- 3 Haziran 2010
- 4.364
- 6.676
- 398
hayırlısıyla bir doğsalardı ben zaten oğluşumun şu anda sağ kaburgalarımı kırmaya çalışan poposunu ısırıcam o mini minnacık ayaklrını yiyicem
özlem kız bak eskiden ben tickerıma bakıp heyecanlanırdım. anaaa doktor daha erken tarih verince şimdi aklıma bile gelmiyor bakmak. senle damla daha bakıyorsunuz. damlada salı günü bırakacak bakmayı. tabi doktorun eli değerse doğum yaptıracak zaman bulursa. bari gününden önce karar verebilseydi
neyse doğsunlar biz onlara ağır abi ne demekmiş gösteririz
bence bir sürü kız doğduuuama bizimkiler erkek oldukları için duruyorlar
o zaman sonunda sohbet edebilecez canım...hepimiz harıl harıl geçmişi okumaya çalışıyouz da ondan yazamıyoruz cnm. neyse benim bitti bile geçmişşşşşu geçmişi bitirince bi seviniyorum ki kızlar sormayın
hiiiç belli olmaz. bundan 3 hafta önce gelmeye niyetlendi sonra sanırım karar değiştirdi baktı olduğu yer daha rahatsultancım gezmekten beni doğurtmıcak sanırım oğlumda gelmiyor eeeee bizde demirbaş listesinde ilk sırayı aldık
ayyhh evet sanırım benim kide yarın belli olacak :18: veeee ben dra gitmeye korkuyorum şu anda:18:
hayırlısıyla bir doğsalardı ben zaten oğluşumun şu anda sağ kaburgalarımı kırmaya çalışan poposunu ısırıcam o mini minnacık ayaklrını yiyicem
hepimiz harıl harıl geçmişi okumaya çalışıyouz da ondan yazamıyoruz cnm. neyse benim bitti bile geçmişşşşşu geçmişi bitirince bi seviniyorum ki kızlar sormayın
sen poposunu ısır bende kafasınıayyhh evet sanırım benim kide yarın belli olacak :18: veeee ben dra gitmeye korkuyorum şu anda:18:
hayırlısıyla bir doğsalardı ben zaten oğluşumun şu anda sağ kaburgalarımı kırmaya çalışan poposunu ısırıcam o mini minnacık ayaklrını yiyicem
sizinde cidden kız evi naz evi oldu fatoşcumyook cnm benimkide kiz hala bekliooo walla ee kiz evi naz evi
heyecanla okuyorum bende biyerden gelip geçmişi okuyunca
sen poposunu ısır bende kafasını
sizinde cidden kız evi naz evi oldu fatoşcum
:84::84::84::84:kizlaaaaaaaaaaaaar saka makkaaa benim kilolarrr aldi basiniii gidiooo rekoruu kiriyorum sanirsamm :78::78:
:84::84::84::84:kizlaaaaaaaaaaaaar saka makkaaa benim kilolarrr aldi basiniii gidiooo rekoruu kiriyorum sanirsamm :78::78:
sormaa son haftalarimm genelde kiz erken gelir derler ama benim kiz rahatt icerdeee gelemdine gore bi turluuu
kaç kilo aldın ayolllllll rekor kırıyorsun
olsun hele bir doğsunlar sonrasında zayıflarız inşallah..
zamanını bekliyo annesi napsın çocuk demekki içerde işlerini halledemedisüslenip püsleniyoo belki sizin için:94:
Avustralya'dan Anna & Pete in hikayesi
Bölüm 1: Benim dışımda herkes hamile!
Anne ve babam ben büyürken devamlı “sadece bir defa hata yaparsın ve hamile kalırsın” derlerdi. Bunun Pete ve benim içinde geçerli olmasını dilerdim. Ne yazık ki hayır. 2.5 yıldan beri deniyoruz ve denemeye devam ediyoruz. Diğer kızlar eşlerine bir bakıyorlar ve hemen hamile kalıyorlar. Niye diğer herkes için bu, bu kadar kolay. Neyi yanlış yapıyoruz. Biliyorum ki mantıken ve hissi olarak bir şey yanlış, ama yanlış olan ne?
