- Konu Sahibi antidepresif
-
- #23.081
canım gözünüz aydın benimde gözlerim doldu yaaaa
Merhaba kızlar
size hayatımın en sürprizli gününü anlatacağım..yani doğum hikayemi..Sabah 7 gibi uyandım..herzaman ki gibi hazırlandım..Ama karnımda bir farklılık vardı..tuvaletim var sanıyrm gidiyorum ama bişey yok..fakat mesanemde asırı bir baskı hissediyordum..sonra kahvaltımı yaptım eşim beni kursa bıraktı.. kursta bi arkadaşın doğum gunuydu. onu kutladık..gırgır şamata vakit geçiriyordum..tuvaletim geldi..kalkarken tuvalette kan gördüm..benden mi diye kontrol ettim..evet benden geliyordu..o an soka girdim diyebilirim.kurs muduru ile karşılştm durumu anlttm..doktoru ara dedi..doktor da hemen gel bakalım dedi..kurs muduru beni bi arkadaşımla önce eve getirdi eşyalarımı almam için sonra hastaneye getirdi.yola cıkmadan önce de eşimi aradım durumu anlattım ama inandırmam zor oldu.saka yapıyorum sandı..tabi emin olunca deli gibi hstaneye geldi..
sıra aldık.nts ye girdik..doktorun yanına gttk.. doktor sancım olduğunu söyledi.sonra alt muayenesi yaptı ultrasona aldı.doktordan detaylı ultrason resmi istedim.verdiği cevap günün şokuydu. "napıcaksın resmini zaten bıkac saat sonra yuzunu göreceksin" Saka değilmi falan dedim..hayır dedi..3 cm acılman var ve doğum başlamış. hastaneye yatmalısın 2 saat sonra yeniden muayene edicem dedi...Ben hala soktaydım..Çünkü sancı falan hissetmiyordum gayet iyiydim.bi saat eve gidip son hazırlıklarımı yapıp gelsem dedim tamam dedi..bi saat sonra tekrar hastaneye gittik yatış işlemlerini yaptık..ve ben sancı odasına alındım.. sancılarım artmaya başladı..hatta 2 dakıkada bire kadar indi. Doktor geldi 2 saat sonra muayene edeceğim bebek çok yukarıda asağı inmezse sezeryan olman gerekecek dedi.. Dualar ve sancılar içinde 2 saat gecirdim..sonra doktor tekrar alt muayene yaptı..bebek hiç inmemiş.kafasındaki kordon engel oluyormuş..mecburi sezeryan cok acı cekiyosun bebeğin hayatı tehlikede dedi..biraz daha beklesem inme ihtimali var mı dedm yok dedi.ve beni apar topar ameliyathaneye aldılar..Yanımda sadece eşim var. Annemler yolda 5 saatleri var gelmelerine kayınvalidemler yurtdışında.doğuma yetişmeleri imkansız..Sancılar ve soklar içinde ameliyathaneye götürüldüm..Kapıdan girerken deli gibi ağlıyordum. Çünkü psikolojik olarak hazır değildim. o ameliyat masasını görünce aklım cıkmıs gıbı oldum.yesil önlüklü insanlar.. Bir de sancım var onlar beni gönüllü planlı sezeryan sanıyolar. rahat rahat konusmalar.. sonra biri geldi narkozu vermesi ile kendimden gecmem bir oldu.Uyandığımda odaya girdiriyorlardı.Beni yatağıma gecirdiler.. O an tek söylediğim bebeğim nerde.bebeğim iyimi sözleriydi.. birileri gelip gidiyordu ama hayal meyal hatırlıyordum.. zamanla kendime geldim..bayılmamla kendime gelmem 45 dakıka sürmüş. uyandığımda ilk sorum bebeğimdi. bebeğimi yoğun bakıma aldıklarını söyldiler. kafosındaki kordon 3 kez dolanmış ve anne karnnnda pisliğini yapıp yemiş.bu nedenle musahade altında olmalıymış..tabi ben şoklardaydım..bebeğimi de hastanenın diğer subesine götürmüşlerdi. zavallı eşim iki hastane arasında git gel bitap düştü. Eşim hayatının en buyuk korkularından birini yasamış.. bebek doğunca kucağına vermişler. hemen almışlar doktor bebeğin hayatı tehlikesi var durumu kritik acil ambulans lazım demiş..eşim korkmuş. o an bir köseye gecip ağlamış.. bitanem anne baba yok yanında yapayalnız hayatının en zor dakikalarını yaşamış.aslında bebeğin kritik bir durumu yokmuş.sadece pisliğini yediği için kuveze girmesi lazımmış.ama o aklıevvel doktor hiç düşünmeden sarfettiği cümlelerle eşime hayatının en zor anlarını yasatmış.tabı her arayıp sorana da aynı bilgiyi verince tum es dost perişan olmuş..ambulansla bebeği götürürken bakışlarını hiç unutamıyorum diyor.. Daha sonra eşim öğrenmiş ki bebeğin hayatı tehlikesi yokmuş.sadece pisliğini yediği için kuveze alınmış. sinir oldum o doktora.. tabı tum bunlardan benım uyanınca haberim oldu. herşey normalleşmişti uyandığımda..ama bebeğim yoktu.karnım boştu ama kollarımda bostu. eşim bebişi videoya cekti getiridi..sabaha kadar ona baktım.ya bu bir mucizeydi..o an ucup yanına gitmek istedim ama imkansızdı..
