öncelikle burada 9 ay boyunca o kadar mutlu bir paylaşım yaşattığınız için bütün arkadaşlarıma dolu dolu teşekkür ederimmm
bilen bilir artık her gün oğluşum gel oğluşum gel diyerekten hem sizin hemde oğlum mertin kafasını şişirip durdum:) geçen hafta cuma günü kontrole gittim doktor 1cm açılmam olduğunu ama sancılarımın çok olduğunu söyledi her an doğurabilirisin yarın tekrar gel dedi cuma günü bende tık yok çok rahatım yarın doğurmam pazartesiye kaır diyrekten takılıyorum cumartesi günü sabah tekrar doktora gittik açılmam aynı 1cm ama bebeğin kalp atışlarında çok fazla düşme gördü doktor bu şekilde seni hiç biryere gönderemem mecbur yatışın yapılacak dedi neyse yatışım yapıldı sancı odasının yolunu gösterdiler içeri birtek ben girebiliyorum eşimi ve kaynanamı öptüm içeri girdim benim aileden kimse yok çünkü ben pazartesi doğuracağım :))) neyse içeri girdim saat 12,00 odada 1 kişi daha var ama ne siz sorun ne ben söyleyeyim böyle bir bağırma böyle bir ağıt ne duydum nede gördüm( bende ne moral kaldı nede başka birşey başladım ağlamaya neyse ebe geldi suni cancıyı verdi ayriyetten nts bağlıyım bebeğin kalp atışına bakıyoruz düşmeye devam ederse direk sezeryana gireceğim
aradan saatler geçti bende hafif sancılar geliyor ama bağıracak kadar değil doktor geldi baktı açılma yok daha ama bebeğin kalp atışlarıda kötü değil beklemedeyiz derken yan yataktaki kadın doğurdu allahtan çabuk ve kolay bir doğum oldu o kadar bağırmaya tabi ben görmedim başka oda da doğurttular saat 16:30 a kadar ben güle oynaya devam ettim derken açılmam 5 cm olmuş sancılar vuruyor karından dedim bakın ben epidural olacağım anstezi uzmanını çağırın ebe dedi doktora sormadan birşey diyemem bazı doktorlar istemiyor eee mesayi bitince benim doktorum gitti nöbetçi doktora kaldık o doktorda tama yapalım ama nts tekrar bağlan bebeğin kalp atışlaını tekrar kontrol edelim dedi bana ninni gibi gelen nts sancı anında pekte öyle bir his uyandırmıyor ne yazıkki kıpırdayamıyorsun kalkamıyorsun öylece kala kaldım sancı bir giriyor bir çıkıyor ama artık bendede bağırma havaları geldiii bağırmak güzel birşeymiş anladım :))))))) neyse ben diyorum anestezi uzmanı nerde ebe diyor başka hastanede çağıracağım nts normal çıktı neyse ben biraz daha sesimi yükseltince ebe geldi açılmama baktı saat 18:20 çivarı ooo dedi senin açılman 9 cm olmuş ne epidurali artık gerek kalmadı dedi nts çözdü her an ıkınman gelebilir gelince ıkın dedi gitti hakikatende ıkınmam geldi bir iki defa yatakta ıkındım derken çatala aldılar çatalda ıkın ıkın bebek aşağıya inmiyor işte o zaman zorlandım çünkü meğersem oğluşumun boynuna kordonu dolanmış inemiyor aşağıya neyse biraz uğraş ve çabalamadan sonra doktoru çağırdılar doğkor geldi ağaıdan iğne yaptı uyuşturdu ve kesti her halde ben anlmadım o sancıyla ıkın ıkın derken son anda benim bağırşımla oğluşumun ağlayışı karıştı hiç poposuna vurmaya gerek bile kalmadı saat 18:54 meleğim dünyaya gözlerini açtı ve beni mesut etti derken onu yanımda temizlediler o arada benim dikişlerim atıldı ve oğluşumu bebek bakım odasına aldılar benide kendi odama derken 1 saat sonra oğluşumla buluştuk ve hala beraberiz
