasını bekledim ama şiddet tabiki affedilir değil hasta falan değiliz sadece çok yıprandık sinirlerimiz yıprandı sağlıklı düşünemedik öfkeyle yargılamadan yazarsanız sevinirim .
Seviyorum oda beni seviyor ama evliliğimin 6. Ayından beri dayak yiyorum susuyorum muhattap olmayım tamam tamam deyip geçiştiriyorum ama yinede dayak aymak için sebep buluyor hastalık olmuş onda psikiyatri ye gidelim diyorum bak öfkeni kontrol edemiyorsun diyorum yok gitmem erkek Ada'm gider mi diyor ne laf dinliyo ne de tersi oluyor artık bende kendimi korumak için arsız oldum o bana vuruyorsa bende polis çağırıyorum hemen korksun diye artık yoksa Can'ım elden gidecek ...
Ben zaten yok demiyorum ama ne olursa olsun ben ne yaparsam yapayım dayak aska affedilir değil ben dayak yiyo üstüne sarılıp adım ATA'ma.m yani benim açımdan da empati yapın 3 yıllık evlisiniz ve severek evlenmişsiniz eşim iyi bi insan ama dayak atma huyu var annesi de babasından böyle görmüş böyle yetişmiş bunu değiştiremiyorum boşanmak çözüm değil bunu da biliyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?