kaynanamlar taşınmak üzere,evi falan topladı dooğumdan önce taşıncaklardı ama kızım acele etti,iki ayakları bi pabuçta ohh oldu:)) ama kötü tarafı görümcemler doğuma gelince nerde kalacaklar,iki yaşında oğlu var acaip afacan,bi de akşam 8de yatar,yatınca evde hayat durur,herkese sus sus der dururlar..
ee şimdi bunlar bizde kalsınlar dedi eşim,tansiyonum fırladı!!
ben de kalabalıktan neffret ederim,hele ki yeni doğum yapmış olunca hiç çekemem..
dedim aşkım hiç doğru zaman değil,ben kendi annemlere tahammül edemem dedim mahsus..
o kadar kalabalıkta kalp kırarım başka bi çözüm bulalım,kardeşin annende kalsın bi iki gün dönsün,bebeiş biraz büyüsün o zaman gelip uzun kalsın dedim kardeşi için..
yoksa delirip kovarım herkesi,arada annemlere olur olan:))
uff hakkaten düşündükçe deli oluyorumm!! kayınpedrim annen gelir kalır yanında hem evde hem hastanede dedi,
yok dedim kendi annem var kardeşim var,hiç gerek yok!!
ay çok lazımdı..
kırmadan uzaklaştırmanın bi yolunu bilen söylesin allah aşkına