benim annemde çok üzülüyor bu duruma ama ablamın bebeklerine bakıyor şuan, onlar için şehir değiştirdi artık istanbulda onlarla yaşıyor, 2 bebeği var ablamın küçüğü 1 yaşını yeni doldurdu. bana yardımcı olamıyorlar diye ablamda oda çok üzülüyor, bu haliyle her haftasonu geliyor, evimi temizliyor, yemeklerimi yapıyor, bebeğe birsürü şey aldılar, birsürü şeyde dikti, ama kayınvalidem üst katımda oturuyor, bakmayacağım dedi kestirip attı işten çık çocuğunu büyüt diyor, bu arada kızının 4 yaşındaki çocuğuna bakıyor hala kreşe bile vermiyorlar, bende minnet etmek istemiyorum açıkçası, çalışmasam ,ara versem diye düşündüm bir ara, hem onun dediğine gelecek, hemde çocukta olunca masraflar katlanır, evimiz kira değil ama sıkıntıya gireriz diye düşündüm, ilk evlendiğimizde borçlarımız vardı, sadece eşim çalışıyordu sıkıntılı günlerdi, şimdi çalışmasam aç kalmayız geçiniriz ama herşey istediğim gibi olmaz, artık çocuğuma bişey alırken, gezerken, vs. aynı sıkıntıları düşünmek istemiyorum, o yüzden çalışmaya karar verdim. 1-2 ay gibi ücretsiz izin kullanacağım, mayıs başı yada haziran başında tekrar başlayacağım, tanıdıklardan araştırmaya başladım inş. iyi birileri çıkar karşıma, geçen hafta kafayı çok taktım nasıl bırakırım falan diye ağlayıp durdum, artık herşeyin hayırlısı bakalım. Sen saşlısın canım kendi annen gibisi yok gerçekten