2012 haziran annelerinin doğum hikayeleri


Valla 2 surahi bitirmissimdir
1 surahide sekerli icecek.Dogumu kolaylastiri diye. Sancilar fenalasmadan kizarmis ekmek ile recelde getirdiler ama 2 dilim anca isirmistim
Ay vermeseler mahvolurdum ki.Enerji ile kuvvet veriodu resmen.
 

öncelikle çok geçmiş olsun canım inşALLAH en kısa zamanda toparlarsın kendini, yavrunada RABBİM uzun,sağlıklı ömürler versin, bişey sormek istiyorum doğum sancılarını çekerken epidural filanmı yaptılar canım yoksa canlı canlı sancıyı çektinmi, birde bebeğin kafasından kan aldılar demişsin okuduğuma göre bebek doğmadan almışlar kanı zararlı değilmi acaba, ben bilmiyorumda o yüzden soruyorum, o kadar sancıdan sonra sezeryan olmuşsun ama yavrunu kucağına alınca bütün sancılar geçiyor yine hayırlı olsun
 

Cok tesekkur ederim. Amin
Canli canli sanci cektim 7 cm acikligim olunca verdiler. Suyumu patlattiklari icin 18 saat icinde dogum yapmam gerekiyordu.
Yok canim hic bir zarari. Oglumun kalp atislari 3 saatde 130-140 arasindaydi surekli. Saga dondum,sola dondum hala degisiklik yoktu. Piltes topu,koltugada oturdum ama banamisin demeyince endiselendiler.
Oyle canim suan hic hatirlamiyorum agrilari. Sorsaniz adet sancimi derim. Evlenmeden once cok kotuydum benim agrilar,onlardan biraz daha fazla derim. Arasinda daglar kadar fark olsada
 
ama benim buraya keşfetmem baya bi zaman aldı,çok gazlı olduğundan sürekli ağlayan oğlum dolayısıyla



19 haziran salı günü sabah kalkınca nişanım gelmişti ama nişandan sonra sancınız olmadan dr a gitmeyin,bi kaç gün sürebilir doğum denildiği için dr a gitmek aklımın ucundan bile geçmedi
zaten arkadaşlar gelip evi temizleyeceklerdi ve geldiler,baya yoruldular,ben de onları izlerken yorulmuştum,biraz uzancam dedim,arkadaşım uzanmış halimi görünce,senin karnın inmiş,yarın doğurursun dedi,ben de sancım yok hiç demiştim
neyse ertesi gün,yani ayın 20 sinde sabah kalkınca gene nişan geldi,gene sancı yok ama bi ebeyi arayım dedim,o da ilk doğumum olduğu için,ne olur ne olmaz git dr una diye yönlendirdi
hemen dr u aradım ama hastanede değildi,asistanına ulaşmamda biraz zaman aldı ama o da hemen gel deyince gittim
muayeneye aldı,pazartesi iki parmak dedikleri açıklık,çarşamba üç parmak olmuştu(niye cm hesabı söylemedilerse)biraz da biz yardımcı olalım dedi asistan ve açılması için elinden geleni yaptı ama hala sancı yok
nst ye soktu beni,bakıyorum 30 dan yukarı çıkmıyo,oda bir iki defa 30 a ulaştı ama biraz sancı çoğaldı gibi geldi bana,dr geldi,nst de çıkmıyo ama senin karnın taş gibi,sancı başlamış,doğru yatışa dedi
ben hala bi eve gideyim,çantamı falan almadım diyorum,ne evi doğum başlamış,doğru doğumhaneye diye kışkışladı beni
doğumhaneye girer girmez beni yatırdılar,direk lavman ve akabinde serum ama benim sancılar bi çoğaldı,bırakın beş dk yı,üç dk,iki dk arayla giriyo.
serumda suni sancı var mıydı bilmiyorum,bana öyle bişey söylemediler(bu konuyu merak ediyorum doğrusu)
bebek tam aşağı inmemiş biraz yürü dediler,yaklaşık 15 dk yürüdüm sanırım(eboşum senle konuştuğum,daha doğrusu konuşamadığım zaman o zamandı işte)
sonra beni tekrar muayeneye aldılar,açılma 7 cm olmuş,orda suyumu patlattılar,ya da kendi patladı,sancıdan gözüm bişey görmüyo,kimseden bilgi de alamıyorum.
bu defa yatakta tekrar nst bağlıyım ve dr lar başımda bekliyolar,sancı geldikçe elle kontrol ediyolar,el yordamıyla artık nasıl yaptılarsa bebeği çevirdiler,yardımcı oldular,yürüyerek doğumhane bölümüne götürdüler,bi 15 20 dk da orda çok büyük sancı çektim ama gene de dayanılmıcak sancılar değildi
her sancı geldiğinde nefes tekniğiyle ıkındım,onlar da karnıma bastırmadan yardımcı oldular ve benim için dünyanın tüm tatlarından daha tatlı yavrum dünyaya gözlerini açtı
3600 gram,54 cm,ben babasına benzediğini söylesemde,herkesin bana benzettiği bi oğlum olmuştu çok şükür.ilk ağzımdan çıkan da çok şükür oldu zaten,çünkü çok korkutmuştu drlar beni,normal doğum senin bebeğin için riskli olabilir,yaş faktörün var,çok uzun süredir beklediğin bi bebek,riske atmamalısın diye
ama rabbim yardım etti ve saat 16 da yatıp,21 de doğum gerçekleşmiş oldu.
hemen bebeğimi silip kucağıma verdiler,o kadar mutlu bi andı ki benim için,rabbim isteyen herkese nasib eder inşallah
doğumdan sonra dikişler biraz uzun sürdü sadece
ertesi gün de çıkışımız verildi ama daha öncede dediğim gibi,hem mutlulukla,hem de ilaçların etkisiyle kendimi çok iyi hissederek hem çocuk,hem iş koşturmacasına girince güçten düştüm,ağrılarım da arttı ve bi kaç gün hiç kıpırdayamadım
işte benim doğum serüvenim de böyle oldu
rabbim tüm yavrularımızı korusun inşallah
 