acaba suan napıyodur acmıdır üsürmü aklımdan bissürü soru geçti. süt gönderdik ama gıdaya gecmemşler.o yuzden vermediler. ertesi gün ben taburcu oldum. bebeğimi yine cıkarmadılar.ama görmeme izin verdiler..yanına girdiğimde kuvezde boncuk boncuk mavi gözleri ile bana bakıyordu..beni hisssettiğinden midir bilmem ağlamaya başladı..
onu ellerinde serum ağlayarak görünce dayanamadım ben de ağlamaya başladım..canımın parçası orda ağlıyordu. hemsire kuvezi actı bana vermek için.. kuvezin acılması ile susması bir oldu.hemen kucağıma alıp emzirdim. misler gibi kokuyordu. minicik gözleri elleri ile kucağımda bir mucize vardı sanki..henuz gözlerini tam acamadığı için birini acıp diğeri kapalı bana bakıyordu.emzirdim gazını cıkardım sonra tekrar kuveze aldılar.o geceyi de ondan ayrı gecirdim.. o gün surekli sütumu gönderdim.ertesi gün testler temiz çıkmış ve bebişimi sağ salim alıp eve getirdik..suan meleğim yanımda ve melekler gibi uyuyor.. ben de gayet iyiyim..sezeryan korkulacak bir şey değilmiş..sezeryandan 3 saat sonra kendi basıma kalkıp yürüyüs yapabildim.banyomu yapabiliyorum istediğim gibi oturup kalkabiliyorum.. sadece bir anda sezeryan olması beni psikolojik olarak korkutmuştu.
işte benım hikayem de bu kızlar.. hayal ettiğimin tamamen dışında ama mutlu sonla biten bir hikaye..
hayatında bir serum yememiş iğneden odu kopan ben koca ameliyat yaşadım serumlar yedim. ama neticeye bakınca hiçbiri gözüme gelmiyor. bebeğimi kucağıma alınca dunya duruyor sanki... işte böyle kızlar..ben mutlu sonuma ulaştım..darısı sabırsızlıkla o anı bekleyen herkesin basına benden tavsiye doğuma giderken herşeye hazırlıklı olun..tek hedeflendiğiniz nokta bebeğinizin ve sizin sağlıklı olmanız olsun..gerisi detay kalıyor.. rabbim hepinizin yar ve yardımıcısı olsun..çok uzun yazıp vaktinizi aldım hakkınızı helal edin.
kızlar bişey soracağım bacaklarımda baldırlarımda çok kötü ağrı sızı var acaba rahimmi açılıyor bilen varmı
Merhaba ocak 2012 ANNELERİ;
Ben 28 aralık çarşamba günü kızıma kavuştum.
Allah sizlere de en kısa sürede nasip etsin.
Salı akşamı suyum geldi, doktor 18 saat normal doğum için bekledi, suni sancı da verildi ama sancılar nst de çıkmasına rağmen ben hssedemedim fazla ve rahim ağzı 2 cm den fazla açılmadığı için sezaryen oldum. Ama korkulacak birşey değilmiş. Doktor yüzücü olduğumdan karın kasların çok sıkıydı bebeği sezaryen ile bile zor çıkardık, muhtemelen bu yüzden de nst de çıkan sancıları sen hissetmedin dedi. Kızmın resmini de en kısa sürede koyacağım. Herkese hayırlı ve sağlıklı doğumlar diliyorum.
