- Konu Sahibi beyazcekirge
-
- #48.141
alın bendende o kadar, cinsel ilişki falan diyo makaler ama ben eşimi ikna edemiyorum, bişey olcak diye korkuyorum diyo :) sadece hurma aldı ve ahududunun kendisini (ahududu yaprağı çayı yazıyor bi kaç yerde),,,,,
bu gece değil önceki gece sancılarım 3- 5 dk bir oldu ve gece 1 den 4 e kadar sürdü, az daha şiddetlensin diye bekledim hastaneye gitmedim, sonra uyumuşum.... sabah geçmişti. hastaneye gidersen sunu sancı verirlerse, doğuramazsam falan diye endişeliyim bende....
bayramdaki her tanıdık eşin dostunda doğmadımı bebek, doğurmadın mı daha vs. söylemleri de cabası....
Kizlar nerde bu makaleler? Banada link yollar misiniz? Hurma falan yaziyormu gerckten :s?
kızlar suyum geldi alel acele hazırlanıyoruz ne olur bana dua edin yalvarıyorum
kızlar suyum geldi alel acele hazırlanıyoruz ne olur bana dua edin yalvarıyorum
kızlar suyum geldi alel acele hazırlanıyoruz ne olur bana dua edin yalvarıyorum
güzellll annelerr tatlı bebişler dünyaya gelioo muhabbetler bebek muhabbetine dönmüş...
benim bebişimm 4 günlük oldu çoook tatlı doyamıyorum ona...ama ben fenayımmm
sezeryan kesiğimm acıooo yanıoo oturamıyorum kalkamıyorum karnım hala 5 aylık hamile gibi gazlıyımm çıkmıoo(
bebeğimi emzirirkenn taşımak sorun oluo dikişlerm acıo nası emzirceğimi şaşırdımm
sırtm belim ağrıo bacaklarım hala şiş...
korkutucu oldu ama ciddenn naapmalyımm rezene aldm gaz gidericiymş işe yarar dediler...dikiş yeri ağrısı normalmi
kızlar suyum geldi alel acele hazırlanıyoruz ne olur bana dua edin yalvarıyorum
kızlar suyum geldi alel acele hazırlanıyoruz ne olur bana dua edin yalvarıyorum
Merhaba kızlar 2 ağustosta nişanım geldi demiştim..
4 ağustos akşamı yürüyüş için kendi anneme gitmiştik. 5 ağustosta klimacı gelecek die akşamdan bize gel kal dedi eşim annem çekindi başta ama sonra ısrar edince geldi bizimle. Eşim uyudu ben annemle oturdum sahura eşlik etmek için ama çok dayanamadım vücudumda bi yorgunluk vardı. Gece 2 de yattım ilk kez yattıgım gibi dalmışım 3 te sancıyla uyandım.. yataktan kalkıcam kalkamadım sancım kesildi kalktım bi adım attım sancı girdiii kaldım orda ahh sesime eşim kalktı ne oldu dedi yok bişey dedim sancım geçti tuvalete gittim. anneme bakmak için yanına gidicektim gene kaldım.. öyle bi sancılar vardı ki aniden giren ve 2-3 dakıkada olan arada 1 dakikaya düşen sancıydı.. anneme dedim sanırım dogurucam bahsettıgınız sancı bu galıba adım atamıyorum.. annem evde yürümemi söyledi. 1 saat içinde evde tur attım ama 2 dakıkada durarak sancı gerçekten ınsanın adım atmasına izin vermiyor. Annem oldugu ıcın yanımda panik yapmadım rahattım.. Saat 4 te gidelim artık dedim eşim nasıl heyecanlı çantaları almış eline sırıtıyor. hastane evimize 5 dakika mesafede hemencik ordaydık. nst bağlandım ebe muayene edicem dedi noldu dedim açılman az ama dogum sancıların başlamış dedi. bi an eyvah dedim:) odaya aldılar yatış falan eşim sırıtıyor karşımda ona bağrıyorum çokmu komik diye :) sancılarımın süresi artıyordu sancı girince hemencik geçmiyordu ama geçince 2 dakıka kuş gibi oluyordum. arkasından gene bi sancı :)
neyse sabah 8.30 kadar sancı çekitm. doktorum geldi muayene etti. alala çok ilginç diye kendince konusurken benim korkulu gözlerle bakışım.. noluyor dedim 6 cm açığın var ama bebek hala kanalda bu açılma nasıl oldu anlamadım bebeğin kafası baskı yapmadan açılman olmuş dedi ( hurma çok yemiştim belki ondandır)
ebeden çubuk istedi ve suyumu patladı. karnım yumuşacık olmuştu. odaya aldılar suni sancı verdiler. ardından anestezi uzamnı gelip epidureli yaptı.. öyle bir rahatlama yoktu.. nst de sancılarım 1 dk. da bir 100 lerde ama ben gülüyorum okadar rahatlamışım.. ebeler gelip muayene ediyorlardı. ıkınma taktiklerini öğrettiler. Saat 12 oldu ve 10 cm açılma ile doğumhaneye götürüldüm. doktor iki ıkınma ile bebek gelicek dedi.
işte ne olduysa o saatten sonra oldu. masaya cıktım makatta baskı hissettikçe ıkındım. ama bebeğim gelmiyordu. kafası kanaldaydı. doktor geldi ıkın ded, ıkındım gene yok. üzerime çıkıp destek yaptı ben biyandan ıkınıyordum ama kızım gene gelmiyordu o dakika hayatım donduu.. çünkü nst de kalp atışları yoktu. korkulu gözlerle doktora baktım ne oldugunu anlamaya calısıyordum kimsede ses yok.. başladım ağlamaya doktor karnımdaki nstnin cihazını sağ sol hareket ettiriyor tık yok. sonra yavaşça bi tık sesi duydum yavaş yavaş ve gittikçe arttı çok şükür dedim ve katılarak ağlıyorum. doktor ebelere biraz bekleyelim dedi ve cıktı. ebeler ıkındırıyordu var gücümle ıkındım yeterki bebeğim saglıklı gelsin die tek istediğim buydu. bıraz zaman sonra doktor geldi. özlem karnına birkere daha destek yapıcam baskı gelince ıkın dedi. baskı oldu var gücümle ıkındım doktor üstümde kulaklarım gözlerim patlayacak biyandan ıkınıyorum o basınç felaket bişey ama umrumda deil. tek istediğim masalım..
