çok bulantılı bi gebeliğin ardından nihayet 39.haftama gelmiştim
kuzum iri bi bebek olduğu için perinatoloji uzmanı tarafından en geç 38+3 te 4 kg ve üzeri olursa sez. olmalı raporu verildi
doktorum sez.den yana olmayan bi doktordu ve en son gittiğim kontrolde 40. haftama sez. tarihi verdi..verdiği tarih 14 mayıs dı..
eşim ve aile yakınlarım 11 mayıs olmasını çok istediler
8 mayıs sabahı karnımın ağrısıyla uyandım çok afedersiniz ama ishal olmuştum:)eşimde uyandı ve onada söyledim..
aynı gün doktoruma giderek sez tarihini 14 mayıs değilde 11 mayıs olarak değiştiricektim ama fırsat kalmadı:)
eşim işe giderken iyimisin diye sordu..bende evt iyiyim dedim..
sancın varmı diye sordu..bende sancım yok karnım çok ağrıyo çok wcye gidiyorum dedim
aşkım yaa doğsun artık ebbeğimiz sen bu gidişle doğuramıycan dedi.
bende offf kasıklarımda ağrımaya başladı bi bu eksikti dedim..doğum sancısı olmasın diye gözleri parlayıverdi adamın:)
yok yok doğum sancısı böyle olmaz ishal oldum ya ondan bu ağrı dedim:)
yaklaşım 10 dk da bir aradı nasılsın,napıyosun diye malum oldu galiba adama:)
bende iyi olduğumu hafif ağrımın olduğunu ev süpürdüğümü söyledim
benim ağrılarım biraz daha artmaya başladı..
doktora sez tarihini değiştirmeye gideceiğim için hazırlanmaya başladım duş aldım çıktım baktım sıcak sıcak su geliyo benden
ablamı aradım..'ablaa ben ishal oldum hemde çişimi tutamıyorum altıma yapıyorum' dedim:))
halbuki doğum öncesi su geldiğini biliyodum çok okumuştumda o gün doğurmayı beklemiyodum
ablamda'ishali anladımda nasıl çişini tutamıyosun sen'dedi
bende bilmiyorum sabah ishal oldum şimdide çişimi tutamıyorum dedim
kız sen delimisn ne çişi suyun geliyo senin ben hemen oraya geliyorum hastaneye gidiyoruz dedi
5 dk sonra ablam kapıdaydı..ben deli gibi daha atağın nevresimini değiştiriyodum:)daha toz alıcaktım ablam izin vermedi:)
taksiye bindik gittik hastaneye..muayene ettiler 5 cm açıklık var dediler..ben kalktım geri eve gelicektim
gülerek nereye gidiyosun doğum başlamış dediler:)
yalnız ben çok hafif bi sancının dışında bi şey hissetmiyodum..ordaki ebelerle konuşup gülüp eğlenirken doktorum geldi muayene etti açıklık 9 cm olmuş dedi
bende ne 9 u benim sancım çok yok dedim:))
hemen beni büyük ultrasona gönderdi..sakın ıkınma bebeğin kafası aşağıya inmiş bebek doğabilir dedi
ben hayretle dinledim çok fazla sancı hissetmediğim için
büyük ultrasona giderken 2 poz resim çektirdim..ebe bana resmi boşver doğurucan tekerlekli sandalyede diye beni asansörle büyük ultrasona indirdi.
nasıl panik oldular nasıl acele ediyolar şaşakın şaşkın izledim bende:)
tarık buğranın kgsi fazla olunca seza alma kararı alındı..o sırada benim sancım arttı:)
ben tabii spinal anestezi istemiştim..doktor sakın ıkınmaaa diye bağırıyo
ben bırakın beni karnım ağrıdı wcye gitmem lazım diye bağırıyorumm:))
doktor hayırrrr wc olmaz o bebekten dolayı oluyo sakın ıkınmaaa bebek geliyooo diyo bi yandan yavrumun kafasını tutuyo:)
hemen iğnemi yaptılar..ve yavrumu 10 dk içinde çıkardılarr
meleğimi hemen yanıma getirdiler..öptüm kokladımm..tabi o sırada hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım
doğumdan çıktığımda anneme haber verrdirdim sürpriz yaptırdım..hamile kaldığım ilk günden beri doğum yapıcağım zaman sana sürpriz yapıcam diyodum
eşimle vedalaşırken gözleri dolmuştu odama geldiğimde ağlıyodu:)ben iyi olduğumu anlasınlar diye sohbet ederek gülerek ve el sallayarak geldim:)
sonra meleğimiz geldi..ben,eşim,ablamlar herkes ağlamaya başladı
yavruma çok zor kavuştum..öncesinde çok kötü günler geçirdim
şimdi mucizem benimle ve mışıll mışıll uyuyoo
Allahım isteyen herkese yaşatsın annelik duygusunu