Zypzyp cnm senin bebeiş ne yaptı etti temmuz bebeişi oldu...
MAŞALLAH bak içerde durmuş ama boş durmamaış beslemiş kendini...
sen türkiyedemisin?
su fln vermişler doğum esnasında...
GENEL Mİ OLDU ANESTEZİN?
NEYSE CNM GÜLE GÜLE BÜYÜT BEBEĞİNİ...
ALLAH İKİNİZEDE SAĞLIK SIHHAT VERSİN...
 
jelibons ve truth88 kısmet olursa bende sincan lokman hekimde doğurcam 35 haftalık hamileyim memnun kalmadınızmı korkularım var benim doktorum banu hanım yardımcı olursanız sevinirim
 
Wayyy be en sona ben kaldım haziran annelerinde we cok sükür 06.07.2012 de kawustum yawruma..
Böylesine harika bişeyle karılaşmasam asla yasadıklarımı unutamazdım..

Öncelikle 40+5 de suni sancı için yatısım yapıldı.. Cok umutluydum ama tuhaftım. korku heycan mutluluk, anlatılması zor bi boşluk.. Hep kendi sancım suyum gelicek de gidicem diye hayal ettiğim hastane yollarını gayet hazır nazır bi şekilde annem kardesim esimle gidiyordum.. eşimin ailesi de 1 saat sonra geliceklerdi.. Hastaneye wardık doktor kontrolüne girdim son kez.. ağladım ağlıycaktım icimde bi boşluk.. doktorum sağıolsun cok güzel karsıladı beni we muaynede yine acıklık yoktu.. beni odaya gönderip yatısımı yaptılar. serum bağlandı saat 10 da.. biraz kendi sancılarım wardı ama yetmiyordu.. serum yarıyı gectiğinde ben hala siddetli sancılar cekmiyordum. o sıra arkadaslarım ailem hepsi sancı odasında gülüp eğleniyorduk resmen.. arkadaslarım gitti saat 4 oldugunda doktorum kontrole geldi we hiç açılma yok dedi
sonra rahim ağzıma bi hap yerleştirdi. tabii bende yine bişey yok. sonra ebe geldi dedi bi tane plastik bişey warmıs rahim açılmasını hızlandırıyomus eger kabul ederseniz doktorunuzla görüşün ondan yerleştiricek. eşim doktorun yanına indi fiyatı 100 lirayymıs. 1 saatte acıladabilir hiç açılmayadabilir demiş. bizde kabul ettik. doğumhaneye indirdiler, catalda doktoru beklemeye basladım. o sırada yandaki odadaki kadın doğum yapıyodu. Allahım o kadar zorlanıyoduki resmen ödüm patladı. tek basıma doğumhanede beklemekte sarstı beni basladım ağlamaya.. kadın öle zor ıkınıyoduki en son sustu we bi meleğin sesini duydm. resmen yaşadım o anı orda.. kadına nasıl sewindim..
doktorum geldi wajinama bişey söktü we ilacı yerleştirdi.. kelebeğe benzeyen plastik bişeydi. ama anamı ağlattı, öyla canım yandıkii sessizce gözlerimden yaslar bosaldı..
doktorum öyle sewecendiki hep bana moral we destek werdi..
sonra odaya cıktım herkes beni bekliyodu.. neyse saat 4-5-6 derken işte benim asıl sancılarım o zaman basladı. Allhım o anı anlatamam.. yerleştirdiği ilaç, suni sancı we sürekli çatı muaynesi beni resmen öldürdü..
koridorda gezmemei söylediler. o sıra yan odadaki kadınlar ciyak ciyak bağırıyodu.. benden sonra gelenler benden önce 10 cm olup aşağıya iniyodu. bense boş boş sancı cekiyodum we saat 6 da sadece 1 cm acılmam wardı..
artık bayılacak oldugumu düşündüm, sancılar cok siddetliydi. cok sık we cok uzun geliyodu. ağlamaktan gözlerim şişmişti. yanımdaki herkes kendini dısarı atıyodu. lawman yaptıkları icin bi taraftan da onunla ugrasıyodum.. bütün wucudm kıpkırmızı olup kabarmaya basladı. sürekli kasınıyodum.. en sonunda ebe geldi acılma warmı diye bakmya we haala 1 cmdi.. rahmin celik gibi kuwwetli bebek de inmemeiş cok zor bu saatten sonra dedi. ben hala bekleyebilirim diyodum i taraftan ağlarken...
