- 27 Nisan 2010
- 355
- 14
- 98
amin inşallah,rabbim hepimizinkini bağışlasın sağlık sıhhat versin, zorda olsa kucağında olmasına çokkkk sevindim,mutlu huzurlu sağlıklı ömürler versin ona inşallah
Herkeze selam
benim sizlere anlatacağım güzel bir doğum hikayem malesef yok ne umdum ne buldum ama sonu güzel bitti bunuda şükürler olsun billdiğiniz gibi bayram haftası sancılandım drum tatilde yurt dışında cep kapalı ben tres oldum hastanedeki başka d nidilatta drum gelene kadar doğumu sancıyı durdurdu ilaç bana çok dokundu bulntı ishal derkern nefes alaamaya başladım en son 22 agusosta nst girdiğimde bebeğin artık çıkmak isteğini ama dururmunun iyi olduğunu söyledi ben nefs alamıyor artık doğurmak istiyordum annemler bizdeydi kadın geldi evi temizlettirdim lohusayatağımızı annemle hazırladık beşiğini yanınaalıp nevresimlerini serdik temizlik bitince eşyalarımı alıp annemlere geçtim 23ünde gece drum türkiyeye geldi ve aradım cuma sabahı aç karnına geliyorsun dedi çok heyecanlıydım azcıkta korku vardı neyse sabah oldu teyzem anneme geldi ayükeme bakıcaktı annem babam eşim hastanee gittik drum ilk ultrasondan batı ve suratını ekşitti neden beni bekledin dedi dedim sizden başkasına yaptırmazdım sezeryanımı sonra nidilatı 3 satte bir aldığımı nefs alaadığımı falan anlattım odama yolladı acil sezeryan dedi o kadar mutluydumki oğluma kavuşmama az kalmıştı nst aldılar sonra damar yolu lavma derken beklemeye geçtim odamızı gelin odsı gibi süsledik fb hastane çıkış kıyafetlerimizi hemşire alamıza vrdik yakışıklımı giydirsinler diye neyseki vakit geldi yatağımla ameliyathaneye kadar gittik kızımıda orda doğurduğum için ve sürekli gittiğim hastane olduğundan tanımışlardı beni ameliyatmasasına kendim oturdum sorada yattım anestezici arminak bey fundacım nasılsın hoşgeldin falan muhabbet derken dedim beni öyla bayıltki herşey bitiğinde hemen ayılayım aybükem var bensizyemek yemez derken drumun sesini duydum fundacım geliyorum derken ben gittim ayıldğımda aybükemi sormuşıum kahvaltısını yaptımı karnını doyurdumu sonra nefes alamadım midemi yıkmışlar ve sürekli oksijen veriyolar bana bebeğimin iy olduğınu söylediler derken 2 saate yakın ameliyathanede kalmışım annem eşim dayanamayıp gireceklermiş neyse hiç gıkım çıkmadan odama geldim herkezin suratı asık ama ben bi anlam veremiyorum eşimi soruyorm bebeğin yanında diyolrar annem hsta bakıcı geceliğimi gidirdi lohusa tacımı taktım prensimi bekliyorum yarım saat oldu halen gelmedi bebeğim beni sürekli oyalamaya çalışışıyorlar giydiriyorlar falan derken ben halen bişi anlamıyorm kamerayı istedim o bana hemen gelmezse ben de bari kameradan tipine bakayım dedim o kadar şekerdiki amelşyathanede sürekli hoırtumları ağzına sokum sokup durmuşlar sonra ilerledikçe hemşire anneme kakasını yapmış nefes alamıyor dedi ve ben oan hıçkırıklara boğuldum demezmi anneyide bebeğide son anda kurtardık neyse drum çock dru anestezici herkez odama geldi bebeğimin durumunu anlattılar başka hastaneye sevk edileceğini ama düzeleceğini anlattlar amaben kimseyi dinleiyor sadece ağladımı biliyorum yenibosnada safa hstanesini ydyb ünitesinin iyi olduğunu ve drum ordaki ordaki drla arkşolduğunu güvenle eslim edebileceğimizi söylediler bizde ok dedik sirens sesleriyle ambulans geldi işte o an bnim ve eşimin bittği an oldu daha 4 ssaatlikmi ne ameliyatlıyım altımda sondo acı falan hiçbişi hissetmeden ayağakendim kalktım ve bebek odasına gidip bebeiğime bi bakayım dedim paşamın karnı yükselip yükselip iniyo morarıyo ben hayatımın en mutlu günü ve en acı günüydü sonra hemşireler beni odaan çıkarttı küvez gelmişti zar zor odama soktular akşamı oda süslerni herşeyi kaldırdım beeğim gittikte 1saat sonra giydirip çıkarttıkları kıyafetlerin bana tekrardan teslim ettiler yini bittiğim andı neumutla alıp yıkayıp ütülemiştm sonu böylemi olacaktı derken kokusunu koklamak istedim bersine kokusu sinmişti hastaneden çıkana kadar kokladım kuzumun beresini hastaneden çıktım kayınvalidemler kmpaşada oturuyorlar hastane yenşbosnada evime gidemedim hergün paşamı görmeye gittim 24 agustostan 28 agust kadar makinaya bağlıydı heryerinde hortumlar mideden besleniyor ve uyutuluyordu sonraki 2 gün oksijen hunisindeydi daha sonra da sadece küvezde serum alıyordu biberonla beslenmeye hatta hemşire ablaları şikayet bile ediyordu çok yaramz diye ilk karşılaşmamız tanışmamız 3 eylül pazartesi güü emzirmiştim çok şükğr göğsümüde almıştı dr salı gnüde emzireye sabah 9 30 da gel dedilr gttik emzrdim kıyafetlerini istediler ve bebişim zorlu süreci gçip 12 gün paşama kavuştum şuan evimizdeyiz tezeleri bi ara resmini ekliycem çok tatlı veçok yaramaz br delikanlı allah kimseyi evladıyla sınamasın eherkezin evladını bağışlsın
Eveett doğuramadım derken derken sonunda nazlı oğlum dünyaya gözlerini açtııı...