ebeler yok gelmiyor dedi. doktor bana döndü ve özlem üzgünüm ama seni acil sezeryana alıcam elimizzden birşey gelmiyor dedi. tam ağlamam kesilmişti ki gene başladım. korktum bişey oldu die ama bebeğim iyimiş çok şükür. rahimin agzındaki kemikten birtürlü çıkmadıgı için riske atmak istememiş. bir kere girdi zatgen riski ömrüm durdu o an o dakikalarım ıtarif edemem kızlar. beni hazırladılar sedyeyle odadan cıkardılar. ama ben dogum yapana kadar hıckırarak agladım. annem beni ağlayarak gördü sarıldı annem üzülme kavusucaz size dedi. eşim hemen elimi tuttu ve benimle beraber ameliyathaneye kadar indi gözleri dolu birşekilde ben koridorları inleten aglama ile.. bebeğimi kaybetme korkusu o an canıma okumuştu.
Neyse eşim elimi bıraktı bian bi baktım ameliyathaneye giriyorum. anestesi uzmanı geldi nie aglıyorsun bak sımdı kavusucaksın bebeğine dedi o sezeryana giriyorum die ağladım sandı.. Ama kalbi durdu bebeğimin çok korkuyorum dedim.. epidurel ile devam edelim bebeğini gör dedi tamam dedim. karnım uyuşmuştu doktor geldi. şimdi bi test yapıcaz dedi hissediyomusun ama hiç bişey yoktu bende. o sırada içim geçmiş ve uyumuşum gözlerimi açamıyorum sanki bilincim gidiyordu. üstten bebeğimi gösterdi doktor ağlamaya başladım. koklattılar kızımı bilincim yarı kapalı o anları hayalmiş gibi hatırlıyorum. sanırım normal doğumdaki yorgunluğum üzüntüm güçsüzleştirmişti heralde oyüzden yarı uyukluyordum.. dikildiğim anı falan bilmiyorum bi masadan beni sedyeye kaldırdıklarını hatırlıyorum. dışarı cıkardılar ve buğulu gözlerimle eşimi gördüm ve kızımıza kavuştuk gözleri masmavi dedi.. o kavuşmak sesini duyunca dünyalar benim olmuştu. odama geçtiğimde herkes kızımın üzerindeydi. belli zaman sonra yüzünü görmüştüm mis kokulu yavrum.
Sezeryanım sorunlu geçti. belki normal dogumda yıpranıp ordan sezeryana girdğim içindir. gaz sorunum oldu. laman yapıldı o şekilde rahatladım. 2. günü hastaneden çıktık. 3. günü hastaneye sabahtan yatış yaptım. gaz sancısı beni öldürdü. sırtım boynum kalbime olan baskı sancı o anlar ölmek istedim. adım dahi atamıyordum. tekrar laman yapıldı serumlar verildi. ağrı kesiciler. doktor bebeğimi istedi annenin yanında durur bebek die. annem kv. geldiler yanıma. kv kurtuluş yoktu. neyse ki gece yarısı az biraz gaz sorununu atlattım. Dün gece gene acillik oldum cunku dısarı cıkamıyorum sanırım bagırsaklarım laman yapılmasına alışacak.
Kv gelince her dakika peişimde nefesimi kesti beni okadar bunalttı ki.. ilk dakikalarımda sen şimdi sezeryansın sütün gelmez hemen mama yaptıralım dedi ve kızıma mama verditti. şuan kızım beni emmek istemiyor. bebemi zorla veriyorum almadıkça ağlıyorum. Dün gece eşime eczaneden emzirmek için meme ucu aldırttım. Göğsüme onu koyuyorum biberon sanıyor ve emmeye calısıyor içim parçalanıyor çok gerginim kızlar. bebeğim aglıyor kucagımdan alıyor ver bakayım die kızımın gazı var karnı agrıyor belli ayaklarını çekiyor. onun şimdi karnı acıktı mama yapayım dio. ya emzırıcem dıorum almıo sımdı senı dıo.. salak ınsan kımın yuzunden almıo acaba. gecen gece annem yoktu o vardı. normalde annemle kv. kalıo. kv sabaha kadar uyuo annem bakıo beni kaldırtıo emzırtmeye calısıo . o kaldı o gece hep mama verdi.. sinirden azcık gelen sütümde kaçtı.. şimdi meme ucuyla emdikçe çogalır inş. sütüm dua edın kızlar çok hırs yapıyor biberon ucu arıyor hep çok üzülüyorum(((
İşte benim dogum hikayem ve kv. ile yaşadıgım sıkıntım..
Birde beni sezeryan mahfetti. hamileliğimde şişmediğim. dogumdan sonra ödüm oluştu vücudumda. burnum bile kocaman oldu. ayaklarım bacaklarım hele karnımı görseniz her gören dogurmadınmı sen dio(
Buda benim miniğim kızlar maşallah demeyi unutmayın :)))
Eki Görüntüle 776067 Eki Görüntüle 776068
Kizlar nerde bu makaleler? Banada link yollar misiniz? Hurma falan yaziyormu gerckten :s?
Merhaba kızlar 2 ağustosta nişanım geldi demiştim..
