- 13 Eylül 2011
- 2.135
- 2.279
- 133
canım inş.h kızınızla yaşayacağınız ilk ve son ayrılık olur;en kısa zamanda kucagına alırsın prenses toparlasın kendını biraz;hem sıkma canını bebeğin geldıgı zaman sıkılacak vaktın olmayacak bol bol dinlen
gayet iyi maşallah.dün perensesimi ilk defa babasıyla gidip gördük.gittiğimizde uyuyodu.babsının sesini duyunca ağladı.çok küçüktü.bırakıp gelmek çok zor oldu.yol boyunca eşimle kızımı konuştuk.
kesinlikle canım inş.h iyi birisi olur merhametli olur;buarada yanlış anlama ama kv bi garip yani ,en azından arada sizin ewe cıksın bakıcıyı kontrol etsin.Valla benimkiler seneye bile bakıcı tutmamı ıstemıyor kayınbabam emeklı olayım yanınızda kalalım 3 yasına kadar ondan sonra krese verırsınız falan dedi ama biz eşimle istemedik bı muddet sonra muhabbet hos olmaz dıye.
ayy sinir oluyorum bakmayan kayınvalidelereeeee
belki geçerli sebepleri vardır herkesin kendine göre ama elimde değil
çooook kızıyorumm
canım benim mide bulantılarım olmadı hiç ama çok uzun süre çeken insanlar tanıyorum, sadece beyaz lebleb ve çubuk kraker yiyerek besleniyorlardı, mide bulantılarını çok olumlu buluyor doktorlar, bebeğin sağlam tutunduğunun da göstergesi diyorlar
halsizlik ve uyku da çok normal, vücudunun dinlenmeye ihtiyacı var, bol bol dinlenmelisin cnm
solunum cihazına bağlı değil cnm.normal küvezde kilo alması bekleniyo.çok zayıf olduğundan enfeksiyon kapabiirmiş.biraz toparlansın vericez dedi dr.şimdi önlem olsun diye antibiyotik serumu veriyolar.
bizim buralarda da 600 civarı şu anda. bakalım hayırlısı.bizim durumlar aynı desene inş karşımıza iyi insanlar çıkar, bende araştırmaya başladım ama 900 -1000 TL den kapı açıyorlar, bakalım daha bulamadık
canım kusura bakma. hatırlayamadım. inşallah tez zamanda kavuşursun bebeğine.canım benim bebeğim hastane küvezinde gelince sevicem inş.
yanlış anlaşılacak bişey yok canım gariptir kendisi gerçekten,
geçerli sebebi falan yok canım,( 5 çocuk doğurmuş, ama küçük bebek nasıl bakılırmış, kendine güvenmiyormuş vs. daha biz bişey demeden 4. ayımda kendisi bakamam bir bakıcı bulun dedi) bende ilk başlarda iyi niyetli düşünmeye çalıştım hep ama malesef, artık hayırlısı, inş. merhametli biri çıkar karşımıza
canım solunum cihazına bağlı olmaması çok önemli, biranönce toparlar özgülcük kendini sen dert etme annesi
hey Allahım yaaa
Allah merhamet versin kayınvalidelere
inşallahhh doğru düzgün aklı başında merhametli biri çıkar karşınıza canım
merhabalar,
son zamanlarda giremedim foruma. facebook'tan son haberleri takip ettim sadece çünkü çok ama çok moralim bozuk. bilenler ya da hatırlayanlar vardır. yaz tatilinde eşimle büyük bi kavga etmiştik ailesi yüzünden, uzun süre konuşmamıştık. bayram tatilinde yine aynı şeyleri yaşadık. ve dünya akıllısı kocam beni evden kovma cürretini göstermeye kadar gitti. karnındaki bile umrumda değil dedi... annemleri çağırdı gelin alın kızınızı diye. bizimkiler de bayram bayram yollara düşüp ortalığı sakinleştirmeye çalıştılar ki aramızda yaklaşık 300 km var. çooook kötü günler geçirdim, geçiriyorum... kızımı da üzmemek için ağlamamaya çalışıyorum ama ne fayda. 1 haftadır yaşamıyorum sanki. ailemin morali de doğal olarak çok kötü. her şekilde arkandayız diyorlar. kızım için o kadar hazırlık yaptıktan sonra, bunları bırakıp gitme düşüncesi yıkıyor beni. gidip ailemin yanında doğum yapmayı da düşünüyorum ama gidersem daha dönemem, dönmem de!!! bi umut düzelir diye bekliyorum ama bişeyin düzeliceği yok!!! artık tamamen kararlıyım, eğer böyle devam ederse, doğumdan da sonra da bana bunları yaşatırsa, terkedicem, boşanıcam!!! şu günlerde hadi beni geçsin, daha doğmamış kızımı bu kadar üzmeye, sıkıntıya sokmaya tek bir allahın kulunun hakkı yok! gün gelecek hepsinin hesabını soracağım ama kızımın doğmasını bekliyorum. sağlıklı bi şekilde doğsun yeterki! ondan sonra ne olursa olacak!! dua edin benim ve kızım için!!