sonra eşim geldi herkesi cıkardı. doktorun onunla konustgunu, bebeği artık almaları gerektiğini, bana zarar werrdiğini we acılmamın olmayacagını sölemiş.. bunu gülcana söylemyemem sen konus ikna et bana haber werr hemen gelirim demiş..
o an bittim resmen. o kadar sancı cekerken bile sezeryana alın bei demedim cünkü cok korkuyodum. o an esime öyle bi korkuyorum demişimki gözlerindeki ifade bambaska bi hal almıstı.. bana hep destek oldu. benim icin sen önemlisin herseyden önce, bebek sana zarar wermeye baslamıs nolursun kabul et dedi. ama zaten o bütün kağıtları imzalamıs.. ben tamam der demez bütün hemşireler basıma üşüştü. tekrar damar yolu sonda ws. o sıra ben artık boğulur gibi ağlamaya basladım. hem bunların acısı hemde hala suni sancı cekmek cok fenaydı..
beni apar topar sedyeye yatırdılar. eşime bırakma beni diye inledim, annem de bi taraftan ağlıyo.. ameliyathaneye indik..
artık bende film kopmustu. kimse beni susturamıyordu.. o buz gibi ameliyathaneyi hiç unutmıycam..
beni çıplak bi şekilde yatırıp ellerimi ayaklarımı bağladılar..
ama ben 5 dk da 3 kere gelen sancılara artık dayanamıyordum.. genel anestezi olucaktım.. sancılar o kadar sidetliydiki nolur ayaklarımı çözün ayaklarımı karnıma cekmem lazım diye ağladım. çözdüler doktor gelene kadar we ben orda 10 dk hiç dinmeyen sancılar cektim ağlaya ağlaya..
doktorum geldiğinde nolur beni bayıltın diye yawarıyodum.. doktorum elimi tuttu hepsi gecicek geldim dedi. yanındaki kadın hadi iyi uykular dedi..
o an ne zaman bayılıcam acaba duygusu cok tuhaf bi his.. boğazıma bi ferahlık geldi we uyandıgımda beni odama cıkarıyolardı hayal meyal hatırlıyorum karnım boş bebeğim nerde dediğimi..
beni yatagıma koyarlarken ki acı hala aklımda..
hep anne karnım acıyo diye ağlamısım, birde eşim nerde diye.. esim beni görene kadar bebeğe hiç bakmamıs.. onun o büyük desteği we aşkı beni bi kere daha yüceltti..
bebeği göstermek istediklerinde hep simdi değil demişim hayal meyal hatırlıyorum.. gördüğümde ağlarım karnım acır diye.. ama sonra görümcemin eşi zorla aldı göğsüme koydu..
we o an ben bambaska bi insan oldum..
aşık oldum.. unutamıycağım bi koku duydum.. gercekten anlatılamaz bi duygu.. dökemiyorum kelimelere.. hala boğazımda düğümleniyor 5 günlük bebeğime baktıkca kelimeler..
aslında doktoruma kızıyorum bazen.. çelik gibi rahmim oldugunu bildiği halde acılma olmayacagını tahmin edemedi mi..
ameliyattan cıkıp kendime geldiğimde hala suni sancıları hissediyodum.. dikişlerime mi yanayım sancı cektiğime mi bilmiyorum..
sağ omzumun tutulması da cabası.. üstelik hemen wc ye cıkamadım we bi sürü hap yiyip sonunda lawman yaptılar..
normalde bi gece kalınan hastanede ben 3 gün 2 gece kaldım.. gercekten cok zor bi doğum gecirdim.. resmen iki doğumu da yasadım..
ben normali cok istedim, cokk direttim.. elimden geleni de yaptım.. 11-12 saat suni sancı cektim.. ama hayırlısı böyleymiş..
doktorun 3600-3800 arası doğar dediği oğlumun 4.130 gr 55 cm oldugunu duyunca sok oldum..
sanırım en cokta bu yüzden doğuramadım.. olsun sağlıcakla aldım kucagıma, suan ewimizde ya önemli olan bu..
suan yanımda uyuyor uslu miniğim.. masallah beni hic üzmüyor.. belimde sinir sıkısması oldugu icin işlerimi kendim yapamıyorum annem we kw yardım ediyor sağolsunlar.. hele eşim resmen elim kolum oldu.. manewi desteği we bebeği bu kadar sewmesi ise moral kaynağım.. doktor zor bi doğum gecirdin dikkat etmezsen fıtığa cewirir dedi, o yüzden ben sadece oğlumla ilgileniyorum..

