Korku değil. Yani korktuğum kısmı sancı bölümü değil. acayip bir cesaret var hatta üstümde. Ben eskiden aşı bile yaptıramazdım. Tansiyonum (korkudan) beni bayıltacak derecede düşerdi. Doruk' un gelişiyle birlikte tamamen gitti bu korkum. Şimdi aç karnına, ayakta, oturarak hatta bakarak kan verebiliyorum, hiç bişi olmuyor. 6 yaşımdan beri bayılırdım ben. Bunu aştım ya, her şeyi aşabilirim.
Sezaryen istiyorum çünkü, etrafımdaki arkadaşlarımdan 7-8 tanesi (spinal: belden uyuşturmalı) sezaryen oldu ve çok çok rahat ettiler. Hemen ayaklandılar, emzirmeye başladılar.. 2 tanesi normal doğurdu ve pek çok sorun yaşadılar. Hatta normal doğum için "enayilikmiş" dediler.
Önümdeki örnekler böyle olunca normal doğum pek çok açıdan (sancı, dikiş... ) pek hoş gelmiyor. Normal doğumdaki dikişleri yüzünden 2 arkadaşım 20 gün yataktan kalkamadılar mesela.. E diğerlerinin dikişi 7 kat altta ama aynı gün kalktılar ??
Sağol canım. muccuk