3eylül bdtmizdii ama bizim oğlanın gelmeye niyeti yoktuu ve 4 eylülde kontrolümüz vardıı plesentamızdada yaşlanma başladığı için doktorum en fazla ayın4ünden sonra 2-3 gün daha beklerim sonra doğumunu suni sancıyla başlatırım demiştii bende hep dua ettim kendi sancım gelsin diyee ayın 3ünde akşam 10da eşimle tv izlerken uyumuş kalmışım 1 saat sonra uyandımm hatta eşim yanıma geldi hadi uyu bakalım uykusuz geceler bizi bekliyoo bi kaç gün daha uyu dedi ayrıldı yanımdann ben tabi uyandım bi kere sonra saat 1 gibi tekrar uyumaya çalıştımm ama 10dkde 1 belimden kasıklarıma vuran sancılar beni rahat bırakmadı bi anda düzenli sancılarım başladıı satt4 gibi 8dkde 1e düştüü saat 6 gibi de 6 dkde 1 gelmeye başladıı nasılsaa sabahında doktora gidecektik ve bende boş yere eşimi panik yaptırmak istemedimm neyse satt 9:30da hastaneye gittikk sancılarım gitmişti benim doktoruma söyledim sabaha kadar sancı çektiğimi doktorum önce açılmana bakayım o zaman dedi sonra nstye alırız dedi açılmama baktı 2 cm olmuşş ve silinmem 100de 60 civarındaymış bu halde seni eve gönderemem dedi ama eşyalarım dedim onları alıp gelsem dedim eşin yatışını yapıp alsın gelsin dedi neyse eşimi gönderdim kuzenimi ve halamı getirmesi için tabi birde eşyalarr bende yatışımı yaptırdımm bana suni sancı bağladılarr 10:30 gibi eşyalarımda gelmiştii başlarda 5 dkde gelen sancılarım vardı ama canımı yakmıyoodu ve nstde 100e hatta 120ye vuran sancılar vardıı sürekli dozu arttırdılarr saat 5 e kadar 3 kere doğumhaneye gittik ilk gittiğimizde doktorum açılman güzel ilerliyo ama bebişin başı inmiyo dedi kesin normal olur diyemem dedi sezeryanda olabilir hiç istemediğimiz bi durum dedi ama ben bekleyeceğim sibel dedi çok müsaitsin normal doğuma dedii seni kesmem büyük haksızlık olur dedii çıktık doğumhaneden o sırada muayene ederken suyum kendiliğinden patladı doktorum bu güzel oldu işte buyardımcı olur başın inmesine dedi su patlayınca bana sancılar daha ağır vurmaya başladıı sırayla eşim halam kuzenin herkes belimi ovuyodu sancı geldiğinde eşime sarılıyodum söyleyin doktora beni sezeryana alsın dayanamıyorum diyodum sancı gidince vazgeçiyodum tabi. sonra saat 6da tekrar muayene açıklık 8cm baş yavaş yavaş inmeye başlamış doktoruma bağırıyorum ümmühan hanım yeter artık dayanamıyorum diye dayanmak zorundasın dedi bana sen bu çocuğu doğuracaksın güçlü bi kadınsın biliyosun diyerek bana heeep destek oldu sonraa saat 18:50 bana ıkınma hissi geldii ümmühan hanım hadi bakalım sibel bu doğumhaneye son girişimiz dedii doğurtcam artık seni dedivee girdik doğumhaneye açıklık 10 cm başı hala tam inmemiş doktorum hep cesaret verdi hadi sibel iniyo başı sen çok güçlüsün yapabilirsin falan ben ıkınıyorum ama gece 11den beri uykusuzum ve sancı çekiyorum çok güçsüzz düştüm doktorum çok güzel ıkınıyosun sibelcim ama çok halsizsin dedi son bi kaç tane daha dedi gelmek üzere ufaklık dedii ıkındım ıkındım olmuyoo en son kafasının üstü gözükünce vakum taktı bebiş sıkıntıya girmesin diye vakumla çektiler oğlumu o çıkıncaa büttünnn ağrı sancı hiiçbirşey kalmadıı o kadar mükemmel bişey ki anlatamam kızlarr doktorum dikişimi atarken heep sphbet ettik hemşireler falan mükemmeeldii doktorum dikiş atarken sibelcim senin doğurabileceğine inanmasam emin ol saat 3 te sezeryana alırdım seni dedi ama bak başardın dedi çok mutlu oldum oğlumla birlikte çıktık doğumhane kapısından eşim önce oğlumu sonra beni öptü gördün mü bak başardın dedii çook duygulandımm.. emin olun kızlarr doğumhaneden bebeğinizle ve yürüyerek çıkmak gerçekten paha biçilemezzz iyiki doktorum sonuna kadar diretmiş iyiki biiirçok doktorun acil sezeryan diyeceği bi olayda bana asla bunu demeyip normal doğumda ısrar etmişş...
sadece 2 dikişim var doktorum 2.doğumunda hiiç dikişin olmayacak dediii....
gerçekten ANNE olmak muhteşemmmm.....oğlumuz bizi üzmedii ve tam zamanında geldiii...
kısacasıı ne epidürall ne ağrı kesici hiçbirşeysiz eski usül çatır çatır doğurdummm
Dogum hikayemi paylasayım kızlar sizinle.....
2 eylülden zaten beni bir heyecan kaplamıştı nasıl olacak diye ki bu 2.dogumum ama ilki geneldi bu spinal sezeryan olacagı için heyecandan gece hiç uyuyamadım...
3 Eylül pazartesi 7de evden cıktık,hastaneye geldik drum gelene kadar hazırlıklarım tamamlandı ama
heyecanımı bir türlü yatıstıramadım bayılacaktım yeminle...
Ameliyathaneye girdik,iğnem yapıldı yatırtılar,önümü kkapadılar
ki ben durur muyum ''basladınız mı ''dedim evet dediler..
Elimi tutup,heyecanımı yatırtıracak herhangi biri aradım ama valla...
5 dk sonra bebegimin mıyyyyk diye sesini duydum...yanıma getirdiler Efemi...
Bir kokladım ki o güzellik hiç birseye değişilmez...
Ameliyatımın bir an önce bitmesini bekledim oğluma gitmek için..
Acı hiç hissetmedim ama saga sola,agagı yukarı sarsıp,salladıklarını hissettim..
Allah herkese nasip etsin kızlar şimdide süt problememiz var çok ugrasıyorum emzirebilmek için...
