- 28 Kasım 2006
- 3.481
- 748
- 648
Öncelikle Bebeğin Hayırlı Uğurlu Olsun Canım
Ben Hayatımda Böyle Bir Çırpıda Kolay Doğum Hikayesi Okumadımm
Rabbim Aynısını Banada Yaşatsın İnşallah
Tebrik Ediyorum
ewt kızlar buda bizim hikayemiz...(28.03.2011 saat 13.05 de dünyaya gözlerini açtı kuzum) 28,03,2011 p.tesi günü dr kontrolüm vardı güzelce hastaneye gittik eşimle. hava güzeldi bii 15 dk falan yürüdük önce neyse sonra dr u beklemeye başladık. dr geldi ve sezeryana gideceğini benim önce nst ye girmemi söyledi. ben nst ye gittim fakat hiç sancım çıkmadı. nstden çıktık ve yarım saat sonra dr geldi ulttrasona alacaktı beni önce sordu ağrın sızın var mı diye. bende dedim belim ve kasıklarımda hafif bii ağrı var ozaman çatı muayneni yapalım dedi tamam dedim ama burda yazılanlar geldi aklıma ve önce korktum canım acıcak diye fakat hiçte korkulacak bişey değilmiş. neyse muaynemi yaptı veeee aynen drun dediğini yazıyorum'senin 6 cm açılman var ablacım sen nasıl yürüdün bu şekilde' dedi. eşini çağır bakalım hemen dedi. kocişimde telle konuşuyordu dışardı onu çağırdım ama ben nasıl şoklardayım. dedim kadir dr seni çağırıyo oda şaşırdı bii kadın doğum dr u onu neden çağırmış olabilirdiki? ama ben nasıl saf saf çağırdım eşimi görmeliydiniz.
eşime dedi hemen yatışını yaptır eşinin bugün öğlene kalmaz doğurur bu. oda şok oldu kızardı bozardı garibimin eli ayağı titredi. hasta bakıcı sandelye getirdi ve beni doğum haneye doğru götürdü. eşimde yatış yaptırcaktı ama kafası ne kadar döndüyse bir türlü çıkışı bulamadınasıl gitcem, nereye gitcem diye soruyodu hasta bakıcıya o halde güldürdü beni
odaya çıktık ve hemen aağlaya ağlaya annemi aradım dedim beni doğuma alacaklar birazdan ve kapadım teli. eşim yatışı yaptırıp geldi yanıma sarıdı bana ve seni çok seviyorum iyiki seninle evlenmişim dedi, bana nasıl moral oldu bu sözler bilemezsiniz.
serum takıldı suni sancı verildi ve yavaş yavaş sancım gelmeye başlamıştı. drum geldi tekrar muayne etti ve 8 cm olmuş açılma dedi bii 5 dk daha bekle dedi ve suyumu patlattı biraz dolaş dedi. dolaştım ve sancılarım arttı dr tekrar geldi ve doğum haneye alabilirsiniz dedi. beni sandalyeyle doğum haneye götürdüler ama nasıl heyecanlıyım. masaya çıktım ve boş boş etrafa baktım. o arada çok şiddetli bii sancı geldi vee dr ıkın diyorrdu ıkındım ilkindi olmadı sonra daha şiddetli bii sancı yine ıkındım başı göründü dur dedi birz bekledim ve derin bii nefesin ardından tüm gücümle tekrar ıkındım ve kuzumun ağlama sesiyle tüm ağrım sancım acım herşeyim geldi geçti onu gögsüme koydular ve nasıl güzel kokuyordu anlatamam doya doya kokladım kuzumu. dikişlerim atılırken bende oğlumu izliyordum. biran önce alıp emzirmek istiyordum kuzumu. yavrumu odaya götürdüğünü söyledi hemşire bir an önce bende gitmek istiyordum vee nihayet dikişler bitti ve benide giydirip odama götürdüler aman yarabbim minicik bişey o benimdi artık benim kuzumdu ömrüm boyunca unutamıcam bii andı. eşim yanıma geldi alnımdan öptü beni ve çookk tşk ederim aşkım bana bunu yaşattığın için dedi. işte o günden beri artık tam bii aile olduk eşim bebişim ve ben...