uykusuzum ama gözümü kapatasım yok onu izlemek yetiyor yemek bile zor yiyorum herşeyim olu benim dünyam oldu inşallah çok iyi bir biçimde anlata bilmişimdir hepinizi çok öpüyorum iyiki varsınız canım arkadaşlarımmm :))))
evetttt sona ulaşmak hep hayal gibiydi benim için çok ama çok sıkıntılı zorlu geçen 9 ayın ardından hayatımın mucizesine kavuşmak her sıkıntıyı alıp götürdü benden sanki ben hamilelikte hiç sıkıntı yaşamamış gibiyim unuttum gitti
19/07/2010 tarihinde saat 10 da sezeryan olacaktım eşim öyle istiyordu fenerin yıldönüm tarihi diye ama oğlum 15/07/2010 da suyum geldi sanmamla hastaneye gittik bir sürü tahlil yapıldıktan sonra su olmadığına karar verildi ama kasılmalarım olduğu için 16/07/2010 cuma günü 9.00 da alalım dedi doktorum çünkü rahim ağzında dikişim vardı onun sancılar ve kasılmalarla yırtılmaması için beklemek istemedi bizde tamam dedik akşam kuaföre gittim saçımı ördürdüm oğluşuma güzel görünmek için sonra sabah kadar heyecandan uyuyamdım tabi 7.30 da evden çıktık hastaneye geldik odama yerleştik serum falan taktılar sonra ameliyat zamanı geldi tabi ben ağlamaya başladım herkes benimle birlikte ağladı bizzzz bugünü 5 yıldır bekliyorduk allahımın bize bugünü nasip etmesi için duaları hatim ettim yıllarca allahımdan istedim oda bize şükürler olsunki nasip etti eşim ameliyathanenin kapısına kadar geldi orda sonkez öptük birbirimizi ve ben tek başıma girdiğim ameliyathaneden 2 kişi çıkmak için masaya yattım genel anestezi olmak istedim sonra uyudum uyandım ağlayara bebeğimi sordum çok iyi babasının yanına gitti dediler ve bende odaya geldim eşim ve annem beni oda da bekliyorlardı diğer herkes bebeğimin yanındalar sonra o mutlu an bebeğimi getirdiler tabi ben o an koptum ağlaya ağlaya onu kokladım o kadar masumdu ki dünyanın en güzel mutluluğu anne olmakmış allahıma ne kadar şükretsem az 4 saat kadar bebeğim yanımda kaldı hemşire topuk kanı alınacak dedi bebeğimi aldı ve bir daha tek başına döndü hemşire bebeğimin ciğerlerindeki suyu atamadığı için solunum sıkıntısı yaşadığını ve bebek gözlem odasında oksijen vericez dedi dünya başıma yıkıldı onu kaybetmekten o kadar çok korktum ki ama yine de allahıma sıhındım dua ettim akşam düzeldi dediler yanıa getirdiler ve o geceyi beraber geçirdik öğlene doğru ben kendim farkettim yine solunum hızlıydı sonra yoğun bakım doktoru eşimi çağırdı aklım çıktı bebeğimizi küveze alıp rahtlatmak istediğini söyledi bizdegereken neyse yapılsın dedik ve bebeğimle vedalaştık o küveze gitti ben odaya boş beşiğin yanına ama olsun ona kavuşacağım günü bekliyordum bol bol dua ettim ziyaret saatinde camdan görüyorduk beni bir kere içeriye aldılar ona dokundum elini öptüm küçük parmaklarıyla elimi tuttu bırakmadı zor ayrıldık ben pazar günü yanlız olarak hastaneden çıktım bebeğim orda kaldı pazartesi sabah telefon geldi öztürk bebek çok iyi annesi gelip alabilirsiniz dünyalar benim oldu bebeğime kavuşacaktım hemen gittik ve bebeğimi kucağıma verdiler allahıma şükürler olsun 6 yıllık evliliğimin en güzel meyvesini aldık allahım herkese anne olmayı nasip etsinn dünyanın en güzel duygusu 16/07/2010 09:24 hayatımın anlam kazandığı an olarak tarihe geçti
herkese hayırlı sağlıklı doğumlar nasip olsun hepinize tek tek teşekkür ederim burda hep bereber olduk beraber üzüldük beraber sevindik en güzel duyguları paylatık hepiniz seviyorummm