Merhaba kızlar
size hayatımın en sürprizli gününü anlatacağım..yani doğum hikayemi..Sabah 7 gibi uyandım..herzaman ki gibi hazırlandım..Ama karnımda bir farklılık vardı..tuvaletim var sanıyrm gidiyorum ama bişey yok..fakat mesanemde asırı bir baskı hissediyordum..sonra kahvaltımı yaptım eşim beni kursa bıraktı.. kursta bi arkadaşın doğum gunuydu. onu kutladık..gırgır şamata vakit geçiriyordum..tuvaletim geldi..kalkarken tuvalette kan gördüm..benden mi diye kontrol ettim..evet benden geliyordu..o an soka girdim diyebilirim.kurs muduru ile karşılştm durumu anlttm..doktoru ara dedi..doktor da hemen gel bakalım dedi..kurs muduru beni bi arkadaşımla önce eve getirdi eşyalarımı almam için sonra hastaneye getirdi.yola cıkmadan önce de eşimi aradım durumu anlattım ama inandırmam zor oldu.saka yapıyorum sandı..tabi emin olunca deli gibi hstaneye geldi..
sıra aldık.nts ye girdik..doktorun yanına gttk.. doktor sancım olduğunu söyledi.sonra alt muayenesi yaptı ultrasona aldı.doktordan detaylı ultrason resmi istedim.verdiği cevap günün şokuydu. "napıcaksın resmini zaten bıkac saat sonra yuzunu göreceksin" Saka değilmi falan dedim..hayır dedi..3 cm acılman var ve doğum başlamış. hastaneye yatmalısın 2 saat sonra yeniden muayene edicem dedi...Ben hala soktaydım..Çünkü sancı falan hissetmiyordum gayet iyiydim.bi saat eve gidip son hazırlıklarımı yapıp gelsem dedim tamam dedi..bi saat sonra tekrar hastaneye gittik yatış işlemlerini yaptık..ve ben sancı odasına alındım.. sancılarım artmaya başladı..hatta 2 dakıkada bire kadar indi. Doktor geldi 2 saat sonra muayene edeceğim bebek çok yukarıda asağı inmezse sezeryan olman gerekecek dedi.. Dualar ve sancılar içinde 2 saat gecirdim..sonra doktor tekrar alt muayene yaptı..bebek hiç inmemiş.kafasındaki kordon engel oluyormuş..mecburi sezeryan cok acı cekiyosun bebeğin hayatı tehlikede dedi..biraz daha beklesem inme ihtimali var mı dedm yok dedi.ve beni apar topar ameliyathaneye aldılar..Yanımda sadece eşim var. Annemler yolda 5 saatleri var gelmelerine kayınvalidemler yurtdışında.doğuma yetişmeleri imkansız..Sancılar ve soklar içinde ameliyathaneye götürüldüm..Kapıdan girerken deli gibi ağlıyordum. Çünkü psikolojik olarak hazır değildim. o ameliyat masasını görünce aklım cıkmıs gıbı oldum.yesil önlüklü insanlar.. Bir de sancım var onlar beni gönüllü planlı sezeryan sanıyolar. rahat rahat konusmalar.. sonra biri geldi narkozu vermesi ile kendimden gecmem bir oldu.Uyandığımda odaya girdiriyorlardı.Beni yatağıma gecirdiler.. O an tek söylediğim bebeğim nerde.bebeğim iyimi sözleriydi.. birileri gelip gidiyordu ama hayal meyal hatırlıyordum.. zamanla kendime geldim..bayılmamla kendime gelmem 45 dakıka sürmüş. uyandığımda ilk sorum bebeğimdi. bebeğimi yoğun bakıma aldıklarını söyldiler. kafosındaki kordon 3 kez dolanmış ve anne karnnnda pisliğini yapıp yemiş.bu nedenle musahade altında olmalıymış..tabi ben şoklardaydım..bebeğimi de hastanenın diğer subesine götürmüşlerdi. zavallı eşim iki hastane arasında git gel bitap düştü. Eşim hayatının en buyuk korkularından birini yasamış.. bebek doğunca kucağına vermişler. hemen almışlar doktor bebeğin hayatı tehlikesi var durumu kritik acil ambulans lazım demiş..eşim korkmuş. o an bir köseye gecip ağlamış.. bitanem anne baba yok yanında yapayalnız hayatının en zor dakikalarını yaşamış.aslında bebeğin kritik bir durumu yokmuş.sadece pisliğini yediği için kuveze girmesi lazımmış.ama o aklıevvel doktor hiç düşünmeden sarfettiği cümlelerle eşime hayatının en zor anlarını yasatmış.tabı her arayıp sorana da aynı bilgiyi verince tum es dost perişan olmuş..ambulansla bebeği götürürken bakışlarını hiç unutamıyorum diyor.. Daha sonra eşim öğrenmiş ki bebeğin hayatı tehlikesi yokmuş.sadece pisliğini yediği için kuveze alınmış. sinir oldum o doktora.. tabı tum bunlardan benım uyanınca haberim oldu. herşey normalleşmişti uyandığımda..ama bebeğim yoktu.karnım boştu ama kollarımda bostu. eşim bebişi videoya cekti getiridi..sabaha kadar ona baktım.ya bu bir mucizeydi..o an ucup yanına gitmek istedim ama imkansızdı..