merhabalar,
son zamanlarda giremedim foruma. facebook'tan son haberleri takip ettim sadece çünkü çok ama çok moralim bozuk. bilenler ya da hatırlayanlar vardır. yaz tatilinde eşimle büyük bi kavga etmiştik ailesi yüzünden, uzun süre konuşmamıştık. bayram tatilinde yine aynı şeyleri yaşadık. ve dünya akıllısı kocam beni evden kovma cürretini göstermeye kadar gitti. karnındaki bile umrumda değil dedi... annemleri çağırdı gelin alın kızınızı diye. bizimkiler de bayram bayram yollara düşüp ortalığı sakinleştirmeye çalıştılar ki aramızda yaklaşık 300 km var. çooook kötü günler geçirdim, geçiriyorum... kızımı da üzmemek için ağlamamaya çalışıyorum ama ne fayda. 1 haftadır yaşamıyorum sanki. ailemin morali de doğal olarak çok kötü. her şekilde arkandayız diyorlar. kızım için o kadar hazırlık yaptıktan sonra, bunları bırakıp gitme düşüncesi yıkıyor beni. gidip ailemin yanında doğum yapmayı da düşünüyorum ama gidersem daha dönemem, dönmem de!!! bi umut düzelir diye bekliyorum ama bişeyin düzeliceği yok!!! artık tamamen kararlıyım, eğer böyle devam ederse, doğumdan da sonra da bana bunları yaşatırsa, terkedicem, boşanıcam!!! şu günlerde hadi beni geçsin, daha doğmamış kızımı bu kadar üzmeye, sıkıntıya sokmaya tek bir allahın kulunun hakkı yok! gün gelecek hepsinin hesabını soracağım ama kızımın doğmasını bekliyorum. sağlıklı bi şekilde doğsun yeterki! ondan sonra ne olursa olacak!! dua edin benim ve kızım için!!
