canım seni burada en iyi anlayacak kişi benim , biliyorsun bende hamileyim.
ilk duyduğumda başımdan aşağı kaynar sular döküldü. 1 hafta ağladım. yapamam olmaz mahvoldum diye.
ev kredimiz var ,birde üstüne kredi çekip araba aldık eşim yeni bir işe geçti ne olacağı meçhul
ben çalışıyorum diye güvendik,
ama bir günde hayatım değişti. doktor hamileliğin zor geçecek dedi.işten ayrılmam lazım. okadar çok borç var. ne yapıcaz bilmiyorum.
kafayı yiyecektim düşünmekten.
Ama sonra Rabbim bu evladı verdiyse vardır bir sebebi dedim. Yaradana güvendim ve sığındım. 2 .çocuk fikrine alıştırdım kendimi güçlü olup altından kalkıcam diye teselli ettim kendimi bugüne kadar
Ama bugün başıma gelen başka bir şeyi paylaşmak istiyorum
Sabah eşimin uzaktan bir akrabası beni aradı ''Irmak bu gece rüyamda eşini gördüm dedi.''
''hayırdır'' dedim.
''çok kötüydü üzgündü ağlıyordu''.dedi.
''neolmuş ki neden üzüldüğünü gördün mü''dedim.
''evet sen hastanedeymişsin,bebeğin karnında ölmüş,durumun kötüymüş falan diye bişeyler zırvaladı''
o anda dondum kaldım.şimdi bu kadın dost mu düşman mı?
sabahtan beri ağlıyorum ya karnımda öldüyse diye.o kadar tarifsiz bir acı içindeyimki.
Allahtan yarın kontrolüm var. 2li test yaptırıcaktım. ama yarın nasıl olacak bilemiyorum.
Ya öldüyse diye kendimi yedim bitirdim sabahtan beri
Şimdi düşündümde 1 ay önce hamile olduğumu öğrendiğimde üzüntüden ağlarken,
bugün onu kaybetme korkusuyla yanıp tutuşuyorum.
Rabbimin bana ne bahşettiğini, nasıl bir nimet verdiğini şimdi daha iyi anladım.
lütfen sende karar verirken çok iyi düşün...sevgilerle...