Herkeze selam
benim sizlere anlatacağım güzel bir doğum hikayem malesef yok ne umdum ne buldum ama sonu güzel bitti bunuda şükürler olsun billdiğiniz gibi bayram haftası sancılandım drum tatilde yurt dışında cep kapalı ben tres oldum hastanedeki başka d nidilatta drum gelene kadar doğumu sancıyı durdurdu ilaç bana çok dokundu bulntı ishal derkern nefes alaamaya başladım en son 22 agusosta nst girdiğimde bebeğin artık çıkmak isteğini ama dururmunun iyi olduğunu söyledi ben nefs alamıyor artık doğurmak istiyordum annemler bizdeydi kadın geldi evi temizlettirdim lohusayatağımızı annemle hazırladık beşiğini yanınaalıp nevresimlerini serdik temizlik bitince eşyalarımı alıp annemlere geçtim 23ünde gece drum türkiyeye geldi ve aradım cuma sabahı aç karnına geliyorsun dedi çok heyecanlıydım azcıkta korku vardı neyse sabah oldu teyzem anneme geldi ayükeme bakıcaktı annem babam eşim hastanee gittik drum ilk ultrasondan batı ve suratını ekşitti neden beni bekledin dedi dedim sizden başkasına yaptırmazdım sezeryanımı sonra nidilatı 3 satte bir aldığımı nefs alaadığımı falan anlattım odama yolladı acil sezeryan dedi o kadar mutluydumki oğluma kavuşmama az kalmıştı nst aldılar sonra damar yolu lavma derken beklemeye geçtim odamızı gelin odsı gibi süsledik fb hastane çıkış kıyafetlerimizi hemşire alamıza vrdik yakışıklımı giydirsinler diye neyseki vakit geldi yatağımla ameliyathaneye kadar gittik kızımıda orda doğurduğum için ve sürekli gittiğim hastane olduğundan tanımışlardı beni ameliyatmasasına kendim oturdum sorada yattım anestezici arminak bey fundacım nasılsın hoşgeldin falan muhabbet derken dedim beni öyla bayıltki herşey bitiğinde hemen ayılayım aybükem var bensizyemek yemez derken drumun sesini duydum fundacım geliyorum derken ben gittim ayıldğımda aybükemi sormuşıum kahvaltısını yaptımı karnını doyurdumu sonra nefes alamadım midemi yıkmışlar ve sürekli oksijen veriyolar bana bebeğimin iy olduğınu söylediler derken 2 saate yakın ameliyathanede kalmışım annem eşim dayanamayıp gireceklermiş neyse hiç gıkım çıkmadan odama geldim herkezin suratı asık ama ben bi anlam veremiyorum eşimi soruyorm bebeğin yanında diyolrar annem hsta bakıcı geceliğimi gidirdi lohusa tacımı taktım prensimi bekliyorum yarım saat oldu halen gelmedi bebeğim beni sürekli oyalamaya çalışışıyorlar giydiriyorlar falan derken ben halen bişi anlamıyorm kamerayı istedim o bana hemen gelmezse ben de bari kameradan tipine bakayım dedim o kadar şekerdiki amelşyathanede sürekli hoırtumları ağzına sokum sokup durmuşlar sonra ilerledikçe hemşire anneme kakasını yapmış nefes alamıyor dedi ve ben oan hıçkırıklara boğuldum demezmi anneyide bebeğide son anda kurtardık neyse drum çock dru anestezici herkez odama geldi bebeğimin durumunu anlattılar başka hastaneye sevk edileceğini ama düzeleceğini anlattlar amaben kimseyi dinleiyor sadece ağladımı biliyorum yenibosnada safa hstanesini ydyb ünitesinin iyi olduğunu ve drum ordaki ordaki drla arkşolduğunu güvenle eslim edebileceğimizi söylediler bizde ok dedik sirens sesleriyle ambulans geldi işte o an bnim ve eşimin bittği an oldu daha 4 ssaatlikmi ne ameliyatlıyım altımda sondo acı falan hiçbişi hissetmeden ayağakendim kalktım ve bebek odasına gidip bebeiğime bi bakayım dedim paşamın karnı yükselip yükselip iniyo morarıyo ben hayatımın en mutlu günü ve en acı günüydü sonra hemşireler beni odaan çıkarttı küvez gelmişti zar zor odama soktular akşamı oda süslerni herşeyi kaldırdım beeğim gittikte 1saat sonra giydirip çıkarttıkları kıyafetlerin bana tekrardan teslim ettiler yini bittiğim andı neumutla alıp yıkayıp ütülemiştm sonu böylemi olacaktı derken kokusunu koklamak istedim bersine kokusu sinmişti hastaneden çıkana kadar kokladım kuzumun beresini hastaneden çıktım kayınvalidemler kmpaşada oturuyorlar hastane yenşbosnada evime gidemedim hergün paşamı görmeye gittim 24 agustostan 28 agust kadar makinaya bağlıydı heryerinde hortumlar mideden besleniyor ve uyutuluyordu sonraki 2 gün oksijen hunisindeydi daha sonra da sadece küvezde serum alıyordu biberonla beslenmeye hatta hemşire ablaları şikayet bile ediyordu çok yaramz diye ilk karşılaşmamız tanışmamız 3 eylül pazartesi güü emzirmiştim çok şükğr göğsümüde almıştı dr salı gnüde emzireye sabah 9 30 da gel dedilr gttik emzrdim kıyafetlerini istediler ve bebişim zorlu süreci gçip 12 gün paşama kavuştum şuan evimizdeyiz tezeleri bi ara resmini ekliycem çok tatlı veçok yaramaz br delikanlı allah kimseyi evladıyla sınamasın eherkezin evladını bağışlsın
Merhaba kızlar vakit bulmuşken doğum hikayemi yazayım kısaca:
Bir çoğunuz biliyor ki günüm dolmuştu ve pazartesiyi bekliyordum bu arada arkadaşlar akrabalar arayıp duruyor daha doğum yapmadın mı diye bende pazartesiye kadar yolu var diyordum.cuma günü bir arkadaşımla konuştum daha doğum yapmadım yapınca haber veririm dedim ve üstünden yarım saat geçti ve suyum gelmeye başladı.ama bir anda gelmediği için emin olamadım sonra baktım ki ewt suyum geliyorsonunda kızım gelmeye karar vermişti hastanemizi aradık ama beni kötü bir haber bekliyordu doktorumuz şehir dışına çıktığı için ulaşamadık.sonrasında neyse dedik hayırlısı artık nöbetci doktoruda hiç tanımıyordum ama çok şükür çok tatlı bir bayan çıktı şansıma.akşam 9 gibi hastanedeydim muayaneden sonra yatışım yapıldı bu arada azar azar suyum geliyor ama pek bir ağrı hisstemiyorum takiiiii saat 11 olana kadar:18: sonra kıvranmaya başladım ama bu arada nstye bağlı olduğum için dolaşamıyorum yatakta sancı çekmek biraz zor geldi. bu arada doktor arada gelip açıklığa bakıyor saat 1 olduğunda açıklık 5cm ulaştı ve epidural istedim.anastezi doktoru geldi ama omurlarım arasında boşluk bulamadı bikaç denemeden sonra başardı ama bu arada hem sancım var hem korkuyorum iğneyi yanlış bir yere denk getirir diye sonrasında 2saat rahattım ikinci dozu ağrın başladığında yaparız dedi ama bu seferde açıklığım arttığından doğum zorlaşır diye yapmadılar.
işte benim için macera bundan sonra başlamış olduo 3 saat geçmek bilmedi ve ömrümden ömür gitti diye bilirim açılmam 10cm olana kadar beklediler sonra saat 7.30da doğuma girdim 5 dakka sonra meleğim dünyaya geldi işte o an bütün gece yaşadıklarımı unuttum.doktorum övgüler yağdırıyor aferin diye tek başına doğum yaptın diye bende diyorum sağol ya diye gel sen birde bana sor
artık evimizdeyiz ve her geçen gün meleğimle daha bir güzel oluyor
inşallah bu duyguyu hepiniz yaşarsınız kızlar şimdilik benden bu kadar görüşürüz vakit buldukça...
Eveett doğuramadım derken derken sonunda nazlı oğlum dünyaya gözlerini açtııı...