4 ağustos akşamı yürüyüş için kendi anneme gitmiştik. 5 ağustosta klimacı gelecek die akşamdan bize gel kal dedi eşim annem çekindi başta ama sonra ısrar edince geldi bizimle. Eşim uyudu ben annemle oturdum sahura eşlik etmek için ama çok dayanamadım vücudumda bi yorgunluk vardı. Gece 2 de yattım ilk kez yattıgım gibi dalmışım 3 te sancıyla uyandım.. yataktan kalkıcam kalkamadım sancım kesildi kalktım bi adım attım sancı girdiii kaldım orda ahh sesime eşim kalktı ne oldu dedi yok bişey dedim sancım geçti tuvalete gittim. anneme bakmak için yanına gidicektim gene kaldım.. öyle bi sancılar vardı ki aniden giren ve 2-3 dakıkada olan arada 1 dakikaya düşen sancıydı.. anneme dedim sanırım dogurucam bahsettıgınız sancı bu galıba adım atamıyorum.. annem evde yürümemi söyledi. 1 saat içinde evde tur attım ama 2 dakıkada durarak sancı gerçekten ınsanın adım atmasına izin vermiyor. Annem oldugu ıcın yanımda panik yapmadım rahattım.. Saat 4 te gidelim artık dedim eşim nasıl heyecanlı çantaları almış eline sırıtıyor. hastane evimize 5 dakika mesafede hemencik ordaydık. nst bağlandım ebe muayene edicem dedi noldu dedim açılman az ama dogum sancıların başlamış dedi. bi an eyvah dedim:) odaya aldılar yatış falan eşim sırıtıyor karşımda ona bağrıyorum çokmu komik diye :) sancılarımın süresi artıyordu sancı girince hemencik geçmiyordu ama geçince 2 dakıka kuş gibi oluyordum. arkasından gene bi sancı :)
neyse sabah 8.30 kadar sancı çekitm. doktorum geldi muayene etti. alala çok ilginç diye kendince konusurken benim korkulu gözlerle bakışım.. noluyor dedim 6 cm açığın var ama bebek hala kanalda bu açılma nasıl oldu anlamadım bebeğin kafası baskı yapmadan açılman olmuş dedi ( hurma çok yemiştim belki ondandır)
ebeden çubuk istedi ve suyumu patladı. karnım yumuşacık olmuştu. odaya aldılar suni sancı verdiler. ardından anestezi uzamnı gelip epidureli yaptı.. öyle bir rahatlama yoktu.. nst de sancılarım 1 dk. da bir 100 lerde ama ben gülüyorum okadar rahatlamışım.. ebeler gelip muayene ediyorlardı. ıkınma taktiklerini öğrettiler. Saat 12 oldu ve 10 cm açılma ile doğumhaneye götürüldüm. doktor iki ıkınma ile bebek gelicek dedi.
işte ne olduysa o saatten sonra oldu. masaya cıktım makatta baskı hissettikçe ıkındım. ama bebeğim gelmiyordu. kafası kanaldaydı. doktor geldi ıkın ded, ıkındım gene yok. üzerime çıkıp destek yaptı ben biyandan ıkınıyordum ama kızım gene gelmiyordu o dakika hayatım donduu.. çünkü nst de kalp atışları yoktu. korkulu gözlerle doktora baktım ne oldugunu anlamaya calısıyordum kimsede ses yok.. başladım ağlamaya doktor karnımdaki nstnin cihazını sağ sol hareket ettiriyor tık yok. sonra yavaşça bi tık sesi duydum yavaş yavaş ve gittikçe arttı çok şükür dedim ve katılarak ağlıyorum. doktor ebelere biraz bekleyelim dedi ve cıktı. ebeler ıkındırıyordu var gücümle ıkındım yeterki bebeğim saglıklı gelsin die tek istediğim buydu. bıraz zaman sonra doktor geldi. özlem karnına birkere daha destek yapıcam baskı gelince ıkın dedi. baskı oldu var gücümle ıkındım doktor üstümde kulaklarım gözlerim patlayacak biyandan ıkınıyorum o basınç felaket bişey ama umrumda deil. tek istediğim masalım..
ebeler yok gelmiyor dedi. doktor bana döndü ve özlem üzgünüm ama seni acil sezeryana alıcam elimizzden birşey gelmiyor dedi. tam ağlamam kesilmişti ki gene başladım. korktum bişey oldu die ama bebeğim iyimiş çok şükür. rahimin agzındaki kemikten birtürlü çıkmadıgı için riske atmak istememiş. bir kere girdi zatgen riski ömrüm durdu o an o dakikalarım ıtarif edemem kızlar. beni hazırladılar sedyeyle odadan cıkardılar. ama ben dogum yapana kadar hıckırarak agladım. annem beni ağlayarak gördü sarıldı annem üzülme kavusucaz size dedi. eşim hemen elimi tuttu ve benimle beraber ameliyathaneye kadar indi gözleri dolu birşekilde ben koridorları inleten aglama ile.. bebeğimi kaybetme korkusu o an canıma okumuştu.
Neyse eşim elimi bıraktı bian bi baktım ameliyathaneye giriyorum. anestesi uzmanı geldi nie aglıyorsun bak sımdı kavusucaksın bebeğine dedi o sezeryana giriyorum die ağladım sandı.. Ama kalbi durdu bebeğimin çok korkuyorum dedim.. epidurel ile devam edelim bebeğini gör dedi tamam dedim. karnım uyuşmuştu doktor geldi. şimdi bi test yapıcaz dedi hissediyomusun ama hiç bişey yoktu bende. o sırada içim geçmiş ve uyumuşum gözlerimi açamıyorum sanki bilincim gidiyordu. üstten bebeğimi gösterdi doktor ağlamaya başladım. koklattılar kızımı bilincim yarı kapalı o anları hayalmiş gibi hatırlıyorum. sanırım normal doğumdaki yorgunluğum üzüntüm güçsüzleştirmişti heralde oyüzden yarı uyukluyordum.. dikildiğim anı falan bilmiyorum bi masadan beni sedyeye kaldırdıklarını hatırlıyorum. dışarı cıkardılar ve buğulu gözlerimle eşimi gördüm ve kızımıza kavuştuk gözleri masmavi dedi.. o kavuşmak sesini duyunca dünyalar benim olmuştu. odama geçtiğimde herkes kızımın üzerindeydi. belli zaman sonra yüzünü görmüştüm mis kokulu yavrum.