evetttt sona ulaşmak hep hayal gibiydi benim için çok ama çok sıkıntılı zorlu geçen 9 ayın ardından hayatımın mucizesine kavuşmak her sıkıntıyı alıp götürdü benden sanki ben hamilelikte hiç sıkıntı yaşamamış gibiyim unuttum gitti
19/07/2010 tarihinde saat 10 da sezeryan olacaktım eşim öyle istiyordu fenerin yıldönüm tarihi diye ama oğlum 15/07/2010 da suyum geldi sanmamla hastaneye gittik bir sürü tahlil yapıldıktan sonra su olmadığına karar verildi ama kasılmalarım olduğu için 16/07/2010 cuma günü 9.00 da alalım dedi doktorum çünkü rahim ağzında dikişim vardı onun sancılar ve kasılmalarla yırtılmaması için beklemek istemedi bizde tamam dedik akşam kuaföre gittim saçımı ördürdüm oğluşuma güzel görünmek için sonra sabah kadar heyecandan uyuyamdım tabi 7.30 da evden çıktık hastaneye geldik odama yerleştik serum falan taktılar sonra ameliyat zamanı geldi tabi ben ağlamaya başladım herkes benimle birlikte ağladı bizzzz bugünü 5 yıldır bekliyorduk allahımın bize bugünü nasip etmesi için duaları hatim ettim yıllarca allahımdan istedim oda bize şükürler olsunki nasip etti eşim ameliyathanenin kapısına kadar geldi orda sonkez öptük birbirimizi ve ben tek başıma girdiğim ameliyathaneden 2 kişi çıkmak için masaya yattım genel anestezi olmak istedim sonra uyudum uyandım ağlayara bebeğimi sordum çok iyi babasının yanına gitti dediler ve bende odaya geldim eşim ve annem beni oda da bekliyorlardı diğer herkes bebeğimin yanındalar sonra o mutlu an bebeğimi getirdiler tabi ben o an koptum ağlaya ağlaya onu kokladım o kadar masumdu ki dünyanın en güzel mutluluğu anne olmakmış allahıma ne kadar şükretsem az 4 saat kadar bebeğim yanımda kaldı hemşire topuk kanı alınacak dedi bebeğimi aldı ve bir daha tek başına döndü hemşire bebeğimin ciğerlerindeki suyu atamadığı için solunum sıkıntısı yaşadığını ve bebek gözlem odasında oksijen vericez dedi dünya başıma yıkıldı onu kaybetmekten o kadar çok korktum ki ama yine de allahıma sıhındım dua ettim akşam düzeldi dediler yanıa getirdiler ve o geceyi beraber geçirdik öğlene doğru ben kendim farkettim yine solunum hızlıydı sonra yoğun bakım doktoru eşimi çağırdı aklım çıktı bebeğimizi küveze alıp rahtlatmak istediğini söyledi bizdegereken neyse yapılsın dedik ve bebeğimle vedalaştık o küveze gitti ben odaya boş beşiğin yanına ama olsun ona kavuşacağım günü bekliyordum bol bol dua ettim ziyaret saatinde camdan görüyorduk beni bir kere içeriye aldılar ona dokundum elini öptüm küçük parmaklarıyla elimi tuttu bırakmadı zor ayrıldık ben pazar günü yanlız olarak hastaneden çıktım bebeğim orda kaldı pazartesi sabah telefon geldi öztürk bebek çok iyi annesi gelip alabilirsiniz dünyalar benim oldu bebeğime kavuşacaktım hemen gittik ve bebeğimi kucağıma verdiler allahıma şükürler olsun 6 yıllık evliliğimin en güzel meyvesini aldık allahım herkese anne olmayı nasip etsinn dünyanın en güzel duygusu 16/07/2010 09:24 hayatımın anlam kazandığı an olarak tarihe geçti
herkese hayırlı sağlıklı doğumlar nasip olsun hepinize tek tek teşekkür ederim burda hep bereber olduk beraber üzüldük beraber sevindik en güzel duyguları paylatık hepiniz seviyorummm