3eylül bdtmizdii ama bizim oğlanın gelmeye niyeti yoktuu ve 4 eylülde kontrolümüz vardıı plesentamızdada yaşlanma başladığı için doktorum en fazla ayın4ünden sonra 2-3 gün daha beklerim sonra doğumunu suni sancıyla başlatırım demiştii bende hep dua ettim kendi sancım gelsin diyee ayın 3ünde akşam 10da eşimle tv izlerken uyumuş kalmışım 1 saat sonra uyandımm hatta eşim yanıma geldi hadi uyu bakalım uykusuz geceler bizi bekliyoo bi kaç gün daha uyu dedi ayrıldı yanımdann ben tabi uyandım bi kere sonra saat 1 gibi tekrar uyumaya çalıştımm ama 10dkde 1 belimden kasıklarıma vuran sancılar beni rahat bırakmadı bi anda düzenli sancılarım başladıı satt4 gibi 8dkde 1e düştüü saat 6 gibi de 6 dkde 1 gelmeye başladıı nasılsaa sabahında doktora gidecektik ve bende boş yere eşimi panik yaptırmak istemedimm neyse satt 9:30da hastaneye gittikk sancılarım gitmişti benim doktoruma söyledim sabaha kadar sancı çektiğimi doktorum önce açılmana bakayım o zaman dedi sonra nstye alırız dedi açılmama baktı 2 cm olmuşş ve silinmem 100de 60 civarındaymış bu halde seni eve gönderemem dedi ama eşyalarım dedim onları alıp gelsem dedim eşin yatışını yapıp alsın gelsin dedi neyse eşimi gönderdim kuzenimi ve halamı getirmesi için tabi birde eşyalarr bende yatışımı yaptırdımm bana suni sancı bağladılarr 10:30 gibi eşyalarımda gelmiştii başlarda 5 dkde gelen sancılarım vardı ama canımı yakmıyoodu ve nstde 100e hatta 120ye vuran sancılar vardıı sürekli dozu arttırdılarr saat 5 e kadar 3 kere doğumhaneye gittik ilk gittiğimizde doktorum açılman güzel ilerliyo ama bebişin başı inmiyo dedi kesin normal olur diyemem dedi sezeryanda olabilir hiç istemediğimiz bi durum dedi ama ben bekleyeceğim sibel dedi çok müsaitsin normal doğuma dedii seni kesmem büyük haksızlık olur dedii çıktık doğumhaneden o sırada muayene ederken suyum kendiliğinden patladı doktorum bu güzel oldu işte buyardımcı olur başın inmesine dedi su patlayınca bana sancılar daha ağır vurmaya başladıı sırayla eşim halam kuzenin herkes belimi ovuyodu sancı geldiğinde eşime sarılıyodum söyleyin doktora beni sezeryana alsın dayanamıyorum diyodum sancı gidince vazgeçiyodum tabi. sonra saat 6da tekrar muayene açıklık 8cm baş yavaş yavaş inmeye başlamış doktoruma bağırıyorum ümmühan hanım yeter artık dayanamıyorum diye dayanmak zorundasın dedi bana sen bu çocuğu doğuracaksın güçlü bi kadınsın biliyosun diyerek bana heeep destek oldu sonraa saat 18:50 bana ıkınma hissi geldii ümmühan hanım hadi bakalım sibel bu doğumhaneye son girişimiz dedii doğurtcam artık seni dedivee girdik doğumhaneye açıklık 10 cm başı hala tam inmemiş doktorum hep cesaret verdi hadi sibel iniyo başı sen çok güçlüsün yapabilirsin falan ben ıkınıyorum ama gece 11den beri uykusuzum ve sancı çekiyorum çok güçsüzz düştüm doktorum çok güzel ıkınıyosun sibelcim ama çok halsizsin dedi son bi kaç tane daha dedi gelmek üzere ufaklık dedii ıkındım ıkındım olmuyoo en son kafasının üstü gözükünce vakum taktı bebiş sıkıntıya girmesin diye vakumla çektiler oğlumu o çıkıncaa büttünnn ağrı sancı hiiçbirşey kalmadıı o kadar mükemmel bişey ki anlatamam kızlarr doktorum dikişimi atarken heep sphbet ettik hemşireler falan mükemmeeldii doktorum dikiş atarken sibelcim senin doğurabileceğine inanmasam emin ol saat 3 te sezeryana alırdım seni dedi ama bak başardın dedi çok mutlu oldum oğlumla birlikte çıktık doğumhane kapısından eşim önce oğlumu sonra beni öptü gördün mü bak başardın dedii çook duygulandımm.. emin olun kızlarr doğumhaneden bebeğinizle ve yürüyerek çıkmak gerçekten paha biçilemezzz iyiki doktorum sonuna kadar diretmiş iyiki biiirçok doktorun acil sezeryan diyeceği bi olayda bana asla bunu demeyip normal doğumda ısrar etmişş...
sadece 2 dikişim var doktorum 2.doğumunda hiiç dikişin olmayacak dediii....
gerçekten ANNE olmak muhteşemmmm.....oğlumuz bizi üzmedii ve tam zamanında geldiii...
kısacasıı ne epidürall ne ağrı kesici hiçbirşeysiz eski usül çatır çatır doğurdummm
öncelikle dogum yapan tum anneleri tebrik ediyorum Allah anali babali buyutsun insallah..
doktorum bana tahmini dogum tarihi olarak 8 eylul dedi yani bu sabahtan itibaren, ama tik yok belli ki geç dogum yapcm acaba sezeryan söz konusu olur mu? ve geç dogmasinda bi saknca bi terslik olur mu ki?? ilk defa dogum yapacagim icin pek bilgim yok bu konuda :S
canm Allah hakkında hayırlısını versin.benimde doğuma 5günüm kaldı ozaman kadar sancım felan gelmezse yani senn gibi günümü doldurursam napıcam diye düşünüyorum daha beklesemmi yoksa beklemek risklimi diye.bende bilmiyorum.dr.ma kalsa hemen sezeryana alacak uğraşmamak için ama ben günüm dolana kadar beklemek istiyorum hayırlısı olsun hepimizin hakkında.