ewt kızlar buda bizim hikayemiz...(28.03.2011 saat 13.05 de dünyaya gözlerini açtı kuzum) 28,03,2011 p.tesi günü dr kontrolüm vardı güzelce hastaneye gittik eşimle. hava güzeldi bii 15 dk falan yürüdük önce neyse sonra dr u beklemeye başladık. dr geldi ve sezeryana gideceğini benim önce nst ye girmemi söyledi. ben nst ye gittim fakat hiç sancım çıkmadı. nstden çıktık ve yarım saat sonra dr geldi ulttrasona alacaktı beni önce sordu ağrın sızın var mı diye. bende dedim belim ve kasıklarımda hafif bii ağrı var ozaman çatı muayneni yapalım dedi tamam dedim ama burda yazılanlar geldi aklıma ve önce korktum canım acıcak diye fakat hiçte korkulacak bişey değilmiş. neyse muaynemi yaptı veeee aynen drun dediğini yazıyorum'senin 6 cm açılman var ablacım sen nasıl yürüdün bu şekilde' dedi. eşini çağır bakalım hemen dedi. kocişimde telle konuşuyordu dışardı onu çağırdım ama ben nasıl şoklardayım. dedim kadir dr seni çağırıyo oda şaşırdı bii kadın doğum dr u onu neden çağırmış olabilirdiki? ama ben nasıl saf saf çağırdım eşimi görmeliydiniz.
eşime dedi hemen yatışını yaptır eşinin bugün öğlene kalmaz doğurur bu. oda şok oldu kızardı bozardı garibimin eli ayağı titredi. hasta bakıcı sandelye getirdi ve beni doğum haneye doğru götürdü. eşimde yatış yaptırcaktı ama kafası ne kadar döndüyse bir türlü çıkışı bulamadınasıl gitcem, nereye gitcem diye soruyodu hasta bakıcıya o halde güldürdü beni
odaya çıktık ve hemen aağlaya ağlaya annemi aradım dedim beni doğuma alacaklar birazdan ve kapadım teli. eşim yatışı yaptırıp geldi yanıma sarıdı bana ve seni çok seviyorum iyiki seninle evlenmişim dedi, bana nasıl moral oldu bu sözler bilemezsiniz.
serum takıldı suni sancı verildi ve yavaş yavaş sancım gelmeye başlamıştı. drum geldi tekrar muayne etti ve 8 cm olmuş açılma dedi bii 5 dk daha bekle dedi ve suyumu patlattı biraz dolaş dedi. dolaştım ve sancılarım arttı dr tekrar geldi ve doğum haneye alabilirsiniz dedi. beni sandalyeyle doğum haneye götürdüler ama nasıl heyecanlıyım. masaya çıktım ve boş boş etrafa baktım. o arada çok şiddetli bii sancı geldi vee dr ıkın diyorrdu ıkındım ilkindi olmadı sonra daha şiddetli bii sancı yine ıkındım başı göründü dur dedi birz bekledim ve derin bii nefesin ardından tüm gücümle tekrar ıkındım ve kuzumun ağlama sesiyle tüm ağrım sancım acım herşeyim geldi geçti onu gögsüme koydular ve nasıl güzel kokuyordu anlatamam doya doya kokladım kuzumu. dikişlerim atılırken bende oğlumu izliyordum. biran önce alıp emzirmek istiyordum kuzumu. yavrumu odaya götürdüğünü söyledi hemşire bir an önce bende gitmek istiyordum vee nihayet dikişler bitti ve benide giydirip odama götürdüler aman yarabbim minicik bişey o benimdi artık benim kuzumdu ömrüm boyunca unutamıcam bii andı. eşim yanıma geldi alnımdan öptü beni ve çookk tşk ederim aşkım bana bunu yaşattığın için dedi. işte o günden beri artık tam bii aile olduk eşim bebişim ve ben...
maşallah KAANa çok tatlı güle güle büyüsün inşallah.benim oğlumla adaşmış.
hayırlı uğurlu olsun bebişin canım.maşallah KAANa çok tatlı güle güle büyüsün inşallah.benim oğlumla adaşmış.
maşallah canım çok tatlı oğlun.
kaan sen ne kadar tatlısın öylemaşallah maşallah
maşallah cnm
allah analı babalı büyütsün
çok tatlı:)
maaşallah suphanallahannesiiiii sana benziyo bu tontiş, çook tatlı
saol cnm amin inş.canım ne güzel yazmışsın.. gözün aydın Allah sağlıklı ve uzun bi ömür nasip etsin tatlı oğluna..