cnm benim doktorumda erkek ben gögüs uçları için sordum bebanten sürebilirsin dedi ama diğer konuyu soramam heralde
ne güzel hazırlıklarının buyuk kısmı bitmiş maşallah cnm bu arada hi endişe etme öyle güzel anne olursun ki bebek dogunca o sana herşeyi ögretir sonuçta kimse anne olarak dünyaya gelmiyor yaşanılarak ögrenılıyor..ilk zamanlar zor gelebılır ama sonra cok güzel anlarsın bebeğinin dilinden hatta kimse senin kadar onun derdini anlayamaz emin ol
cnm bir beden buyugunu alsan yeterli benim baya buyudu 100 beden aldım ben
cok geçmiş olsun cnm ama bazen ilaçsızda geçmiyor kibol bol ıhlamur falan iç bari inş atlatırsın
ah ah keşke yatabılme şansım olsa bu gidişle cok yorgun gidecem ben doguma hatta akşam eşime dedim bu halde gidecek olsam ne ben cocugu cıkarabılırım ne de cocuk cıkmak ıcın gayret edebılır oda halıyle benle yoruluyordur
cnm benim diğer ıkı dogumumda hep eşim kaldı yanımda bunda da öyle olacak ne bilim bence onun kalması daha güzel bebek eşin ve senhem annen ilk günden yorulmasın o evde dinlenik olsun ki eve cıkınca annene iş düşecek
birde hastanede bişey olsa hemşireler falanda var ilgilenmeye yani eşim yardımcı olabırmi diye endişe etme
OLBEY-SİBEL canlarım allah yardımcınız olsun zor bı hastalık bu hemeroid ılk dogumumdan sonra cok yaşamıştım bende oturamıyordum ara ara nüksediyor hemen kremını kullanıyorum geçiyor
sizin çoğu gitmiş azzı kalmış allah sizi kurtarsın sağ salim bebişiniz kucağınız alırsınız inş. Bende 3 ayın içindeyim ve çok kötü midem bulanıyo yediğim gidiyo haftaya ense kalınlığına bakacaklar kaç olması gerekli sizinde böyle miydi ben çok halsiz düşüyom yediğim resmn kalmıyo ve uykum geliyo ne yapam bana akıl verin lütfen
merhabalar,
son zamanlarda giremedim foruma. facebook'tan son haberleri takip ettim sadece çünkü çok ama çok moralim bozuk. bilenler ya da hatırlayanlar vardır. yaz tatilinde eşimle büyük bi kavga etmiştik ailesi yüzünden, uzun süre konuşmamıştık. bayram tatilinde yine aynı şeyleri yaşadık. ve dünya akıllısı kocam beni evden kovma cürretini göstermeye kadar şu günlerde hadi beni geçsin, daha doğmamış kızımı bu kadar üzmeye, sıkıntıya sokmaya tek bir allahın kulunun hakkı yok! gün gelecek hepsinin hesabını soracağım ama kızımın doğmasını bekliyorum. sağlıklı bi şekilde doğsun yeterki! ondan sonra ne olursa olacak!! dua edin benim ve kızım için!!
canım allah sana sabır versin...merhabalar,
son zamanlarda giremedim foruma. facebook'tan son haberleri takip ettim sadece çünkü çok ama çok moralim bozuk. bilenler ya da hatırlayanlar vardır. yaz tatilinde eşimle büyük bi kavga etmiştik ailesi yüzünden, uzun süre konuşmamıştık. bayram tatilinde yine aynı şeyleri yaşadık. ve dünya akıllısı kocam beni evden kovma cürretini göstermeye kadar gitti. karnındaki bile umrumda değil dedi... annemleri çağırdı gelin alın kızınızı diye. bizimkiler de bayram bayram yollara düşüp ortalığı sakinleştirmeye çalıştılar ki aramızda yaklaşık 300 km var. çooook kötü günler geçirdim, geçiriyorum... kızımı da üzmemek için ağlamamaya çalışıyorum ama ne fayda. 1 haftadır yaşamıyorum sanki. ailemin morali de doğal olarak çok kötü. her şekilde arkandayız diyorlar. kızım için o kadar hazırlık yaptıktan sonra, bunları bırakıp gitme düşüncesi yıkıyor beni. gidip ailemin yanında doğum yapmayı da düşünüyorum ama gidersem daha dönemem, dönmem de!!! bi umut düzelir diye bekliyorum ama bişeyin düzeliceği yok!!! artık tamamen kararlıyım, eğer böyle devam ederse, doğumdan da sonra da bana bunları yaşatırsa, terkedicem, boşanıcam!!! şu günlerde hadi beni geçsin, daha doğmamış kızımı bu kadar üzmeye, sıkıntıya sokmaya tek bir allahın kulunun hakkı yok! gün gelecek hepsinin hesabını soracağım ama kızımın doğmasını bekliyorum. sağlıklı bi şekilde doğsun yeterki! ondan sonra ne olursa olacak!! dua edin benim ve kızım için!!