İşte sıra Alp Deha beyde :)))
gelelim bizim hikayemize.. hamileliğim boyunca 37. 38. haftalarda doğar gibi geldi oğlum nedense. ama 39. hafta dolmuştu bizde tık yoktu. doktorumuz her gittiğimizde her şey normal bekliyoruz diyordu. oğlumun kafası aşağıda idi ve normal doğuma müsaitti. herkes hala doğurmadın mı diye arıyordu. artık bu sorulardan da sıkılmaya başlamıştım. 31 ağustos sabahı 7 gibi belime vuran ağrılar ile uyandım. hafif ishal olmuştum. o gün akşama kadar ara ara sancılar vurmaya devam ediyordu. Akşam 6dan sonra sancılar sıklaşmaya başladı. Saat tutmaya başladı eşim. Sancı aralıkları 30-35 dakikaya düştü ve düzene girdi. Bu arada birkaç hafta öncesinde kasık sancılarım, bel ağrılarım oluyodu zaman zaman ve ben doğum sancısını nasıl ayırt edecem acaba diye merak ediyordum. Benim gibi düşünenlere anlatmaya çalışayım. Doğum sancısında belden başlayan ve kasıklara inen şiddetli bir sancı oluyo. Bu sancı geldiği an yerinizde duramıyorsunuz ( ben evin holünde tepinip durdum) 55-60 saniye sürüyo bu sancılar ve hafifleyerek kesiliyor sonra hiçbir şeyiniz yokmuş gibi oluyorsunuz. Hiç ağrı kalmıyor. Diğer sancıya kadar. Benim sancı aralıklarım 30-35 dkya düşünce doktorumu aradım ve durumu anlattım. Sancıların 5 dakika aralığa kadar düşmesi gerektiğini söyledi akşam 9da. O zaman gel dedi. Ve sancılarım sıklaşarak devam etti. 20dk 15 dk aralıklı derken saat 11 de duşa girdim. Duşta nişanımın geldiğini fark ettim. Duştan sonra sancılar iyice sıklaştı ve gece 1 de artık 5 dk sıklığa düşünce evden çıktık. Eşim, annem ve ben. İyice korkmaya başlamıştım tabii. Hastaneye vardığımız gibi doktorumu aradım. Veee işte surpriz doktor beyin telefonu kapalı. İçeri girdiğim gibi doktorumun kim olduğunu sordular ve beni sandalye ile doğum katına çıkardılar. Onlarda doktoruma ulaşmaya çalıştılar. Yolda giderken bu kadar sancıya göre herhalde açılmam 5-6 cm olmuştur 1,2 saate doğururum diye düşünüyordum. Ebe muayene sonrası 2 cm açıklık diyince şok oldum. Nstye bağladılar bi yandan. Artık sancılarım dayanılmaz olmuştu. Dokturuma hala ulaşılamıyordu. Çıldırdım tabii.. koridorda diğer kadın doğum doktorunu bi hastasıyla giderken görmüştüm. O aklıma geldi. Hemen onu çağırmalarını istedim. O da aslında acaba o doktora mı gitseydim dediğim çok iyi bir doktordu. Ameliyatının çok hafif olduğunu duymuştum sürekli. Ameliyattan çıkınca yanıma geldi. Ben artık dayanamadığım sancılarım ile beni ameliyata al kurtar diye yalvarmaya başladım. Çok tatlı dilli bir adamdı beni epey rahatlattı. Önce muayene etti ama işte beni tamamen koparan o oldu. Elini sokup öyle bir acı yaşattı ki bana anlatmaya kelime bulamam. Ebenin elini koparcaktım herhalde sıkmaktan. Çatın müsait normali bekleyebiliriz istersen dedi. Ama ben o acı sonrası ve onun o kanlı eldivenini gördükten sonra hayır , ameliyata al beni, dayanamayacağım dedim. Ne kadar sürer açılmam diye sorduğumda belki milyon yıla açılmaz, belki hemen açılır dedi. Son cesaret kırıntılarımda böylece gitti. Ardından ameliyat hazırlıkları lağman, sonta vs.. ameliyata giderken bile sedyede sancıdan kıvranıyordum. Doktorum belden iğnemi kendisi yaptı ve konuşa konuşa doğuma başladı. Sonrasında acım kesilince rahatladım. Artık sohbet etmeye başlamıştıkki. Hemşire şu dukaklara bak dudaklara diyince heyecan bastı beni. Aynı anda doktorum kordon dolanmş boynuna hem de iki tur diyince de korku. Sonrasında hadi ağla bakalım sesleri geldi. 2,3 saniye ses çıkmadı ve o saniyeler bana ömür gibi geldi. Sonra oğlumun sesini duydum çok şükür. Doktor bana oğlumu gösterince sadece ay diye bir çığlık attım ve iyi mi diye sordum. Bir süre sonra oğlumu giydirip yanıma getirdiler. Müthiş bir andı tabii.. sonra onu odaya çıkardılar benim ameliyatım sürdü. Doktorum iyi ki normali istemedin kordon dolandığı için çok riskli olurdu dedi. O an bana bunları yaşatan güce şükrettim. Beni odaya çıkardıklarında oğlum sağlıklı bir şekilde yerine yerleşmişti çok şükür . eşim heyecanla beni bekliyordu. Bebek geldikten sonra sürekli benim neden hala gelmediğimi sormuş aşkım. gece kimseye haber vermediğimiz için sabah erken vakitte herkesi aramaya başladık uyanın tembeller dayı oldunuz, amca oldunuz diye . herkes çok şaşırdı tabii.. şimdi oğlum mışıl mışıl uyuyo yanımda çok şükür. Tabii emzirme, uyku düzensizliği , ağrı gibi sıkıntılarımız var ama oğlum yanımda ve sağlıklı. İşte bizim hikayemiz de bu. Artık ikinci doğumumda nasip olursa neler yaşayacağımı biliyorum. Yavrumu hiç riske atmadan günümü alıp, gidip ameliyatımı olacağım. Hepinize kolay ve hayırlı doğumlar kızlar. Doğmuş olan bebişlere de güzel sağlıklı günler. Oğlum eylül anneleri grubunun ile eylül bebeği olarak 1 eylül 03.43 te 3315 gr ve 49 cm olarak dünyaya geldi.
sağolasın canım darısı başına inşallahh.. sorularını tek tek cevaplayayımm..maşallah canm.2dikişle süper bi doğum olmuş bebğin kaç kilo doğdu.Allah sağlıkla büyütmeyi nasip etsin inşallah.günün kaçgün geçmişti 41.haftayamı girmiştin?normal doğuma cesaretlendiren bi dr.n olduğu için çok şanslısın.benm dr.m hemen sezeryan yapmak istiyo normal doğumun avantajlarından bahsedeceğine sıkıntılarından bahsedip duruyo bana.normal doğum yapmayı çok istiyorum hatta çokta cesaretliydim ama dr.m o cesareti vermeyince bana korkuyrum tabi.ama yinede dr.ma rağmen normal yapmak için beklicem.doğum anında seni sürekli korkutsaydı dr.n normal doğum biraz zor olurdu senn için.Allah büyük hepimize senn gibi doğum nasip etsin.vakum nasıl bişey sana ve bebeğe zararı yokmu?