Yakın arkadaşlarımız, hamile kalmak için bizim ne kadar çaba sarf ettiğimizi biliyorlar. Üzülmemi söylemelerine rağmen ne yazık ki üzülüyoruz. Bir iki hafta da bir birileri hamile kalıyor, ama bu birileri ne yazık ki ben olamıyorum. “Anna çok büyük bir haberim var, Sophie hamile” veya “ Jane’in ikinci bebeği Kasım’da doğuyor.” “ harika bir şey, eminim ki çok iyi bir anne olacak” sözleri her zaman ağzımdan zorlukla çıkmakta. Gerçekten arkadaşlarım adına çok mutlu oluyorum ama niye hamile kalamadım diye kendime üzülüyorum.
“Sakin ol, bu kadar kafana takma” veya “ Stres yapmaya son ver, stresli olursan hamile kalman daha da zorlaşacak.” Siz bu konu da ne biliyorsunuz ki konuşup duruyorsunuz. Hınçlı bir hastayım, 2,5 yıldan beri yeteri kadar sakinlik gösterdim. Herhangi birisinin hamileliğini öğrendiğim zaman, nasıl olurda sakin olabilirim. Hamile kalmayı ve çocuk sahibi olmayı bu kadar çok isterken ve denerken 30 ay boyunca her ay aynı hüsranla karşılaşmak hiçte kolay olmuyor!
Bölüm 2: Hiç çocuğumuz olmazsa ne yaparız?
“Benim doktoruma gitsene. Tahminimce doktorum gayet iyi birisi” bu kelimeler duymak istemeyeceğiniz sözler oluyor. Böylece Aile Doktorumuza güvenip, tavsiye ettiği doktora gittim. Doktor X ile ilk randevuma gittim fakat aramızda iletişimi kuramadık. Çok fazla soğuktu. Özel yaşantıma ait herhangi bir bilgiyi bile paylaşamadım. Randevudan üzülmüş ve aradığını bulamamış olarak ayrıldım. Eğer tüm tüp bebek uzmanları bu doktor gibi ise, hiçbir zaman çocuk sahibi olamayacağım.
Tüp bebeğin bir seçenek olduğu fakat herkeste işe yaramayabileceğini söyleyecek kadar gerçekçi, mükemmel, bir tüp bebek uzmanı buldum. “ Eğer bizim için bu yöntemle bir sonuç alamazsak, hiç çocuğumuz olmazsa” diye düşünmeye başladım. Tüp bebek yönteminin bir parçasının psikolojik danışmanlık hizmeti almak olduğunu fark ettik. Duygularımız hakkında sorular sormaya başladı. Bu sorular ile hayatın çocuksuz da dolu olabileceği gerçeğini anladık. İşte bu nokta doğru bir noktaydı ve dikkatimin bu noktaya da kaymasını sağladı. Konuşmamızın devamında psikoloğumuzun çocuk sahibi olduğu yönünde bahse bile girmeyi düşündüm. Tabii bu kadar sakin olmasının nedeni bu olmalı, o da çocuk sahibi.
Benim arkadaşlarımda farklı değil. İyi dilekler fakat boş vaadler. “Anna lütfen aptal olma, tabii ki çocuk sahibi olacaksın” Nasıl biliyorsun? Sakin olursan hamile kalabilirsin, sakinim ama hamile kalabildim mi? O halde niye boş laflara kanayım ki? Eğer hiç çocuk sahibi olamazsam ne yaparım?
Bölüm 3: Kontrolü tekrar elinize almak
Kendimi zayıf hissetim. Tüp bebek yönteminin herhangi bir yerinde kontrolümün olduğu herhangi bir yer yok. Problem benim değil. Yöntem oldukça katı, zamanlama oldukça önemli, sonuca etki edemiyorsunuz, duygular ise kontrolünüzün önünde gidiyor. Her konu da kontrolü tekrar ele almak zorundayım.
Böylece kendi kendime enjeksiyon yapmaya karar verdim. Böylece kontrolü tekrar ele almanın bir yolunu bulmuştum. Tüp bebek hemşiresi tam aksi yönde bir tavsiyede bulundu, hastaların ya her gün kliniğe gelerek hemşire veya evde eşi tarafından enjeksiyonun yapılmasını önerdiklerini söyledi. Bu öneriler ile ilgilenmedim. Benim bu süreçte kontrol edebildiğim bir noktanın olmasını istedim. Sammiyetle, kontrol edebileceğim başka bir bir noktanın olmasını isterdim, fakat böyle bir nokta ne yazık ki yoktu.