çalışan anneler size bişey soracağım, doğumdan sonra çalışacak mısınız? ne zaman başlamayı düşünüyorsunuz? ve bebeğinize kim bakacak?
günlerdir bu sorularla boğuşuyorum, bebeğime bakacak kimse yok, bakıcı bulmam lazım, çalışmamda lazım off off
merhabalar,
son zamanlarda giremedim foruma. facebook'tan son haberleri takip ettim sadece çünkü çok ama çok moralim bozuk. bilenler ya da hatırlayanlar vardır. yaz tatilinde eşimle büyük bi kavga etmiştik ailesi yüzünden, uzun süre konuşmamıştık. bayram tatilinde yine aynı şeyleri yaşadık. ve dünya akıllısı kocam beni evden kovma cürretini göstermeye kadar gitti. karnındaki bile umrumda değil dedi... annemleri çağırdı gelin alın kızınızı diye. bizimkiler de bayram bayram yollara düşüp ortalığı sakinleştirmeye çalıştılar ki aramızda yaklaşık 300 km var. çooook kötü günler geçirdim, geçiriyorum... kızımı da üzmemek için ağlamamaya çalışıyorum ama ne fayda. 1 haftadır yaşamıyorum sanki. ailemin morali de doğal olarak çok kötü. her şekilde arkandayız diyorlar. kızım için o kadar hazırlık yaptıktan sonra, bunları bırakıp gitme düşüncesi yıkıyor beni. gidip ailemin yanında doğum yapmayı da düşünüyorum ama gidersem daha dönemem, dönmem de!!! bi umut düzelir diye bekliyorum ama bişeyin düzeliceği yok!!! artık tamamen kararlıyım, eğer böyle devam ederse, doğumdan da sonra da bana bunları yaşatırsa, terkedicem, boşanıcam!!! şu günlerde hadi beni geçsin, daha doğmamış kızımı bu kadar üzmeye, sıkıntıya sokmaya tek bir allahın kulunun hakkı yok! gün gelecek hepsinin hesabını soracağım ama kızımın doğmasını bekliyorum. sağlıklı bi şekilde doğsun yeterki! ondan sonra ne olursa olacak!! dua edin benim ve kızım için!!
Eveett sonunda dun bebek sekerlerininde siparisini verdim.Biraz pahali oldu ama burasi boyle malesef.130 euro verdim 40 tane bebek sekerine ve kutusuna.Kirmizi beyazli mantardan olusan cok sirin bebek sekerleri :)
Bu arada cok sukur kendi hazirligimda bitti.Geriye sadece camlari sildirecegim hanimi cagirmak ve perdeleri yikatmak kaldi.Bugunde guzelce derin dondurucu icin hazirlik yapicam.Pasta borek pogaca falan.Sonra gonul rahatligiyla dogumu bekleyebilirim
Kendi ihtiyaçlarını karşılayacak duruma gelirsin bence.Yani ben gelmiştim.Ama tabiki ev temizliği gb büyük işlere kalkışamazsın die düşünüyorum.herkese merhaba kızlar nasılsınız iyi misiniz?
size birşey soracam özellikle sezeryan olmuş deneyimli annelere
sezeryandan 5 gün sonra kendi işimi halledecek duruma gelir miyim
offf yaa kendimi kimsesiz hissediyorum
merhabalar,
son zamanlarda giremedim foruma. facebook'tan son haberleri takip ettim sadece çünkü çok ama çok moralim bozuk. bilenler ya da hatırlayanlar vardır. yaz tatilinde eşimle büyük bi kavga etmiştik ailesi yüzünden, uzun süre konuşmamıştık. bayram tatilinde yine aynı şeyleri yaşadık. ve dünya akıllısı kocam beni evden kovma cürretini göstermeye kadar gitti. karnındaki bile umrumda değil dedi... annemleri çağırdı gelin alın kızınızı diye. bizimkiler de bayram bayram yollara düşüp ortalığı sakinleştirmeye çalıştılar ki aramızda yaklaşık 300 km var. çooook kötü günler geçirdim, geçiriyorum... kızımı da üzmemek için ağlamamaya çalışıyorum ama ne fayda. 1 haftadır yaşamıyorum sanki. ailemin morali de doğal olarak çok kötü. her şekilde arkandayız diyorlar. kızım için o kadar hazırlık yaptıktan sonra, bunları bırakıp gitme düşüncesi yıkıyor beni. gidip ailemin yanında doğum yapmayı da düşünüyorum ama gidersem daha dönemem, dönmem de!!! bi umut düzelir diye bekliyorum ama bişeyin düzeliceği yok!!! artık tamamen kararlıyım, eğer böyle devam ederse, doğumdan da sonra da bana bunları yaşatırsa, terkedicem, boşanıcam!!! şu günlerde hadi beni geçsin, daha doğmamış kızımı bu kadar üzmeye, sıkıntıya sokmaya tek bir allahın kulunun hakkı yok! gün gelecek hepsinin hesabını soracağım ama kızımın doğmasını bekliyorum. sağlıklı bi şekilde doğsun yeterki! ondan sonra ne olursa olacak!! dua edin benim ve kızım için!!