Rabbim isteyen herkese bu duyguyu yasatsın insallah..
Gercekten tarifi olmayan muhtesem bi duygu..

Suan üzerimde lohusalık hüznü war.. bebeğime baktıkca ağlayasım geliyo. ona bişey olucak diye ödüm patlıyo. duygularım karma karısık, hersey karıstı ama düzelicek insallah biliyorum..

Allahım beni onun kokusundan mahrum bırakmasın..
 

canım çok zorlu bir süreç geçirmişsin,Allah hayırlı evlat olmasını etsin,uzun ve sağlıklı bir ömrü olsun inş.
 

Saol canim.Evet inatci tosunum Temmuz bebisi oldu
Yok canim Danimarkadayim ben..
Vallahi acik soyleyim,ben hic sezeryan olmayi dusunmedigim icin,zerre kadar bilgim yok genel nedir anestezi nedir.. Belime vurdular igneyi,uyustum sona,soguklugu hissediyormusun dediler..Hyr dedim.. sonra kisa bir surede oglum dogdu.Esim ile yenidogan bolumune gittiler ben 30dk masada yattim,uyumadim yani.Cikana kadar uyanikdim
 

seni çok iyi anlıyorum.suni sancı feci bişi anlatılmaz.bende aglaya aglaya bagırarak cektım sancımı hep.ama normal dogumdu benim.kac kez çatı muayenesı yaptılar hatrlamıyorum o kadar canım yandıkı.logusalık huznune gelınce bende yasadım o sendromu.sureklı aglıyodum bebek de durmayınca daha kotu oluyodum şimdi yavas yavas alısıyosun duzelıyo.sanada kolay gelsın hepımıze :)
 
çok saol canım ya cevap verdiğin için özelden mesaj atamıorum msj hakkım henüz yokmuş valla benimde çok içime sinmedi ama evime yakın diye tercih ettim.artık dua etcem gündüz olsun doğumum diye en azından banu hanım girer.epüdral olmadınmı peki acaba anastezi uzmanları nasıl bi bilgin varmı.buarada zor da olsa bebeğine kavuşmuşsun Allah bebeişini sana bağışlasın.darısı başıma:)
 