inş cnm kolayca doğurun hepinizÖncelikle Bebeğin Hayırlı Uğurlu Olsun Canım
Ben Hayatımda Böyle Bir Çırpıda Kolay Doğum Hikayesi Okumadımm
Rabbim Aynısını Banada Yaşatsın İnşallah
Tebrik Ediyorum
kendinizi kasmayın yeter kolayca oluyor. bel ve kasıklardan başladı benim sancım dikkatli ol canımayy maşallah canım inanamıyorummallah analı babalı büyütsün.maşallah nası kolay bi doğum allahımm bize de nasip etsin..şimdi kendimden korktum benim de hep belim kasıklarım ağrıyo ama böyle sancı mı olur diyorum..acaba doğuruyo muyum
zynp06 ne güzel çok kolay doğum yapmışsın ilk doğumundu galiba değilmi Allah analı babalı büyütsün darısı bizim başımıza inşallah:18:
zynp06 demekki acı eşiğin çok yüksek
bi çırpıda doğurmuşsun maşallah cnm.
allah analı babalı büyütsün.
çok şükür cnm inş diğer doğurmayan arkadaşlarda kolayca doğururlar inş. bizde ırsi galiba ablamda 6 cm açılmayla gitmişti hastaneye aynısını bende yaşadım
canım bende senin gibi dogum yaptım aynısı kontrole diye gittim dktora açılmam varmış alttan baktı suni sancı verdiler 15 dk dogdu kızım şimdi ikinciye hamileyim agustosta dogumum inş bunuda öyle bir avazda dogurmak nasip eder allahım
ne yazıcamı inanın bilmiyorum...hala şaşkınlık içindeyim çünkü..14 günlük olmamıza rağmenççduygularımı kendime bile tam ifade edemezken buraya nasıl aktarırım bilmiyorum.. 26 mart kayınvalidemlerdeydik...herşey güzeldi hatta şöyle bi espiri yapmıştım eğer doğurursam 2 dak yürüyerek hastane gideriz falan demiştim..dua niyetine geçti sanırım ve gece 3.45te suyum geldi...sızıntıda diyebiliriz..kimseye bişey demeden eşimi kaldırdım o bile şokta inanmıyo kıyamam ne olduğunu anlamadı bile..hastaneye gittik hemen doktor herşey iyi suyunda falan dedi nts ye bğladı ne sancı ne bişey..baktı 1 cm açılma var sadece..ama iç çamaşırım batmıştı... derken doktor eve git dedi bişey olursa geirsin tam odadan çıktım bacaklarımdan sular boşaldı..ne hissedicemi nasıl davranıcamı bilmiyordum ama sakindim...inanıyodum bebişim geliyodu ve onu çok özlemiştim biliyodu o da ve özelmi sürdürmeden aramıza gelmek istedi...kafam karışıktı eşime medicanayada bi gidelim ordada bi baksınlar dedi..gecekağıt imzaladık ve hastaneye gittik kapıdan geri çevrildik acilde doktor yok dediler vs vs sorumluluk almak istemediler sebebi düzenli kontrollere gitmediğim için oysa randevu bi türlü verememişlerdi ve cuma günü kontrolüm vardı medicanada...neyse erdeme geri döndük...suyum geliyordu hala...nts bağlandım üstüm çıkartıldı vs derken 12 saat gözetim altında hala 1 cm açılma 40 a vuran sancıdan başka bişey yoktu elimizde..doktor sezaryan dedi..ben için için kabul etmiştim..riske atamazdım...erkeklik gururu yapar gibi normal doğumda ısrarcı olmadım ailem..kayınpederim annemler vs kabul etmiyolardı... hastane sahibi tanıdık olunca onlar araya girdi doktorlar sorguya çekildibu durumdan rahatsız olsalarda 2 can dedidelr size 2 can emanet ettik ve herşeyi sorgulama ve araştırmaya hakkımız var dediler..derken komite toğlandı( 2 taraf ailem) sezaryan dedim... ve 3.30 da sezaryana girdim spinal anestesi ile... 13.45te bebişim geldi.... herşeyi duydum bebişimi gördüm ağlama sesiyle yaşlar gözlerimden aktı resmen ağlamayı özelmişim..o anda hep bildiğim bi kokuymuş gibi ağlayan bebişim yanağı yanağıma değdi ve o anda sustu...yavrum dünyaya ağlayarak ve aç gelmişti emzirmek istiyodum dokunmak ama 0 dak beklemeliydim... herşey iyiydi ama haberim yoktu 1 saat sadece oksijen vermişler..odaya geldim ağrım vardı umrumdamıydı sanki...ve kapı açıldı dünyam girdi içeri... emzirmek istedim... ama kızdı yetme göğüs ucum... :)) uç aldık bebişim emdi emdikce ben yeniden doğdum.... onun varlığı gelişi doğum değildi... kokusuyla ben doğmuştum...1 BEBEK DOĞARKEN 1 DE ANNE DOĞARMIŞ YA... böyle kızlar... işte öyle bi yazdım ama içimde yaşadıklarımlarım.. oğlumla aramdaki o sır.. o his heycan... gizlimiz sanırım kelimeler kifayetsiz...RABBİM HERKESE YAŞATSIN BUNU İNŞ..