canım hayırlı olsun allah analı babalı büyütsün yavrunuama aklıma bişe takıldı şimdi ameliyataçok çabuk karar vermişsin normal doğumu zorlasaydın o kordon işiş nasıl olacaktı bunu önceden anlamanın bi yolu yokmuydu acaba bide özel hastane galiba valla tedirgin oldum şimdi
Herkeze selam
benim sizlere anlatacağım güzel bir doğum hikayem malesef yok ne umdum ne buldum ama sonu güzel bitti bunuda şükürler olsun billdiğiniz gibi bayram haftası sancılandım drum tatilde yurt dışında cep kapalı ben tres oldum hastanedeki başka d nidilatta drum gelene kadar doğumu sancıyı durdurdu ilaç bana çok dokundu bulntı ishal derkern nefes alaamaya başladım en son 22 agusosta nst girdiğimde bebeğin artık çıkmak isteğini ama dururmunun iyi olduğunu söyledi ben nefs alamıyor artık doğurmak istiyordum annemler bizdeydi kadın geldi evi temizlettirdim lohusayatağımızı annemle hazırladık beşiğini yanınaalıp nevresimlerini serdik temizlik bitince eşyalarımı alıp annemlere geçtim 23ünde gece drum türkiyeye geldi ve aradım cuma sabahı aç karnına geliyorsun dedi çok heyecanlıydım azcıkta korku vardı neyse sabah oldu teyzem anneme geldi ayükeme bakıcaktı annem babam eşim hastanee gittik drum ilk ultrasondan batı ve suratını ekşitti neden beni bekledin dedi dedim sizden başkasına yaptırmazdım sezeryanımı sonra nidilatı 3 satte bir aldığımı nefs alaadığımı falan anlattım odama yolladı acil sezeryan dedi o kadar mutluydumki oğluma kavuşmama az kalmıştı nst aldılar sonra damar yolu lavma derken beklemeye geçtim odamızı gelin odsı gibi süsledik fb hastane çıkış kıyafetlerimizi hemşire alamıza vrdik yakışıklımı giydirsinler diye neyseki vakit geldi yatağımla ameliyathaneye kadar gittik kızımıda orda doğurduğum için ve sürekli gittiğim hastane olduğundan tanımışlardı beni ameliyatmasasına kendim oturdum sorada yattım anestezici arminak bey fundacım nasılsın hoşgeldin falan muhabbet derken dedim beni öyla bayıltki herşey bitiğinde hemen ayılayım aybükem var bensizyemek yemez derken drumun sesini duydum fundacım geliyorum derken ben gittim ayıldğımda aybükemi sormuşıum kahvaltısını yaptımı karnını doyurdumu sonra nefes alamadım midemi yıkmışlar ve sürekli oksijen veriyolar bana bebeğimin iy olduğınu söylediler derken 2 saate yakın ameliyathanede kalmışım annem eşim dayanamayıp gireceklermiş neyse hiç gıkım çıkmadan odama geldim herkezin suratı asık ama ben bi anlam veremiyorum eşimi soruyorm bebeğin yanında diyolrar annem hsta bakıcı geceliğimi gidirdi lohusa tacımı taktım prensimi bekliyorum yarım saat oldu halen gelmedi bebeğim beni sürekli oyalamaya çalışışıyorlar giydiriyorlar falan derken ben halen bişi anlamıyorm kamerayı istedim o bana hemen gelmezse ben de bari kameradan tipine bakayım dedim o kadar şekerdiki amelşyathanede sürekli hoırtumları ağzına sokum sokup durmuşlar sonra ilerledikçe hemşire anneme kakasını yapmış nefes alamıyor dedi ve ben oan hıçkırıklara boğuldum demezmi anneyide bebeğide son anda kurtardık neyse drum çock dru anestezici herkez odama geldi bebeğimin durumunu anlattılar başka hastaneye sevk edileceğini ama düzeleceğini anlattlar amaben kimseyi dinleiyor sadece ağladımı biliyorum yenibosnada safa hstanesini ydyb ünitesinin iyi olduğunu ve drum ordaki ordaki drla arkşolduğunu güvenle eslim edebileceğimizi söylediler bizde ok dedik sirens sesleriyle ambulans geldi işte o an bnim ve eşimin bittği an oldu daha 4 ssaatlikmi ne ameliyatlıyım altımda sondo acı falan hiçbişi hissetmeden ayağakendim kalktım ve bebek odasına gidip bebeiğime bi bakayım dedim paşamın karnı yükselip yükselip iniyo morarıyo ben hayatımın en mutlu günü ve en acı günüydü sonra hemşireler beni odaan çıkarttı küvez gelmişti zar zor odama soktular akşamı oda süslerni herşeyi kaldırdım beeğim gittikte 1saat sonra giydirip çıkarttıkları kıyafetlerin bana tekrardan teslim ettiler yini bittiğim andı neumutla alıp yıkayıp ütülemiştm sonu böylemi olacaktı derken kokusunu koklamak istedim bersine kokusu sinmişti hastaneden çıkana kadar kokladım kuzumun beresini hastaneden çıktım kayınvalidemler kmpaşada oturuyorlar hastane yenşbosnada evime gidemedim hergün paşamı görmeye gittim 24 agustostan 28 agust kadar makinaya bağlıydı heryerinde hortumlar mideden besleniyor ve uyutuluyordu sonraki 2 gün oksijen hunisindeydi daha sonra da sadece küvezde serum alıyordu biberonla beslenmeye hatta hemşire ablaları şikayet bile ediyordu çok yaramz diye ilk karşılaşmamız tanışmamız 3 eylül pazartesi güü emzirmiştim çok şükğr göğsümüde almıştı dr salı gnüde emzireye sabah 9 30 da gel dedilr gttik emzrdim kıyafetlerini istediler ve bebişim zorlu süreci gçip 12 gün paşama kavuştum şuan evimizdeyiz tezeleri bi ara resmini ekliycem çok tatlı veçok yaramaz br delikanlı allah kimseyi evladıyla sınamasın eherkezin evladını bağışlsın
amin ins canm, ben doktora 4 gun once gittim en son tarih olarak 14 eylul verdi yani normal gununden gecikirse en fazla 1hafta daha bekleticek ama umarim bebegim bugun yarin hemen gelir sezeryan hic istemiyorum normal dogum istiyorum
önceliklee hepinize teşekkür ediyorummm kızlarrrr.... ALLAH hepimize evlatlarımızla ve eşlerimizle mutlu bi ömür nasip etsinn
CADICUK:canım vakum olayı doktora göre değişiyoo riski yanii..
birde doktorum teklif etmedi banaa oğlumun kafası inmedi bende baya güçsüz kalıncaa kafası çıkıp çıkıp geri kaçtı doktorum hemen taktı vakumu şimdilik sorunumuz yok çok şükür canım..
sağolasın canım darısı başına inşallahh.. sorularını tek tek cevaplayayımm..
