cnm zaten hiç normal değilim,hatta ruh halim bile hiç iyi değil
ama tayinimi buraya zor çıkardışar,tekrar ankaraya gitmem çok daha zor zaten
pat diye çekip gidemiyorum ki
çok mutsuzum doğru
ama çıkar yol bulmaya evliliği kurtarmaya çalışıyorum
haftasonu biz bu konuşmaları yaptık pazartesi eşim beni arıyor ölümlü dünya birbirimizi daha fazla kırmayalım diyor
e madem öyle annemle ilişkini düzelt,ne istiyorsun annemden ona da cevap yok
kendini düzeltmeye çalıştığını söylüyor ama bilmiyorum cnm ya
geçen hafta halamı aramış benden dert yanmış.inat ediyor,bana güler yüz göstermiyor diye.
bugün öğle arasında halam aradı kızım niye öyle yapıyorsun,sen böyle biri değildin diye
ben de yaşadıklarımın bir kısmını anlattım ve halam şok oldu
inanamadı
bana dedi ki kızım sakin sakin konuşarak kocanla yaşadıklarını düzeltmeye çalış ama yine olmuyorsa dünyanın sonu değil.babanlar kabul etmese bile ben varım.benim kapım sana sonuna kadar açık dedi.
temmuzda özellikle annemlere gitmek istemiyorum.çünkü annem boya badana yaptıracak,yeni eşya alacaklar.ben oraya gittiğim anda onun parasını da benim verdiğimi düşünecek.çünkü bundan bikaç sene önce annemler balkonlarına cam balkon yaptırdılar.onun bile parasını benim verdiğimi düşünüyor.hesabımı gösteriyorum inanmıyor.ya tamam benim ailem maddi olarak çok iyi değiller ama çok şükür kendilerini idare ediyorlar.annem 1 kere bile para istemedi benden.ama eşimin ailesi asil insanlar ya onlara göre bizimkiler alt tabaka.ya hacı insan bunu düşünür mü ya?
aslında eşime o kadar kırgınım ki anlatamam
içimdeki bir çok duyguyu bitirdi
ama sonuna kadar düzeltmek için de çabalamam gerekiyor