okurken bazı anılaırm gözümün önünden geçti bahirecim... asla geri dönmek istemediğim günler. cin olmadan adam çarpmaya çalışmış ahmak.
ben çalışırken gelir gelmez bana riskli bi iş vermişlerdi. yapılmayacak (o güne kadar yapılamamış) rektöründen tut da maliye bakanına gösterilecek kadar büyük bi çalışma. riskli de aynı zamanda. ben de bilmiyorum tabi böyle oldugunu. yapacaksın dediler tamam dedim. işin içine girince anladım ne oldugunu ama tamam dedim diye pes etmek olmazdı. Allahın izniyle üstesinden geldim. bağlı oldugum kadın şok oldu. yıkamalar, yağlamalar... sonradan ögreniyorum rektörümüze kadar herkese çalışmayı kendinin yaptıgını gecesinin gündüzüne kattıgını söylemiş.
delirdim tabi ama ne çare.
sonra bana iş vermemeye başladılar.bildigin boş boş oturuyorum.
böyle olmaz dedim kendi kendime iş çıkardım.
rektör hoca duymuş bu çalışmayı,asistanı söylemiş, geldi bakayım dedi. burda iş vermeden yapan biri dedi, aferin kızım ellrine sağlık,destekliyorum filan dedi onların içinde. adam çıktı yarım saat sonra ne benim iki yüzlülüğüm kaldı ne güvensizligim. kendimi öne çıkarmak için kimbilir neler yapıyormuşum.
bu yazdıklarım yüzde biridir belki.
ahh bahirecim ah....
aynı oldugu iddaa ediliyor kaptanım ama şüphe uyandırıyor bence de.