3270gr 50 cm doğdu oğluşumtam 40+1de doğum yaptımm..
vakumla doğum olan çocuklard çoğunlukla sorun oluyo canım bende çok korkuyodum ama tamamen doktorla alakalı benim oğlumun kafası bile çok az uzadı ve şu anda gayet normall doktorum gerçekten çok başarılı bu konudaa..
benim doğum yaptığım saatlerde benim durumumda bi hastaya başka bi doktor sezeryana aldıı bebeğin kafası inmediği içinn..
doktorum kendiside sezeryan sonrası normal doğum yapmış birisi tamamen normal doğumdan yanaydıı yalvarmama rağmen o sancıyla beni seeryana alın diyee almam diye diretti e bebekte sorun yok bendede olmayıncaa o direndi ben direndim kazanan doktorum olduu..
sezryan olsa belki hala hastanedeydim ama şu anda her işimi kendim halledebiliyorum oğlumu hemen emzirdim meselaa gece eşim oğlum ve ben aynı odada uyuyabiliyoruz kendim bakabiliyorum.. kesinlikle normal doğum derim benn bi sorun olmadığı sürece tabikii.. umarım yardımcı olabilmişimdirr
39. haftamızda cuma günü rutin muayenemize gittik doktorum ultrasonla bakarken inanamıyorum bebeğimiz 3650 olmuş açılmamda 2 cm. nstdede sancılarım çıkınca dr. bebek kilo aldıkça normal doğum zorlaşır pazartesi gel suni sancı verelim dedi tabii ben şoklardayımbir düşüneyim dedim korkuyla dr. en geç cumaya kadar vakit verdi biz eve geldik eşim annem gidelim pazartesi diyor tabii ben sancımı bekliycem çünkü kızımı suni sancıyla doğurdum bu sefer sancımı beklemek istiyorum diye gitmedim.Pazartesi geçti salı geçti çarşamba bende bir belirti rahatsızlık yok hafiften vajinal sancılar ve bel ağrılarım var o kadar evdekilerde beni ikna etmeye çalışıyolar gidelim gidelim diye neyse perşembe sabahı artık oğlumun kendiliğinden gelmesinden umudumu kesip 06,00 da annem ve eşim kızımı evde dayısına emanet edip yola çıktık hastaneye vardık acilden giriş yaptığımızda niye geldiniz bir sorunmu var diyolar biz yoo doğuma geldik doktorumuz çağırdı diyoruz neyse doktorum arandı bilgi edinildi hemşireler şaşırıyor sancn yok seni doğurtucaz diye ama ben doktoruma güvenmişim yaa doğurucam neyse yatışım yapıldı üzerime o malum önlüğümü giydim nstye bağlandım biz güle oynaya bekliyoruz nstde en fazla 40 a kadar sancım var ebeler geldi 2 cm olan açıklığıma 1.5 dedi (halbuki 1 haftadır hergün 45 dk. yürüyorum) benim moralim bozuldu tabi neyse lavma yapıldı daha sonra saat 9 gibi korktuğum an suni sancı serumum getirildi takıldııı tabi doktorum falan gelip gidiyor benim hafif hafif sancılarım var devamlı yürüyorum hiç oturmuyorum eğilip kalkıyorum ama ara ara nstye takılıyorum o zaman yatmak zorunda kalıyorum o ara hastanede odam dardı karşımda geniş bi oda boşaldı ve biz oraya geçtik saat 12 ben hala hafif sıklaşan sancılar çekiyorum veee saat 13.00 benim gerçek sancılar bir gelmeye başladı 5. 10 dakikada bir çoook şiddetli ebe gelip bakıyo açılma anca 2.5-3 cm benim moralim bozuluyor annemle eşim yürütmeye çalışyolar beni ama sancı geldiği anda eşimin kollarını sıkıyorum kendimden geçiyorum ama nstye takınca daha beter hareket edemiyorum sancıdan kıvranıyorum annem yüzüme su sıkıyor eşim belimi ovuyor fala güya ikinci doğumum ama açılmam çok yavaş ilerliyor birden suyum patlıyor tabii sancılar dahada şiddetleniyor doktor gelip bakıyor bebeğin kafası yerleşmş ama açılmam 5 cm. bana hava veriyolar bebek sıkıntıya girmesin diye oda ayrı acı sancıyla birlikte sanki nefesim kesiliyo bide iğne yapılıyor ama ben sancıdan yalvarıyorum beni kurtarın diye annem dayanamayıp odadan çıkıyor ben eşime ölüyorum ben deyip duruyorum oda doktorla konuşmaya gidiyor en son 2 ebe gelip bakıyolar birbirleriyle konuşuyola bitanesi endişeli doktora haber veriyim diyor koşa koşa gidiyor bende diğerine soruyorum bir sorunmu var yok sölemiyor bişey dr. gelip bakınca saat 3.45 gülerek hadi doğuma gidiyoruz diyor ben sevinçten uçucam artık sancıdan öldüm çünkü saatlerdir beni tekerlekli sandalyeye bindirip doğumhaneye götürüyolar veee biniyoruz çatalaaa ıkın diyor doktorum ıkınıyorum olmuyor ebeğimin kafası zaten normalden büyüktü muayenelerde şimdide oradan çıkmıyor bir türlü zaten gücüm tükenmişş son bir gücümle ıkınıyorum ama bi daha dese asla ıkınamam herhalde doktorum iki elini sokup bebeğimin kafasını bir çıkarıyor ardındanda vucudu kayıyor bende bir rahatlama doktor kaldırıyor bak bebişe diye bende konuşçak hal yok çok mutluyum tabi o anda bebeğim iyimi kaç kilo diyorum çünkü ilk doğumda bile bu kadar zorlanmamışım dikişlerim atılıyor hem içten hem dıştan kesilerim var doktorum tebrik ederim keşke her hastam senin gibi olsa çok metanetliydin diyor tabii bende ona çoook teşekkür ediyorum başka biri olsa o kadar uğraşmaz hemen sezeryane alırdı sonuna kadar birlikte gittik çok şükür oğluşum sağ salim sağlıklı bişekilde dünyaya geldi dikiş atarken beek hemşiresi bebeğimle geliyor ve doktoruma bebeğimiz 4 kilo 53 cm diyor doktorum şokk bu kadar beklemiyordum diyor ve beni tekrar tebrik ediyor tabii bende beklemiyorum şoktayım çünkü hamileliğimde pek kilo almadım küçük bir karnım vardı şimdi evdeyiz ve emişmeye çalışıyoruz çok uzun oldu her detayı yazmak istedim noktalara virgüllere dikkat edemedim tek elle anca yazabildim kusura bakmayın canlarım ne kadar zor olsada herkeze normal doğumu tavsiye ediyorum...