artık zamanı gelmişti..
kendimi hazır hissediyordum..
bikaç gün gecikmiştim.. içten içe seviniyordum. gizliden gizliye bi test aldım eşime süpriz yapacaktım..
eve geldim cok heyecanlıydım..o bitmeyen 5 dk beklemeye basladım gözlerim çubukta
ama o da ne bozukmuydu yoksa bu test tek bi çizgi çıkmıştı!
o an dunya başıma yıkıldı sandım o kadar da emindim ki!
eşime bunları anlatırken o da cok üzüldü..
planlı bi şekilde bebek istiyorduk artık ortak bi kararla:)
bunu takip eden 2 ay daha bi sonuç alamadık her ay hüsran aglamalar..
o kadar dikkat ediyordumki yediğime içtiğime bebeğimiz olacak diye..
en sonunda dedim kendime Allah bilir zamanını ne olcaksa olur diye ve hiç umursamadım aklımdan cıkardım rahatlattım zihnimi..
cok sukur ki bu kararı aldıgım ay o mutlu haberimi de aldım:)
yine gecikmiştim ve eşim umutlanma yine üzüleceksin bak diyordu ama ben emindim bu kez!
ve melegimle yolculugumuza başlamıstık..
cok yogun bi çalısma temposundaydm mide bulantılarım başlamıstı..
işi de bıraktım ewde ayakları uzatıp güzelce beslenip meleğimi beklemeye basladım..
son aylarda dr dogumun normal olamayacagı sinyalini vermeyee baslamıstı
37+3deki kontrolmuzde ultrasonda bebegın basının büyük görundugunu söyledi
benide muayene etti ve çatımın cok dar oldugunu normal dogumun neredeyse imkansız gözüktügünü söyledi
o an cok üzüldüm normal yapamayacagım için kendimi o kadr şartlamıstım ki!
ben üzerimi giyinirken eşime hemen yarın sezeryana alınmam gerektiğini çünkü suyumun cok azaldıgını söylemiş
eşimin yüzü bembeyaz olmuştu banada söylediler benimde ilk tepkim yok artık yarın mı hemen mi oldu!
o kadar şaşkındık ki elimdeki teli gözlük kılıfına sokmaya çalısıodum girmeyince farkettim:)
o gecem nasıl gecti anlamadım bile hemen hazırlıklarımı tamamladım
sabah annemde gelmişti 9da hastanedeydik
tel hiç susmuyodu zaten bende acayip bi heyecan bide aclık ve susuzluk başıma vurmaya baslamıstı artık
ama beklemek zorunda kalmıstık cunku acil bi dogum almıslardı benden once
2 saat daha bekledik artık bendeki heyecan sinir merak tavan yapmıs tansiyon aclık şekeri yerlerde sürünüyodu
en sonunda hazırlanmak için bi odaya aldılar beni soyunup hastane kıyafetimi giydim
damar yolunu fln açtılar sıra geldi sondaya ben sonra takılamaz mı dedim
dr um geldi elimi tuttu bişy olmıcak merak etme sıkma kendini dedi ama acıdı biraz tabi
beni iyice bi korku sardı basladım aglamaya bitaraftan annemde basladı birlikte aglasıyoruz
hastabakıcı diyo aglamayın bakalım birazdan bebeginiz kucagınızda olcak
neyse aldılar beni tekerlekli sandalyeye ameliyathaneye dogru yola cıktık
aklımdada ya uyanamazsam bişey olursa bana bebegimi göremessem minicik annesiz kalırsa diye dusunceler dönüyodu
dokunsalar yine aglıcaktım yani zor tutyodum kendimi
o arada eşimle annem geride kaldı biz kapılardan geçmeye devam edioduk gözüm hiçbişi görmüodu
buz gibi ameliyathaneye girdik dr umu gördüm beni ortadaki ameliyat masasına yatırdılar
üzerimdekileri cıkardılar cırılcıplak kaldım.. kollarımı ayaklarımı bagladılar
boynumdan aşagısını göremeyecegim sekilde bi demir taktılar üzerinede bisürü yeşil örtüler örttüler
dr um karnıma soguk bişeyler sürmeye basladı bitaraftanda yaptıgı seyi anlatıyordu
ben epidural istiyodum ama beni caydırdılar cok heyecan yaparım korkarım diye bende o an ne deseler kabul edecek moddaydım
anestezi uzmanı şırıngayı enjekte ederken bi soru sordu diger dr a, cevabı duyamadan karardı heryer
sanki saniye geçmeden karnımda acayip bi burkulma hissi hemen altında yanma ve acıyla sancıyla etrafımda seslerle ruya goruyorum sandım ilk anda
sonra neden orda oldugumu anlamaya calıstım
eşim bana sesleniyodu cewap veremiodum sadce uff uff cok acıo diyebiliodum elimi karnıma götürüodum biri çekiodu
ne kadar öyle zaman gecti bilmiorum yarm saat yada 10 dk.. bebegi görmek istiomusun dedi eşim cok tatlı fln dedi ama
o kadar cok sersem gibiydimki dogru duzgun göremiodum bile biraz kendime geleyim dedim
neyle karşılasacagımı cok merak ediyodum acıkcası..
sonra onu kucagıma verdiler.. ne hissedecegimi bilemedim.. inanması cok zordu bu bebek benimmiydi şimdi??
o minicik agzıyla emmeye çalısması bakışları elleri ayakları ona baktıgımda zaman duruodu.. yasadıgım baska hiçbişeye benzemiyodu hislerim
bebegim beni beklemiş hiç aglamamış yalanıp durmus öyle:)
ilk günüm cok zordu ilk ayaga kalkışım fln konuşamıyodum ses cıkaracak kadar guclu nefes alamıodum..
ama sonraki gunler cok cok daha iyi oldum.. bebegim bana güç verdi hemen iyileştim:)

şimdi 2 aylık olmak üzereyiz hergün onunla birlikte ögreniyorum hayatı koşulsuz sewgiyi sabretmeyi uykusuzlugu:)
hayatımıza hoşgeldin oğlum çınar'ım...
 

rica ederim canım
Allah yardımcın olsun canım umarım az sancılı kolay doğum yaparsın
ben epidural yaptırmadım o yüzden o konu hakkında fikrim yok
 