ne yazıcamı inanın bilmiyorum...hala şaşkınlık içindeyim çünkü..14 günlük olmamıza rağmenççduygularımı kendime bile tam ifade edemezken buraya nasıl aktarırım bilmiyorum.. 26 mart kayınvalidemlerdeydik...herşey güzeldi hatta şöyle bi espiri yapmıştım eğer doğurursam 2 dak yürüyerek hastane gideriz falan demiştim..dua niyetine geçti sanırım ve gece 3.45te suyum geldi...sızıntıda diyebiliriz..kimseye bişey demeden eşimi kaldırdım o bile şokta inanmıyo kıyamam ne olduğunu anlamadı bile..hastaneye gittik hemen doktor herşey iyi suyunda falan dedi nts ye bğladı ne sancı ne bişey..baktı 1 cm açılma var sadece..ama iç çamaşırım batmıştı... derken doktor eve git dedi bişey olursa geirsin tam odadan çıktım bacaklarımdan sular boşaldı..ne hissedicemi nasıl davranıcamı bilmiyordum ama sakindim...inanıyodum bebişim geliyodu ve onu çok özlemiştim biliyodu o da ve özelmi sürdürmeden aramıza gelmek istedi...kafam karışıktı eşime medicanayada bi gidelim ordada bi baksınlar dedi..gecekağıt imzaladık ve hastaneye gittik kapıdan geri çevrildik acilde doktor yok dediler vs vs sorumluluk almak istemediler sebebi düzenli kontrollere gitmediğim için oysa randevu bi türlü verememişlerdi ve cuma günü kontrolüm vardı medicanada...neyse erdeme geri döndük...suyum geliyordu hala...nts bağlandım üstüm çıkartıldı vs derken 12 saat gözetim altında hala 1 cm açılma 40 a vuran sancıdan başka bişey yoktu elimizde..doktor sezaryan dedi..ben için için kabul etmiştim..riske atamazdım...erkeklik gururu yapar gibi normal doğumda ısrarcı olmadım ailem..kayınpederim annemler vs kabul etmiyolardı... hastane sahibi tanıdık olunca onlar araya girdi doktorlar sorguya çekildibu durumdan rahatsız olsalarda 2 can dedidelr size 2 can emanet ettik ve herşeyi sorgulama ve araştırmaya hakkımız var dediler..derken komite toğlandı( 2 taraf ailem) sezaryan dedim... ve 3.30 da sezaryana girdim spinal anestesi ile... 13.45te bebişim geldi.... herşeyi duydum bebişimi gördüm ağlama sesiyle yaşlar gözlerimden aktı resmen ağlamayı özelmişim..o anda hep bildiğim bi kokuymuş gibi ağlayan bebişim yanağı yanağıma değdi ve o anda sustu...yavrum dünyaya ağlayarak ve aç gelmişti emzirmek istiyodum dokunmak ama 0 dak beklemeliydim... herşey iyiydi ama haberim yoktu 1 saat sadece oksijen vermişler..odaya geldim ağrım vardı umrumdamıydı sanki...ve kapı açıldı dünyam girdi içeri... emzirmek istedim... ama kızdı yetme göğüs ucum... :)) uç aldık bebişim emdi emdikce ben yeniden doğdum.... onun varlığı gelişi doğum değildi... kokusuyla ben doğmuştum...1 BEBEK DOĞARKEN 1 DE ANNE DOĞARMIŞ YA... böyle kızlar... işte öyle bi yazdım ama içimde yaşadıklarımlarım.. oğlumla aramdaki o sır.. o his heycan... gizlimiz sanırım kelimeler kifayetsiz...RABBİM HERKESE YAŞATSIN BUNU İNŞ..
