Valla aynı dert bende de var.Herşeyi oluruna bıraktım bakalım ne olacak.doğumdan 2 ay sonra işe başlıcaz hadi izinleri falan da katarsak 3 ay diyelim sonra ne olacak belli değil.Annem şeker ve tansiyon hastası ayrıca yaşlı.Kayınvalidem genç ama hamile kalmadan önce hep ben bakarım diyodu.Şimdi hiç ses yok.Ben de sen bak demem bu saatten sonra.Bakıcı desen nasıl bırakıcaz bakıcı eline düşündükçe sinir oluyorum.En son çare bakıcı tutup yanıma da annemi alıp kadının başına dikmek.En azından annemin yanında olursa bakıcı içim o zaman rahat eder.en azından onun gözetiminde olur.Bakalım hayırlısı...