cnm ne güzel anlatmışsın cesaretin anlatımın çok güzel bende normal doğum istiyorum hayırlıysa hakkımda.benim de suyum az bakalım her an gelebilir diye bekliyorum ve temizliğimi yapmadım:18:5. kim oldu ben olacaktım yaa
canım kızım 35+6'da dünyaya geldi. 3.210 gram, boyu 49 cm.
çatım çok dar olduğu için kendi doktorum ve diğer doğum yaptıran doktorlar sen büyük ihtimalle normal doğum yapamazsın dediler. bebeğimin boynuna kordon dolandı. neler neler yaşadık kızımla. 3 gündür hastanede yatıyordum düzenli sancılarım vardı sancılarımın iyice şiddetlenmesini ve suyumun gelmesini bekliyorduk. kanamam oluyordu. ama aktif doğum başlamamıştı. suni sancı veremiyorlardı çünkü bebeğim sata göre daha 35. haftasındaydı doktorlar buna göre karar veriyorlardı. halbuki bebişim tam 3 hafta önden gidiyordu. 3 gün hareketsiz yattım sonra sıkıldım kızımı doğurtmayacaklar heralde bari suyum gelsin dedim küçücük odayı 2-3 kere turladım ve doğum yaptığım gün saat 9da suyum gelmeye başladı. gittim doğum yaptıran doktorlardan birine söyledim daha beklemedikleri için ve akıntı tarzında değil de patlama şeklinde bekledikleri için su değildir akıntıdır cevabını aldm. bir saat sonra yine suyum gelince yine gittim o zaman niye turnusollu bez vermiyorsunuz ordan anlaşılmaz mı dedim aaa doğru diyosun cevabını aldım. internetn gözünü seveyim neler öğrenmişim meğer, doktora akıl veriyorum. neyse turnusol mavi oldu ve bende heyecan başladı. yine de doğum salonuna alınmadım. sancılarım dayanılmaz olduğunda gelmemi söylediler. o gün doğuracağımdan emindim ve artık karnımda hayalimdeki bebişimle vedalaşıyordum ayaklarını seviyordum hep olumlu düşündüm ona kavuşacağım için çok seviniyordum ya bişey olursa diye korkuyordum karmakarışıktım..