ne yazıcamı inanın bilmiyorum...hala şaşkınlık içindeyim çünkü..14 günlük olmamıza rağmenççduygularımı kendime bile tam ifade edemezken buraya nasıl aktarırım bilmiyorum.. 26 mart kayınvalidemlerdeydik...herşey güzeldi hatta şöyle bi espiri yapmıştım eğer doğurursam 2 dak yürüyerek hastane gideriz falan demiştim..dua niyetine geçti sanırım ve gece 3.45te suyum geldi...sızıntıda diyebiliriz..kimseye bişey demeden eşimi kaldırdım o bile şokta inanmıyo kıyamam ne olduğunu anlamadı bile..hastaneye gittik hemen doktor herşey iyi suyunda falan dedi nts ye bğladı ne sancı ne bişey..baktı 1 cm açılma var sadece..ama iç çamaşırım batmıştı... derken doktor eve git dedi bişey olursa geirsin tam odadan çıktım bacaklarımdan sular boşaldı..ne hissedicemi nasıl davranıcamı bilmiyordum ama sakindim...inanıyodum bebişim geliyodu ve onu çok özlemiştim biliyodu o da ve özelmi sürdürmeden aramıza gelmek istedi...kafam karışıktı eşime medicanayada bi gidelim ordada bi baksınlar dedi..gecekağıt imzaladık ve hastaneye gittik kapıdan geri çevrildik acilde doktor yok dediler vs vs sorumluluk almak istemediler sebebi düzenli kontrollere gitmediğim için oysa randevu bi türlü verememişlerdi ve cuma günü kontrolüm vardı medicanada...neyse erdeme geri döndük...suyum geliyordu hala...nts bağlandım üstüm çıkartıldı vs derken 12 saat gözetim altında hala 1 cm açılma 40 a vuran sancıdan başka bişey yoktu elimizde..doktor sezaryan dedi..ben için için kabul etmiştim..riske atamazdım...erkeklik gururu yapar gibi normal doğumda ısrarcı olmadım ailem..kayınpederim annemler vs kabul etmiyolardı... hastane sahibi tanıdık olunca onlar araya girdi doktorlar sorguya çekildibu durumdan rahatsız olsalarda 2 can dedidelr size 2 can emanet ettik ve herşeyi sorgulama ve araştırmaya hakkımız var dediler..derken komite toğlandı( 2 taraf ailem) sezaryan dedim... ve 3.30 da sezaryana girdim spinal anestesi ile... 13.45te bebişim geldi.... herşeyi duydum bebişimi gördüm ağlama sesiyle yaşlar gözlerimden aktı resmen ağlamayı özelmişim..o anda hep bildiğim bi kokuymuş gibi ağlayan bebişim yanağı yanağıma değdi ve o anda sustu...yavrum dünyaya ağlayarak ve aç gelmişti emzirmek istiyodum dokunmak ama 0 dak beklemeliydim... herşey iyiydi ama haberim yoktu 1 saat sadece oksijen vermişler..odaya geldim ağrım vardı umrumdamıydı sanki...ve kapı açıldı dünyam girdi içeri... emzirmek istedim... ama kızdı yetme göğüs ucum... :)) uç aldık bebişim emdi emdikce ben yeniden doğdum.... onun varlığı gelişi doğum değildi... kokusuyla ben doğmuştum...1 BEBEK DOĞARKEN 1 DE ANNE DOĞARMIŞ YA... böyle kızlar... işte öyle bi yazdım ama içimde yaşadıklarımlarım.. oğlumla aramdaki o sır.. o his heycan... gizlimiz sanırım kelimeler kifayetsiz...RABBİM HERKESE YAŞATSIN BUNU İNŞ..