Uzuun bi zaman sonra doğum hikayemi yazmaya fırsat buldum...
2 sene bebek özlemi ile kendimi yemiş bitirmiş biri olarak hamile olmak benim için rüya gibiydi hatta bu yüzden ilk zamanlar kız olursa ismi rüya olsun diyordum göbeğimi gere gere dosta düşmana karşı son güne kadar bi güzel gezdim çünkü öyle bezmiştimki herkesten mükafatımdı bu bebek en yakınlarımdan yedi kat ellere herkes üzüp kırmıştı neyse...
Evlenir evlenmez portakal kadar bi myomum olduğunu öğrendim 1 sene hamile kalsam diye bekledim rahim dışındaydı myom ama olmadı sonra sezeryan benzeri bi ameliyat artık çocuğu olmaz der gibi bakışlar ikinciyi yapcam diye nispet yapan bi elti kilon var zayıfla eşinde sorun olmasın vs gibi türlü laflar yanlış teşhisler kürler ilaçlar... Sonunda dr gerek yok desede burdan falan araştırarak karar verilen rahim filmi ve aynı ay gelen bebeğim gözyaşlarıyla inanamayıp günlerce tekrar tekrar yaptığım gebelik testleri, düşük çıkan kan değeri korkularım vs oofff neler geldi geçti...
1 hafta geç döllenmiş diye düşündüğümüz bebeğimiz sonradan haftasını yakaladıda geçti bile böylece temmuzda olur dediğimiz kızımız haziran sonu gibi geldi. Evt kız ne çok istemiştik kız olmasını ama bi o kadarda emindim kızdı mutlaka dr.a kız dimi dediğimde evt doğru tahmin dediği an gözlerim doldu önemli olan sağlığıydı ama herkesin gönlünden geçen bişe oluyo. Öncelikle kız çocuğu için deliren eltime kapak yapmak süperdi hamile olduğuma zor inandırdığım kaynanamda kıza hasret olduğundan pek bi sevindi en çok benim babam bozuldu ama şimdi belkide en çok o seviyo torununu. Neyse uzatmayayım günler günleri kovaladı 9.ay geldi çattı...
Haziran 29 beklenen tarihti ama o kadar beklenmeyecekti bende 20 haziran olsun dedim 10 haziran benim doğum günümdü 15 babamın eşiminde 20 kasımdı 20si babasından haziranı benden olsun dedim.
O akşam bi güzel uyumuşum sabah heycandan ben erken kalktım eşime kahvaltı hazırladım sonra annemide alıp gittik odamız açıldı ben diğer odalara bebek görmeye kaçtım 5 dk döndüğümde beni arıyolardı hazırlamak için. Stajyer bi hemşire geldi önce ameliyat önlüğünü giydirdi lavman yapıldı sonra serum takcaktı koldan istemem elden olsun dedim ama damarı bulamadı başka hemşireyi çağırdı o gelende kol daha iyi falan dedi koldan açıldı 2-3 kez damardan çıktı sonraki günlerde hep başıma geldiği gibi bikaç yerden delindim sonrada sondayı taktı muhabbet ettiğimiz için sakindim ve hiçbiri ilk ameliyatımdaki gibi kötü olmadı lavman çok rahattı serum hiç rahatsız etmedi sonda fazla acıtmadı biraz yatıp fotolar çekildik anestezi dr.u kapıdan bişe yiyip içtimi önceden narkoz aldımı deyip gitti görmedim bile nasıl özel hastaneyse sonra dr.um göründü nasılsın dedi hazırım hadi gidelim dedim bu arada bebişimde nasıl tepiniyor anlamış gibi anlatamam almaya geldiler zaten deyince yaa şakaydı falan dememe kalmadı sedye geldi içeri genç yakışıklı bi adam bin bakalım dedi nasıl bineyim sonda torbası heryeri açılan bi önlük 90 kg ben oramı buramı toplamaya çalışarak yattım bi yandanda kıskanç eşime bakıyorum o an soyunsam umru olmayacak derece heycanlıydı beni asansöre alıp annemlere yukarı çıkın dediler aynı anda çıktık içeri doğru giderken bi bebeği çıkarmışlardı bende birazdan kavuşacaktım korkmuyodum el salladım ayrıldık etrafa bakınarak heycandan yarım yamalak dualar ederek içeri girdim tavan boyalarının dökülmüş olduğunu ve nasıl özel hastane bu yaa diye düşündüğümü hatırlıyorum ne alakaysa. Tatlı bi hemşire ve suratsız narkozcu amca beni karşıladılar. Bu kez sedyeden ameliyat masasına geçtim hızla üzerim açıldı tabi utancak hal kalmadı bende o soğuk nevale narkozcu geldi tek kelime etmedi. İçerde halil sezai'nin isyeaann şarkısı çalmaya başladı radyo falan açtılar sandım duruma cuk oturdu bu şarkı diye düşünürken baktım beni getiren adamın tel.i çalıyomuş. Sonra bi teyze geldi elinde batikonla biraz üşütecek korkma ama ameliyattan önce sürmeliyim bebek fazla narkoz almasın diye falan dedi biliyorum korkmam dedim hem huylandım hem gıdıkladım ben güldüm teyze güldü böyle gülerken tepeme lamba getirildi başım döndü veeee...
Boğazımdan çıkarılan borunun hafif yakması ve ciğerlerimin bi hoş olmasıyla uyandım ağır hastane kokusu garip bi acı kafam hafif dumanlı sarhoş gibi bebek dedim bebek nasıl çok iyi dediler hoop sedyeye alındım dışarı çıkarken kapıda takıldık acıyo dediğimi hatırlıyorum ve tekrar ameliyat hemşiresini gördüğümü onada sordum çok iyi dedi birilerinin maşallah çok sağlıklı bi bebek dediğini hatırlıyorum sonra eşimi gördüm bebeği gördünmü dedim evt dedi iyi mi dedim kız mı dedim saçları var mı dedim. Yukarı çıkmamız hayal meyal odaya geldik bi ağlama sesi o benim bebeğimm çok güzel bi his duydum o an çok başka sonra yatağıma alındım acımadı bile canım o sırada içeride bi hemşire varmış ve ben onada bi sürü şey sormuşum onları hatırlamıyorum annem anlatıyo saçlarını göstermiş bana elleri varmı falan demişim bi ara bebeğin iyi olduğunu söylediklerinde ağladığımı ve bi hemşirenin bana ağlama dediğini hatırlıyorum. Sonra ayıldım iyice eşim annem ve ben vardık sonra eşimin ailesi ve eltim geldi bebeğimi yanıma istedim kırmızı beyaz suratlı çirkin bi kız leylek ısırığı melek öpücüğü denilen lekelerden var kızımda gözlerinde ve alnında kızarıklık zamanla geçermiş annem sende daha fazla vardı diyo. Hemen fotosunu facede paylaşıp anne oldum ben yazdım daha yeni çıkmışım ameliyattan ama napim acımın geçmesi için oyalandım bi nevi. Ertesi gün kızım kıpkırmızı hatta kara bi kız oldu doğuştan aç bi bebişim var mama takviyesiz uyumadı şimdi yine beyazladı kırmızılıkları bazen solup bazen kızarıyo saçları iyice uzadı çok hareketli kafasını bile tutuyo parmakları uzun vücudu babasına yüzü bana benziyo yani aynen istediğim gibi.
İlk gün çok acım ve kanamam oldu bebeği pek gözüm görmedi desem yeridir zorla emzirmeye çalıştılar falan sanırım birazda bu yüzden emzirmek bana zevk vermiyor sütümde çok az. Kaldırmak için geldiklerinde önce bi ağrı kesici vurun 1 saat sonrada kaldırmaya gelin dedim yaptılar sonrada kalkıp bi tur attım gerçekten iyi geldi bidahada pek yatamadım annem yorgunluktan sızdı bebeğe ben baktım kalktım gezdim zordu ama allah kolaylık veriyo beşiğine yatırmadım bile kuzumu koyunkoyuna yattık.
Şimdi 1 ayı geçti doğalı biraz gazlandı nazlandı değişiyo büyüyo bazen neden ağladığını bilemeyince çok kötü oluyorum ama çoook seviyorum biraz görmesem burnumda tütüyo yüzü hep aklımda falan allah yokluğunu göstermesin...
Bulduğumuz bi sürü isimden Tanem'de karar kıldık bitanemiz o bizim... 38+5 günlük 20.06.2012 çarşamba günü saat 09:30'da 3600 gr 51 cm olarak dünyaya geldi Allahıma bin şükür...
Daha unuttuğum bisürü şey vardır ama aklıma gelenler bunlar öptük hepinizi...
 