Sezeryanım sorunlu geçti. belki normal dogumda yıpranıp ordan sezeryana girdğim içindir. gaz sorunum oldu. laman yapıldı o şekilde rahatladım. 2. günü hastaneden çıktık. 3. günü hastaneye sabahtan yatış yaptım. gaz sancısı beni öldürdü. sırtım boynum kalbime olan baskı sancı o anlar ölmek istedim. adım dahi atamıyordum. tekrar laman yapıldı serumlar verildi. ağrı kesiciler. doktor bebeğimi istedi annenin yanında durur bebek die. annem kv. geldiler yanıma. kv kurtuluş yoktu. neyse ki gece yarısı az biraz gaz sorununu atlattım. Dün gece gene acillik oldum cunku dısarı cıkamıyorum sanırım bagırsaklarım laman yapılmasına alışacak.
Kv gelince her dakika peişimde nefesimi kesti beni okadar bunalttı ki.. ilk dakikalarımda sen şimdi sezeryansın sütün gelmez hemen mama yaptıralım dedi ve kızıma mama verditti. şuan kızım beni emmek istemiyor. bebemi zorla veriyorum almadıkça ağlıyorum. Dün gece eşime eczaneden emzirmek için meme ucu aldırttım. Göğsüme onu koyuyorum biberon sanıyor ve emmeye calısıyor içim parçalanıyor çok gerginim kızlar. bebeğim aglıyor kucagımdan alıyor ver bakayım die kızımın gazı var karnı agrıyor belli ayaklarını çekiyor. onun şimdi karnı acıktı mama yapayım dio. ya emzırıcem dıorum almıo sımdı senı dıo.. salak ınsan kımın yuzunden almıo acaba. gecen gece annem yoktu o vardı. normalde annemle kv. kalıo. kv sabaha kadar uyuo annem bakıo beni kaldırtıo emzırtmeye calısıo . o kaldı o gece hep mama verdi.. sinirden azcık gelen sütümde kaçtı.. şimdi meme ucuyla emdikçe çogalır inş. sütüm dua edın kızlar çok hırs yapıyor biberon ucu arıyor hep çok üzülüyorum(((
İşte benim dogum hikayem ve kv. ile yaşadıgım sıkıntım..
Birde beni sezeryan mahfetti. hamileliğimde şişmediğim. dogumdan sonra ödüm oluştu vücudumda. burnum bile kocaman oldu. ayaklarım bacaklarım hele karnımı görseniz her gören dogurmadınmı sen dio(
Buda benim miniğim kızlar maşallah demeyi unutmayın :)))
Eki Görüntüle 776067 Eki Görüntüle 776068
Merhaba kızlar 2 ağustosta nişanım geldi demiştim..
4 ağustos akşamı yürüyüş için kendi anneme gitmiştik. 5 ağustosta klimacı gelecek die akşamdan bize gel kal dedi eşim annem çekindi başta ama sonra ısrar edince geldi bizimle. Eşim uyudu ben annemle oturdum sahura eşlik etmek için ama çok dayanamadım vücudumda bi yorgunluk vardı. Gece 2 de yattım ilk kez yattıgım gibi dalmışım 3 te sancıyla uyandım.. yataktan kalkıcam kalkamadım sancım kesildi kalktım bi adım attım sancı girdiii kaldım orda ahh sesime eşim kalktı ne oldu dedi yok bişey dedim sancım geçti tuvalete gittim. anneme bakmak için yanına gidicektim gene kaldım.. öyle bi sancılar vardı ki aniden giren ve 2-3 dakıkada olan arada 1 dakikaya düşen sancıydı.. anneme dedim sanırım dogurucam bahsettıgınız sancı bu galıba adım atamıyorum.. annem evde yürümemi söyledi. 1 saat içinde evde tur attım ama 2 dakıkada durarak sancı gerçekten ınsanın adım atmasına izin vermiyor. Annem oldugu ıcın yanımda panik yapmadım rahattım.. Saat 4 te gidelim artık dedim eşim nasıl heyecanlı çantaları almış eline sırıtıyor. hastane evimize 5 dakika mesafede hemencik ordaydık. nst bağlandım ebe muayene edicem dedi noldu dedim açılman az ama dogum sancıların başlamış dedi. bi an eyvah dedim:) odaya aldılar yatış falan eşim sırıtıyor karşımda ona bağrıyorum çokmu komik diye :) sancılarımın süresi artıyordu sancı girince hemencik geçmiyordu ama geçince 2 dakıka kuş gibi oluyordum. arkasından gene bi sancı :)
neyse sabah 8.30 kadar sancı çekitm. doktorum geldi muayene etti. alala çok ilginç diye kendince konusurken benim korkulu gözlerle bakışım.. noluyor dedim 6 cm açığın var ama bebek hala kanalda bu açılma nasıl oldu anlamadım bebeğin kafası baskı yapmadan açılman olmuş dedi ( hurma çok yemiştim belki ondandır)
ebeden çubuk istedi ve suyumu patladı. karnım yumuşacık olmuştu. odaya aldılar suni sancı verdiler. ardından anestezi uzamnı gelip epidureli yaptı.. öyle bir rahatlama yoktu.. nst de sancılarım 1 dk. da bir 100 lerde ama ben gülüyorum okadar rahatlamışım.. ebeler gelip muayene ediyorlardı. ıkınma taktiklerini öğrettiler. Saat 12 oldu ve 10 cm açılma ile doğumhaneye götürüldüm. doktor iki ıkınma ile bebek gelicek dedi.