ne yazıcamı inanın bilmiyorum...hala şaşkınlık içindeyim çünkü..14 günlük olmamıza rağmenççduygularımı kendime bile tam ifade edemezken buraya nasıl aktarırım bilmiyorum.. 26 mart kayınvalidemlerdeydik...herşey güzeldi hatta şöyle bi espiri yapmıştım eğer doğurursam 2 dak yürüyerek hastane gideriz falan demiştim..dua niyetine geçti sanırım ve gece 3.45te suyum geldi...sızıntıda diyebiliriz..kimseye bişey demeden eşimi kaldırdım o bile şokta inanmıyo kıyamam ne olduğunu anlamadı bile..hastaneye gittik hemen doktor herşey iyi suyunda falan dedi nts ye bğladı ne sancı ne bişey..baktı 1 cm açılma var sadece..ama iç çamaşırım batmıştı... derken doktor eve git dedi bişey olursa geirsin tam odadan çıktım bacaklarımdan sular boşaldı..ne hissedicemi nasıl davranıcamı bilmiyordum ama sakindim...inanıyodum bebişim geliyodu ve onu çok özlemiştim biliyodu o da ve özelmi sürdürmeden aramıza gelmek istedi...kafam karışıktı eşime medicanayada bi gidelim ordada bi baksınlar dedi..gecekağıt imzaladık ve hastaneye gittik kapıdan geri çevrildik acilde doktor yok dediler vs vs sorumluluk almak istemediler sebebi düzenli kontrollere gitmediğim için oysa randevu bi türlü verememişlerdi ve cuma günü kontrolüm vardı medicanada...neyse erdeme geri döndük...suyum geliyordu hala...nts bağlandım üstüm çıkartıldı vs derken 12 saat gözetim altında hala 1 cm açılma 40 a vuran sancıdan başka bişey yoktu elimizde..doktor sezaryan dedi..ben için için kabul etmiştim..riske atamazdım...erkeklik gururu yapar gibi normal doğumda ısrarcı olmadım ailem..kayınpederim annemler vs kabul etmiyolardı... hastane sahibi tanıdık olunca onlar araya girdi doktorlar sorguya çekildibu durumdan rahatsız olsalarda 2 can dedidelr size 2 can emanet ettik ve herşeyi sorgulama ve araştırmaya hakkımız var dediler..derken komite toğlandı( 2 taraf ailem) sezaryan dedim... ve 3.30 da sezaryana girdim spinal anestesi ile... 13.45te bebişim geldi.... herşeyi duydum bebişimi gördüm ağlama sesiyle yaşlar gözlerimden aktı resmen ağlamayı özelmişim..o anda hep bildiğim bi kokuymuş gibi ağlayan bebişim yanağı yanağıma değdi ve o anda sustu...yavrum dünyaya ağlayarak ve aç gelmişti emzirmek istiyodum dokunmak ama 0 dak beklemeliydim... herşey iyiydi ama haberim yoktu 1 saat sadece oksijen vermişler..odaya geldim ağrım vardı umrumdamıydı sanki...ve kapı açıldı dünyam girdi içeri... emzirmek istedim... ama kızdı yetme göğüs ucum... :)) uç aldık bebişim emdi emdikce ben yeniden doğdum.... onun varlığı gelişi doğum değildi... kokusuyla ben doğmuştum...1 BEBEK DOĞARKEN 1 DE ANNE DOĞARMIŞ YA... böyle kızlar... işte öyle bi yazdım ama içimde yaşadıklarımlarım.. oğlumla aramdaki o sır.. o his heycan... gizlimiz sanırım kelimeler kifayetsiz...RABBİM HERKESE YAŞATSIN BUNU İNŞ..
ne yazıcamı inanın bilmiyorum...hala şaşkınlık içindeyim çünkü..14 günlük olmamıza rağmenççduygularımı kendime bile tam ifade edemezken buraya nasıl aktarırım bilmiyorum.. 26 mart kayınvalidemlerdeydik...herşey güzeldi hatta şöyle bi espiri yapmıştım eğer doğurursam 2 dak yürüyerek hastane gideriz falan demiştim..dua niyetine geçti sanırım ve gece 3.45te suyum geldi...sızıntıda diyebiliriz..kimseye bişey demeden eşimi kaldırdım o bile şokta inanmıyo kıyamam ne olduğunu anlamadı bile..hastaneye gittik hemen doktor herşey iyi suyunda falan dedi nts ye bğladı ne sancı ne bişey..baktı 1 cm açılma var sadece..ama iç çamaşırım batmıştı... derken doktor eve git dedi bişey olursa geirsin tam odadan çıktım bacaklarımdan sular boşaldı..ne hissedicemi nasıl davranıcamı bilmiyordum ama sakindim...inanıyodum bebişim geliyodu ve onu çok özlemiştim biliyodu o da ve özelmi sürdürmeden aramıza gelmek istedi...kafam karışıktı eşime medicanayada bi gidelim ordada bi baksınlar dedi..gecekağıt imzaladık ve hastaneye gittik kapıdan geri çevrildik acilde doktor yok dediler vs vs sorumluluk almak istemediler sebebi düzenli kontrollere gitmediğim için oysa randevu bi türlü verememişlerdi ve cuma günü kontrolüm vardı medicanada...neyse erdeme geri döndük...suyum geliyordu hala...nts bağlandım üstüm çıkartıldı vs derken 12 saat gözetim altında hala 1 cm açılma 40 a vuran sancıdan