evetttt sona ulaşmak hep hayal gibiydi benim için çok ama çok sıkıntılı zorlu geçen 9 ayın ardından hayatımın mucizesine kavuşmak her sıkıntıyı alıp götürdü benden sanki ben hamilelikte hiç sıkıntı yaşamamış gibiyim unuttum gitti
19/07/2010 tarihinde saat 10 da sezeryan olacaktım eşim öyle istiyordu fenerin yıldönüm tarihi diye ama oğlum 15/07/2010 da suyum geldi sanmamla hastaneye gittik bir sürü tahlil yapıldıktan sonra su olmadığına karar verildi ama kasılmalarım olduğu için 16/07/2010 cuma günü 9.00 da alalım dedi doktorum çünkü rahim ağzında dikişim vardı onun sancılar ve kasılmalarla yırtılmaması için beklemek istemedi bizde tamam dedik akşam kuaföre gittim saçımı ördürdüm oğluşuma güzel görünmek için sonra sabah kadar heyecandan uyuyamdım tabi 7.30 da evden çıktık hastaneye geldik odama yerleştik serum falan taktılar sonra ameliyat zamanı geldi tabi ben ağlamaya başladım herkes benimle birlikte ağladı bizzzz bugünü 5 yıldır bekliyorduk allahımın bize bugünü nasip etmesi için duaları hatim ettim yıllarca allahımdan istedim oda bize şükürler olsunki nasip etti eşim ameliyathanenin kapısına kadar geldi orda sonkez öptük birbirimizi ve ben tek başıma girdiğim ameliyathaneden 2 kişi çıkmak için masaya yattım genel anestezi olmak istedim sonra uyudum uyandım ağlayara bebeğimi sordum çok iyi babasının yanına gitti dediler ve bende odaya geldim eşim ve annem beni oda da bekliyorlardı diğer herkes bebeğimin yanındalar sonra o mutlu an bebeğimi getirdiler tabi ben o an koptum ağlaya ağlaya onu kokladım o kadar masumdu ki dünyanın en güzel mutluluğu anne olmakmış allahıma ne kadar şükretsem az 4 saat kadar bebeğim yanımda kaldı hemşire topuk kanı alınacak dedi bebeğimi aldı ve bir daha tek başına döndü hemşire bebeğimin ciğerlerindeki suyu atamadığı için solunum sıkıntısı yaşadığını ve bebek gözlem odasında oksijen vericez dedi dünya başıma yıkıldı onu kaybetmekten o kadar çok korktum ki ama yine de allahıma sıhındım dua ettim akşam düzeldi dediler yanıa getirdiler ve o geceyi beraber geçirdik öğlene doğru ben kendim farkettim yine solunum hızlıydı sonra yoğun bakım doktoru eşimi çağırdı aklım çıktı bebeğimizi küveze alıp rahtlatmak istediğini söyledi bizdegereken neyse yapılsın dedik ve bebeğimle vedalaştık o küveze gitti ben odaya boş beşiğin yanına ama olsun ona kavuşacağım günü bekliyordum bol bol dua ettim ziyaret saatinde camdan görüyorduk beni bir kere içeriye aldılar ona dokundum elini öptüm küçük parmaklarıyla elimi tuttu bırakmadı zor ayrıldık ben pazar günü yanlız olarak hastaneden çıktım bebeğim orda kaldı pazartesi sabah telefon geldi öztürk bebek çok iyi annesi gelip alabilirsiniz dünyalar benim oldu bebeğime kavuşacaktım hemen gittik ve bebeğimi kucağıma verdiler allahıma şükürler olsun 6 yıllık evliliğimin en güzel meyvesini aldık allahım herkese anne olmayı nasip etsinn dünyanın en güzel duygusu 16/07/2010 09:24 hayatımın anlam kazandığı an olarak tarihe geçti
herkese hayırlı sağlıklı doğumlar nasip olsun hepinize tek tek teşekkür ederim burda hep bereber olduk beraber üzüldük beraber sevindik en güzel duyguları paylatık hepiniz seviyorummm
öncelikle burada 9 ay boyunca o kadar mutlu bir paylaşım yaşattığınız için bütün arkadaşlarıma dolu dolu teşekkür ederimmm