Kendi kendime enjeksiyon öncesinde, kendime enjeksiyon yapabilmeyi öğrenmem gerekiyor. Hemşire ilk enjeksiyonu kendi önünde yapmam gerektiğini belirtti. İşte bu beni oldukça rahatsız etti. İğne yaptırmaktan oldukça rahatsız oluyorken, bunu kendi kendime yapmak cidden rahatsız edici. Ama yine de kontrolü elimde tutmak istiyorum. Eğer hemşire olsaydım, başkalarını kendine enjeksiyon yapmak için çaba sarfederken izlemenin güç olduğunu anlayabilirdim. Serum fizyolojiği enjektöre çektim, havasını aldım, göbeğimin bir bölgesindeki yağı sıkıştırıp, iğneyi batırdım. Ama acıdı. Enjeksiyonu yavaş yavaş yapmayı unutacağım diye endişelendim. Ağrı ağzıma kadar çıktı ve sanki ömür boyu sürecekmiş gibi geldi. Bu anlatıklarıma baktığınızda, beni canı tatlı birisi olarak zannedeceksiniz, hele birde iğnenin küçüklüğünü görseniz. Bunlara rağmen dersimi çabucak öğrendim. Enjektörün pistonunu nazikce ve yavaş yavaş bastırmanın önemli olacağını düşündüm.
Bunu yaptım. Hemşirenin önünde enjeksiyonu yaptım ve böylece kontrolü elime aldım. Hemşire bana “evde kullanma kiti”ni verdi, bu kitin içinde alkollü mendil, kullanılmamış iğneler bulunmaktaydı. Kiti alırken kendimle övünüyordum. Arkadaşlarıma anlatırken, kendi kendime enjeksiyon yapmam tedavide benim kontrol olabileceğim tek yeri kontrol edebildiğimi vurguluyorum ve buda beni mutlu ediyor.
Bölüm 4: Karım çok sinirli
Anna’nın kendi kendine enjeksiyon yapmasını takdir ediyorum, ama bir yandan da bu işlemi yapmak için ne kadar da acı çektiğini fark etmem beni çok üzüyor. Her sabah programlanmış enjeksiyonu yapmadan yarım saat önce banyoda kendi kendine telkin yapıyor. Kapının öbür tarafında ağlamasını, gülmesini, kendi kendi ile konuşmasını ve daha sonra sessizliği dinliyorum. Kendi kendine konuşması genelde şeker hastası arkadaşları hakkında oluyor. Bunları kendine söylüyor.
“Aptal olup durma Anna, Simon’u düşün. Bunu günde beş defa yapması gerekiyor. Ama ben Simon değilim ki. Ama bunu ömür boyu hergün yapmayacaksın. Biliyorum ama, tüm bunları neden yapmak zorundayım? Aile sahibi olmak bu kadar zor mu? Eğer tüm bunlar sonrası bebek olmazsa?”
Bunlardan sonra, onun ağlamasını duyuyorum. Sonra hıçkıra hıçkıra enjeksiyonu yapıyor. Kendi kendine konuşması bittiğinde, genelde enjeksiyonu yapıyor oluyor. Kendimi suçlu ve işe yaramaz hissediyorum.. Suçlu çünkü, bu benim problemim. Kendisine yardım edemediğim için kendimi işe yaramaz hissediyorum. Bu tüp bebek işleminin bir parçası ve bu parçada ne yazık ki sadece kendisi var. Tüm bunlardan sonra gülüyor ve bana dönerek kişiliğinin bölündüğünü söylerek bana “senin sinirli bir karın” var diyor. Tüm bunlar bittiğinde her ikimizde sessiz kalıp, aynı senaryonun bir sonraki sabah tekrarlanacağını biliyoruz.
Bölüm 5: İki Mavi Çizgi
İlk tüp bebek tedavisi ne yazık ki başarılı olmadı. Beklenen hayal kırıklığı oldu ama üstesinden geldik. Yeniden başlamak zorundaydık. İkinci siklus ta ilki gibi kötü olup, duygusal değişikler içeren, depresyon, umut, kötümserlik, eşimin iyimserliği gibi duyguların karmaşası olarak geçti. Ve tekrar başladım.
