kızlar ya aşağı yukarı hepimizde aynı sorunlar var. nefes darlığı çekiyoruz bi taraftan, doğru düzgün hareket edemiyoruz, eğilip kalkamıyoruz ama evde bi dolu iş var. burun tıkanıklığım var benim. ama hepsi geçecek insallah. destek olan arkadaşlara teşekkür ederim halimem ve mardin (burcu) özellikle sana. hatırlayamadıgım varsa kusura bakmayın.
bu arada dderya kızların dediği gibi ben de face'ten resimlerine baktım canım. birbirine bu kadar yakışan çift nadir bulunur. gözünü seveyim kızının hatırına bu seferlik sen konuş kocanla. barışırsınız, için rahat mutlu mutlu gidersin doğuma canım ya. şimdi içinde dertle tasayla doğuma gitmek ne bileyim ömrünün sonuna kadar unutamayacağın bişey olcak. tamam bunları da unutmayacaksın ama en azından "kızım için son bir kez şans verdim ama olmadı dersin". belki eşin de senden bir adım bekliyodur. sen hamile olduğun için çok hassassın zaten ama bütün erkekler bunu anlayıp ona göre davranamazlar ki. hem belki o da bir daha eskisi gibi olamayacağız, bebekle napıcaz diye endişe duyuyordur, bi de ailesi dolduruyorsa tamam artık. tabiki yaşadıkların çok zor ve unutulması imkansız ama en azından kızının hatırı için son bir kez daha sen git sarıl eşine. en azından doğumdan önceki son birkaç gününüzü huzurlu geçirin, sonra mutlu mutlu doğur, eşin de kızını kucağına alınca gör bak dünyalar onun olacak, bir aile olacaksınız, kendi uyuz ailesi falan vız gelecek. eminim.