işte ne olduysa o saatten sonra oldu. masaya cıktım makatta baskı hissettikçe ıkındım. ama bebeğim gelmiyordu. kafası kanaldaydı. doktor geldi ıkın ded, ıkındım gene yok. üzerime çıkıp destek yaptı ben biyandan ıkınıyordum ama kızım gene gelmiyordu o dakika hayatım donduu.. çünkü nst de kalp atışları yoktu. korkulu gözlerle doktora baktım ne oldugunu anlamaya calısıyordum kimsede ses yok.. başladım ağlamaya doktor karnımdaki nstnin cihazını sağ sol hareket ettiriyor tık yok. sonra yavaşça bi tık sesi duydum yavaş yavaş ve gittikçe arttı çok şükür dedim ve katılarak ağlıyorum. doktor ebelere biraz bekleyelim dedi ve cıktı. ebeler ıkındırıyordu var gücümle ıkındım yeterki bebeğim saglıklı gelsin die tek istediğim buydu. bıraz zaman sonra doktor geldi. özlem karnına birkere daha destek yapıcam baskı gelince ıkın dedi. baskı oldu var gücümle ıkındım doktor üstümde kulaklarım gözlerim patlayacak biyandan ıkınıyorum o basınç felaket bişey ama umrumda deil. tek istediğim masalım..
ebeler yok gelmiyor dedi. doktor bana döndü ve özlem üzgünüm ama seni acil sezeryana alıcam elimizzden birşey gelmiyor dedi. tam ağlamam kesilmişti ki gene başladım. korktum bişey oldu die ama bebeğim iyimiş çok şükür. rahimin agzındaki kemikten birtürlü çıkmadıgı için riske atmak istememiş. bir kere girdi zatgen riski ömrüm durdu o an o dakikalarım ıtarif edemem kızlar. beni hazırladılar sedyeyle odadan cıkardılar. ama ben dogum yapana kadar hıckırarak agladım. annem beni ağlayarak gördü sarıldı annem üzülme kavusucaz size dedi. eşim hemen elimi tuttu ve benimle beraber ameliyathaneye kadar indi gözleri dolu birşekilde ben koridorları inleten aglama ile.. bebeğimi kaybetme korkusu o an canıma okumuştu.
Neyse eşim elimi bıraktı bian bi baktım ameliyathaneye giriyorum. anestesi uzmanı geldi nie aglıyorsun bak sımdı kavusucaksın bebeğine dedi o sezeryana giriyorum die ağladım sandı.. Ama kalbi durdu bebeğimin çok korkuyorum dedim.. epidurel ile devam edelim bebeğini gör dedi tamam dedim. karnım uyuşmuştu doktor geldi. şimdi bi test yapıcaz dedi hissediyomusun ama hiç bişey yoktu bende. o sırada içim geçmiş ve uyumuşum gözlerimi açamıyorum sanki bilincim gidiyordu. üstten bebeğimi gösterdi doktor ağlamaya başladım. koklattılar kızımı bilincim yarı kapalı o anları hayalmiş gibi hatırlıyorum. sanırım normal doğumdaki yorgunluğum üzüntüm güçsüzleştirmişti heralde oyüzden yarı uyukluyordum.. dikildiğim anı falan bilmiyorum bi masadan beni sedyeye kaldırdıklarını hatırlıyorum. dışarı cıkardılar ve buğulu gözlerimle eşimi gördüm ve kızımıza kavuştuk gözleri masmavi dedi.. o kavuşmak sesini duyunca dünyalar benim olmuştu. odama geçtiğimde herkes kızımın üzerindeydi. belli zaman sonra yüzünü görmüştüm mis kokulu yavrum.
Sezeryanım sorunlu geçti. belki normal dogumda yıpranıp ordan sezeryana girdğim içindir. gaz sorunum oldu. laman yapıldı o şekilde rahatladım. 2. günü hastaneden çıktık. 3. günü hastaneye sabahtan yatış yaptım. gaz sancısı beni öldürdü. sırtım boynum kalbime olan baskı sancı o anlar ölmek istedim. adım dahi atamıyordum. tekrar laman yapıldı serumlar verildi. ağrı kesiciler. doktor bebeğimi istedi annenin yanında durur bebek die. annem kv. geldiler yanıma. kv kurtuluş yoktu. neyse ki gece yarısı az biraz gaz sorununu atlattım. Dün gece gene acillik oldum cunku dısarı cıkamıyorum sanırım bagırsaklarım laman yapılmasına alışacak.
Kv gelince her dakika peişimde nefesimi kesti beni okadar bunalttı ki.. ilk dakikalarımda sen şimdi sezeryansın sütün gelmez hemen mama yaptıralım dedi ve kızıma mama verditti. şuan kızım beni emmek istemiyor. bebemi zorla veriyorum almadıkça ağlıyorum. Dün gece eşime eczaneden emzirmek için meme ucu aldırttım. Göğsüme onu koyuyorum biberon sanıyor ve emmeye calısıyor içim parçalanıyor çok gerginim kızlar. bebeğim aglıyor kucagımdan alıyor ver bakayım die kızımın gazı var karnı agrıyor belli ayaklarını çekiyor. onun şimdi karnı acıktı mama yapayım dio. ya emzırıcem dıorum almıo sımdı senı dıo.. salak ınsan kımın yuzunden almıo acaba. gecen gece annem yoktu o vardı. normalde annemle kv. kalıo. kv sabaha kadar uyuo annem bakıo beni kaldırtıo emzırtmeye calısıo . o kaldı o gece hep mama verdi.. sinirden azcık gelen sütümde kaçtı.. şimdi meme ucuyla emdikçe çogalır inş. sütüm dua edın kızlar çok hırs yapıyor biberon ucu arıyor hep çok üzülüyorum(((
İşte benim dogum hikayem ve kv. ile yaşadıgım sıkıntım..
Birde beni sezeryan mahfetti. hamileliğimde şişmediğim. dogumdan sonra ödüm oluştu vücudumda. burnum bile kocaman oldu. ayaklarım bacaklarım hele karnımı görseniz her gören dogurmadınmı sen dio(
Buda benim miniğim kızlar maşallah demeyi unutmayın :)))
Eki Görüntüle 776067 Eki Görüntüle 776068
Merhaba kızlar 2 ağustosta nişanım geldi demiştim..