bilen bilir artık her gün oğluşum gel oğluşum gel diyerekten hem sizin hemde oğlum mertin kafasını şişirip durdum:) geçen hafta cuma günü kontrole gittim doktor 1cm açılmam olduğunu ama sancılarımın çok olduğunu söyledi her an doğurabilirisin yarın tekrar gel dedi cuma günü bende tık yok çok rahatım yarın doğurmam pazartesiye kaır diyrekten takılıyorum cumartesi günü sabah tekrar doktora gittik açılmam aynı 1cm ama bebeğin kalp atışlarında çok fazla düşme gördü doktor bu şekilde seni hiç biryere gönderemem mecbur yatışın yapılacak dedi neyse yatışım yapıldı sancı odasının yolunu gösterdiler içeri birtek ben girebiliyorum eşimi ve kaynanamı öptüm içeri girdim benim aileden kimse yok çünkü ben pazartesi doğuracağım :))) neyse içeri girdim saat 12,00 odada 1 kişi daha var ama ne siz sorun ne ben söyleyeyim böyle bir bağırma böyle bir ağıt ne duydum nede gördüm( bende ne moral kaldı nede başka birşey başladım ağlamaya neyse ebe geldi suni cancıyı verdi ayriyetten nts bağlıyım bebeğin kalp atışına bakıyoruz düşmeye devam ederse direk sezeryana gireceğim
aradan saatler geçti bende hafif sancılar geliyor ama bağıracak kadar değil doktor geldi baktı açılma yok daha ama bebeğin kalp atışlarıda kötü değil beklemedeyiz derken yan yataktaki kadın doğurdu allahtan çabuk ve kolay bir doğum oldu o kadar bağırmaya tabi ben görmedim başka oda da doğurttular saat 16:30 a kadar ben güle oynaya devam ettim derken açılmam 5 cm olmuş sancılar vuruyor karından dedim bakın ben epidural olacağım anstezi uzmanını çağırın ebe dedi doktora sormadan birşey diyemem bazı doktorlar istemiyor eee mesayi bitince benim doktorum gitti nöbetçi doktora kaldık o doktorda tama yapalım ama nts tekrar bağlan bebeğin kalp atışlaını tekrar kontrol edelim dedi bana ninni gibi gelen nts sancı anında pekte öyle bir his uyandırmıyor ne yazıkki kıpırdayamıyorsun kalkamıyorsun öylece kala kaldım sancı bir giriyor bir çıkıyor ama artık bendede bağırma havaları geldiii bağırmak güzel birşeymiş anladım :))))))) neyse ben diyorum anestezi uzmanı nerde ebe diyor başka hastanede çağıracağım nts normal çıktı neyse ben biraz daha sesimi yükseltince ebe geldi açılmama baktı saat 18:20 çivarı ooo dedi senin açılman 9 cm olmuş ne epidurali artık gerek kalmadı dedi nts çözdü her an ıkınman gelebilir gelince ıkın dedi gitti hakikatende ıkınmam geldi bir iki defa yatakta ıkındım derken çatala aldılar çatalda ıkın ıkın bebek aşağıya inmiyor işte o zaman zorlandım çünkü meğersem oğluşumun boynuna kordonu dolanmış inemiyor aşağıya neyse biraz uğraş ve çabalamadan sonra doktoru çağırdılar doğkor geldi ağaıdan iğne yaptı uyuşturdu ve kesti her halde ben anlmadım o sancıyla ıkın ıkın derken son anda benim bağırşımla oğluşumun ağlayışı karıştı hiç poposuna vurmaya gerek bile kalmadı saat 18:54 meleğim dünyaya gözlerini açtı ve beni mesut etti derken onu yanımda temizlediler o arada benim dikişlerim atıldı ve oğluşumu bebek bakım odasına aldılar benide kendi odama derken 1 saat sonra oğluşumla buluştuk ve hala beraberiz
uykusuzum ama gözümü kapatasım yok onu izlemek yetiyor yemek bile zor yiyorum herşeyim olu benim dünyam oldu inşallah çok iyi bir biçimde anlata bilmişimdir hepinizi çok öpüyorum iyiki varsınız canım arkadaşlarımmm :))))