saat 21.00'de doğum salonuna alındım. hatırlarsanız 1 aydır 2 cm açılmam vardı. hastaneye ilk yattığım gün açılmam 3 cm olmuştu. doğum esnasında açılmamın 4 cm olduğu söylendi. yarım saat sonra 7 cm. olmuştu. sonraki yarım saatte tam tam açılmam olmuştu yani 10 cm.. ilk doğumda açılma çok çok geç oluyormuş o yüzden herkes doğumumu sabaha bekliyordu ama ben odaya giderken 2 saatte doğururum demiştim. artık doğurabilirdim. normal doğmayabilir çatın çok çok dar dendi. hayır dedim kesi atmayacak mısınız ben doğururum dedim. kordon dolanmış dediler ne olacak dedim sıkıntı olma dediler doktorlara güvendim içimi ferah tuttum. sancılarım geldikçe hızlıca nefes alıp verdim. başka şeyler düşündüm. dualar ettim. hiç bağırmadım. kmselere bakmadım. bağırtıları duymadım. doğumun sonuna doğru güçsüzleştim. sancım geçince benim de içim geçiyordu. ama görevlilerehiç zorluk çıkarmadım güldük konuştuk hatta. ilk doğumum olduğuna inanamadılar. ıkınamamaktan çok korkuyordum. doktorlara çok güvendim. kesintisiz ıkın dediler başka hiçbişey yapmadım nefesime odaklandım ıkındım ıkındım.. hadi kalk bebeğini doğuruyosun doğum odasına gidiyoruz dediler. tekerlekli sandalyem de gelmişti. birisi şimdi yürüyomuş diye şaka yaptı sakin güçlü ve cesurum ya.. sandalyeye gerek yok yürürüm dedim oda nerede dedim. yürüyorum bütün doktorlar arkamda.. doğum sandalyeme çıktım son sancımın gelmesini bekledik. sancın geçti galiba dediler doktorlarr şaşkın. yok geliyor dedim. ıkınmaya başladım ikinci ıkınmamda bebeğim doğdu nasıl oldu anlamadım. o arada kesi falan yapıldı. inanın hiçbirşey hissetmedim. bebeği görünce şok oldum inanamadım. bakın doğurdum dedim onlar daha var diyordu çünkü. sonra eşi doğurdum dikişler atıldı. sonuna doğru uyuşturucu iğnenin etkisi geçti gibi artık hissediyordum. doktora söyledim dayanabiliyosan iğne yapmayım dedi. aa bebişimi doğurmuşum dayanmazmıyım dedim ve inanın seve seve katlandım. kızımın büyüsünden bütün uzuvlarım uyuşmuştu Allah'ım o ne mutluluktu.. artık yeniden doğmuş gibiydim. sonra bebişimi yarım saat emzirmeye çalıştık meme ucum yok diye bebek zorlanıyordu hemşireler asla pes etme diyordu sakın biberon falan kullanma kaşıkla da bişey verme meme ucun çıkmasa da sadece bunu gördüğü için böyle alışacak dediler. bebeğim hemen mememi tuttu.
artık hazırdık. ailemize doğru yola çıktık ben sandalyede kızım kucağımda..yattığım odaya son bi defa gittim bebeğimle gördüler arkadaşlarla vedalaştım helalleştik.. 2 gece hastanede yattım. bebeğim çok şükür gayet sağlıklı. bugün öğleden sonra geldik. Allah'a şükür herşey çok güzel geçti. normal doğumdan korkmayın kızlar çok harika mucizevi bişey. çok şiddetli adet sancısını düşünün sancılar o şekilde oluyor. son yarım saat çok şiddetli 5 adet sancısı gibi oluyor:) epidural ister misin dediler dezavantajı ne deyince doğumu uzattığını öğrenince ve sancılara katlandığımı görünce istemedim. bi de ne de olsa bebişim 35haftalıktı ne kadar çok sancı çeksem ciğerleri için o kadar iyiydi. hiç korkmadım. sancıların şiddetlileri 10-15 saniye sürüyo o arada hızlıca nefes alıp verin. başka şeyler düşünün. ben anneannemi düşündüm kadın köy yerinde 10 tane doğum yapmış hepsi de normal. ben doktor gözetiminde doğum yapıyorum o ara bol bol dua ettim şükrettim.
Allah size de güzel doğumlar nasip etsin. çok güzel bir duygu. nasıl düşünürseniz öyle olur doktorunuza çok güvenin en çok kendinize güvenin saatler geçtikçe bebeğinize bi saat yakın olduğunuzu hissedin panik yapmayın.
şimdi kzım uyuyor benim de boynum biraz tutuldu. size her şeyi anlatmak istedim rahat olun diye.
hastanem zekai tahir burak. çok süper bir hastane. doğumuma özel doktorum girmedi zaten gerek de yokmuş. genç bir ekip doğurttu. çok memnun kaldım. böyle işte.. kzım yavaş yavaş uyanıyor. ben buralardayım yine yazarım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?