4 ağustos akşamı yürüyüş için kendi anneme gitmiştik. 5 ağustosta klimacı gelecek die akşamdan bize gel kal dedi eşim annem çekindi başta ama sonra ısrar edince geldi bizimle. Eşim uyudu ben annemle oturdum sahura eşlik etmek için ama çok dayanamadım vücudumda bi yorgunluk vardı. Gece 2 de yattım ilk kez yattıgım gibi dalmışım 3 te sancıyla uyandım.. yataktan kalkıcam kalkamadım sancım kesildi kalktım bi adım attım sancı girdiii kaldım orda ahh sesime eşim kalktı ne oldu dedi yok bişey dedim sancım geçti tuvalete gittim. anneme bakmak için yanına gidicektim gene kaldım.. öyle bi sancılar vardı ki aniden giren ve 2-3 dakıkada olan arada 1 dakikaya düşen sancıydı.. anneme dedim sanırım dogurucam bahsettıgınız sancı bu galıba adım atamıyorum.. annem evde yürümemi söyledi. 1 saat içinde evde tur attım ama 2 dakıkada durarak sancı gerçekten ınsanın adım atmasına izin vermiyor. Annem oldugu ıcın yanımda panik yapmadım rahattım.. Saat 4 te gidelim artık dedim eşim nasıl heyecanlı çantaları almış eline sırıtıyor. hastane evimize 5 dakika mesafede hemencik ordaydık. nst bağlandım ebe muayene edicem dedi noldu dedim açılman az ama dogum sancıların başlamış dedi. bi an eyvah dedim:) odaya aldılar yatış falan eşim sırıtıyor karşımda ona bağrıyorum çokmu komik diye :) sancılarımın süresi artıyordu sancı girince hemencik geçmiyordu ama geçince 2 dakıka kuş gibi oluyordum. arkasından gene bi sancı :)
neyse sabah 8.30 kadar sancı çekitm. doktorum geldi muayene etti. alala çok ilginç diye kendince konusurken benim korkulu gözlerle bakışım.. noluyor dedim 6 cm açığın var ama bebek hala kanalda bu açılma nasıl oldu anlamadım bebeğin kafası baskı yapmadan açılman olmuş dedi ( hurma çok yemiştim belki ondandır)
ebeden çubuk istedi ve suyumu patladı. karnım yumuşacık olmuştu. odaya aldılar suni sancı verdiler. ardından anestezi uzamnı gelip epidureli yaptı.. öyle bir rahatlama yoktu.. nst de sancılarım 1 dk. da bir 100 lerde ama ben gülüyorum okadar rahatlamışım.. ebeler gelip muayene ediyorlardı. ıkınma taktiklerini öğrettiler. Saat 12 oldu ve 10 cm açılma ile doğumhaneye götürüldüm. doktor iki ıkınma ile bebek gelicek dedi.
işte ne olduysa o saatten sonra oldu. masaya cıktım makatta baskı hissettikçe ıkındım. ama bebeğim gelmiyordu. kafası kanaldaydı. doktor geldi ıkın ded, ıkındım gene yok. üzerime çıkıp destek yaptı ben biyandan ıkınıyordum ama kızım gene gelmiyordu o dakika hayatım donduu.. çünkü nst de kalp atışları yoktu. korkulu gözlerle doktora baktım ne oldugunu anlamaya calısıyordum kimsede ses yok.. başladım ağlamaya doktor karnımdaki nstnin cihazını sağ sol hareket ettiriyor tık yok. sonra yavaşça bi tık sesi duydum yavaş yavaş ve gittikçe arttı çok şükür dedim ve katılarak ağlıyorum. doktor ebelere biraz bekleyelim dedi ve cıktı. ebeler ıkındırıyordu var gücümle ıkındım yeterki bebeğim saglıklı gelsin die tek istediğim buydu. bıraz zaman sonra doktor geldi. özlem karnına birkere daha destek yapıcam baskı gelince ıkın dedi. baskı oldu var gücümle ıkındım doktor üstümde kulaklarım gözlerim patlayacak biyandan ıkınıyorum o basınç felaket bişey ama umrumda deil. tek istediğim masalım..
ebeler yok gelmiyor dedi. doktor bana döndü ve özlem üzgünüm ama seni acil sezeryana alıcam elimizzden birşey gelmiyor dedi. tam ağlamam kesilmişti ki gene başladım. korktum bişey oldu die ama bebeğim iyimiş çok şükür. rahimin agzındaki kemikten birtürlü çıkmadıgı için riske atmak istememiş. bir kere girdi zatgen riski ömrüm durdu o an o dakikalarım ıtarif edemem kızlar. beni hazırladılar sedyeyle odadan cıkardılar. ama ben dogum yapana kadar hıckırarak agladım. annem beni ağlayarak gördü sarıldı annem üzülme kavusucaz size dedi. eşim hemen elimi tuttu ve benimle beraber ameliyathaneye kadar indi gözleri dolu birşekilde ben koridorları inleten aglama ile.. bebeğimi kaybetme korkusu o an canıma okumuştu.
Neyse eşim elimi bıraktı bian bi baktım ameliyathaneye giriyorum. anestesi uzmanı geldi nie aglıyorsun bak sımdı kavusucaksın bebeğine dedi o sezeryana giriyorum die ağladım sandı.. Ama kalbi durdu bebeğimin çok korkuyorum dedim.. epidurel ile devam edelim bebeğini gör dedi tamam dedim. karnım uyuşmuştu doktor geldi. şimdi bi test yapıcaz dedi hissediyomusun ama hiç bişey yoktu bende. o sırada içim geçmiş ve uyumuşum gözlerimi açamıyorum sanki bilincim gidiyordu. üstten bebeğimi gösterdi doktor ağlamaya başladım. koklattılar kızımı bilincim yarı kapalı o anları hayalmiş gibi hatırlıyorum. sanırım normal doğumdaki yorgunluğum üzüntüm güçsüzleştirmişti heralde oyüzden yarı uyukluyordum.. dikildiğim anı falan bilmiyorum bi masadan beni sedyeye kaldırdıklarını hatırlıyorum. dışarı cıkardılar ve buğulu gözlerimle eşimi gördüm ve kızımıza kavuştuk gözleri masmavi dedi.. o kavuşmak sesini duyunca dünyalar benim olmuştu. odama geçtiğimde herkes kızımın üzerindeydi. belli zaman sonra yüzünü görmüştüm mis kokulu yavrum.