evetttt sona ulaşmak hep hayal gibiydi benim için çok ama çok sıkıntılı zorlu geçen 9 ayın ardından hayatımın mucizesine kavuşmak her sıkıntıyı alıp götürdü benden sanki ben hamilelikte hiç sıkıntı yaşamamış gibiyim unuttum gitti
19/07/2010 tarihinde saat 10 da sezeryan olacaktım eşim öyle istiyordu fenerin yıldönüm tarihi diye ama oğlum 15/07/2010 da suyum geldi sanmamla hastaneye gittik bir sürü tahlil yapıldıktan sonra su olmadığına karar verildi ama kasılmalarım olduğu için 16/07/2010 cuma günü 9.00 da alalım dedi doktorum çünkü rahim ağzında dikişim vardı onun sancılar ve kasılmalarla yırtılmaması için beklemek istemedi bizde tamam dedik akşam kuaföre gittim saçımı ördürdüm oğluşuma güzel görünmek için sonra sabah kadar heyecandan uyuyamdım tabi 7.30 da evden çıktık hastaneye geldik odama yerleştik serum falan taktılar sonra ameliyat zamanı geldi tabi ben ağlamaya başladım herkes benimle birlikte ağladı bizzzz bugünü 5 yıldır bekliyorduk allahımın bize bugünü nasip etmesi için duaları hatim ettim yıllarca allahımdan istedim oda bize şükürler olsunki nasip etti eşim ameliyathanenin kapısına kadar geldi orda sonkez öptük birbirimizi ve ben tek başıma girdiğim ameliyathaneden 2 kişi çıkmak için masaya yattım genel anestezi olmak istedim sonra uyudum uyandım ağlayara bebeğimi sordum çok iyi babasının yanına gitti dediler ve bende odaya geldim eşim ve annem beni oda da bekliyorlardı diğer herkes bebeğimin yanındalar sonra o mutlu an bebeğimi getirdiler tabi ben o an koptum ağlaya ağlaya onu kokladım o kadar masumdu ki dünyanın en güzel mutluluğu anne olmakmış allahıma ne kadar şükretsem az 4 saat kadar bebeğim yanımda kaldı hemşire topuk kanı alınacak dedi bebeğimi aldı ve bir daha tek başına döndü hemşire bebeğimin ciğerlerindeki suyu atamadığı için solunum sıkıntısı yaşadığını ve bebek gözlem odasında oksijen vericez dedi dünya başıma yıkıldı onu kaybetmekten o kadar çok korktum ki ama yine de allahıma sıhındım dua ettim akşam düzeldi dediler yanıa getirdiler ve o geceyi beraber geçirdik öğlene doğru ben kendim farkettim yine solunum hızlıydı sonra yoğun bakım doktoru eşimi çağırdı aklım çıktı bebeğimizi küveze alıp rahtlatmak istediğini söyledi bizdegereken neyse yapılsın dedik ve bebeğimle vedalaştık o küveze gitti ben odaya boş beşiğin yanına ama olsun ona kavuşacağım günü bekliyordum bol bol dua ettim ziyaret saatinde camdan görüyorduk beni bir kere içeriye aldılar ona dokundum elini öptüm küçük parmaklarıyla elimi tuttu bırakmadı zor ayrıldık ben pazar günü yanlız olarak hastaneden çıktım bebeğim orda kaldı pazartesi sabah telefon geldi öztürk bebek çok iyi annesi gelip alabilirsiniz dünyalar benim oldu bebeğime kavuşacaktım hemen gittik ve bebeğimi kucağıma verdiler allahıma şükürler olsun 6 yıllık evliliğimin en güzel meyvesini aldık allahım herkese anne olmayı nasip etsinn dünyanın en güzel duygusu 16/07/2010 09:24 hayatımın anlam kazandığı an olarak tarihe geçti
herkese hayırlı sağlıklı doğumlar nasip olsun hepinize tek tek teşekkür ederim burda hep bereber olduk beraber üzüldük beraber sevindik en güzel duyguları paylatık hepiniz seviyorummm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?