40+0 da yani bdtmiz olan 6 Eylülde kontrolümüze gittik. Doktorun bana müdahale edeceğini biliyordum ama 40+5 e kadar bekleyeceğini söylediği için o gün dogum beklemiyordum açıkçası..Nitekim eşimle evden çıkışımız da hiç doguma gider gibi değildi, randevu saatine geç kaldıgımız için yüzümüzü bile zor yıkamıştık...Neyse doktor muayene etti acıklıgımız 2cm di. Nstde sancı cıktı, plesenta yaslanmamız da vardı üstelik bebeğin bası fazla yukarıda idi.Seni hemen yatıralım dedi, sunni sancı vereceğini etki göstermezse ya da sancı sonucnda da bebeğin bası kanala girmezse sezaryene gideceğini söyledi. O anda kendime ve doktoruma olan bütün güvenimi kaybettim, nedense doktorun bana sezeryan yapmak için bahane aradıgını düşünüyor, eninde sonunda sezaryen olacagıma inanıyordm. Bari bosu bosuna sancı cekmeyim dedim kendi kendime, hayır dedim beni sezaryene alın.İlginc bir sekilde doktor bu isteğimi reddetti. "Hayır bir sansın var neden denemeyelim ki?" dedi..Peki dedim kurbanlık koyun gibi..Esimi eve gönderdim cünkü telaseden çantamızı unutmustuk.O gelene kadar tahlil, tetkik, lavman vs işler tamamlandı.Annemlerde eşimle hastaneye geldi ve ben saat 11 gibi sancıyı almaya basladım.Ama hiçbişey hissetmiyordum.Doktor geldi senin buraları inletiyo olman lazım, hadi bakalım 1 saate sesini odamdan duymak istiyorum dedi ama ben bütün umudumu kaybetmiştim.O anda bile 9 ay normal diye direten ben " ya ugrasmayalım alın beni sezaryene işte" diyebildim.. Doktor cevap bile vermeden gitti:)) Bende de sancı yavas yvas etkisini göstermeye baslamıştı. Belimden kasıklarıma dogruu vuran bir agrı ama cok da rahatsız edici gelmiyordu.Tv izlioduk yattıgım yerden annem ve eşimle..Babamın yüzünden sıkıldıgını bile hissedebiliyrdum..Bu nasıl dogumdu böyle..Yanda bir kadın resmen hastaneyi yıkıyordu.Sinirlerim bozuldu aglamaya basladım. esim beni teselli ederken sancıların siddeti de gittikce artyordu. Saat 1 gibi doktoruum gelip muayene ettiğinde artık sinirimden degil agrılardan aglıyordm.Acıklıgımız 3 cm olmustu.Sadece 1 cm için mi cekmiştim o eziyetii..Bir de üstüne doktor ilk dogumlarda genelde saat bası 1cm acıklık bekleriz deyince eyvah dedim.Daha yolumuz cok uzun.Doktor gitti ben biraz daha kıvranırken birden suyum gelmeye basladı.Bu arada basımda sürekli bir ebe bekliyor, doktoruma telefonla rapor verioyr. Ebe evet dedi şimdi baslıyoruz... Allahım o nasıl dayanılmaz bir acı, yeri gögü inletiyorum cıglıklarmla..Ebe muayene etti 4 cm..Anneme yalvarıyorum "anne noolur doktorumu bul alsınlar beni sezaryene", eşime yalvarıyorum lütfen beni baska hastaneye götür diye..Neyse doktrm geldi bi baktılar acıklık 6cm oluvermiş..Tamam dedi "kurtuluyorsun, anestezi uzmanına haber verelim, epidurali taksın" deyince rahatladım.O ara ebemden beni lavaboya götürmesini rica ettim.doktora söyleme ama dedi ben de yanında olacam dedi..Umrumda degil, herkes her yerimi görmüştü zaten..Tuvalette bende bir ıkınma hissi,ıkınıyorum ıkınıyorum, ebe durdurmaya calısıyor.Neyse beni zorla kaldırdı tekrar yatağa, o ara doktor ve anestezi ekibi geldi.Tekrar bi muayene ve acıklık 10 cmdoktor sasırdı, nasıl bu kadar hızlı ilerleyebildin diye. Epidural yetişmez hemen dgoum haneye alalım seni dediler. Allahım kabus mu bu dedim.Nasıl dogurururm ben epiduarlsiz. Baska care yok artık, dediklerini yapmaya mecburum.Neyse beni dogumhaneye götürdüler. Annemi de yanıma aldılar destek olsn diye.Yanlarda destek alacagım bir yer, sancı gelince nefes vermeden ıkınacaksın dediler. Belimden vuran o igrenc agrılar geldikce ıkınmaya basladım. ıkınıyorum ıkınıyorum bir arpa boyu yol katedemedik.Doktor yok dedi bebeğin bası cok yukarıda..O anda bile lütfen artık sezaryene alın beni diyorum saf ben. Destek gerekli dedi doktor ne demek istediğini anlamadım.İki tane ebe görevlenirdi birbirlerinin elinden filan tutıyorlar..Napıyo dedim bunlar.Önce bana bi acıklama yaptı, bak dedi bu yöntem normalde dogumlarda kullanılan bir yöntem, gidip de forumlarda olumsuz seyler yazma olur mu diyo Artık iyice öleceğime inanarak kurtar beni diyebildim sadece..İçimden sahadet nasıl getirilirdi hatırlamaya calsıyorum.O masadan hiç kalkamayacagımı düşündüm.derken vuran son sancı ile iki ebenin karnıma dirsekleri ile bastrması ve içimde ılık ılık kayan bir his ve avaz avaz bagıran ben Bir anda bıcak gibi kesildi agrı..Kendimle ilgili hiçbişey duymuyor görmüyordum..Neden aglamıyor? dememle sivri sinek vızıltısı gibi bir ses ve durduramadıgım gözyaslarım. Bebeğim mosmor ve hic sesi ckmıyor. İnandıramadılar beni bebeğin saglıklı oldgna.ve o beklenen an ilk koklasma..Allahımm bu nasıl bir duygu..Tarifi mümkün degil..Doktor hala canımı yakıyor dikiş atarken ancak ben sadece bebeğimi düşünüorum..Masallah sesleri duyuyorum megerse kızım 3900 kilo 54 cm miş. Kendinle grur duy dedi doktor. "eski kadınlar gibi, çatır çatır dogurdun" Gülmeye bile halim kalmaıştı.Hemsireler beni giyindirmeye basladı sonra bi uyandım ki esim, arkadasım, bikac hemsire bana sesleniyorlar..Ben yerdeyim, ancak kendimi inanılmaz enerjik hissediyorum.Acaba dedim rüya mı bu, hala doguramadım mı Neyse beni odaya götürdüler bi baktım kimse benimle ilgilenmiyior, herkes bebeğin etrafında:)) Beni unutmuslar bile..Bi esim yanımda Hiç agrı hissetmiyorum hemen eve gidelm dedim.Megersem bana sakinleştiirici yapmışlar.uyusukmsum. ilacın etkisi gecince baya bi dikişim oldugnu farkettim.10 tane dikiş vardı.1 tansi ta bacagıma kadar atılmııs bir kesikti. Simdi hala dikişlerin acısı devam edior ama bebiş de benn de cok iyiyiz. Zaamanla daha da iyi olacaız. Normal dogurdugum için cok mutluyum, epidrual olmadıgın daha iyi diyorlar ama karsılasstırma sansım yok cünkü bu benim ilk dogumum..Evett sunni sancı yüzünden baya bi acılı oldu dogum ama sadece 11 den 2.30 a kadar dayanılmaz sancılar cektim.Ikınma faslı ise sadece yarım saat sürdü..ALLAH hepimizin yavrularını bize bagıslasın, karnındaki ile asla bir olmuyormus.o kokuyu içine cekince insan daha önce kimseyi böyle sevmediğini cok iyi anlıyor..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?