Son düzenleme:
ben inat etmiştim normal doğum diye ama olmadı
40. haftamı doldurmama rağmen ne bir gram sancı nede açılmam vardı doktorum madem normal istiyosun biraz daha bekleyelim dedi,
bekle bekle bende ne sancı var ne açılma 40*3 gün olunca 23 haziran sabah 06:30 da yataktayken benim suyum boşalmaya başladı ama sıfır sancı ve kanama felanda yok.
hemen hast. gittik nst ye bağlamalar kontroller felan bende açılma ve sancı olmadı ama bu arada benim suyum şakır şakır gidiyor tabi,
Doktorum istersen suni sancı verelim ama açılman olmıyacak gibi gözüküyor bu sefer çocuk çıkmak için vuracak ama açılma olmazsa vakuma gerek duyabiliriz yada sezeryana geçiş yapabiliriz dedi ve ben artık bu sürecin yine uzun sürecğini tahmin ederek ve tehlikeye girmemek için , bebeğimin susuz kalıp doğuramıyacağımı anlayınca seseryana karar verdim ,
yani anlıyacağınız benim doğum sondan başladı bende nişan adı verilen kanama bekliyorum ,bende ne sancı , ne açılma, nede kanama olmadı , normal doğum için okadar zorlayan ben o anda riske giremezdim. bebeğimi daha doğmadan o kadar zorlayamaz susuz bırakamazdım.
sezeryana alındım ve bebişimi kucağıma aldım dünyanın en güzel şeyi, boşvermişim göbeği artık
 
Merhabalar Hanimlar,
sonunda bende vakit buldum ve dogumdan ancak 3hafta sonra girip dogum hikayemi yazabiliyorum :)