acaba suan napıyodur acmıdır üsürmü aklımdan bissürü soru geçti. süt gönderdik ama gıdaya gecmemşler.o yuzden vermediler. ertesi gün ben taburcu oldum. bebeğimi yine cıkarmadılar.ama görmeme izin verdiler..yanına girdiğimde kuvezde boncuk boncuk mavi gözleri ile bana bakıyordu..beni hisssettiğinden midir bilmem ağlamaya başladı..
onu ellerinde serum ağlayarak görünce dayanamadım ben de ağlamaya başladım..canımın parçası orda ağlıyordu. hemsire kuvezi actı bana vermek için.. kuvezin acılması ile susması bir oldu.hemen kucağıma alıp emzirdim. misler gibi kokuyordu. minicik gözleri elleri ile kucağımda bir mucize vardı sanki..henuz gözlerini tam acamadığı için birini acıp diğeri kapalı bana bakıyordu.emzirdim gazını cıkardım sonra tekrar kuveze aldılar.o geceyi de ondan ayrı gecirdim.. o gün surekli sütumu gönderdim.ertesi gün testler temiz çıkmış ve bebişimi sağ salim alıp eve getirdik..suan meleğim yanımda ve melekler gibi uyuyor.. ben de gayet iyiyim..sezeryan korkulacak bir şey değilmiş..sezeryandan 3 saat sonra kendi basıma kalkıp yürüyüs yapabildim.banyomu yapabiliyorum istediğim gibi oturup kalkabiliyorum.. sadece bir anda sezeryan olması beni psikolojik olarak korkutmuştu.
işte benım hikayem de bu kızlar.. hayal ettiğimin tamamen dışında ama mutlu sonla biten bir hikaye..
hayatında bir serum yememiş iğneden odu kopan ben koca ameliyat yaşadım serumlar yedim. ama neticeye bakınca hiçbiri gözüme gelmiyor. bebeğimi kucağıma alınca dunya duruyor sanki... işte böyle kızlar..ben mutlu sonuma ulaştım..darısı sabırsızlıkla o anı bekleyen herkesin basına benden tavsiye doğuma giderken herşeye hazırlıklı olun..tek hedeflendiğiniz nokta bebeğinizin ve sizin sağlıklı olmanız olsun..gerisi detay kalıyor.. rabbim hepinizin yar ve yardımıcısı olsun..çok uzun yazıp vaktinizi aldım hakkınızı helal edin.
en ileri haftada olan ben mi kaldım acaba tırsıyorum:18:
Bende 39 dayım ve çok korkuyorum hala neden kızım gelmiyor diye
aa bizimde aynıymışneyse zuzu prenses 2 güncük daha dişimizi sıkalımda 2012de doğsun tatlım boşuna bir yaş büyük yazılmasın dimi
şaka bir yana en hayırlı zamanda gelsinler inş
kızlar haftasonu giremem gibi gelıo kociş evde2 gün gezer tozar yılbasınn tadını cıkarırız tahminimce şimdiden herkesın yenı yılını kutluyorum 2012 hepimize sağlık huzur mutluluk veeeeeeee bebişlerimizi getirsin herkese iyi aksamlar
Aslında hep yılbşaında doğurcam ben dedim ama şimdi ise bebeğim strese gircek kakasını yapıcak doğum başlıycak anlamıycam diye korkyuorum. Üstelik ufak tefek sancılar ve kasılmalar dışında bir sıkıntımda yok :) kızımın yeri rahat galiba. senin bir şikayetin var mı ?
kızlar haftasonu giremem gibi gelıo kociş evde2 gün gezer tozar yılbasınn tadını cıkarırız tahminimce şimdiden herkesın yenı yılını kutluyorum 2012 hepimize sağlık huzur mutluluk veeeeeeee bebişlerimizi getirsin herkese iyi aksamlar
canım hepimizin yeni yılı kutlu olsunbundan sonraki yıllarda meleklerimiz ve sevdiklerimiz hep yanımızda olsun inş. bu sene benim için çok özeldi miniğim içimdeydi 2012 daha da özel olacak çünkü herşeyiyle yanımda olcak inş eşim yolda benimde gelcek şimdi gezmeye gidicez son kez
kızlar yazmayı unutmuşum yukarıdaki linkler çok güzel bilgiler veriyor.İzlemenizi tavsiye edrim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?