Birkaç gündür kasıklarımda hissettiğim ani patlama, vurulma tarzı darbe-baskı karışımı hislerin kasılma olduğunu düşünerek sevgili doktorumu aradım dün akşam. Hastaneye gel akşam nst ye bakalım anlarız dedi. Akabinde sıcacık duş alınır 'amanın ya erken doğumsa???' düşüncesiyle orası burası kontrol edilir temiz olduğuna ikna olunduğunda 'yusuf yusuf ' nidalarıyla hazırlanılıp hastaneye gidilir....
Otele girmişiz izlenimi uyandıran hastaneye doğum katına çıkılır. Daha asansörde çıkarken aha da asansörün kapısı açılacak ve ben doğum öncesi sancı çeken annelerle doğum sonrası dünyaya adapte olmaya çalışan bebeklerin çığlıklarıyla karşı karşıya geleceğim derkeeenn...Kapı açılır yerler dedim ya tıpkı otel koridorlarındaki gibi halıyla kaplı, sanki o halılar bütün o beklediğim sesleri içlerine çekip hapsetmişler gibi sessiz ortalık...
Odalar boş değil ama fiyonklarla süslü kapılardan belli...
Kimse var mııı? Demek geldi içimden baktım o huzur dolu sessizlikte iki hemşire ama ikisi de birbirinden şirin sempatik sıcacık gülümsemeleriyle hoşgeldiniz diye karşıladılar bizi. Şöyle Ankara manzaralı bir oda istiyorum demek üzereyken kendime geldim nst için gelmiştik şöyle şöyle hareketler hissediyorum doktorumu telefonla bilgilendirdim diye de açıkladıktan sonra -tabi sizi falanca numaralı odaya alalım bakalım dedi bir tanesi... Odaya girince rezervasyon yaptırsam böyle bir oda isterdim herhalde diye geçirdim aklımdan hafif yağmurlu bir Ankara akşamı, her tarafı ışıl ışıl parlayan güzel şehrimin bütün yansımalarıyla 13.kattan tam da seyirlik bi manzara...
Ben niye gelmiştim ki buraya?
NST! İlk olacak ya NST'ye girmek mi desem NST yaptırmak mı nasıl ifade edilir bilemedim...bilemediklerimi derinlemesine izah etmeye gelmiş gibi daha sormadan anlatmaya başladı bizim şirine bakın bu cihazımız şimdi nı nı nı nı... diye aydınlattı karanlık dünyamızı.
Bağlandık bi alamete gidiyoz kıyamete hadi bakalım 20 dk lık bir uçuşa geçtik. O da ne ? Pıt pıt pıt pıt diye çırpınan bir yürecik var içimde biliyordum da duymuyordum ben onu aylardır. Allahım bu ne güzel bişeymiş manzarayı falan geçtik dakikada 140 atan yüreciğimiz 140 bin kere mutluluk saçtı dünyamıza.
İçimdeki küçük yaratık iyiymiş 120-160 arası sıklıkta olması gereken pıt pıtlarımız bunun göstergesiymiş. Efendim gelelim malum kasılmalarımıza onların da seviyesini gösteriyormuş bu cihaz benimki 20-23 arasıydı yani önemli değilmiş hatta aslında onlar kasılma bile değilmiş meğer...yaratığımızın büyüdükçe kendine yer arayışları sonucu verdiği rahatsızlıkmış, bel ağrılarımızın da sebebi yorgunluk...
E o zaman dinlenip -soluna uzanıp yatarak ama- tatlı gıdalar ve bol sıvı alınmalıymış...
Tüm bunlara yanımda şahit olan eşim eve döner dönmez benim derhal uzanıp yatmamı emreder. Güzel bir çay demler ve yeni bölümü başlayalı birkaç dakika olan Kuzeyle Güneyi keyifle izlemeye koyuluruz hep beraber ben sevgilim ve kasılmalarımız.