Sezeryanım sorunlu geçti. belki normal dogumda yıpranıp ordan sezeryana girdğim içindir. gaz sorunum oldu. laman yapıldı o şekilde rahatladım. 2. günü hastaneden çıktık. 3. günü hastaneye sabahtan yatış yaptım. gaz sancısı beni öldürdü. sırtım boynum kalbime olan baskı sancı o anlar ölmek istedim. adım dahi atamıyordum. tekrar laman yapıldı serumlar verildi. ağrı kesiciler. doktor bebeğimi istedi annenin yanında durur bebek die. annem kv. geldiler yanıma. kv kurtuluş yoktu. neyse ki gece yarısı az biraz gaz sorununu atlattım. Dün gece gene acillik oldum cunku dısarı cıkamıyorum sanırım bagırsaklarım laman yapılmasına alışacak.
Kv gelince her dakika peişimde nefesimi kesti beni okadar bunalttı ki.. ilk dakikalarımda sen şimdi sezeryansın sütün gelmez hemen mama yaptıralım dedi ve kızıma mama verditti. şuan kızım beni emmek istemiyor. bebemi zorla veriyorum almadıkça ağlıyorum. Dün gece eşime eczaneden emzirmek için meme ucu aldırttım. Göğsüme onu koyuyorum biberon sanıyor ve emmeye calısıyor içim parçalanıyor çok gerginim kızlar. bebeğim aglıyor kucagımdan alıyor ver bakayım die kızımın gazı var karnı agrıyor belli ayaklarını çekiyor. onun şimdi karnı acıktı mama yapayım dio. ya emzırıcem dıorum almıo sımdı senı dıo.. salak ınsan kımın yuzunden almıo acaba. gecen gece annem yoktu o vardı. normalde annemle kv. kalıo. kv sabaha kadar uyuo annem bakıo beni kaldırtıo emzırtmeye calısıo . o kaldı o gece hep mama verdi.. sinirden azcık gelen sütümde kaçtı.. şimdi meme ucuyla emdikçe çogalır inş. sütüm dua edın kızlar çok hırs yapıyor biberon ucu arıyor hep çok üzülüyorum(((
İşte benim dogum hikayem ve kv. ile yaşadıgım sıkıntım..
Birde beni sezeryan mahfetti. hamileliğimde şişmediğim. dogumdan sonra ödüm oluştu vücudumda. burnum bile kocaman oldu. ayaklarım bacaklarım hele karnımı görseniz her gören dogurmadınmı sen dio(
Buda benim miniğim kızlar maşallah demeyi unutmayın :)))
Eki Görüntüle 776067 Eki Görüntüle 776068
Merhaba kızlar 2 ağustosta nişanım geldi demiştim..
4 ağustos akşamı yürüyüş için kendi anneme gitmiştik. 5 ağustosta klimacı gelecek die akşamdan bize gel kal dedi eşim annem çekindi başta ama sonra ısrar edince geldi bizimle. Eşim uyudu ben annemle oturdum sahura eşlik etmek için ama çok dayanamadım vücudumda bi yorgunluk vardı. Gece 2 de yattım ilk kez yattıgım gibi dalmışım 3 te sancıyla uyandım.. yataktan kalkıcam kalkamadım sancım kesildi kalktım bi adım attım sancı girdiii kaldım orda ahh sesime eşim kalktı ne oldu dedi yok bişey dedim sancım geçti tuvalete gittim. anneme bakmak için yanına gidicektim gene kaldım.. öyle bi sancılar vardı ki aniden giren ve 2-3 dakıkada olan arada 1 dakikaya düşen sancıydı.. anneme dedim sanırım dogurucam bahsettıgınız sancı bu galıba adım atamıyorum.. annem evde yürümemi söyledi. 1 saat içinde evde tur attım ama 2 dakıkada durarak sancı gerçekten ınsanın adım atmasına izin vermiyor. Annem oldugu ıcın yanımda panik yapmadım rahattım.. Saat 4 te gidelim artık dedim eşim nasıl heyecanlı çantaları almış eline sırıtıyor. hastane evimize 5 dakika mesafede hemencik ordaydık. nst bağlandım ebe muayene edicem dedi noldu dedim açılman az ama dogum sancıların başlamış dedi. bi an eyvah dedim:) odaya aldılar yatış falan eşim sırıtıyor karşımda ona bağrıyorum çokmu komik diye :) sancılarımın süresi artıyordu sancı girince hemencik geçmiyordu ama geçince 2 dakıka kuş gibi oluyordum. arkasından gene bi sancı :)
neyse sabah 8.30 kadar sancı çekitm. doktorum geldi muayene etti. alala çok ilginç diye kendince konusurken benim korkulu gözlerle bakışım.. noluyor dedim 6 cm açığın var ama bebek hala kanalda bu açılma nasıl oldu anlamadım bebeğin kafası baskı yapmadan açılman olmuş dedi ( hurma çok yemiştim belki ondandır)
ebeden çubuk istedi ve suyumu patladı. karnım yumuşacık olmuştu. odaya aldılar suni sancı verdiler. ardından anestezi uzamnı gelip epidureli yaptı.. öyle bir rahatlama yoktu.. nst de sancılarım 1 dk. da bir 100 lerde ama ben gülüyorum okadar rahatlamışım.. ebeler gelip muayene ediyorlardı. ıkınma taktiklerini öğrettiler. Saat 12 oldu ve 10 cm açılma ile doğumhaneye götürüldüm. doktor iki ıkınma ile bebek gelicek dedi.