haziran Annelerinin paylasim alanindan görüstügüm arkadaslar bilirler, bizim günümüz tam 1hafta gecmisti ve 41 haftalik olmustuk artik,
öyle olunca da doktorumla konustum ve artik beklemek istemedigimi, dogum yapmak istedigimi söyledim,
hem kendi doktorum hemde dogum yapacagim hastahanenin doktoru normal dogumu bana önermediler ve sezeryan olmam bebegim ve benim acimdan
daha saglikli oldugunu, normal dogumun bende riskli olacagini söylediler.
Normal dogumda cok israrciydim yalniz doktorlar cok israr edince artik son gün bayagi tirstim ve sezeryani kabul ettim.
Doktorumun verdigi asil dogum tarihi 27.06.2012 idi
1hafta gecince dogumum 04.07.2012 gerceklesti. Sali 03.07.2012de Hastahaneye gittim dogum icin görüsmeye, doktor dedigim gibi tekrar muayene etti
ve ertesi gün istersem beni doguma alabileceklerini söylediler, kabul ettim.
ertesi gün sabah saat 08:30da uyandik esimle hazirlanip hastahaneye gittik, hastahane cantam vs. hazirdi zaten.
gittik 10gibi yatisim yapildi idrar ve kan verdim daha sonra bize odami gösterdiler ve esimle odama gidip yerlestik ve beklemeye basladik.
Bir süre sonra Ebemiz geldi beni ameliyata hazirladi, ameliyat önlügü, variz corabi vs. giydirdi - 13:30da ameliyata alinacagimi söyledi.
biz beklerken bir baktik annem ve anneannem geldi, hepbirlikte beklemeye basladik, ardindan ebe geldi ve acil bir dogum oldugunu, benim biraz daha beklememi söyledi, benimde cok uykum vardi az biraz kestireyim derken 10-15dk sonra yeniden geldi ve ameliyat bitti seni aliyoruz dedi birden, o an ilk defa heyecan yaptim, canim oglusumda o an tekmeliyordu zaten, o tekmeler ayri bir kiymetliydi.
Ameliyathaneye gittik esimde girdi istegim üzerine doguma, annem ve aneannem disarda bekledi, spinal anesteziyi yaparken cok cok cok aci cektim
doktor 3 kez denedi, igneleri omur iligimden sokmaya calisti birtürlü tutturamadik, dogru oturmuyormusum falan dedi, migdem bulandi kustum o an okadar kötüydü, birdaha denerim olmazsa tam uyursun
esinide doguma alamayiz dedi, tmm dedim, birkere daha denedi ve oldu demeye kalmadan ayak uclarim uyusmaya basladi bile, ben sadece gögüs alti uyusuyor zannediyordum ama
benim omuzlarima varanakadar uyustu. dogumun basinda hic birsey anlamadim cünki cok kötüydüm, narkozdan migde bulantisi cok oldu nefes de alamadim,
bir süre sonra esimi yanimda gördüm elimi tutuyodu ama önümde bir perde vardi, sesleri duyuyordum ama birsey göremedim.
sadece esimin dogdu askim dedigini hatirliyorum ardindan zaten hemen oglumun agladigini duydum,
sonra ebe geldi hemen gögsüme koydu bakin dedi, agladim, cok agladim cok duygulandim, okadar güzeldi ki oglum, hic hic böyle beklemiyodum bukadar tatli bir bebek, mis kokulu...
hemen aldilar ve temizlemeye götürdüler, esimde gitti beraber, uzaktan izledim onlari, bu arada doktorlar geri dikiyorlardi karnimi.
sonra esimde oglumda, ebede gittiler.
bir süre sonra beni geri yukari cikardilar gözetim odasina, baktim kapinin önünde aneannem, dayimin kizi ve annem bekliyor, cok agladim yine o an duygulandim,
cok titredim birde ama narkozun etkisindenmis, 2-3saat gecmedi titremem.
odaya girdim baktim oglumda odada esimde.
hemen ebe kucagima verdi emzirmem icin, gögsüme yatti oglum, kokladim onu kokladim kokladim, yeni dogmus, daha yikanmamisti bile ama tertemiz misgibi kokuyodu.
3gün hastahanede yattik, artik dayanamadim yalniz kalmaya, 5gün kalmalisin dedi doktorlar ama ben istemedim dayanamadim imza atip ciktim.
evimize geldik babamizla birlikte baktik bebegimize.
simdi 3,5haftalik olduk teyzeleri, ona okadar alistim ki, ondan önceki hayatimi hic hatirlamiyorum sanki,
yalniz sunu anladim o yokken asiri rahatmisim...
ama o varya artik, onun varligini dünyada hic birseye degismem...keske daha önce olsaymis da bukadar beklemesemiyim bile.

Kizlar biliyorum cok cok uzun oldu , affiniza siginiyorum ama tam olarak yazmak istedim...umarim okumaktan skilmazsiniz

herkese cok selamlar...
dogum yapmis annelerin bebekleri hayirli olsun
yapacak olanlarada Allah yardim etsin, bir avazda kurtulsunlar insallah...
Allah hic birimizi bebeklerimizden ayirmasin, hepsine saglik, sihhat ve afiyet versin insallah.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Saç Uzatma Yöntemleri Saçı hızlı uzatma günlüğü fotoğraflı
9 10 11
Yorumlar
212
Görüntüleme
141K
gecevekedicik
Butun umudumuz HAZİRAN ayinda diyen guzel anne adaylarima..
1017 1018 1019
Yorumlar
20K
Görüntüleme
507K
askbahcem
2013 Haziran Anneleri Doğum Hikayeleri...
14 15 16
Yorumlar
303
Görüntüleme
75K
lash
L
2013 Ocak Anneleri Dokuz Doğuruyor :) Doğum Hikayeleri ve Tablo
11 12 13
Yorumlar
252
Görüntüleme
57K
sumeyraerkan
S
2012 mayıs annelerinin doğum hikayeleri
5 6 7
Yorumlar
135
Görüntüleme
30K
lalebgn
L
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…