başka bişey yoktu elimizde..doktor sezaryan dedi..ben için için kabul etmiştim..riske atamazdım...erkeklik gururu yapar gibi normal doğumda ısrarcı olmadım ailem..kayınpederim annemler vs kabul etmiyolardı... hastane sahibi tanıdık olunca onlar araya girdi doktorlar sorguya çekildibu durumdan rahatsız olsalarda 2 can dedidelr size 2 can emanet ettik ve herşeyi sorgulama ve araştırmaya hakkımız var dediler..derken komite toğlandı( 2 taraf ailem) sezaryan dedim... ve 3.30 da sezaryana girdim spinal anestesi ile... 13.45te bebişim geldi.... herşeyi duydum bebişimi gördüm ağlama sesiyle yaşlar gözlerimden aktı resmen ağlamayı özelmişim..o anda hep bildiğim bi kokuymuş gibi ağlayan bebişim yanağı yanağıma değdi ve o anda sustu...yavrum dünyaya ağlayarak ve aç gelmişti emzirmek istiyodum dokunmak ama 0 dak beklemeliydim... herşey iyiydi ama haberim yoktu 1 saat sadece oksijen vermişler..odaya geldim ağrım vardı umrumdamıydı sanki...ve kapı açıldı dünyam girdi içeri... emzirmek istedim... ama kızdı yetme göğüs ucum... :)) uç aldık bebişim emdi emdikce ben yeniden doğdum.... onun varlığı gelişi doğum değildi... kokusuyla ben doğmuştum...1 BEBEK DOĞARKEN 1 DE ANNE DOĞARMIŞ YA... böyle kızlar... işte öyle bi yazdım ama içimde yaşadıklarımlarım.. oğlumla aramdaki o sır.. o his heycan... gizlimiz sanırım kelimeler kifayetsiz...RABBİM HERKESE YAŞATSIN BUNU İNŞ..
ne yazıcamı inanın bilmiyorum...hala şaşkınlık içindeyim çünkü..14 günlük olmamıza rağmenççduygularımı kendime bile tam ifade edemezken buraya nasıl aktarırım bilmiyorum.. 26 mart kayınvalidemlerdeydik...herşey güzeldi hatta şöyle bi espiri yapmıştım eğer doğurursam 2 dak yürüyerek hastane gideriz falan demiştim..dua niyetine geçti sanırım ve gece 3.45te suyum geldi...sızıntıda diyebiliriz..kimseye bişey demeden eşimi kaldırdım o bile şokta inanmıyo kıyamam ne olduğunu anlamadı bile..hastaneye gittik hemen doktor herşey iyi suyunda falan dedi nts ye bğladı ne sancı ne bişey..baktı 1 cm açılma var sadece..ama iç çamaşırım batmıştı... derken doktor eve git dedi bişey olursa geirsin tam odadan çıktım bacaklarımdan sular boşaldı..ne hissedicemi nasıl davranıcamı bilmiyordum ama sakindim...inanıyodum bebişim geliyodu ve onu çok özlemiştim biliyodu o da ve özelmi sürdürmeden aramıza gelmek istedi...kafam karışıktı eşime medicanayada bi gidelim ordada bi baksınlar dedi..gecekağıt imzaladık ve hastaneye gittik kapıdan geri çevrildik acilde doktor yok dediler vs vs sorumluluk almak istemediler sebebi düzenli kontrollere gitmediğim için oysa randevu bi türlü verememişlerdi ve cuma günü kontrolüm vardı medicanada...neyse erdeme geri döndük...suyum geliyordu hala...nts bağlandım üstüm çıkartıldı vs derken 12 saat gözetim altında hala 1 cm açılma 40 a vuran sancıdan başka bişey yoktu elimizde..doktor sezaryan dedi..ben için için kabul etmiştim..riske atamazdım...erkeklik gururu yapar gibi normal doğumda ısrarcı olmadım ailem..kayınpederim annemler vs kabul etmiyolardı... hastane sahibi tanıdık olunca onlar araya girdi doktorlar sorguya çekildibu durumdan rahatsız olsalarda 2 can dedidelr size 2 can emanet ettik ve herşeyi sorgulama ve araştırmaya hakkımız var dediler..derken komite toğlandı( 2 taraf ailem) sezaryan dedim... ve 3.30 da sezaryana girdim spinal anestesi ile... 13.45te bebişim geldi.... herşeyi duydum bebişimi gördüm ağlama sesiyle yaşlar gözlerimden aktı resmen ağlamayı özelmişim..o anda hep bildiğim bi kokuymuş gibi ağlayan bebişim yanağı yanağıma değdi ve o anda sustu...yavrum dünyaya ağlayarak ve aç gelmişti emzirmek istiyodum dokunmak ama 0 dak beklemeliydim... herşey iyiydi ama haberim yoktu 1 saat sadece oksijen vermişler..odaya geldim ağrım vardı umrumdamıydı sanki...ve kapı açıldı dünyam girdi içeri... emzirmek istedim... ama kızdı yetme göğüs ucum... :)) uç aldık bebişim emdi emdikce ben yeniden doğdum.... onun varlığı gelişi doğum değildi... kokusuyla ben doğmuştum...1 BEBEK DOĞARKEN 1 DE ANNE DOĞARMIŞ YA... böyle kızlar... işte öyle bi yazdım ama içimde yaşadıklarımlarım.. oğlumla aramdaki o sır.. o his heycan... gizlimiz sanırım kelimeler kifayetsiz...RABBİM HERKESE YAŞATSIN BUNU İNŞ..