Evde kullanılan gebelik testlerini, yanlış pozitif sonuç verdiği için, önermediler. Neden bu testleri almamam gerektiğine tam inanmamıştım. Tüp bebek yöntemlerine başlamadan önce, bu testleri kullanmıştım. Hemşire Pete’e bu tür testleri kullanmamamız yönünde konuşurken, ben testi almıştım bile.
İlk damlanın testin üzerindeki küçük delikte yayılmasını sesizce izledik. İlk mavi çizgi ortaya çıktı. İkinci damla pencereden dağılmaya başladı. Beklemeden hemen ikinci mavi çizgi çıktı. Gerçekten çıktı mı yoksa ikinci çizgiyi görmeyi çok istediğimiz için gördüğümüzü mü zannettik. İşte orada birşey var. Kelimeler ile anlatılmayacak kadar mutlu olduk. Her ikimizde yanlış pozitif sonuç olma olasılığı olduğunu biliyorduk. Ama yine de bu gece bu bilgiyi yok saydık. Bu gece iki çizgimiz var.
Bir sonraki gün kan testi ile de hamile kaldığım tespit edildi. Bebek sahibi olacağız.
kızlar biraz uzun bir paylaşım oldu ama halimize ne kadar şükretsek az ..şunun şurasında kaç günümüz kaldı ki dimi
olsun hele bir doğsunlar sonrasında zayıflarız inşallah..
zamanını bekliyo annesi napsın çocuk demekki içerde işlerini halledemedisüslenip püsleniyoo belki sizin için:94:
kızlar yaa şu sonda işini taktım şimdi kafaya..ilk doğumumda genel anestezi oldum sonda takılmamıştı. kontrolde dr. 21 marta kesin tarih verdi bide ameliyat kartı verdi bize dün akşam kartı saklayayım diye aldım baktımda ameliyat öncesi hazırlık lavman ve sonda yazıyoo. ben yine aynı hast. doğum yapacağımdan sonda yapılmıcak zannediyodum ama doktordan doktora değişiyo sanırım bu sonda işi...... salı günü kontrolüm var dr konuşcam ama o zamana kadar yicem herhalde kendimi çünkü sonda diyince içim bi tuhaf oluyoooooo.....................
canım bir tanıdık 30kilo almıştı ve görsen hepsi gitmiş eski forumuna kavuşmuş korkma sakın verirsinsöylemeye korkuyoruuumm 25 kilo aldim cnm bu gidisle 30 u tamamlarimmm ya anlamadiimm nasil bu kadar kilo aldim :26::26::26::26::26:
özlem biliyormusun bu yazı benim yaşadığımın yarısı. o kadar tanıdıkkki. tam 5 yıl. bi sürü doktor bi sürü tedavi neler neler. o göbekten iğneler. ilk iğne o kadar zor gelmiştiki. ilk aşılama başarısız ikinci başarısız 3. de kist var sanıp günlerce bekledim belki size kısa gelir ama 6 gün geçmişti ki umutsuzca yaptığım test ve çift çizgi sonrasında dökülen gözyaşlarım ve hemen eşimi aramam. eşimin telefonda ağlaması. eşimin işyeri bitişik ve daha çalışıyordu. üstümde ince kapri vardı. güya etek giyip koşacam ama bu arada altta ne varsa çıkarmışım sadece etekle koştum. eşim bana baktı testi gösterdim ben ağladım o ağladı. inanamadık sonra eşim testi aldı öptü belki size tuhaf gelir ama inanın hayaldi bizim için bugünler. ertesi gün doktora gittik ve bebeğimiz 5 haftalıktı keseyi gördük ve ağladık yine. sağlık ocağını aradım söyledim beni bekliyorlardı gittiğimde. doktor beni gördü sarıldı ağladı hemşire öyle. Rabbime şükürler olsunn bugünlere geldik. ve bizimde tek sorunumuz stresti olacak olmayacak stresi. başka tek bi sebep yokken. ve ben çocuğum olmadı diye köpek aldım 2 tane onları evlatlarım kimi besledim büyüttüm baktım. Allahım kimseyi bekletmesin hiiiç kimseyi. kimin gönlünde varsa nasip etsin İnşallaaaaaaah
o zaman sonunda sohbet edebilecez canım...