işte ne olduysa o saatten sonra oldu. masaya cıktım makatta baskı hissettikçe ıkındım. ama bebeğim gelmiyordu. kafası kanaldaydı. doktor geldi ıkın ded, ıkındım gene yok. üzerime çıkıp destek yaptı ben biyandan ıkınıyordum ama kızım gene gelmiyordu o dakika hayatım donduu.. çünkü nst de kalp atışları yoktu. korkulu gözlerle doktora baktım ne oldugunu anlamaya calısıyordum kimsede ses yok.. başladım ağlamaya doktor karnımdaki nstnin cihazını sağ sol hareket ettiriyor tık yok. sonra yavaşça bi tık sesi duydum yavaş yavaş ve gittikçe arttı çok şükür dedim ve katılarak ağlıyorum. doktor ebelere biraz bekleyelim dedi ve cıktı. ebeler ıkındırıyordu var gücümle ıkındım yeterki bebeğim saglıklı gelsin die tek istediğim buydu. bıraz zaman sonra doktor geldi. özlem karnına birkere daha destek yapıcam baskı gelince ıkın dedi. baskı oldu var gücümle ıkındım doktor üstümde kulaklarım gözlerim patlayacak biyandan ıkınıyorum o basınç felaket bişey ama umrumda deil. tek istediğim masalım..
ebeler yok gelmiyor dedi. doktor bana döndü ve özlem üzgünüm ama seni acil sezeryana alıcam elimizzden birşey gelmiyor dedi. tam ağlamam kesilmişti ki gene başladım. korktum bişey oldu die ama bebeğim iyimiş çok şükür. rahimin agzındaki kemikten birtürlü çıkmadıgı için riske atmak istememiş. bir kere girdi zatgen riski ömrüm durdu o an o dakikalarım ıtarif edemem kızlar. beni hazırladılar sedyeyle odadan cıkardılar. ama ben dogum yapana kadar hıckırarak agladım. annem beni ağlayarak gördü sarıldı annem üzülme kavusucaz size dedi. eşim hemen elimi tuttu ve benimle beraber ameliyathaneye kadar indi gözleri dolu birşekilde ben koridorları inleten aglama ile.. bebeğimi kaybetme korkusu o an canıma okumuştu.
Neyse eşim elimi bıraktı bian bi baktım ameliyathaneye giriyorum. anestesi uzmanı geldi nie aglıyorsun bak sımdı kavusucaksın bebeğine dedi o sezeryana giriyorum die ağladım sandı.. Ama kalbi durdu bebeğimin çok korkuyorum dedim.. epidurel ile devam edelim bebeğini gör dedi tamam dedim. karnım uyuşmuştu doktor geldi. şimdi bi test yapıcaz dedi hissediyomusun ama hiç bişey yoktu bende. o sırada içim geçmiş ve uyumuşum gözlerimi açamıyorum sanki bilincim gidiyordu. üstten bebeğimi gösterdi doktor ağlamaya başladım. koklattılar kızımı bilincim yarı kapalı o anları hayalmiş gibi hatırlıyorum. sanırım normal doğumdaki yorgunluğum üzüntüm güçsüzleştirmişti heralde oyüzden yarı uyukluyordum.. dikildiğim anı falan bilmiyorum bi masadan beni sedyeye kaldırdıklarını hatırlıyorum. dışarı cıkardılar ve buğulu gözlerimle eşimi gördüm ve kızımıza kavuştuk gözleri masmavi dedi.. o kavuşmak sesini duyunca dünyalar benim olmuştu. odama geçtiğimde herkes kızımın üzerindeydi. belli zaman sonra yüzünü görmüştüm mis kokulu yavrum.
Sezeryanım sorunlu geçti. belki normal dogumda yıpranıp ordan sezeryana girdğim içindir. gaz sorunum oldu. laman yapıldı o şekilde rahatladım. 2. günü hastaneden çıktık. 3. günü hastaneye sabahtan yatış yaptım. gaz sancısı beni öldürdü. sırtım boynum kalbime olan baskı sancı o anlar ölmek istedim. adım dahi atamıyordum. tekrar laman yapıldı serumlar verildi. ağrı kesiciler. doktor bebeğimi istedi annenin yanında durur bebek die. annem kv. geldiler yanıma. kv kurtuluş yoktu. neyse ki gece yarısı az biraz gaz sorununu atlattım. Dün gece gene acillik oldum cunku dısarı cıkamıyorum sanırım bagırsaklarım laman yapılmasına alışacak.
Kv gelince her dakika peişimde nefesimi kesti beni okadar bunalttı ki.. ilk dakikalarımda sen şimdi sezeryansın sütün gelmez hemen mama yaptıralım dedi ve kızıma mama verditti. şuan kızım beni emmek istemiyor. bebemi zorla veriyorum almadıkça ağlıyorum. Dün gece eşime eczaneden emzirmek için meme ucu aldırttım. Göğsüme onu koyuyorum biberon sanıyor ve emmeye calısıyor içim parçalanıyor çok gerginim kızlar. bebeğim aglıyor kucagımdan alıyor ver bakayım die kızımın gazı var karnı agrıyor belli ayaklarını çekiyor. onun şimdi karnı acıktı mama yapayım dio. ya emzırıcem dıorum almıo sımdı senı dıo.. salak ınsan kımın yuzunden almıo acaba. gecen gece annem yoktu o vardı. normalde annemle kv. kalıo. kv sabaha kadar uyuo annem bakıo beni kaldırtıo emzırtmeye calısıo . o kaldı o gece hep mama verdi.. sinirden azcık gelen sütümde kaçtı.. şimdi meme ucuyla emdikçe çogalır inş. sütüm dua edın kızlar çok hırs yapıyor biberon ucu arıyor hep çok üzülüyorum(((
İşte benim dogum hikayem ve kv. ile yaşadıgım sıkıntım..
Birde beni sezeryan mahfetti. hamileliğimde şişmediğim. dogumdan sonra ödüm oluştu vücudumda. burnum bile kocaman oldu. ayaklarım bacaklarım hele karnımı görseniz her gören dogurmadınmı sen dio(
Buda benim miniğim kızlar maşallah demeyi unutmayın :)))
Eki Görüntüle 776067 Eki Görüntüle 776068
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?