ne yazıcamı inanın bilmiyorum...hala şaşkınlık içindeyim çünkü..14 günlük olmamıza rağmenççduygularımı kendime bile tam ifade edemezken buraya nasıl aktarırım bilmiyorum.. 26 mart kayınvalidemlerdeydik...herşey güzeldi hatta şöyle bi espiri yapmıştım eğer doğurursam 2 dak yürüyerek hastane gideriz falan demiştim..dua niyetine geçti sanırım ve gece 3.45te suyum geldi...sızıntıda diyebiliriz..kimseye bişey demeden eşimi kaldırdım o bile şokta inanmıyo kıyamam ne olduğunu anlamadı bile..hastaneye gittik hemen doktor herşey iyi suyunda falan dedi nts ye bğladı ne sancı ne bişey..baktı 1 cm açılma var sadece..ama iç çamaşırım batmıştı... derken doktor eve git dedi bişey olursa geirsin tam odadan çıktım bacaklarımdan sular boşaldı..ne hissedicemi nasıl davranıcamı bilmiyordum ama sakindim...inanıyodum bebişim geliyodu ve onu çok özlemiştim biliyodu o da ve özelmi sürdürmeden aramıza gelmek istedi...kafam karışıktı eşime medicanayada bi gidelim ordada bi baksınlar dedi..gecekağıt imzaladık ve hastaneye gittik kapıdan geri çevrildik acilde doktor yok dediler vs vs sorumluluk almak istemediler sebebi düzenli kontrollere gitmediğim için oysa randevu bi türlü verememişlerdi ve cuma günü kontrolüm vardı medicanada...neyse erdeme geri döndük...suyum geliyordu hala...nts bağlandım üstüm çıkartıldı vs derken 12 saat gözetim altında hala 1 cm açılma 40 a vuran sancıdan başka bişey yoktu elimizde..doktor sezaryan dedi..ben için için kabul etmiştim..riske atamazdım...erkeklik gururu yapar gibi normal doğumda ısrarcı olmadım ailem..kayınpederim annemler vs kabul etmiyolardı... hastane sahibi tanıdık olunca onlar araya girdi doktorlar sorguya çekildibu durumdan rahatsız olsalarda 2 can dedidelr size 2 can emanet ettik ve herşeyi sorgulama ve araştırmaya hakkımız var dediler..derken komite toğlandı( 2 taraf ailem) sezaryan dedim... ve 3.30 da sezaryana girdim spinal anestesi ile... 13.45te bebişim geldi.... herşeyi duydum bebişimi gördüm ağlama sesiyle yaşlar gözlerimden aktı resmen ağlamayı özelmişim..o anda hep bildiğim bi kokuymuş gibi ağlayan bebişim yanağı yanağıma değdi ve o anda sustu...yavrum dünyaya ağlayarak ve aç gelmişti emzirmek istiyodum dokunmak ama 0 dak beklemeliydim... herşey iyiydi ama haberim yoktu 1 saat sadece oksijen vermişler..odaya geldim ağrım vardı umrumdamıydı sanki...ve kapı açıldı dünyam girdi içeri... emzirmek istedim... ama kızdı yetme göğüs ucum... :)) uç aldık bebişim emdi emdikce ben yeniden doğdum.... onun varlığı gelişi doğum değildi... kokusuyla ben doğmuştum...1 BEBEK DOĞARKEN 1 DE ANNE DOĞARMIŞ YA... böyle kızlar... işte öyle bi yazdım ama içimde yaşadıklarımlarım.. oğlumla aramdaki o sır.. o his heycan... gizlimiz sanırım kelimeler kifayetsiz...RABBİM HERKESE YAŞATSIN BUNU İNŞ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?