hiiiç belli olmaz. bundan 3 hafta önce gelmeye niyetlendi sonra sanırım karar değiştirdi baktı olduğu yer daha rahat
canımmm seninde az kalmış belli olmasına. Allahım gönlüne göre versin İnşallah. bende kızıma diyorum onları. sağ kaburğam sanki kırılmış gibi o kadar çok ağrıyorki. o minik ayağın bi çıksın diyorum neler yapacam ona.
olsun hele bir doğsunlar sonrasında zayıflarız inşallah..
zamanını bekliyo annesi napsın çocuk demekki içerde işlerini halledemedisüslenip püsleniyoo belki sizin için:94:
canımsın yaaa. canım arkadaşım benim İnşallah canım inşallah hepimize nasip olacak.biliyormusun bizim tüp bebek merkezinde burdan görüştüğüm arkadaşlardan tek ben hamileyim ve o kadar seviniyorlarki. doğuma bile gelecek ordan arkadaşım İnşallah. Allahım onlarada nasip etsin İnşallah.canım bir tanıdık 30kilo almıştı ve görsen hepsi gitmiş eski forumuna kavuşmuş korkma sakın verirsin
doğum hikayelerimizi başta taaaaaaaaaaa yazmıştık yaa sultancım net hatırlıyorum allah sağlıkla almayı nasip edicek canım benim duuygulandırdın beni
kızlar işte boşuna demiyorlar cennet anaların ayağının altında diyeee bu ağrıları sancıları batmaları yaşadıkça insan gerçekten annesinin kıymetini anlıyorr...bnimde sağ kaburgam çok fena gögüs altıma dokunamıyorum bile resmen etlerim acıyoo artık. bide şu kalça ağrısı iki büklüm ediyoo beni. ama yapcak bişey yok son günlerimiz artık sabredeceğiz bebişlerimiz içinnnn inşallah hayırlısıyla gelirler....
tabisi süsleniyorlar biz bile doğuma giderken yok fönüydü yok maşasıydı yok rujuydu düşünmüyo muyuz?gerçi ben kapalıyım bunları çok düşünmüyorum ama sizler maşallah epey süsleneceksiniz kızlarda sizi duyuyo demekki olması gerekn bu deyip süslenmeye kalkışıyolar:90::90::90::90::90:hayyy allah iyiliğini demek süslenip püsleniyor heeeeeeeeee
özlem biliyormusun bu yazı benim yaşadığımın yarısı. o kadar tanıdıkkki. tam 5 yıl. bi sürü doktor bi sürü tedavi neler neler. o göbekten iğneler. ilk iğne o kadar zor gelmiştiki. ilk aşılama başarısız ikinci başarısız 3. de kist var sanıp günlerce bekledim belki size kısa gelir ama 6 gün geçmişti ki umutsuzca yaptığım test ve çift çizgi sonrasında dökülen gözyaşlarım ve hemen eşimi aramam. eşimin telefonda ağlaması. eşimin işyeri bitişik ve daha çalışıyordu. üstümde ince kapri vardı. güya etek giyip koşacam ama bu arada altta ne varsa çıkarmışım sadece etekle koştum. eşim bana baktı testi gösterdim ben ağladım o ağladı. inanamadık sonra eşim testi aldı öptü belki size tuhaf gelir ama inanın hayaldi bizim için bugünler. ertesi gün doktora gittik ve bebeğimiz 5 haftalıktı keseyi gördük ve ağladık yine. sağlık ocağını aradım söyledim beni bekliyorlardı gittiğimde. doktor beni gördü sarıldı ağladı hemşire öyle. Rabbime şükürler olsunn bugünlere geldik. ve bizimde tek sorunumuz stresti olacak olmayacak stresi. başka tek bi sebep yokken. ve ben çocuğum olmadı diye köpek aldım 2 tane onları evlatlarım kimi besledim büyüttüm baktım. Allahım kimseyi bekletmesin hiiiç kimseyi. kimin gönlünde varsa nasip etsin İnşallaaaaaaah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?